Tíminn - 23.11.1972, Blaðsíða 4

4
TÍMINN
Fimmtudagur 23. nóvember 1972
lll■allllHllllll
I
lÍJll
tnm

Ævinlýrapcrsónan James
Bond er orðin eins og Tarzan.
Gerðar eru kvikm. um hetjuna,
en enginn leikari endist til að
í'ara nteð hlutverk hennar til
lengdar. Sean Connery var lengi
seigur við kolann, en gafst upp
eitir að hann var búinn að leika i
nokkrum James Bond myndum
og aflífa i þeim nokkra tugi
manns og bjarga brezka heims-
veldinu nokkrum sinnum frá þvi
að lenda i klónum á kommum og
öðrum vondum mönnum og
verið ein styrkasta stoðin undir
vestrænni menningu, en
stundum að visu með hjálp vina
sinna i CIA.
begar Connery gafst upp var
reyndur annar leikari i hetju-
hlutverkið, George Lazenby.
Hann reyndist litt hæfur, og nú á
Roger Moore að leika Bond i
kvikmynd, sem gera á eftir
sögunni ,,Live and let die”.
Hann er þaulvanur hetjuhlut-
verkum i sjónvarpsþáttum, þar
sem hann hefur um árabil barizt
við bófa og komma, ekið hrað-
skreiðum bilum, drukkið meira
áfengi en róni getur látið sig
dreyma um að innbyrða á langri
og stormasamri ævi og elskað
fieiri konur en nokkur soldán
hefur komizt yfir i samanlagðri
múhameðstrú. Sem sagt, hann
ætti að fara létt með hlutverk
James Bond.
Áður en kvikmyndatakan
hófst varð að gera nokkra
breytingu á útliti Moores, það
varð að klippa hann, þvi Bond
var upp á sitt bezta áður en sitt
hár komst i tizku. Aðalhjásvæfu
Bonds i nýju kvikmyndinni
leikur Jane Seymour og þykir
slikt ekki litil upphefð fyrir
ungar og litt reyndar leikkonur,
enda brosir hún gleitt á með-
fylgjandi mynd.
A litlu myndinni er Sean
Connery, alias James Bond,
heldur breiður og heimsmanns-
legur á svipinn, þrátt fyrir
augnayndið sem hann virðir
fyrir sér, og myndi kannski
lyftast brúnin á einhverjum i
siiku samkvæmi.
— fog ætla aldrei að gii'ta mig,
sagði gamli sjóarinn,
— Kkki einu sinni þó fundinn
verði upp varalitur, sem er á
bragðið eins og skro.
Litii stúlka kom inn i búð og bað
um finini kiió al' kartöflum.
— Kiga það að vera stórar eða
litlar kartöflur? spurði kaup-
maðurinn.
— Auðvitað litlar, þvi ég get
ekki borið þær stóru.
— Loksins hef ég komizt að þvi.
t*ér liafið ofnæmi fyrir fjöðrum.
Svo var það ritstjórinn, sem
fékk eftirfarandi bréf frá Skota:
— Kf þér liættið ekki að birta
allar þessar lygasögur utn nizka
Skota i blaðinu, hætti ég að fá
það iánað....
— Ilvað segirðu urn friðsæla
lielgi. spurði hann.
— Kg er til. svaraði hún — en
ætlar þú að drekkja krökkun-
um?
— Jæja, eigum við að ganga i
efnahagsbandalagið?
—- Mér er alveg sama, bara ef ég
fæ að taka köttinn minn með.
ÓÍ0BER6
— Skitt með það. Við hefðum
livort sem er kafnað úr inengun
lieima.
Drykkjumaðurinn var á
sjúkrahúsi allmikið slasaður.
Þegar hann var spurður um
orsakir slyssins, svaraði hann: —
Sko, það var afskaplega stór
svört kónguló i loftinu, og þegar
ég ætlaði að stiga ofan á hana,
datt ég...
DENNI
DÆMALAUSI
Langar þig til að vita hversvegna
ég er svona fúll? Síðasti isbill
suntarsins var rétt að fara.