Tíminn - 23.09.1972, Page 9
Laugardagur 2:j. september 1972
TÍMINN
9
Útgefandi: Framsóknarflokkurinn
iíéiíi- Framkvæmdastjóri: Kristján Benediktsson. Ritstjórar: Þór-
arinn Þórarinsson (ábm.), Jón Helgason, Tómas Karlsson
;:;i;i;:;i;i Andrés Kristjánsson (ritstjóri Sunnudagsblaös Timáns).'!;;;i;:;!
!;;;!;!;!;!; Auglýsingastjóri: Steingrimur. Gislason. Ritstjórnarskrif-;:;:;::;:
stofur í Edduhúsinu viö Lindargötu, sfmar 18300-18306.;:;:;:;:;:
Skrifstofur I Bankastræti 7 — afgreiöslusfmi 12323 — auglýs-;;;;!;;;!;
;;;;;;:!;!;; ingasimi 19523. Aörar skrifstofurtsimi 18300. Askriftargjald!;!;!;!;!;
!;!;!;!;!;!;! 225 krónur á mánuði innan lands, i lausasölu 15 krónur ein-í::;:;:;:;
takið. Blaðaprent h.f.
Öðruvísi mér áður brá
Nú eru blöð Sjálfstæðisflokksins og Alþýðu-
flokksins farin að bera launþega fyrir brjósti.
Þetta eru umskipti frá þeim tima, er Jóhann
Hafsteinog Gylfi Þ. Gislason sátu i rikisstjórn.
Siðasta kjörtimabilið, sem þeir voru við völd,
var gengi krónunnar fellt tvivegis og þar mjög
verulega i bæði skiptin. Það var ekki farið dult
með, að þetta væri gert sökum þess, að laun-
þegar fengu of stóran hlut af þjóðarkökunni og
þvi yrði að skerða hann og færa meira yfir til
atvinnurekenda.
Þeir Jóhann og Gylfi létu ekki við þetta sitja.
Á þessu kjörtimabili voru háð mestu verkföll i
íslandssögunni og Island varð á þeim tima,
samkvæmt skýrslum alþjóðlegu vinnumála-
skrifstofunnar, mesta verkfallsland i heimi.
Þessi verkföll ráku rætur til þess,að Jóhann og
GýTfi studdu atvinnurekendur i þvi að neita
launþegum um bætur vegna þeirra kjara-
skerðinga, sem hlutust af gengisfellingunum.
Einhverjir kunna að spyrja, hvort þeir Jó-
hann og Gylfi hafi þá ekki bætt kjaraskerðing-
una hjá launþegum með hagstæðari skatta-
álögum. ó nei, þvi var ekki að heilsa. Þvert á
móti létu þeir Jóhann og Gylfi skattstigana og
frádrættina hætta að fylgja skattvisitölunni og
hækkuðu skattana þannig mjög riflega.
Slik var afstaða Jóhanns og Gylfa til laun-
þega meðan þeir fóru með stjórn i landinu.
Óhætt er að segja, að Mbl. og Alþýðublaðið
fylgdu þeim fast að málum.
En þetta breyttist skyndilega, þegar Sjálf-
stæðisflokkurinn og Alþýðuflokkurinn
hrökkluðust úr rikisstjórn. Þegar verið var að
semja um kaupgjaldsmálin á siðastliðnu
hausti, birtu Morgunblaðið og Alþýðublaðið
greinar um það dag eftir dag, að nú væri góð-
æri i landinu og þvi bæri að hækka kaupið stór-
lega. Þegar kaupsamningunum var lokið, létu
bæði Morgunblaðið og Alþýðublaðið á sér
skilja, að launþegar hefðu ekki fengið það sem
þeim bar. Allir stjórnarandstöðuþingmennirn-
ir greiddu atkvæði með vinnutimastyttingunni,
þótt það mál hefði áður fengið litlar undirtektir
hjá Jóhanni og Gylfa.
Nú er hins vegar komið dálitið annað hljóð i
strokkinn. Morgunblaðið og Alþýðublaðið
hamra nú daglega á þvi, að atvinnuvegirnir
séu að farast sökum þess, að rikisstjórnin hafi
látið kaupið hækka of mikið i fyrra. En jafn-
framt þykjast þessi blöð hafa óskaplega um-
hyggju fyrir launþegum. Um það geta þeir
launþegar, sem minnast gengisfellinganna og
verkfallanna á siðasta kjörtimabili, vel sagt:
öðruvisi mér áður brá. Og þeir munu dæma
Sjálfstæðisflokkinn og Alþýðuflokkinn meira af
verkum þeirra i rikisstjórn, en áróðri þeirra i
stjórnarandstöðunni. — Þessvegna munu skrif
Morgunblaðsins og Alþýðublaðsins nú hafa
mesta þýðingu sökum þess, að þau rifja upp
hver var afstaða Sjálfstæðisflokksins og Al-
þýðuflokksins til launþega, þegar þeir fóru
með völd. Af þvi hafa þeir verið og verða
dæmdir.
Leroy Aarons, Washington Post:
Verður Corona dæmdur
morðingi aldarinnar?
Réttarhöldin í Solano County vekja heimsathygli
Juan Corona
1 SOLANO County i Banda-
rikjunum eru að hefjast
réttarhöld yfir manni þeim,
sem ákærður er um mestu og
hryllilegustu fjöldamorð, sem
dæmi þekkjast um þar i landi.
Málið hófst fyrir sextán mán-
uðum með þeim hætti, að 9 lik
fundust grafin i ferskjuekru
við Fjaðraá. skammt frá smá-
borginni Yuba City i Kali-
forniu.
Næstu tiu daga voru æ fleiri
lik grafin úr jörðu og höfðu
þau ýmist verið stungin eða
höggvin. Þegar likin voru orð-
in 25 að tölu tók lögreglan fast-
an 28 ára gamlan mann að
nafni Juan Vallejo Corona, en
hann rak vinnumiðlunarskrif-
stofu og útvegaði menn til
starfa á ferskju- og vinekrun-
um i Sacramentodal.
Likin voru af hvitum mönn-
um, miðaldra. Margir þeirra
höfðu verið drykkjusjúklingar
og flestir flækingar, sem reik-
uðu milli vinveitingastof -
anna i Yuba City og biðu þess
að fá igripavinnu við land-
búnaðarstörf meðan á upp-
skeru stæði.
CORONA var talinn
áreiðaniegur maður, sem
hvorki reykti né drakk, og
geðjaðist flestum vel að hon-
um. Hann hafði búið i Yuba
City i mörg ár ásamt konu
sinni og fjórum börnum. Erfitt
var að leiða eðlileg rök að þvi,
að hann væri sekur, en ýmsar
kenningar voru á ferðinni og
likurnar hlóðust upp.
Blaða- og sjónvarpsmenn
flykktust til Yuba City éins og
hralnar að hrossskrokk. Þeir
sendu þaðan rosalegar sögur,
þar sem getsökunum var
hrúgað saman. Gerð var hús-
leit bæði heima hjá Corona og i
skrifstofu hans. i leitirnar
komu meðal annars sveðja
með 18 þumlunga löngu blaði,
handöxi, kjötöxi, slátrara-
hniTur. tvieggja öxi og viðar-
kylfa sem sýndist geta verið
með blóðblettum. Blaðið San
Francisco Cronicle sagði lög-
reglumenn leita að „einu eða
tveimur sláturhúsum”.
Blóðblettir fundust i sendi-
ferðabil Corona. 1 einni gröf-
inni fundust tvær kvittanir,
gefnar út á nafn Corona.
Blöðin fluttu einnig fregn um
„dauðaskrá”, sem fundizt
hefði og væri sennilega með
rithönd Corona, en þar væru
skráð nöfn sumra fórnardýr-
anna.
BLAÐAMENN leituðu með
iogandi 1 jósi að eölilegri
ástæðu fyrir morðunum og var
meðal annars talað um rán i
þvi sambandi. Liðið er nálega
hálft annað ár frá þvi að Juan
Corona var handtekinn, en
siðan hefir hann ýmist setið i
íangelsi eða dvalið á fanga-
sjúkrahúsi, þar sem honum
hefir tvivegis verið komið fyr-
ir vegna hjartasjúkdóms. Og
nú eru réttarhöldin loksins að
hefjast, en skipt hefir verið
um varnarþing einu sinni.
Málið virtist liggja ljóst fyr-
ir i upphafi, en nú er ákærandi
talinn eiga erfitt verk fyrir
höndum. Hann verður að
byggja sókn sina einungis á
likum, og eru flestar ótraust-
ar. P’lest það, sem þótti i
fyrstu sanna sekt sakborn-
ings, hefir reynzt haldlitið
þegar til kom. Ákærandi verð-
ur að styðjast við frumrann-
sókn, sem farið hefir illa úr
hendi. Má i þvi sambandi
minna á rangnefnd lik og
ómerkta fingurgóma, sem
skornir voru af likum til þess
að athuga fingraförin.
ERFITT er að gera sér ljósa
grein fyrir aðstöðu ákæranda,
enda gera reglur um frásagnir
af málsrannsóknum i Banda
rikjunum eríitt lyrir i þvi efni.
Ákærandinn virðist verða að
leggja málið fyrir á þann hátt,
sem rakið er i stórum dráttum
hér á eftir, og mun hann að
iikindum leiða um 250 vitni
máli sinu til stuðnings.
Sveðjan, sem fannst, var
mæld visindalega og miðuð
við höfuðsárin á einu iikanna,
en mælingaraðferðin er talin
jafn áreiðanleg og fingraför.
Mælingin var neikvæð. i fór-
um Corona fannst sjálívirk
Browning-byssa með 9 milli
metra hlaupvidd, ásam t
nokkru af skotum. Eitt foVnar-
dýrið hafði verið skotið til
bana með niu millimetra kúlu.
Kúlan hefði þvi getað verið úr
byssu Corona, en einnig úr
byssum af ýmsum öðrum
gerðum, sem hafa sömu
hlaupvidd. Kúlan var orðin of
illa farin til þess að unnt væri
að bera hana saman við
hlaupið.
Onnur vopn, sem fundust
hjá Corona, eru ekki talin
koma til greina sem morð-
vopn, nema tveir hnifar. Þeir
voru báðir með blóðblettum og
sagt er, að stærð þeirra og lög-
un sé slik, að unnt hefði verið
að beita þeim.
BLOÐBLETTIR fundust á
aftari höggvara sendibils Cor-
ona. Blóð þetta var þó af fjór-
um algengustu blóðflokkun-
um, en blóð fórnardýranna
margra var svo spillt, að blóð-
flokkakönnun varð ekki komiö
viö.
Tvenn fingraför fundust á
bilnum. Það voru þó hvorki
fingraför Corona né eins
fórnardýranna.
Hvergi hefir fundizt nokk
uð, sem svaraði til „slátur-
hússins” sem blöðin sögðu
lögregluna vera að leita að.
Ákærandi virðist þvi ekki geta
bent á, hvar morðin hafi vérið
framin.
Aðalvitni ákæranda var
kona ein. Hún bar fyrir kvið-
dómi, að hún hefði farið með
Corona i sendibil hans út á
ekrurnar. Hún hafði setið i
framsætinu og heyrt fyrir-
gang til hans afturi. Siðan
sagðist hún hafa heyrt dynk,
en ekki séð, hvað fram fór.
Ákærandi viðurkenndi siðar
að konan hefði breytt þessum
framburði sinum. Nú segðist
hún hafa verið i bil með bróður
Juan Corona. Ákærandi viður-
kenndi einnig, að konan væri
undir umsjá geðlæknis. Hún
verður ekki leidd sem vitni i
málinu.
Ekki er vitað, að nein vitni
geti sýnt fram á beint sam-
band Corona við neinn hinna
myrtu manna.
SAGT er, að ákærandi hafi
ekki I hyggju að gera ráð fyrir
neinni af þeim ástæðum til
morðanna, sem upphafiega
var talað um. Ein lregn herm-
ir, að hann ætli að halda fram,
að Corona sé kynvilltur og hafi
drepið mennina i bræði þegar
þeir vildu ekki láta að vilja
hans.
Mikilvægustu gögn ákær-
anda eru kvittanir, sem mat-
vöruverzlun gaf Corona, og
lundust i einni gröfinni, svo og
skráin, sem hefir að geyma
nöfn fórnardýranna. Þessi
gögn eru þó mjög dregin i efa.
Áka-randi mun halda fram, að
Corona hafi ritað nöfnin eigin
hendi, og dagsetningarnar,
sem skráðar eru við nöfnin,
komi nokkurn veginn heim við
ætluð dánardægur hinna
myrtu. Rithandarsérfræðing-
ur bar við undirbúningsyfir-
heyrzlu, að á skránni, sem
horin hefði verið saman við
takmarkað sýnishorn af rit-
hönd Corona, væri rithönd
tveggja eða þriggja
einstaklinga.
KVITTANIRNAR blandast i
deilu um merkingu lika. Verj-
andi heldur fram, að likið,
sem hvildi i gröfinni, þar sem
kvittanirnar fundust, hali ver-
ið látið löngu fyrirþá dagsetn-
ingu, sem á kvittununum
standi. Hinn opinberi ákær-
andi hafi svo útvegað sér
yngra lik, sem gat svarað til
dagsetninganna á kvittunun-
um. Ákærandi mun halda
fram, að þarna hafi einfald-
lega verið um mistök i merk-
ingu að ræða. Þrir aðilar hafi
merkt lik hver með sinum
hætti, eða fulltrúar lögreglu-
stjóra, starfsmenn likhússins
og likskoðunarmaðurinn.
Þessar sundurleitu merkingar
hafi valdið mistökunum, en
ekki hitt, að skipt hafi verið
um lik.
RÖNG auökenning er sýni-
lega eitt af þvi, sem gerir sum
gögn málsins nálega einskis
vírði. Ekki bætir úr skák, að
lögreglustjóri ákvað að láta
heldur skera fingurgóma af
óþekktum fórnardýrum en að
flytja likin á burt úr likhúsinu
áður en likskoðun fór fram.
Þess eru að minnsta kosti
sex dæmi, að hinir afskornu
fingurgómar voru aldrei auð-
kenndir almennilega. itrekuð
tilraun var gerð til að komast
siðar að raun um, af hvaða liki
hvaða fingurgómar væru með
þvi að beita útilokunaraðferð-
inni.
Margt af ringulreiðinni á
Framhald á bls. 19
■ ■ ■■■ ■■ ■
Þ.Þ.