Tíminn - 20.09.1972, Blaðsíða 11

Miðvikudagur 20. september 1972
TÍMINN
11

7533
«■

Umsjón Altieð Þorsteinsson
QQP
Frjálsiþróttakeppni
20. ólympiuleikanna i
Miinciien hófst 31.
ágúst. Keppnin stóð
yfir i niu daga og er lit-
rikasta og stórfengleg-
asta iþróttakeppni,
sem ég hef fylgzt með.
Þar hjálpaðist allt að,
fullsetinn leikvangur
hverju sinni (en leik-
vangurinn rúmar 80
þúsund áhorfendur),
hörkukeppni i hverri
grein, frábært skipu-
lag, skemmtilegir
áhorfendur og dásam-
legt veður alla dagana,
20 til 28 stiga hiti og sól-
skin.
Undrun min var mikil að
morgni 31. ágúst, þegar ég kom
tilsætis á hinum fagra leikvangi
og hann var þéttskipaður, er
undanrásir áttu að hefjast, en
þær fara ávallt fram fyrir
hádegi. Ég fylgdist með
Ólympiuleikunum i London 1948
og i Róm 1960, og þá voru ekki
ýkjamargir áhorfendur fyrir
hádegi.
Sú grein, sem mesta athygli
vakti fyrsta keppnisdaginn, var
tvimælalaust langstökk kvenna,
en vestur-þýzku áhorfendurnir
bjuggust fastlega við heima-
sigri i þeirri grein. Ein vinsæl-
asta iþróttakona þeirra, Heidi
Rosendahl, var meðal kepp-
enda. Heidi brást ekki vonum
landa sinna, þvi að i fyrstu til-
raun stökk hún 6,78 m, sem
nægði til sigurs. Hún var lang-
öruggust keppenda, þó að litlu
munaði að hún missti af gullinu.
Búlgarska stúlkan Diana
Yorgova stökk 6,77 m i fjórðu
tilraun,og það fór vissulega um
Þjóðverjana, þegar verið var að
mæla stökkið. En stökkseria
Heidi Rosendahl var frábær:
6,78 — 6,76 — 6,69 — 6,52 — 6,73
— 6,71!
Stemn ingin og fögnuður
Þjóðverja var mikill, og var það
að vonum. Ekki var siður gam-
an að fylgjast með þegar Heidi
stökk. Þegar röðin kom að henni
var mikið klappað og i þeim
fagnaðarlátum var viss krafa
um það, að hún stykki langt.
Það þarf sterkar taugar til að
þola slikan þrýsting frá áhorf-
endum. Still Heidi Rosendahl,
bæði i atrennunni og stökkinu
sjálfu, var mjög góður, og það
er gaman að sjá langstökk,
þegar svo vel er stokkið. Vestur-
þýzkur áhugamaður sat við hlið
mér, þegar verðlaun voru
afhent og vestur-þýzki þjóð-
söngurinn leikinn. Þar var
barnsleg gleði og stolt i svip
hans. Á slikum stundum er
Þankabrot frá 0L í Miinchen i.
Það bros sagði
meira en mörg orð
gaman að vera áhorfandi og
fylgjast með.
Aðalgrein á fyrsta keppnis-
degi frjálsiþrótta á Ólympiu-
leikum hefur ávallt verið 10 km
hlaup. Mér er sérstaklega
minnisstætt 10 km hlaupið i
London 1948, þegar Emile
Zatopek hinn tékkneski vakti
alheimsathygli og sigraði með
yfirburðum. Það er iþróttavið-
burður, sem ég mun aldrei
gleyma.
Að þessu sinni voru i fyrsta
sinn hlaupnar undanrásir i 10
km. Hlaupið var i þremur riðl-
um, og fimm fyrstu úr hverjum
unnu sér rétt til að hlaupa i
úrslitahlaupinu siðar. Baráttan
var hörð og timarnir frábærir,
til marks um það er ekki úr vegi
að nefna það, að lakasti maður-
inn af þessum 15 náði nærri
minútu betri tima en Zatopek,
þegar hann sigraði i áðurnefndu
hlaupi i London 1948. Zatopek
var meðal áhorfenda i Múnch-
en, sérstakur heiðursgestur
leikanna. Ég var svo heppinn að
hitta kappann rétt eftir undan-
rásirnar og fékk hjá honum
eiginhandaráritun. „Þeir eru
góðir” varð mér að orði. Hann
svaraði þvi litlu, en brosti, og
þaö bros sagði meira en mörg
orð.
Annar keppnisdagurinn, 1.
september, rann upp. Undan-
rásir fóru fram i mörgum grein-
um, sem skemmtilegt var að
fylgjast með en of langt yrði upp
að telja i rabbi sem þessu. Sú
grein, sem flestir biðu eftir, var
100 m hlaup karla. Rússinn
Valeri Borzow hafði sýnt ótrú-
legan styrkleika i undanrásum,
milliriðlum og undanúrslitum
daginn áður og um morguninn.
Hlaupið féll að visu nokkuð við
það, að Hart og Robinson frá
Bandarikjunum komu of seint
til milliriðla vegna mistaka, og
þvi var aðeins einn Bandarikja-
mður eftir,er úrslit fóru fram
Robert nokkur Taylor, m jög svo
liðtækur. Eftir eitt þjófstart
þaut fylkingin af stað. Rússinn
Korneliuk fékk bezt viðbragð
eins og oftast áður, en i miðju
hlaupinu var Borzow orðinn
fyrstur, og sigur hans virtist
næsta auðveldur. Flestir eru á
þeirri skoðun, að hvorki Hart né
Itobinson hefðu komið i veg fyr-
ir þann sigur. Það sem mesta
athygli vakti þó e.t.v. i sam-
bandi við Borzow var látlaus
framkoma og glæsileiki. Timinn
var 10,14 sek. og mótvindur 0,3
m/sek.
Áður en við sláum botninn i
þetta rabb i dag, er rétt að geta
um spjótkast kvenna, en í
þeirri grein sigraði heimsmet-
hafinn Ruth Fuchs frá Austur-
Þýzkalandi, kastaði 63,88m,sem
var nýtt Ólympiumet.
Austur-Þjóðverjar stóðu sig
með afbrigðum vel á leikunum,
og ýmsir tala um austur-þýzka
undriði iþróttunum. Eitt er vist,
að vel er að þessum málum
staðið þar, og ekki aðeins hvað
toppfólkinu viökemur, heldur
einnig meðal almennings.
Örn Eiðsson.
Valeri Borzow sigrar auðveidlega i 100 m hlaupi.