Tíminn - 19.11.1972, Blaðsíða 1

IGNIS
KÆLISKÁPAR
RAFTORG
SÍMI: 26660
RAFIÐJAN
SIMI: 19294
266. tölublað — Sunnudagur 19. nóvember — 56. árgangur
kæli-
skápar
XXAöÍÍM/kvéÍH/L A/
RAFTÆKJADEILD
Hafnarsiræti 23
Simar 18395 & 86500
Skjóna,! girðingu heima á Löngumýri I haust — horfir ibyggin á myndasmiðinn. Með henni er
afkvæmi hennar, veturgamalt tryppi — Ljósmynd: Böðvar Indriðason.
Löngumýrar-Skjóna fyr-
ir ætternisstapann
Hér á árunum öðlaðist Nasi
frá Skarði mikla frægð. Hann
var stóðhestur/forkunnar-
góður, sem menn röktu til
ættir hesta sinna næstum þvi
eins og ættir þjóða voru fyrr á
tið raktar til sona Nóa. En þá
varð hann þó fyrst hverju
mannsbarni kunnur, er af
frægð hans og ágæti spruttu
hatrammar deilur um móð-
erni hans með miklum blaða-
skrifum misserum saman.
Svo fór samt, að þessar
hörðustu móðernisdeilur i is-
lenzkri sögu hjöðnuðu um
siðir, án þess að leitað væri ur-
skurðar dómstóla.
A siðari árum hefur annað
hross öðlazt viðlika frægð, og
þó af öðrum toga. Það er
Löngumýrar-Skjóna, sem
verið hefur á allra vörum, er
eitthvað vita i kringum sig. Nú
er Löngumýrar-Skjóna fallin i
valinn og þá þykir okkur við
hæfi að gera henni eftirmæli
til jafns við meðal-skrifstofu-
stjóra eða sýslunefndarmann.
Sjá bls. 10 og 11.
Gunnar og Ármann komu til Isafjarðar í fyrrinótt:
,,Vildum heizt ekki ienda
í svona ferðaíagi aftur"
SB—Reykjavik.
Fe r ða la n g a r n ir Gunnar
Pétursson og Ármann I.eifsson,
sem verið hafa hálfan mánuð á
ieiðinni frá Reykjavik til tsa-
fjarðar, komu heim á laugar-
dagsnóttina. Við náðum tali af
Gunnari um hádegið i gær, en þá
höfðu þeir lokið við að afferma
bilana.
— Hvernig er liðanin eftir
svona ferðalag?
— Liðanin likamlega er ágæt,
en við erum þreyttir andlega. Ég
vildi helzt ekki lenda í svona
ferðalagi aftur.
— Hvar á leiðinni urðuð þið að
halda lengst kyrru fyrir?
— Við þurftum að vera sex
daga i Dýrafirði. Annars festum
við aldrei bilana og lentum ekki i
neinum vandræðum með þá.
Þetta var aðeins bið eftir mokstri.
Ferðin gekk ágætlega að
Mjólká, en þá urðum við að biða i
tvo daga eftir mokstri á
Rafnseyrarheiði og misstum þar
afleiðandi af mokstri á Breiða-
dalsheiði.
— Hvað hefur þú ekið þessa
leið lengi?
— Ég hef ekið hana i tólf ár og
Ármann eitthvað skemur, en við
höfum aldrei lent i neinu svona. 1
fyrra vorum við niu sólarhringa,
sem er það lengsta fram að
þessu. Snjórinn núna er óvenju-
mikill á þessum árstima og auk
þess skiptir það miklu, að tæki
vegagerðarinnar eru venjulega
ekki komin á sinn vetrarstað
svona snemma.
— Hvenær komuð þið heim i
nótt?
— Við komum i bæinn um
klukkan þrjú og gekk ágætlega
yfir heiðina, enda var ýta á
undan okkur. A Breiðadals-
heiðinni er mesti snjórinn, sem
við sáum á leiðinni.
— Hvenær leggið þið i hann
næst?
— Ætli það verði fyrr en i vor ef
svona heldur áfram..
— Hvað um vörurnar, sem þið
voruð með? Var hætta á að þær
skemmdust?
— Ef frostið hefði verið meira,
hefðu þær gert það. En sem betur
fór, fengum við aldrei meira en 3-
4 stiga frost.
Þeir eru að fá hann
í Norðursjónum
Þeir hjá tilkynningaskyldunni
sögðu okkur að góð veiði hefði
verið hjá islenzkum bátum i
Norðursjónum siðustu daga.
Vitað var um sex báta, sem voru
á leiðinni til Danmerkur með afla ,
og sennileg að fleiri væru að fá
fisk þótt ekki væri vitað um það
með vissu, þegar blaðið fór i
prentun.
Féll niður sjö
hæðir-hélt lífi
Klp-Ileykjavik
í fyrrinótt hrapaði
ungur Bandarikjamaður,
sem var gestur á Hótel
Esju niður á milli stiga
af 7. hæð hússins og lenti
i stórum gosbrunn, sem
komið var fyrir á jarð-
hæðinni. Maðurinn slapp
lifandi, en mikið
slasaður eftir fallið sem
er yfir 20 metrar. -
Slysið varð um klukkan eitt um
nóttina. Talið er að maðurinn,
sem var gestkomandi á hótelinu
þess nótt, hafi fengið sér sæti á
handriðinu á 7. hæð hússins og
fallið aftur yfir sig. Fór hann
niður á milli handriðsins og
glugga, sem snúa i suðurátt.
Þarna er m jög þröngt og talið nær
ógjörningur fyrir mann að
komast á milli.
Það sem hefur orðið manninum
til lifs, er að hann hefur farið
beint niður og ekki komið við
járnbita, sem standa út úr hand-
riðinn né við sillur sem standa út
frá glúggunum, en hann
hefur farið fram hjá einum sjö
sillum. Þar sem maðurinn kom
niður hafði verið komið fyrir
stórum gosbrunn, sem setja átti
upp á miðju gólfinu.
Kallað var á sjúkrabifreið og
maðúrinn fluttur á Slysavarðstof-
una, þar sem kom i ljós, að hann
var mikið slasaður, m.a.
mjaðmagrindarbrotinn, lær-
leggsbrotinn og með brákaða
hryggjarliði. Um hádegið i gær,
laugardag, var hann kominn til
fullrar meðvitundar ogliðanhans
eftir atvikum góð.
Það skal tekið fram að
handriðið, sem þarna er um að
ræða er yfir einn metra á hæð en
samkvæmt reglum öryggiseftir-
litsins, skal lögleg hæð á hand-
riðum vera 90 cm.
Metveiði hjá
Hólmatindi
SB—Reykjavik.
Skuttogarinn Hólmatindur kom
til Eskifjarðar i gærmorgun með
160 tonn af fiski, eftir tæprar viku
veiðiferð. Mun þetta vera eitt
mesta magn, sem skipið hefur
fengið i einni ferð, en lestarnar
taka 150 tonn. Aflinn var einkum
ufsi.
Fengu hálf-
anskaðann
SB-Reykjavik
Lokið er nú málaferlum, sem
staðið hafa undanfarin ár vegna
skemmmda sem urðu á
bryggjunni i Hrisefc 4r Goðafoss
gróf undan henni á(Wb 1967, með
þeim afleiðingum, aosandur rann
úr úppfyllingu i bryggjuhaus.
Málinu lyktaði á þá lund, að
tjónið fekkst bætt að hálfu þannig
að Eimskipafélaginu var gert að
greiða Hriseyjarhreppi rúmar 700
þúsund krónur i skaðabætur.
Hæstiréttur taldi i dómi sinum, að
hafnaryfirvöld hefðu vanrækt að
hafa tiltækar glöggar skýrslur
um dýpi i höfninni og sjá um, að
skipum, sem þangað sigldu væri
nægilega leiðbeint um aðstæður.
Hérna fór maðurinn niöur og ienti i gosbrunni sjö hótelhæðum neðar.
(Timamynd Róbert)