Fréttablaðið - 18.06.2004, Blaðsíða 37

11FÖSTUDAGUR 18. JÚNÍ 2004
Kol eða gas:
Gasið blæs
á kolin
Kolin hafa verið brennd, ösk-
unni safnað saman og gas-
grillið tekið við. Þó svífur enn
aska yfir eldi þeirra sérvitr-
inga og útilegufólks sem enn
notast við kolagrillin sem
hafa óneitanlega þann kost að
gefa matnum alvörugrill-
bragð. Hér er þeim stillt upp
saman og bornir saman kost-
ir og gallar þeirra beggja.
Spurningin er hvort er betra
kol eða gas, þó svo gasgrill-
framleiðendur hafi reynt að
mætast á miðri leið og fram-
leitt sérstök kol sem sett eru
á grillið til að framkalla kola-
bragðið góða.
Kolagrill
Kolagrill hitnar meira og
það gefur betra bragð af
matnum. Það fer minna fyrir
þeim og auðvelt að taka þau
með sér í ferðalög. Á hinn
bóginn tekur þau langan tíma
að hitna og því fylgja meiri
óhreinindi því alltaf þarf að
losa sig við notuð kol. Það er
erfitt að stýra hitanum og það
þarf að fylgjast vel með
þeim. Kolagrillið tapar smám
saman hita eftir því sem kol-
in brenna og nauðynlegt að
bæta við nýjum ef á að halda
hitanum lengi gangandi. Það
tekur langan tíma að kólna al-
veg svo ekki er hægt að
ganga frá brenndum kolum
strax eftir notkun. En hins
vegar er mikil stemning við
að grilla með kolum og það
gefur manni tilfinningu fyrir
að verið sé að elda yfir opn-
um eldi.
Gasgrill
Gasgrill eru mun þægi-
legri í notkun. Auðvelt er að
kveikja upp í þeim og þau
hitna samstundis og gott er
að stjórna hitanum. Lítið mál
er að þrífa þau auk þess sem
þau eru ætíð tilbúin til notk-
unar svo lengi sem gasið dug-
ar en þegar það klárast er
hægt að hringja í Ísaga og fá
heimsendan nýjan gaskút.
Hins vegar gefa þau matnum
ekki þetta sérstaka bragð
sem kolin gefa af sér og þau
eru ekki svo langt frá því að
vera eins og gaseldavél sem
er notuð utandyra. Gæta þarf
öryggis við gasgrill og er
mikilvægt að kveikja aldrei á
grillinu þegar það er lokað. ■
Að grilla kjúkling:
Gott að stinga í kjúklinginn
Það vefst fyrir mörgum hvernig
eigi að grilla kjúkling svo vel sé.
Oft er erfitt að átta sig á hvenær
kjúklingurinn er nægilega grill-
aður og því er hann gjarnan tek-
inn af grillinu og skorið í hann
upp við beinið til að kíkja. Aftur
á móti getur sú aðferð verið leið-
inleg því oft hefur fók sest til
borðs og er tilbúið að borða þeg-
ar í ljós kemur að kjúklingurinn
er ekki til.
Fyrst er mikilvægt að hafa í
huga við meðferð á kjúklingi að
gæta skal fyllsta hreinlætis og
blóðvökvi úr kjötinu má alls ekki
komast í snertingu við önnur
fersk matvæli. Ágætt er að
skera kjúklinginn í tvennt áður
en hann er settur á grillið en ef
hann er grillaður í heilu lagi er
gott að snúa honum reglulega.
Best er að byrja á því að
brúna hann á grillinu og snúa vel
á meðan og færa hann svo ofar í
grillið, loka því og láta kjúkling-
inn eldast þar í hálftíma eða svo.
Til að vera viss um að hann sé til
er gott að stinga í hann kjötmæli
sem segir til um hitastigið á kjöt-
inu. Á kjötmælinum er að finna
merkingar sem segja til um
hversu hátt hitastigið á að vera á
kjúklingnum þegar hann er til-
búinn og er þetta ágæt aðferð og
áreiðanleg sem tekur af allan
vafa. Til eru margar gerðir af
kjötmælum og gott er að fá mæli
sem þarf ekki að vera í kjötinu á
meðan það er eldað.
Ef kjötmælir er ekki við
hendina er hægt að að taka
kjúklinginn af grillinu og setja
hann á hvítan disk, stinga svo í
hann með gafli og skoða vök-
vann sem lekur út. Ef hann er
glær er kjúklingurinn tilbúinn
en ef hann er rauður eða bleikur
á hann að vera lengur á grillinu.
Mjög mikilvægt er að
kjúklingurinn sé búinn að hitna
og eldast alveg að beini til að
drepa allar óæskilegar bakter-
íur. ■