Tíminn - 10.10.1972, Blaðsíða 1
GOÐI
goótm mal
010—
kæll-
skápar
2>Aö£í«mWIcm> A/
V.
Líkast
um í
þegar breðinn
rifnaði sundur
■löklarnir cru niikilvirkir, þeg-
ar þcir rumska og fara á skrið. Þá
cr sterklega stjakað við þvi, sem
vcrður á vegi þeirra, og fast rekið
á eftir. Um þetta má sjá glöggt
dæmi við Kyjabakkajökul um
þessar mundir. Jón Kristjánsson,
fréttaritari Timans á Ggilsstöð
um, lýsir þvi hér, hvernig um-
liorfs er þar efra.
— Við fórum sex saman fram
að jöklinum i vikulokin — menn
frá Egilsstöðum og Eskifirði,
sagði Jón i simtali i gær. Okkur
lék forvitni á að sjá, hvað þar hef-
ur gerzt undanfarnar vikur. Við
lögðum af stað á föstudaginn og
ókum eins og leið liggur i skála
Ferðafélags Fljótsdalshéraðs við
Snæfell, þar sem við gistum, en
héldum siðan að jöklinum
morguninn eftir.
.lökullinn veltur fram
af óstöðvandi krafti
Allgreiðfært er jeppum lang-
leiðina að Eyjabakkajökli, en sið-
asti spölurinn þó grýttur. Veður
var ágætt, loftið tært og skyggni
sérlega gott. Þegar við sjáum til
jökulsins, leyndi sér ekki, að þar
höfðu orðið miklar hamfarir. Þar
sem áður var ávöl isbreiða, sem
hallaði niður að jafnsléttu, slétt
og sprungulaus, blasti nú við úf-
inn og hrikalegur jökulsporður,
sundurtættur af feikilegum
sprungum. Jökulröndin hefur lyf-
zt, og steyptist sporðurinn fram
með óstöðvandi krafti.
Stillilogn var þann tima, sem
við vorum þarna, mátti heyra
langar leiðir i öræfakyrrðinni, er
hjarnið rifnaði sundur inni á
jöklinum og jakar byltust til og
sprungu. Var þá engu likara en
snarpar stormhviður færu yfir,
þótt ekki blakti hár á höfði
manns.
Framhald á bls. 13
snörpum vindhvið-
öræfakyrrðinni —
Við Eyjahakkajökul i vcðurblíðunni á laugardaginn. Ljósmynd Jón Kristjánsson.
Krlcndur Kinarsson.
Landhelgissöfnunin:
SÍS gaf
1 milljón
i gærmorgun kom
Erlendur Kinarsson forstjóri
Sambands islenzkra sam-
vinnufélaga, færandi hendi á
fund Ólafs Jóhannessonar
forsætisráðherra. Afhenti
hann cina milljón króna að
gjiif frá Sainbandinu f land
helgissjóðinn.
Alls hafa nú land-
söfnuninni borizt tæpar
sextán milljónir króna, þar
af hálf önnur milljón um
þessa siðustu helgi. Sam-
band islenzkra samvinnu-
félaga var stórtækast eins og
áður segir, en næst þvi kom
Akureyrarbær, sem gaf 250
þúsund krónur.
Þá barst 100 þúsund
króna gjöf frá Húsavikur-
kaupstað og 50 þúsund frá
Siglufjarðarbæ. Útgerðar-
félagið Fylkir h / f gaf 30
þúsund krónur og frá félagi
rannsóknarlögreglumanna
bárust 20 þúsund krónur,
sem safnað var meðal félag-
smanna. Ahöfnin á vél-
bátnum Sigurvon frá
Suðureyri gaf rúmar 20
þúsund krónur, sem voru
laun hennar i ferð með sjón-
varpsmenn á miðin fyrir
vestan land.
Bleikju-
stofninn
í Meðal-
fellsvatni:
Vötn geta verið ofsetin,
engu síður en bithaginn
AUir bændur kannast við
það, að lömbin verða rýrari til
frálags, þegar fé fjölgar til
muna i sumarhögum. Á fjár-
skiptasvæðunum var fé sér-
lega vænt fyrstu árin eftir
fjárskiptin, á meðan það var
fátt, þvi að þá hafði það nægt
úrval þess gróðurs, er veitti
þvi mestan þroska. Likt getur
þessu verið farið með fiski-
vötn. Séu þau ofsetin nær fisk-
ur sá sem i þeim lifir, ekki
þeim vexti, sem honum er
annars cðlilegur.
— Það var einmitt af þess-
ari orsök, að gripið var til þess
ráðs að fækka fiski i Meðal-
fellsvatni i Kjós, það sagði Jón
Kristjánsson, fiskifræðingur
hjá Veiðimálastofnuninni, við
Timann i gær. Það var orðið of
mikið af bleikju i vatninu i
hlutfalli við það æti, sem hún
hefur. Afleiðingin er sú, að
hún tekur ekki út nema litinn
vöxt, þvi að þau eru viðbrögð
náttúrunnar, að hin takmark-
aða næring fer mestöll til þess
að þroska hrogn og svil. Það
leiðir aftur af sér mikla við-
komu, sem heldur stofninum
áfram i sömu kreppunni.
Þannig er bleikjustofninn i
Meðalfellsvatni að sinu leyti
svipað settur og örbirgðaþjóð i
vanþróunarlandi.
HLUTA STOFNSINS FÓKN-
AD TIL VIÐGANGS ÖÐKUM
— Það var byrjað á þvi i vor
að fækka bleikjustofninum,
sagði Jón Kristjánsson enn-
fremur. Þetta er gert á vegum
félags sumarbústaðaeigenda
við Meðalfellsvatn, sem á
samkvæmt samningum að
kosta nokkru til fiskiræktar.
Nú ver það aftur á móti pen-
ingum til þess að koma stofn-
inum i það horf, er ætla má, að
honum sé heppilegast. Fiskur-
inn, sem fórnað hefur verið,
vegna viðgangs þess hluta
stofnsins, er eftir verður, hef-
ur niðursuðuverksmiðjan Ora
keypt til niðursuðu. Þessi
bleikja er öllu stærri en
murtan úr Þingvallavanti,
þannig að þrjár til fjórar
bleikjur fara i dós af þeirri
stærð, sem er hæfilegt að láta i
fimm murtur.
IIELMINGSVEIDI
ÆSKILEG
Gisli Ellertsson, bóndi á
Meðalfelli, hefur annazt þess-
ar veiðar. Voru fengin til
þeirra net með hæfilegum
riðli, og veiddar i vor 8.500
Framhald á bls. 13