Tíminn - 19.09.1972, Blaðsíða 13

TÍMINN
Þriðjudagur 19. september 1972
,,..og fóstrur með litla fóikið úr leikskóiunum...”
Tfmamyndir Róbert.
Auglýsing
um gjaldfallinn þungaskatt
skv. ökumælum
Fjármálaráðuneytið minnir hér með þá
bifreiðaeigendur sem hlut eiga að máli
á, að gjalddagi þungaskatts skv. öku-
mælum fyrir 3 ársfjórðung 1972 er 11.
október og eindagi 22. dagur sama
mánaðar. Fyrir 11 október n.k. eiga þvi
eigendur ökumælisskyldra bifreiða að
hafa komið með bifreiðar sinar til
álesturs hjá næsta eftirlitsmanni öku-
mæla.
Gjaldfallinn þungaskatt ber að greiða
hjá viðkomandi innheimtumanni rikis-
sjóðs, sýslumanni eða bæjarfógeta, en i
Reykjavik hjá tollstjóra.
Þeir bifreiðaeigendur, sem ekki hafa
greitt skattinn á eindagámega búast við
að bifreiðar þeirra verði teknar úr um-
ferð og númer þeirra tekin til geymslu,
unz full skil hafa verið gerð.
Fjármálaráðuneytið
18. sept. 1972.

Konan kastaðist út og
bílinn valt á hana
Klp—Reykjavík
Sjónarvottar að árekstri, sem
varö á gatnamótum Furumels og
Hagamels i gærdag, voru vissir
um, aö þeir væru vitni aö stór-
slysi, ef ekki dauðaslysi, er kona
kastaöist út úr bifreiö viö
árekstur og bifreiðin valt yfir
hana.
Stórri ameriskri bifreið var
ekiö á mikilli ferð inn á Haga-
melinn og i hliðina á litilli bifreið,
sem var aö aka i austurátt. Við
áreksturinn kastaðist kona út, og
bifreiðin lagðist á hliðina og yfir
hana. Menn hlupu til, en létti,
þegar þeir sáu, að bifreiðin var
aöeins yfir fótum hennar. Hafði
hún kastazt það langt, að hliöin
náði ekki lengra og varð það
henni til lifs.
Ólögmæt kosning
í Nessókn
A sunnudaginn fór fram prest-
kosning i Nesprestakaiii i
Reykjavik, og kjörsókn svo
dræm, að kosningin vaið ólög-
mæt.
A kjörskrá voru 6.042, en at-
kvæöi greiddu aðeins 2.612 eöa
43.2%. Atkvæöi veröa talin á
fimmtudag á skrifstofu biskups.
ÍNessóknvoru i kjöri þeir séra
Asgeir Ingibergsson, séra
Jóhann Hiiöar og séra Páli Páls-
son. Séra Gunnar Kristjánsson
dró umsókn sina til baka i siöustu
viku.
Séð yfir llafravatnsrétt i góöu veöri.
Kveður i runni, kvakar i mó
kvikur þrastasöngur,
eins mig fýsir alltaf þó
aftur að fara i göngur.
Svo kvað Jónas Hallgrimsson
forðum — og hvaða sveitarstrák-
ur hefur ekki hlakkað til
gangnanna?
En nú er öldin önnur og mikill
meirihluti islenzkra barna hefur
enga hugmynd um, hvenær sauð-
burður byrjar á vorin eða göngur
hefjast á haustin. Þó eru mörg
kaupstaðabörn i sveit á sumrin,
sem betur fer, en þvi miður ekki
nema tiltölulega litill hluti þeirra.
Og það sem verra er: Yfirleitt
komast þau alls ekki á grænt
gras, fyrr en sauðburður er úti, og
þau þurfa að vera farin þaðan áð-
ur en réttir hefjast. Fyrir þvi sér
skólakerfiðokkar. Þaö sakar ekki
að geta þess i leiðinni, að reyndur
barnakennari hefur látið svo um
mælt við þann, sem þessi orð
skrifar, að hann geti ævinlega á
haustin þekkt úr þau börn, sem
verið hafa i sveit um sumarið.
Hann segir, að þau hafi fjöl-
breytilegri orðaforða og eigi auð-
veldara með að tjá hugsanir sinar
en hin, sem orðið hafa að búa við
asfaltið sumarlangt. Og meira en
það: Hann segir lika, að þvi fyrc
sem börnin fara i sveitina á vorin,
og þvi seinna,sem þau koma til
bæjanna á haustin, þvi meiri
munur sé á málfari þeirra til hins
betra.
t gær átjánda september, var
réttað i Hafravatnsrétt. Hún er
ekki lengra frá Reykjavfk en svo
að mæður geta skotizt þangað
með börn sín, kennarar með
nemendur sina og fóstrur með
litla fólkið á leikskólunum. Sem
betur fer hefur þetta óspart veriö
notað og heyrzt hefur, að það sé
stundum litið færra fólk en kind-
ur. En á það skal enginn dómur
lagður, hvort svo hefur einnig
verið i gær. Gott og vel. Sizt ber
þaö að lasta. En er ekki hægt að
gera enn betur. Getum við ekki
gert meira l'yrir börnin okkar en
að lofa þeim að skreDDa i eina
haustrétt (þeir sem það gera)?
Hér stendur ekki til að deila á
barnafræðsluna i landinu, þaðan
af siður að setja fram einhverjar
„padentlausnir”, sem allir ættu
að geta sætt sig við. En væri ekki
ómaksins vert að leggja heilann i
bleyti og reyna að finna einhver
ráð til þess að börn kaupstaöanna
— svo mörg sem við verður komið
— fái að njóta þeirra örfáu daga
vor og haust, sem samneyti
manns og sauðkindar. eru hvað
nánust? Er hægt að hugsa sér
nokkuðeins öfugt og rangsnúið og
að börn séu dauðhrædd við lömb?
Þó hefur slikt margoft komið i
ljós, og þarf vist ekki langt að
leita dæmanna.
Það er auðvitað gott, og meira
að segja nauösynlegt, að kenna
börnum og unglingum þær
greinar, bóklegar og verklegar,
sem þeim mega að gagni koma i
lifinu. En svo nauðsynlegt sem
það er, aö þau kunni skil á vötn-
um i Finnlandi eða skordýrum i
Afriku, þá er hitt þó enn nauðsyn-
legra, að þau slitni ekki úr tengsl-
um við lifandi náttúru, sem þau
sjálf og viö öll erum hluti af.
-VS.
ý liott, hott á hesti.