Tíminn - 19.11.1972, Blaðsíða 7
TÍMINN
7
Rikisborgararéttur
læst ekki fyrir peninga
bótt Gyðingar hvaðanæva úr
heiminum séu velkomnir til
tsraels, er þó einn, sem visað
hefur verið úr landi þótt hann
hafi boðið háar fjárupphæðir
fyrir að fá að dvelja áfram i
landinu. Er það Mafiuleiðtoginn
Meyer Lansky. Fyrir nokkrum
vikum var sagt frá honum hér i
Speglinum, en þá dvaldi hann
enn i Israel og vonaðist til að fá
þarlendan rikisborgararétt.
Lansky er nú sjötugur. Hann
er lögfræðingur að mennt og
kom mjög við sögu Mafiunnar
fyrir og eftir heimsstyrjöldina
siðari. Hann var lögfræðilegur
ráðunautur æðstu Mafiuleið-
toganna og vann að þvi, að
koma fjármunum þeirra i traust
og lögleg fyrirtæki. Þeir, sem
lesið hafa Guðföðurinn eða séð
kvikmyndina, ættu auðveldlega
að koma fyrir sig, hver fer þar
með hlutverk Lanskys, en
Lanzky ekki Sikileyingur, ekki
einu sinni af itölskum ættum,
heldur voru forfeður hans
austur-evrópskir Gyðingar.
Hin siðari ár hefur Mafiósinn
Lansky rekið hótel og spilaviti á
Miami á Florida og náð fótfestu
fyrir fyrirtæki sin á Bahama-
eyjum. Þegar jörðin var farin
að hitna óþægilega mikið undir
fótum Lanskys fyrir tveim
árum, tók hann saman föggur
sinar og fór til lsraels og fór
fram á rikisborgararétt i landi
feðra sinna. En honum hefur
gengið illa að fá hann, og svo
fór, að stjórnvöld þar i landi
neituðu að endurnýja dvalar-
leyfi hans. Úr vöndu var að ráða
fyrir Lansky . Hann er eftir-
lýstur i Bandarikjunum fyrir
skattsvik, ólöglegan rekstur
spilavita og margs konar
fjáröflunarklæki.
Fór nú gamli maðurinn á
flakk.og er sagt.að hann hafi
boðið mörgum rikjum eina
milljón dollara fyrir að fá ríkis-
borgararétt, en hvarvetna verið
neitað um hann. Frá Israel fór
Lansky til Sviss, þaöan til
Braziliu og bað um dvalarleyfi,
en honum var ekki einu sinni
leyft að yfirgefa flughafnar-
bygginguna i Rio de Janero. A
sömu leið fór i Argentinu,
Boliviu, Perú, Paraguay og
Panama. Atti nú gamli glæpa-
maðurinn ekki annars úrkosta,
en halda til þess Gósenlands,
þar sem hann rakaði saman
auðæfum á ólöglegan hátt i
áratugi. Þegar flugvélin, sem
hann var i lenti á Miami, voru
þar fyrir margir alrikis-
lögreglumenn, sem handtóku
Lansky umsvifalaust.
Aður en Mafiósinn yfirgaf
tsrael,keypti hann grafreit og
lét þau orð falla, að þótt hann
kæmist ekki lifandi til tsraels
aftur, væru þeir ekki lausir við
hann, þvi likaminn ætti eftir að
koma aftur til langdvalar.
Málefnaleg
kosningabarátta.
Kosningabaráttan i Vestur-
býzkalandi stendur nú sem hæst,
og gripa frambjóðendur til ým-
issa ráða til að vekja athygli
háttvirtra kjósenda á sér og
flokki sinum. Minni spámenn i
stjórnmálabaráttunni kvarta
mjög yfir þvi,að fóringjar flokk-
anna einoki fjölmiðla.og að helzt
liti svo út sem þeir séu einir i
framboði. A þetta jafnt við um
frambjóðendur allra stjórn-
málaflokkanna.
Þessu svara tiltölulega
óþekktir stjórnmálamenn og
upprennandi með þvi að haga
kosningabaráttunni þannig i
sinum kjördæmum, að fólk
komist ekki hjá þvi, að taka eft-
ir uppátækjum þeirra.
t nokkrar vikur hefur
fegurðardis nokkur tröllriðið
mótorhjóli i litlu kjördæmi i
Suður-Þýzkalandi allsber, að
öðru leyti en þvi, að á skrokk
hennar eru máluð pólitisk slag-
orð: Sendum jafnaðarmanninn
Klau Immer til Bonn. í kjör-
dæminu eru aðeins 20 þúsund
kjósendur, og hafi þeir ekki vit-
að það áður, vita þeir nú hver
sósialdemókratinn Klaus Imm-
er er.
Frjálslyndi demókratinn
Jurgen Möllemann kemur svif-
andi i fallhlif ofan úr skýjunum
á kosningafundi i sinu kjör-
dæmi, en kristilegi demókratinn
Warendorf smýgur skolleitt
vatnið i ánni Ems i froskmanns-
búningi og tekur sýnishorn af
mengun i ánni með sér á kosn-
ingafundina. Til að sýna i verki
baráttu sina gegn menguninni
ekur hann aldrei i bil um kjör-
dæmið, heldur fer hann ýmist
riðandi eða gangandi milli kosn-
ingafundanna.
Tveir vinir hittust á götu. —
Heyrðirðu útvarpserindið mitt i
gærkvöldi? spurði annar. Hinn
neitaði þvi.
—bað var leiðinlegt, sagði þá
fyrirlesarinn.
—Mig grunaði það og þess vegna
opnaði ég ekki útvarpið.
★
—Hvernig stendur á þvi að ég
fann heilmikið af gúmmiflyksum
i kjötfarsinu, sem þú seldir mér i
gær, sagði öskureið húsmóðir við
kaupmanninn.
—Já, það sannast bara þarna eins
og viðar, aö billinn er að taka við
af hestinum, svaraði kaup-
maðurinn hinn rólegasti.
★
Pétur litli hafði leikið sér mikiö
úti i sólinni og einn daginn fór
hann að flagna. Þar sem hann sat
og plokkaði skinnið af hand-
leggjunum á sér, heyrði mamma
hans hann tauta: — Bara fjögurra
og ára og er útslitinn.
Skrýtið, hvað maður hugsar litið
um saltið, þangað til maður upp-
götvar, að maður hefur gleymt
þvi heima.
DENNI
DÆMALAUSI