Tíminn - 15.09.1972, Blaðsíða 3

Föstudagur 15. september 1972
TÍMINN
3
Prests-
kosning-
ar í
Nessókn
á sunnu
daginn
Á sunnudaginn fara
fram prestskosningar i
Nesprestakalli i Reykja-
vik. Umsækjendur voru
upphaflega fjórir, en
einn þeirra, séra Gunn-
ar Kristjánsson sóknar-
prestur i Vallanesi, dró
umsókn sina til baka nú i
vikunni. Þeir þrir, sem
sóknarbörnin kjósa um
eru þessir:
Séra Asgeir Ingibergsson:
Hann er fæddur að Alafossi i
Mosfelissveit 17. janúar 1928.
Hann lauk embættisprófi frá Há-
skóla tslands árið 1957 en stund-
aði siðan nám i guöfræði við Há-
skólann i Dublin i :i ár. Vigöur að
Hvammi í Dölum i ágúst 1958 og
þjónaði þvi tii 1. ágúst 1966, að
hann fékk lausn frá embætti sam-
kvæmt eigin ósk. Frá sama tima
var hann ráðinn til prestsþjón-
ustu meðal islenzkra starfs-
manna á Keflavikurflugvelli og
gegndi þvi embætti i 2 ár. Þá
réðist hann sem prestur til
Lúthersku kirkjunnar i Kanada,
þar sem hann er nú starfandi.
Séra Asgeir er kvæntur irskri
konu, Janet Smiley.
Séra Jóliann Hliðar:
Hann er fæddur á Akureyri 25.
ágúst 1918. Hann lauk embættis-
prófi frá Háskóla tslands árið
1946 en stundaði siðan nám i guð-
fræði erlendis um nokkurn tima.
Hann var vigður til starfa á
vegum Sambands islenzkra
kristniboðsfélaga 18. janúar 1948.
Settur sóknarprestur á Siglufirði
árið 1951 og siðan settur aðstoöar-
prestur i Vestmannaeyjum 1954 ,
en skipaður prestur þar árið 1956.
Séra Jóhann hefur auk þess starf-
að viö kennslu, m.a. við Mennta-
skólann á Akureyri i ;i ár. Hann er
ókvæntur.
Séra Páll S. Pálsson:
Hann er fæddur í Reykjavik 26.
mai 1927. Hann lauk embættis-
prófi i guðfræöi frá Háskóla ts-
lands árið 1957, en vigður 2.
september 1962. Þá var hann
settur aðstoðarprestur i Vikur-
prestakalli i Vestur-Skaftafells-
prófastsdæmi og skipaður prestur
á sama stað 1964. Hann fékk lausn
frá embætti að eigin ósk 1.
september 1965 og hefur starfað
siðan sem kennari i Reykjavik.
Séra Páll er ókvæntur.
,,Stóraukinn áhugi á íslandsferðum
ferðafólk eru ekki neinir sóldýrk-
endur, t.d. eru margt af þvi skóla-
fólk, sem hefur óskað að fara til
íslands og kynnast þvi, vegna
náms sins og til 'þess hefur það
fengið styrk frá franska rikinu.
beir Alant og Loughery sögðu,
að þessi fundur á tslandi hefði
tekizt i alla staði vel. Á fundinum
var m.a. rætt um útgáfu ritsins
Iceland Adventure, sem Loftleið-
ir gefa út. betta rit er gefið út á
mörgum tungumálum, i tveimur
útgáfum, og er önnur útgáfan fyr-
ir Evrópu og önnur fyrir Ame-
riku. Var t.d. rætt um hvort gefa
ætti ritið út i aðeins einni útgáfu,
sem næði yfir báðar heimsálfurn-
ar. Þá ræddu fundarmenn um
innanlandsferðir þær, sem eru á
boðstólum, hverjar heföu reynzt
vel, og miður vel, og rætt um
innanlandsferðir, sem til greina
koma á næstunni.
Þeim félögum bar saman um,
að ferðafólk kvartaði svo tií
aldrei útaf íslandsferðum. Það
virtust allir kunna vel við sig á is-
landi „jafnvel Bobby Fischer".
—ÞÓ
Gerhard Alant t.v. og John Loughery. Báðir halda á erlendum blööum, sem birt hafa stórar greinar um
isiand undanfarið. Alant heldur á franska stórblaðinu Le Figaro og Loughery á Miami News.
Timamynd GE.
Rætt við tvo sölustjóra Loftleiða
Nú er lokið i Reykjavik, fundi
starfsmanna Loftleiða um sölu-
og kynningarmál. Helzta um-
ræðuefni fundarins var hvernig
auka megi fjölda þeirra erlendra
ferðamanna, er island vilja gista,
og einnig var kannaður árangur
þeirrar útgáfu- og kynningar-
starfsemi, sem uppi var höfö
vcga yfirstandandi árs, og rætt
um leiöir til að efla hana vegna
ársins 1973.
1 lok fundarins hitti blm. Tim-
ans tvo erlenda starfsmenn Loft-
leiða, sem sátu fundinn, en það
voru John Loughery, sölustjóri
Loftleiða i allri Ameriku og Ger-
hard Alant, sölustjóri i Frakk-
landi og á Spáni.
Loughery, er búinn að vera i
starfi hjá Loftleiðum i 18 ár, en
áður hafði hann verið hjá SAS i 13
ár.
Loughery sagði, að sölustarf-
semin i Ameriku væri orðin mjög
viðamikil, en Loftleiðir reka aðal-
skrifstofur i New York, San Fran-
cisco, Chicago, Washington D.C.
Miami, en sú skrifstofa er að
mestu undir stjórn Air Bahama,
dótturfyrirtækis Loftleiða, Los
Angeles, og Houston. Þá eru einn-
ig skrifstofur i Mexico City, Quito
i Ekvador, Caracas i Venezúela
og Bogota í Kólumbiu. Að auki
reka svo Loftleiðir og Air
Bahama sameiginlega margar
skrifstofur i latnesku Ameriku.
Undir allar þessar skrifstofur
falla svo viss sölusvæði. þar sem
umboðsmenn Loftleiða eru ótal-
margir.
Við spurðum Loughery um far-
gjaldastriðið á N-Atlantshafsleið-
inni. Hann sagði. að sl. ár hefði
reynzt Loftleiðamönnum erfitt
vegna fargjaldastriðsins, en á
þessu ári hafa mörg IATA flug-
félög flogið undir fargjaldasam-
þykktum IATA. Svo rammt kvað
að þessu, að Bandarikjastjórn er
farin að hafa sina fulltrúa á
Kennedyflugvelli til að fylgjast
með. á hvaða verði farmiðar flug-
félaganna eru seldir, en þeir hafa
stundum verið seldir langt undir
hinu lága og löglega verði Loft-
leiða.
Loughery sagði, að þótt Loft-
leiðir hafi flutt fleiri farþega
fyrstu 8 mánuði þessa árs en i
fyrra, þá væru tekjur félagsins
svipaðar og á sama tima i fyrra,
en allur kostnaður hefur aukizt
gifurlega á þessum tima. Aftur á
móti er útlitið fyrir næsta vetur
sæmilegt, og i þvi sambandi má
búast við mikilli aukningu ferða-
manna til Islands strax i vetur.
T.d. hafði meira en 10. þúsund
manns pantað far og gistingu á
tslandi næsta vor þegar Loughery
fór til tslands, en þvi miður varð
að segja flestum, aö öll hótel væru
yfirfull á tslandi næsta vor, og
sagði Loughery að skákeinvigið
ætti stóran þátt i þessum aukna
tslandsáhuga. tsland hefur verið
kynnt rækilega i blöðum vestan-
hafs undanfarið, og það er þegar
fariö að segja til sin i rikum mæli.
Loughery taldi, að það þyrfti að
reyna að koma hótelverði á Is-
landi meira niður yfir vetrartim-
ann, þar sem landið væri mun
dýrara en flest öll Evrópulönd. —
Ef hægt væri að koma verðinu
niður á veturna, þá er hægt að
auka ferðamannastrauminn
hingað mikiðyfir þann tima sagði
Loughery.
Alant hefur verið sölustjóri
Loftleiða i Paris frá þvi árið 1964,
en áður hafði hann unnið að far-
miðasölu fyrir Loftleiðir frá árinu
1959. Undir stjórn Alants falla
einnig söluskrifstofan i Madrid og
skrifstofa Loftleiða i Nice.
Alant sagði aö þeir i Frakklandi
hefðu ekki byrjað að kynna tsland
neitt að ráði sem ferðamanna-
land, fyrr en árið 1968. En kynn-
ing þeirra i Frakklandi hefði gefið
góða raun, enda væri tsland
„extra important” land i augum
franskra ferðamanna. Þar hafa
margar greinar um lsland birzt i
frönskum blöðum og hafa þær
ekki haft svo litið að segja.
Taldi Alant, að tsland væri á
mikilli uppleið sem ferðamanna-
land i Frakklandi og raunar einn-
ig á Spáni. T.d. munu um 1000
Frakkar hafa flogið með Loftleið-
um til tslands i sumar og dvalið
hér að meðaltali i 10 daga. Þetta
Löndunarbannið
í Mbl. i gær birtist grein eft-
ir Sigurjón Sigurðsson fyrrv.
útgerðarmann, sem hann
nefnir: Iivers getum við vænzt
af llretum? Iiann rekur þar
m.a. bvcrnig Bretar reyndu að
torvelda sölu islenzkra togara
i Bretlandi á árunum 1930-
1939. Þá scgir Sigurjón:
,,Er við færðum landhelgi
okkar út i 4 milur 1952, settu
Brctar á okkur löndunarbann.
Þetta löndunarbann varð okk-
ur að mörgu leyti til góðs, þó
það að sjálfsögðu ylli okkur
ýmsum erfiðlcikum i bili.
Togarar okkar fóru að landa
meira hér heima i frystihúsin,
og þaö skapaði auðvitað mikla
vinnu i landi. Samningar voru
gerðir við Rússa um sölu til
þeirra á frystum fiski og kaup
frá þeim á ýmsum vörum m.a.
oliuin og bcnsini. Markaður
okkar fyrir frystar fiskafurðir
jókst stöðugt i Bandarikjun-
um. Það kann að vera, að
ýmsir lialdi að viðskipti við
smáþjóð eins og island sé
stórþjóðcins og Brctlandi ekki
mikils virði. Eg minnist samt
þess, að árið 1953 eöa 1954 las
ég grcin i brezku stórblaði þar
scm rædd voru þau mistök að
liafa sctt löndunarbann á is-
lcnzkan fisk og þar með að
flcygja okkur i faðm Rússa,
eins og það var orðað. Þar
voru ncfnd scm dæmi oliuviö-
skiptin, scm áður höfðu að öllu
leyti farið fram gegnum Brcta
og náinu þá 2 milljónum
stcrlingspunda á ári (hvað
skyldu þau vcra orðin núna?)
en væru þeim nú glötuö. Og
eins og allir vita stendur enn
við það sama. Hótanir um við-
skiptabann og hverskonar höft
kynnu þvi nú ekki siður en áð-
ur að koma harðast niður á
þcim sjálfum.”
Sanngjarnt tilboð
Sigurjón segir i greinarlok-
in:
„Þessar frásagnir hafa það
allar sameiginlcgt, að þær
sýna að Brctar hafa alltaf vilj-
að losna við okkur, hafi þcir
ekki haft fyrirfram bcinan
hagnað af viðskiptunum.
Nú má ekki skilja orð min
svo, að við höfum ckki haft
hagnaö af viöskiptum okkar
við Brcta. Þaðcr fjarri mér að
halda sliku fram. Brezki is-
fiskmarkaöurinn hcfur á öll-
um timum verið okkur mikill
hagur og oft bráðnauðsynlcg-
ur. En góð og hciðarleg við-
skipti eiga einmitt að vera
þannig, að báðir telji sig hafa
hag af.
Allt til 1. september s.I. vildi
ég aldrei trúa þvi, að ekki
tækjust samningar i land-
helgismálinu um bráða-
hirgöalausn við Breta. Óum-
deilanlcga ciga þeir mestra
hagsmuna að gæta i þessu
máli, af þeim crlendu þjóðum,
sem hér vciða. Þeim mun
furðulcgra finnst mér, að þcir
skuli ckki hafa sýnt meiri
áhuga en fram hefur komið á
að ná samningum um bráöa-
birgðalausn, t.d. þeirri sem
felst i tilboöi islcnzku rikis-
stjórnarinnar frá 11. ágúst s.l.
og mér finnst sanngjarnt.
Að lokum vona ég,að ekki
liði á löngu að lausn finnist,
sem allir sætti sig við, eftir at-
vikum, þvi ég veit, að lika
Brctar gcra sér fyllilega ljóst,
að eyðing fiskimiðanna við is-
land er ekki aöeins tap fyrir
okkur, heldur tap fyrir allar
fiskveiöiþjóðir sem hér hafa
vcitt.”
Þ.Þ.