Fréttablaðið - 17.06.2004, Blaðsíða 17

Lýðréttindi fólksins
til atvinnu í sjávar-
byggðum eru stjórnvöldum
einskis virði. Annað verður
ekki ráðið af verkum þeirra
því nú skal veiðireynsla
trillusjómanna seld hæst-
bjóðanda. Kosningaloforð
stjórnarþingmanna um rétt-
læti og sanngirni eru gleymd.
Við hvetjum lesendur til að senda okkur
línu og segja skoðun sína á fréttum
blaðsins, viðhorfum sem birtast í blaðinu
eða leggja orð í belg um málefni líðandi
stundar. Bréf skulu vera stutt og gagnorð,
50–200 orð að lengd. Ritstjórn áskilur
sér rétt til að stytta aðsent efni.
Vinsamlega sendið efnið í tölvupósti á
netfangið greinar@frettabladid.is.
Loforð og svik stjórnarþingmanna
Ekki vantaði loforðin hjá þingmönnum
ríkisstjórnarflokkanna um að sóknar-
kerfi handfærabáta skyldi varið af öll-
um mætti. Þessum orðum má finna
stað bæði í ræðu og riti fyrir og eftir
kosningar vorið 2003. Auk þess vitn-
uðu þingmenn úr Norðvesturkjör-
dæmi á stórfundi undir yfirskriftinni
„Orð skulu standa“ um staðfestan
ásetning sinn í september sl. á Ísafirði.
Loforðin voru svikin eina ferðina enn.
Áhættan sem nú er tekin með kvóta-
setningu smábátanna er mjög mikil og
eins og áður snýst málið um byggðina
í landinu og fólkið í sjávarbyggðunum.
En hver er skylda okkar við fólkið í
landinu? Í fyrstu gr. laga um stjórn
fiskveiða nr. 38/1990 er markmiði lag-
anna og þar með tilgangi þeirra lýst
svo: „Markmið laga þessara er að
stuðla að verndun og hagkvæmri nýt-
ingu þeirra (þ.e. nytjastofna fiskjar á
Íslandsmiðum) og tryggja með því
trausta atvinnu og byggð í landinu“.
Við eigum sem sagt að stuðla að vernd-
un og viðhaldi fiskstofna og við eigum
að halda uppi veiðum sem eru hag-
kvæmar, orkusparandi og vernda líf-
ríkið. Þessu markmiði laga var ekki
sýnd nein virðing. Þeir sem töldu
ávinning í kvótaverðmætum fengu
ráðið för. Atvinnuréttur annarra er lát-
inn víkja fyrir ákefðinni í kvótastýr-
ingu veiða. Stjórnvöld sjást ekki fyrir
og telja kvótakerfi allra meina bót þó
árangur kvótakerfa í botnfiskveiðum
sé víðast hvar enginn. Nýjasta dæmið
er kvótastýring í Barentshafi. Aðeins
tíu fyrirtæki eiga nú yfir 50% af
óveiddum fiski í sjónum og leiguliðar
greiða þeim hátt verð fyrir veiðirétt-
inn. Sjómenn borga veiðiréttarhöfum
fyrir svo þeir fái að stunda atvinnu
sína. Laun þeirra lækka sem veiði-
gjaldinu nemur.
Allt eru þetta verk ríkisstjórnar-
innar sem samþykkt hefur kvótalögin
og gert þau þannig úr garði að þetta
fyrirkomulag vistarbandsins er nú
aftur orðið löglegt. Það er löggjöfin
sem ríkisstjórnin ákveður sem býr til
leigu- og sölukvóta í fiski og landbún-
aðarkvótinn í mjólk heftir nú endur-
nýjun í sveitum landsins. Störfum og
fólki fækkar víða á landsbyggðinni.
Atvinnuréttur í dreifðum byggðum er
fólkinu þar mikils virði eins og fólkinu
á fjölmiðlunum er atvinnuréttur og
afkomuöryggi. Afleiðingarnar fyrir
landsbyggðarfólk sem á húseign í
atvinnulausu plássi eru því miklu verri
þar sem ævisparnaður er húsnæðið
sem fjölskyldan býr í. Lýðréttindi
fólksins til atvinnu í sjávarbyggðum
eru stjórnvöldum einskis virði. Annað
verður ekki ráðið af verkum þeirra því
nú skal veiðireynsla trillusjómanna
seld hæstbjóðanda. Kosningaloforð
stjórnarþingmanna um réttlæti og
sanngirni eru gleymd. Og „Fólk í fyrir-
rúmi“ er líka gleymt.
Það er sannfæring þess sem þetta
ritar að mikil verðmæti fyrir framtíð-
ina séu í því fólgin að halda landinu
sem mest í byggð. Ísland er vaxandi
ferðamannaland og saga þess og at-
vinnuhættir selja á markaði ferða-
mennskunnar til jafns við náttúrufeg-
urð. Stundargróði kvótaeigenda verður
að víkja fyrir þjóðarhagsmunum. ■
17FIMMTUDAGUR 17. júní 2004
Köld vatnsgusa
Lítil þátttaka í nýafstöðnu kosningum til
Evrópuþingsins er auðvitað ekkert ann-
að en köld vatnsgusa framan í forystu-
menn menn ESB. Þátttaka var meira að
segja dræm í þeim ríkjum sem nýverið
fengu aðild að sambandinu. En hvernig
stendur á því að fólk fagnar aðild en
hefur svo engan áhuga á því að kjósa
fulltrúa á Evrópuþingið.
Borgar Þór Einarsson á deiglan.com
Ólíkir heimar
Á sama tíma og ég hafði verið með ung-
lingaveiki á hæsta stigi höfðu félagar
mínir [í Bosníu] búið við sult og seyru,
kulda og vosbúð – og stöðuga hættu á
að verða fyrir skoti eða sprengingum.
Sjálf mundi ég óljóst eftir fréttum frá
Sarajevo en mundi miklu betur eftir
strákunum sem ég hafði verið skotin í og
Levisbuxunum sem mig langaði í. Eftir að
stríðinu lauk fékk heimurinn fljótlega
áhuga á öðru. Níu árum síðar var enginn
að hugsa lengur um Sarajevo.
Sigríður Víðis Jónsdóttir á sellan.is
Þurfum að breyta þessu
Á heildina litið eru vinstrigræn sjónarmið
víðast hvar sterkari í Evrópu heldur en á
Íslandi. Þessu þurfum við Íslendingar
auðvitað að halda til haga og breyta
þessu. Annars verðum við leiksoppar
þeirra Davíðs og Halldórs að eilífu.
Sverrir Jakobsson á murinn.is
Nýjasta stjórnmálaaflið
Orkuflokkurinn er nýjasta aflið í íslensk-
um stjórnmálum og munar um minna.
Markmið hans er að borin skuli virðing
fyrir orkunni, bæði hlutlægri og óhlut-
lægri, og hver fagnar því ekki að loks
skuli kominn fram flokkur sem berst
jöfnum höndum fyrir hlutlægri og óhlut-
lægri orku. Og fyrst verið var að fjalla
um Evrópukosningar hér að ofan er ekki
úr vegi að benda á hve vel það á við að
Orkuflokkurinn skuli einnig hafa á
stefnuskrá sinn að sækja beri um aðild
að Evrópusambandinu.
Vefþjóðviljinn á andriki.is
Ég á mér draum
Ég á mér draum um að sá komi dagur í
náinni framtíð þegar menn á andstæð-
um pólum í stjórnmálum geti rætt mál-
efni á málefnalegan máta án þess að
einblína á að sigra andstæðinginn. Það
er engin skömm, sumir myndu ganga
svo langt að kalla það dyggð, að vera
fær um að skipta um skoðun. Eins og
segir svo göfuglega í 48. gr. stjórnar-
skrárinnar eru alþingismenn einungis
bundnir við sannfæringu sína. En þá er
spurn: Hvaðan kemur sannfæringin?
Arndís Anna Gunnarsdóttir á
politik.is
AF NETINU
GUÐJÓN ARNAR KRISTINSSON
FORMAÐUR FRJÁLSLYNDA FLOKKSINS
UMRÆÐAN
FISKVEIÐI-
STJÓRNUN
,,