Tíminn - 22.11.1972, Blaðsíða 4

4
TÍMINN
Miftvikudagur 22. nóvember 1972
Uinlivt*rfis jörftina á 5S
1/2 klukkuMlund.
Philcas gamli Fogg íór um-
hverfis jörhina á áttaliu'dögum
og þótti vel al sér vikiö á þcim
tima, þótl i skáldsögu væri.
Margir eru búnir aö slá þetta
gamla met, en nýverift selti
bre/.ka flugfrcyjan Sheila
Sanderson nýtt heimsmet.
Ueyttist hún umhverlis jörftina
á 5» 1/2 tima i farþegaflug-
vélum. Ilún lagöi upp frá
lleathrow flugvelli viö London
og kom þangaö altur eltir lyrr-
greindan tima og var þá búin aö
leggja fjöruliú þúsund kiló-
melra aö baki. Ilún skipti um
flugvelar i Aþenu, Sidney og
New York. Kyrra met i hraö-
l lugi með larþegal lugvélum
umhverlis hnöltinn er 10 ára
gamalt. luiö var (il klukkustund
og ,r>.r» minúlur.
Lúövik XIV var ákalur fylgis-
maöur |>ess, aö inenn notuðu
stali.og svo mikla áherzlu lagöi
hann á þann viröuleika, sem
hann taldi lylgja nolkun slafs,
aö aöeins ijármálaráöherra
hans málli ganga viö staf auk
hans sjálfs.
Iflaö allra laodsmamia.
Uvottur án sápu ctöa
vatns
Slrákar sem eru hræddir viö
vatn og sápu og öskra hátt
þegar mæður þeirra þvo af þeim
skitinn eiga nú bjartari Iramliö
'fy.rir biindum, og sama er aö
segja um veslings mæöurnar.
Uaiidariskur visindamaöur
hcfur fundið upp aölerö lil aö
þvo sig og baöa án þess aö nota
vatn eöa sápu. Ileitir sá dr.
Charles Wallaee og er aölerö
hans sú aö beina sérstökum
bátiönibyIgjum aö skitugum
likamanum og sjá, hann veröur
tandurhreinn cfiir.
I)r. Wallaee telur, aö i fram-
tiöinni muni fólk baöa sig á
svipaöan liátt og nú er gert, það
er aö segja, aíklæðast og lara
undir sturtu og ýta á hnapp, en
úr slurlunni kemur ekki vatn,
heldur hátiöniby Igjur, sem
hreinsa likamann á örskammri
slund. Mun þessi aölerö spara
mjög vatn, þegar hún veröur al-
mennt tekin i nolkun.
Kn valnsskorlur er og veröur æ
erliöara vandamál i þéttbýli
viöa um heim. l»á segir
u p p f i n n i n g a m a ö u r i n n, a ð
hátiðnibaðiö sé mun heilsusam-
legra fyrir fólk, en að baöa sig
meö vatni og sápu, sem eyði
nátlúrulegri leiti og fleiri
efnum, sem búöinni eru
nauösynleg.
Kn b;ett er viö aö fram-
leiöendur sápu og handklæ'öa
veröi aö snúa sér aö öörum
verkefnum þegar hátiönibylgju-
baö er oröiö almenningseign.
1111 s Majakovski i
Moskvu.
Eitt af hinum
ýmsu húsum i Moskvu, sem
skáldiö Vladimir Majakovski
bjó i, veröur bráölega inn-
réttaö sem safn i minningu
skáldsins i staö Majakovski-
salnsins, sem að flestra dómi
gefur ekki nógu góöa hugmynd
um lifsþrótt hans. Ilúsiö, sem
varö lyrir valinu, er húsiö, þar
sem Majakovski bjó, ,,i 3000
daga”, eins og hann s jálfur orö-
aöi þaö. Ilann flutti þangað inn
áriö 1919 og þar skrifaði hann
mörg af sinum lrægustu
kvæöum. Iiúsiö veröur sett i
sama horf og þaö var, þegar
Majakovski fór þaðan, og auk
þess veröur bætt við ýmsum
hlutum, sem eru mikilvægir til
aö skilja persónuleik skáldsins.
Datt olan á vin sinn
Þótt fallhlifarstökkvarar segist
hafa vald á fallhlilum sinum er
þeir svila til jaröar er
stýrishæfni þeirra takmörk sett.
Þetta sannaðist á í allhlifastökk-
sýningu á Spáni.þegar einn
stökkvarana lenti olan a lallhlif
slökkvara rétt áöur en þeir
lentu. Fallhlifin lagöist saman
og sá sem í henni sveif, íékk
slæma byltu þegar hann lenti og
slasaöist mikiö, en er nú aö ná
Kvikmyndaleikstjórinn var afar
óánægur meö frammistööu leik-
aranna og aflýsti þvi æfingunni.
Um leið lét hann falla nokkur orö
um vafasamt siðferði
stjörnunnar. og hún striksaði fok-
vond út.
Daginn eftir kom hún aftur og
fleygöi blaði á skrilborö leik
stjórans. — Hérna getið þér séö á
vottorði lrá lækni, að ég er hrein
mey.
ógilt, svaraði leikstjórinn. —
Þaö er dagsett i gær.
Skipið var komið út á sjó aftur
og háseti sat á frivakt og geröi
upp Ijárhaginn. Svo og svo mikið
haföi fariö i kvenfólk. dálitiö i
áfengi, slatti i leigubila og sigar-
ettur. Samt vantaöi 500 krónur. —
Æ, ég hlýt aö hafa eytt þvi i ein-
hvern bannsettan óbarfa.
Þaö var siödegis og læknirinn
var búinn aö loka, þegar dyra-
bjallan tók aö hringja mjög.
Læknirinn fór loks til dyra, i fúlu
skapi yfir trufluninni. Einn af
bændum héraðsins stóð fyrir
utan.
—Gátuö þér ekki komið i viö
talstimann? spuröi læknirinn.
— Nei, þvi miöur. — Ég varð að
biða. þangað til nautið var búiö að
stanga mig.
DENNI
DÆAAALAUSI
Sjáöu — nú langar liann til aö
leika sér.