Tíminn - 15.10.1972, Síða 15

Sunnudagur 15. október 1972
TÍMINN
15
„Steingrímur
baunar á S.U.F.”
í Staksteinum Morgunblaðsins
hinn 5. þ.m. birtist undir fyir-
sögninni „Steingrimur baunar á
SUF” hluti af grein, sem Stein-
grimur Hermannsson, ritari
Framsóknarflokksins, skrifaði i
Timann daginn áður.
Steingrimur, sem, eins og allir
vita, er þekktur fyrir að vera sér-
lega heppinn og hygginn stjórn-
málamaður og fyrir það að koma
flestu þvi i verk, sem hann tekur
að sér, hefur verið ritari Fram-
sóknarflokksins frá þvi fyrir sið-
ustu alþingiskosningar. En það
verður að segjast, að menn voru
farnir að velta þvi fyrir sér hvort
röskleiki hans ætlaði ekki að njóta
sin sem skyldi i ritarastarfinu og
farnir að biða eftir þvi að hann
bryddaði upp á einhverjum ný-
mælum. En nú hefur Steingrimur
rekið af sér slyðruorðið. Aður-
nefnd grein hans ber sannarlega
vott um skörungsskap og verður
að teljast markvert nýmæli. f
meira en 50 ára sögu Fram-
sóknarflokksins hefur það ekki
áður þekkzt, að ritari flokksins
réðist að einstakri flokksdeild eða
flokksfélagi, og forystumönnum
þess með svo hressilegum
skömmum i flokksblaðinu. Það er
augljóst, að Steingrimur ætlast til
þess að greinin verði upphaf að
umræðum hér i blaðinu, þvi i upp-
hafi hennar segist ritarinn skrifa
greinina ,,i þeirri von að það geti
orðið til þess að málefnalegar
umræður verði um skipulag
flokksstarfsins með aukna þátt-
töku ungs fólks i stjórnmálastarf-
inu i huga”.
f grein sinni segir hann, að for-
ystumenn ungra Framsóknar-
manna hafi á undanförnum árum
„legið marflatir” fyrir andstæð
ingum flokksins, lætur að þvi
liggja að erindrekar SUF sitji
eins og varðhundar yfir stjórnar-
kosningum og öðrum kosningum
i FUF-félögunum, (hvað er ritar-
inn sjálfur aö gera þegar hann
mætir á flokksfundum úti um
land?) og ennfremur segir ritar-
inn að SUF „hafi ekki talið það ó-
maksins vert” að senda erind-
reka nema i sum kjördæmi, svo
nokkuð sé nefnt. Þá vitum við
hvernig á hefja „málefnalegar
umræður”.
Ritarinn virðist lika telja það
nauðsynlegan þátt i málefnalegri
umræðu að upplýsa hvert sé inn-
ræti þeirra sem rætt er við.
A þingi SUF á s.l. hausti gaf
undirritaður upp tölu starfandi
FUF-félaga i kjördæmi ritarans
(þar er þvi miður ekkert FUF-fé-
lag starfandi eins og er, engir
aðalfundir hafa verið haldnir i
mörg ár og enginn fulltrúi kjörinn
af FUF-félagi i umræddu kjör-
dæmi var mættur á þinginu).
Þessa frásögn af staðreyndum
kallar ritarinn „furðulegar stað-
hæfingar” minar og telur að þær
„lýsi fyrstog fremst félagsþroska
mannsins”. Þá vitum við það.
Tilefni greinar Steingrims
En hvert er þá tilefni þess, að
Steingrimur ritar þessa sérstæðu
grein? f upphafi hennar vitnar
hann til eftirfarandi orða, sem ég
lét falla er ég flutti skýrslu for-
manns á siðasta þingi SUF, sem
haldið var fyrir rúmum mánuði á
Akureyri:
„FUF-félögin eru nú 35 tals-
ins og ná til allra byggðarlaga
landsins nema Vestfjarða-
kjálkans. Þar voru þau lögð
niður eftir að núverandi ritari
flokksins tók við forystuhlut-
verki i þvi kjördæmi.
Það er kunnara en frá þurfi
að segja að siðan félögin voru
lögð niður, hefur Framsóknar-
flokknum ekki vegnað sem
skyldi i þessu kjördæmi".
Grein ritarans beinist svo öll að
þvi að sýna fram á, að hin tilvitn-
uðu ummæli min séu tómt slúður.
Þar að auki sé ég að skensa sig og
það sé nú aldeilis ekki fallega
gert.
Ekki ætla ég að karpa við Stein-
grim um það, hvort félögin vestra
eigi erfitt uppdráttar vegna þess,
að þau fái ekki nauðsynlegan
stuðning og hvatningu frá for-
Már Pétursson
ystumanni kjördæmisins, eða
hvort erfiðleikarnir stafa beinlin-
is af þvi að forystumaðurinn hafi
komið of oft á fundi og heimsóknir
hans hafi haft neikvæð áhrif eins
og helzt verður skilið af eftirfar-
andi orðum Steingrims:
„Þegar ég hóf afskipti af
stjórnmálum i Vestfjarðarkjör-
dæmi voru þar að nafninu til
starfandi þrjú félög yngri
manna, i Strandasýslu, Vestur-
Isafjarðarsýslu og á fsafirði.
Ég gerði mér strax mikið far
um að mæta á fundum þessara
félaga. Efast ég satt að segja,
um að aðrir frámbjóðendur
hafi gert það meira en ég. Engu
að siður varð starfsemi þessara
félaga, eins og viðast annars
staðar i dreifbýlinu, sáralitil.
Aðalfundir féllu niður og
stjórnir félaganna voru iðulega
ekki fullskipaðar’..
Þarna kemur þó fram að tölu-
vert hefur verið um fundahöld
fyrst eftir að Steingrimur tók við.
Ekki ætla ég heldur að karpa
um það viö hann, hvort Fram-
sóknarflokknum „hafi vegnað
sem skyldi” i þeim kosningum og
á þeim stöðum þar sem Stein-
grimur Hermannsson hefur ráðið
ferðinni. (Flokkurinn tapaði
fimmta hverju atkvæði við
sveitarstjórnarkosningar i
Garðahreppi 1970, en Steingrimur
skipaði þar efsta sæti listans og
nákvæmlega sama hlutfalli i al-
þingiskosningum 1971 i Vest-
fjarðakjördæmi, og i aukakosn-
ingum til bæjarstjórnar á tsafiröi
haustið 1971, var tap flokksins
svipað að hlutfalli, sem þýddi,
að hann tapaði manni. Þess er þó
skylt að geta, að Steingrimur var
ekki I framboði við bæjar-
stjórnarkosningarnar á tsafirði.
Það er þannig misskilningur, sem
margir hafa haldið, að hann sitji
bæði i bæjarstjórn tsafjarðar og
hreppsnefnd Garðahrepps).
Þannig ætla ég ekki að ræða um
aðdráttarafl Steingrims á kjós-
endur, enda mun hann telja um-
rædd kosningaúrslit sitt einkamál
og ókurteisi ef aðrir tala um þau.
Skipulag flokksstarfsins
og aukin þátttaka
ungs fólks
Hins vegar verður með engu
móti á það fallizt, að störf ritara
P’ramsóknarflokksins séu einka-
mál eins eða neins. Lög Fram-
sóknarflokksins hafa verið skýrð
á þann veg. að ritarinn væri yfir-
maður flokkastarfsins. nokkurs
konar 1. vélstjóri á skipulagsvél-
inni. Þess vegna hlýtur starf rit-
ara að skipulags- og félagsmálum
flokksins að vera það atriði, sem
fyrst af öllu kemur til athugunar,
þegar rætt er um skipulag flokka-
starfsins. Eins og áður er til vitn-
að biður ritarinn i grein sinni um
umræður „um skipulag flokka-
starfsins meö aukna þátttöku
ungs fólks i stjórnmálastarfinu i
huga”. Mér er það bæöi ljúft og
skylt að leggja litiö eitt að mörk-
um til þessarar umræðu og skal
fyrst athugað hvernig yfirmaður
flokksstarfsins hefur sýnt i verki
þann yfirlýsta vilja sinn „auka
þátttöku ungs fólks i stjórnmála
starfinu", en það verður væntan-
lega ekki á annan hátt betur gert
en með þvi að efla unghreyfingu
flokksins.
Forsenda þess að hægt sé að
halda Sambandi ungra Fram-
sóknarmanna gangandi er erind-
reksturinn. Útilokað er fyrir hin
smærri aðildarfélög að starfa til
lengdar og raunar fer öll starf-
semi samtakanna fljótlega úr
böndunum ef ekki er starfandi er-
indreki. Það hefur löngum verið
eitt erfiðasta vandamál SUF að
afla fjár til að launa erindreka.
Það hefur ennfremur sina ókosti
að hinar einstöku flokksdeildir
hafi erindreka i ferðum, starfs-
kraftar erindreka nýtast betur, ef
hann starfar á vegum flokksins
sem heildar og sinnir félagsleg-
um þörfum hinna einstöku flokks-
deilda jöfnum höndum, eftir þvi
sem til fellur og þörfin kallar á.
Aðferð Helga Bergs
Af þessum sökum var þeirri
skipan komið á erindrekstrar-
málin i ritaratið Helga Bergs, að i
stað þess að SUF réði sjálfstætt
erindreka og héldi happdrætti,
gæfi út auglýsingablöð og snikti fé
hingað og þangað til að skrapa
saman fyrir erindrekstrarkostn-
aði þá var ákveðið að flokkurinn
réði erindrekann, hann væri laun-
aður af fé frá hinu sameiginlega
happdrætti flokksins, sem um
svipað leyti var komið á. Það
þótti sjálfsagt að erindrekinn væri
ráðinn i samráði við SUF, og væri
úr röðum yngri manna. Reynslan
varð lika sú, að verulegur hluti af
störfum fastaerindrekans var
unninn i þágu ungsamtakanna.
Til þess liggja þær augljósu á-
stæður, að þar eru verkefnin mest
aðkallandi og mests árangurs aö
vænta. Félög eldri manna eru i
fastari skorðum og þurfa þvi siö-
ur aðstoð erindreka en félög yngri
manna, þar sem mannaskipti eru
mikil, félagsmennirnir eldast á
fáum árum uppúr félaginu og bú-
ferlaflutningar meðal ungs fólks
eru tiðir. Flestir flokksmenn
koma upphaflega innf yngri fé-
lögin og samkeppnin um fylgið er
fyrst og fremst meðal æskufólks.
Það hefir þvi þótt eðlilegt að
fastaerindreki flokksins verði
verulegum tima til starfa fyrir
ungsamtökin og væri úr hópi
ungra Framsóknarmanna.
Aðferð Steingríms
Hálfu ári eftir að núverandi rit-
ari tók við þvi starfi, eöa haustið
1971, stóð svo á að erindrekastarf-
ið varð laust, ötull og starfhæfur
ungur maður, sem gegnt hafði
erindrekastarfinu um tveggja ára
skeið, Atli Freyr Guðmundsson,
fór til útlanda til náms i hagfræöi
og félagsfræöi i Manchester.
Fulltrúar yngri manna i fram-
kvæmdastjórn flokksins hófu
fljótlega máls á ,þvi, að ráða
þyrfti nýjan erindreka. Fram-
kvæmdastjórnarmenn tóku flest-
Framhald á bls. 19
Fratntíðin.
ersem opin
°-— - —- | /J
bok
Reglubundinn sparnaður er upphaf
velmegunar.
Fjðlskyldan, sem sparar reglulega
hefur meiri möguleika á því að láta óskir
sínar rætast: Læra meira, kaupa í innbú,
endurbæta húsnæði, o.s.frv.
Oft geta óvænt útgjöld sett strik í
reikninginn. Nú gefur hið nýja sparilána-
kerfi Landsbankans yður tækifæri til að
safna sparifé eftir ákveðnum reglum,
sem jafnframt veita yður rétt til lántöku
á fljótan og einfaldan hátt, þegar þér
þurfið á viðbótarfjármunum að halda.
Temjið yður reglubundinn sparnað.
Búið í haginn fyrir væntanleg útgjöld.
Verið viðbúin óvæntum útgjöldum.
Kynnið yður þjónustu Landsbankans.
Biðjið bankann um bæklinginn um
Sparilán.
Bcmki allra lamlsmimna
/ LANDSBANKI ÍSLANDS Nr.
ÚTTEKIÐ INNLAGT DAGS. INNSTÆÐA
T-.5 00.00 2 JÖL '72
3. 3 0 0 0 0 AÍGÖ'7?
5. 3 0 0 0 0 sSfP'72
* * 3. 3 0 0
* * 0 ( 0 0
* * o 9 o n