Tíminn - 04.11.1972, Blaðsíða 14

14
TÍMINN
Laugardagur 4. nóvember 1972
Hann hugsaði sig um dálitla stund. Þetta var ekki svo auðvelt, þegar
herrarnir voru þrir, en dömurnar fjórar. Endirinn varð sá, að frú
Betteson með heklaða silkisjalið sitt settist á móti honum við hinn
borðsendann.
Paterson beið þar til allir voru seztir og sagði svo:
„Mér fannst við hafa þörf fyrir góða máltið, áður en við leggjum af
stað. i þvi fólsteitthvað á þessa leið: „Þetta var þó likt honum,” en hún
leit alls ekki til hans. Betteson múldi ristað brauð milli fingranna,
molarnir dreifðust yfir allt borðið. Hann leit upp og sagði:
„Nei, nú ýkið þér dálitið.”
Frú MeNairn leit ekki af einu blóminu á borðinu, hún ákvað að halda
fast við þá ákvörðun, að segja ekki orð fyrr en einhver sneri sér
beinlinis að henni. Hún heyröi Connie spyrja:
„Hversu lengi verðum við á leiðinni? Þrjá daga?”
„Lengur” svaraði Paterson.
Connie sagði ekki fleira, hún var hæstánægð. Nú fengi hún að vera
með Paterson i að minnsta kosti þrjá daga, þetta yrði næstum eins og
það var i Englandi.
Frú Betteson lét skyndilega til sin heyra með flissi og tisti, sem
hljómaði eins og misheppnað skot úr púöurkerlingu, siðan sagði hún:
„Herra Paterson?, þetta er englabarn, sem þér hafið. Joe, hefur þú
tekið nógu vel eftir honum?”
Tuesday var að ausa súpunni. Hann gerði það með miklum hátiöleik
Ekki liði á löngu þar til honum hlotnaðist stórkostlegur og langþráður
heiður. Hann hafði fengiö leyfi til að taka tappana úr kampavins-
flöskunum.
„Hann er gersemi, herra Paterson. Það var hann, sem bjó til
súpuna? Er það ekki?”
Jú.hann bjó til súpuna.”
„Hann er dásamlegur.”
Betteson gaf henni þess háttar hornauga, aðhelzt mátli halda, að hún
væri snigill, sem hann langaði til að kremja milli handanna.
„Hann er hreinasta gersemi. Er hann ekki bróðir stúlkunnar?”
Nú varð Betteson að gripa fram i, hann hallaði sér fram fyrir frú
Portman og sagði óþarflega hátt við Paterson:
„Halið þér hugsað fyrir bensini?”
„Það er i lagi,” svaraði Paterson og kinkaði kolli. „Geymarnir i
bilnum rúma 120 litra, og þar að auki tökum við 150 litra með i brúsum.
Frú Portman hafði alltaf fundizt Betteson eitlhvað það ógeðfelldasta,
sem hún gat hugsað sér. Hann var sú manngerð, sem ósjálfrátt minnir
á lyktina al' hvitlauk. Þegar hún hafði fengið nóg af að horfa á hann, fór
hún að virða Paterson íyrir sér, og sér til mikillar furðu heilluðu varir
hans hana.
„Þegar við erum komin eina eða tvær dagleiðir, getum við reiknað
meðað komast i lest seinni hluta leiðarinnar, haldið þér það ekki?”
„Hafið þér aldrei alhugað landabréfið?” spurði Paterson i staðinn
fyrir að svara.
Portman gramdist þetta svar, en kaus að láta kyrrt liggja. Þegar
hann hugsaði sig um, vissi hann vel, að mjóa járnbrautarlinan endaði
uppi i fjöllunum i norðri. Samt sem áður fannst honum, að Paterson
gæti ekki leyft sér að svara honum svona óskammfeilið.
Allir þögðu um stund. Þau voru búin með súpuna og skeiðarnar lágu
á diskunum, ekkerl raui' kyrrðina nema rödd Nadiu, sem söng
burmanskt lag, dapurlegt og tilbreytingarlaust.
Einmitt þá dró Tuesday tappann úr l'yrstu kampavinsflöskunni. Það
heyrðist hár hvellur og frú McNairn tókst á loft, þrátt fyrir ásetning
sinn gat hún ekki stillt sig um að hrópa:
„Ó, ég hélt þetta væri skot.”
„Þetta var bara englabarnið,” sagði frú Betteson róandi.
Úr þvi að hún var nú einu sinni byrjuð að tala, gat hún ómögulega
stillt sig um að halda áfram.
„Hvenær haldið þér, að við ættum að leggja af stað? ”
„Rétt eftir miðnættið,” svaraði Paterson.
„Er ekki ástæðulaust að draga brottförina svo lengi?”
„Ég hef ekki trú á, að þér eigið mikinn tima eftir, þegar þér eruð
búnar að ganga frá farangrinum og brenna skjöl og þess háttar.”
Fara aðrir með en þeir, sem hér eru staddir? Ég hef ungfrú Ross sér-
staklega i huga.”
„Ég býst ekki við að ungfrú Ross kæri sig um að koma með okkur.^.
„Ég veit þaðekki, en ég tala við Fielding eftir hádegið. Ég hitti hana
á leiðinni hingað Þess vegna hélt ég.... Hvað er annars um dr. Fielding
og telpuna hans? Ég þarf að fá hjá honum dálitið af kólerubóluefni.
Þau litu öll i einu upp úr fiskinum, sem Tuesday hafði nýlega borið
fyrir þau.
„Kólerubóluefni?”
„Nú eruð þér að mála skrattann á vegginn, eða hvað?” sagði
Betteson.”
„Að visu tökum við 300 iitra af vatni með okkur,” sagði Paterson, „en
þrátt fyrir það getum við ekki verið örugg.”
„Ég er ennþá á þeirri skoðun, að réttast væri að aka til Mandalay,”
sagði Portman.
„Reynið það, ef yður langar til. Annars hélt ég, að það hefði verið
útrætt i morgun.”
Paterson leit i kringum sig við borðið, og augu hans staðnæmdust við
andlit frú Betteson, vingjarnlegt, barnslegt og dálitið hrörlegt andlit.
„Nú en...Skál, samt,” sagði Paterson og lyfti glasinu. Það leyndi sér
ekki, að þeim hafði brugðið við þetta tal um kóleru.
Þau dreyptu á drykknum. Glösin voru köld og þétt móða á þeim
innanverðum. Séð gegnum glasið liktist kampavinið sólskini, sem
þrengir sér gegnum rimlatjöld.
„Þetta bragðast nú heldur en ekki vel, sagði Betteson.
„Þér eruð heppinn að eiga svona góða vöru,” sagði Portman, ,, og
það á þessum timum.”
„O jæja, sem vinnuveitandi hefur maður ákveðnar skyldur,” svaraði
Paterson. Portman sendi konu sinni þýðingarmikið augnaráð.
Reyndar var þessi hádegisverður alveg með ágætum, hugsaði
Portman. Súpan var fyrsta flokks, og fiskurinn var næstum eins góður
og „bekcti” þótt hann væri veiddur hér niðri i fljótinu. „Bekcti” var
aðeins hægt að fá á Indlandi og það var eftirlætisréttur Portmans.
Þegar að kjúklingnum kom, var hann ekki harður og skorpinn eins og
þegar burmönsku þjónarnir hans matreiddu, heldur mjúkur og ljós
eins og hann átti að vera, og hvað gat verið heimilislegra en
nellikukeimurinn i sósunni.
En hann skyldi þó sitja á sér að hæla matnum. Hann ætlaði ekki að
slá Paterson gullhamra að óþörfu, og svo mundi Celiu sárna það.
Þeim hafði ekki orðið eins oft sundurorða af neinu og illa matreiddum
kjúklingum. 1 Burma voru oftar kjúklingar á borðum en nokkuð
annað,en einhverra hluta vegna, hafði Celiu aldrei tekizt að kenna
þjónustufólkinu að matreiða þá á réttan hátt.
Portman var feginn, að konan hans tók ekki eftir þvi, hve hann naut
matarins, hún var niðursokkin i samræður við ungfrú McNairn.
„Hvað ætlar þú að taka með þér, Connie? Af fötum á ég við?”
Lárétt
1) Stara.- 6) Smáregns.- 8)
Lausung.- 10) Blóm.- 12)
Titill.-13) Eldivið.-14) Taut.-
16) Nóasonur.- 17) Mann,-
19) Arga,-
Lóðrétt
2) Dýr,- 3) Hvilt - 4) Tvennd,-
5) Bál- 7) Svívirða.- 9)
Maðk,- 11) Kveða við.- 15)
Skrá,- 16) tlát,- 18) Eins.
Ráðning á gátu No. 1249
Lárétt
1) Fákar,- 6) Sál,- 8) Dót,- 10)
Afi,- 12) DL,- 13) ÆO,- 14)
AAA,- 16) Úrg,- 17) Náð,- 19)
Ismar.-
Lóðrétt
2) Ast,- 3) Ká,- 4) Ala,- 5)
Oddar,- 7) Flögg.- 9) Óla,-
11) Fær,- 15) Ans,- 16) Úða,-
18) Am,-
[/ U i |
1 L
i ‘/ 'L O
ri íT
'V /ö
■ l/ i'
1 r, I
D
R
E
K
I
LAUGARDAGUR
4. nóvember
7.00 Morgunútvarp
ar kl. 9.30. Létt lög milli
liða. MorgunkaffiðkL 10.25:
Páll Heiðar Jónsson og
gestir hans spjalla um
vetrardagskrána o.fl.
Einnig greint frá veðurfari
og ástandi vega.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Óskalög sjúklinga
14.00 Háskólahátiðin 1972:
Útvarp frá Háskólabiói
15.15 islenzk hátiðartónlist
15.40 islenzkt mál
16.00 Fréttir
16.15 Veðurfregnir Stanz Árni
Þór Eymundsson og Pétur
Sveinbjarnarson sjá um
þáttinn.
16.45 Siðdegistónleikar:
17.40 útvarpssaga barnanna:
„Sagan hans Iljalta litla”
eftir Stefán Jónsson. Gisli
Halldórsson leikari les. (6)
18.00 Létt lög. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.20 Frá Norðurlöndum
Sigmar B. Hauksson talar.
19.40 i vinnustofu listamanna
Þóra Kristjánsdóttir talar
við Þorvald Skúlason list-
málara.
20.00 Hljómplöturabb
Þorsteins Hannessonar.
20.55 Framhaídsleikritið
„Landsins lukka” eftir
Gunnar M. Magnúss. 3.
þáttur: Umsvif i Skagafirði.
Leikstjóri: Brynja Bene-
diktsdóttir Sögumað-
ur/Gunnar M. Magnuss.
21.45 Göinlu dansarnir
22.00 Fréttir
22.15 Veðurfregnir. Danslög.
23.55 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
LAUGARDAGUR
4. nóvember
17.00 Endurtekið efni Horft á
hljóð Fræðslumynd um
hljóðið og eðli þess. Þýðandi
og þulur Guðbjartur
Gunnarsson. Aður á
dagskrá 9. september sl.
17.30 Skákkennsla Umsjónar-
maður Friðrik Ólafsson.
18.00 Þingvikan Þáttur um
störf Alþingis. Umsjónar-
menn. Björn Teitsson og
Björn Þorsteinsson.
1830 iþróttir Umsjónarmaður
Ómar Ragnarsson.
Hlé.
20.00 Fréttir
20.20 Veður og auglýsingar
20.25 Heimurinn minn Banda-
riskur gamanmyndaflokk-
ur, byggður á sögum og
teikningum eftir James
Turber.
Christabel Þýðandi Guðrún
Jörundsdóttir.
20.50 Kvöldstund i sjónvarps-
sal Þáttur i léttum tón með
músik og öðru skemmtiefni.
Meðal þátttakenda eru
Bjarki Tryggvason, Stein-
unn Karlsdóttur og Sólskins
bræður.
21.25 Lifsgátan Fræðslumynd
um ráðgátur erfðafræðinn-
ar. Er hægt að breyta erfða-
eiginleikum? Verða börn
framtiðarinnar „fram
leidd” á rannsóknarstöfum
og búin eiginleikum eftir út-
reikningi tölvu? Þýðandi og
þulur Gylfi Pálsson.
21.55 úr iifi læknis (Le grand
patron) Frönsk biómynd.
Leikstjóri Yves Ciamti. Að-
alhlutverk Pierre Fresnay.
Þýðandi Dóra Hafsteins-
dóttir. Myndin greinir frá
yfirlækni á stóru sjúkra-
húsi. Hann sinnir starfi sinu
af miklum áhuga og nær at-
hyglisverðum árangri i lif-
færaflutningum. En heimili
sinu sinnir hann miður.
23.30 Dagskrárlok.