Tíminn - 25.11.1972, Síða 14

14
TÍMINN
Laugardagur 25. nóvember 1972
Vegurinn var svo lélegur, að tæpast var hægt a6 kalla hann þvi nafni.
Hann þekkti ekki landslagið á Naga-svæðinu, en bjóst við, að þar uppi
væri mjög svipað umhorfs og þarna. Akrarnir á stöllum i fjallshliðun-
um yrðu l'ærri og rýrari eftir þvi sern norðar drægi. Annaðhvort væru
berir klettarnir eða þéttur bambusskógur ófær yfirlerðar, beggja
vegna vegarins. 1 babmusskógunum var urmull af litlum grænum
páíagaukum, sem eyðilögðu bambusbrumin og risplönturnar á þessum
fáu risökrum, sem til voru.
ibúarnir þarna uppi höfðu alltaf neyðzt til að lila hjarðlifi, voru á ei-
lilum l'lótta stað úr stað, horaðir menn með horaðan búpening. Andlit
kvennanna voru sem rist i tré, og venjulega voru börnin með bólgin
augu og uppþembdan maga. Hau reikuðu um i hrjóstrugum fjöllunum i
endalausri leit að stað, sem ef til vill væri ekki alveg eins gróðurvana.
Brátt yrði allra siðasti akurinn horfinn og ekkert yrði eftir annað en
i'jöll, ýmist ber og grá eins og heljarstórir járnklumpar eða skógi vax-
in, þakin þurrum og sólbrenndum bambus og nægjusömum lauftrjám
með skrælnuð blöð. Neðst i giljadrögunum var hvit mölin eins og
hlykkjótt band og séð ofan frá veginum var næstum hægt að trúa, að
þar væri lækur.
Að undanskildum Faterson og el' til vill Tuesday og Nadiu, var ekkert
þeirra, sem hafði minnstu möguleika á að geta sér rétt til um, hvernig
umhorl's yrði, þegar þau kæmu upp á Naga-svæðið,og hefðu rofið sið-
ustu tengslin við burmanska fólkið, sem þau þekktu úr smábæjunum,
þar sem hús þeirra hvitu og bambuskofar innfæddra voru hlið við hlið i
sátt og samlyndi. Faterson halði engar áhyggjur af þvi, sem að baki
var, heldur þvi.sem Iramundan var. Einkum var hann áhyggjulullur út
al' veginum. El' vegurinn eða troðningarnir'enduðu skyndilega inni i
miðjum bambusskóginum i hinu Ijarlæga telandi Assam?
Fegar hann hafði lálið Fortman einan og var kominn til baka að
tjaldinu, sem Nadia hal'ði verið að hreinsa, uppgötvaði hann, að hún
var l'arin. I sama bili kom frú Fortman og leiddi frú MeNairn.
,,Ég heyri, að þér séuð mótfallinn þvi, að við höldum áfram á eigin
spýlur,” sagði Irú Fortman við hann.
,,Eg er ekkérl móll'allinn þvi, en það væri heimskulegt af' ykkur, þvi
að á morgun getum við lagl af stað öll saman.”
,,.)á, en hvers vegna á morgun?” Ilún var gröm, en fannst þó mikið
lil um það jafnaðargeð, sem hann sýndi.
,,Ég býsl við, að ég geti l'engið ventlana soðna saman fyrir hádegið á
morgun i þorpinu, sem við vorum að lara l'ramhjá.”
,,l>að eru að minnsta kosti tiu kilómetrar til þorpsins! ”
,,Já nálægt þvi,” sagði hann. ,,Ég verð að athuga, hvort majórinn vill
lána mér hjólið.”
Frú Fortman hal'ði til þessa haft orð fyrir þeim stöllum, en nú sagði
frú McNairn:
,,Mér finnst þér a'ttuð að vita, að Fortmanhjónin, Bettesonshjónin,
Connie og ég erum sammála um, að við gerðum réttast i þvi að halda
álram án yðar.”
,,l>á verðið þið eins og sildar i lunnu,, svaraði Faterson.
..llollendingurinn er með hálflóman bilinn, og hann helur boðið
okkur lar. Fortman heldur, að við náum honum á fyrsta eða öðrum
degi."
Érú Fortman sagði: ,,Ég gel ekki skilið með hvaða rétti þér setjið
yður upp á móli þvi að við lörum. Ilöfum við ekki lika smávegis sjálfs-
ákvörðunarrétl? Ég vona, að þér geriðyður það ljóst."
,,(), jú," svaraði hann.
„Annars vegar eru sex Englendingar a sömu skoðun og hins vegar
„llvað er hins vegar?”
„Ilalið þér ekki nokkra vitglóru?" skaut Irú MeNairn inn i.
„Ilvað er liins vegar?” endurtók Faterson.
Érú Forlman andvarpaði djúpt og litaðist um i örvæntingu. Hún
heindi athygli sinni að Tuesday, sem hafði kveikt bál og var að setja
ketilinn upp.
„Hins vegar eru tveir hvitir, cinn blendingur og burmanskur dreng-
ur,” sagði Faterson, „auk þess stúlka, sem ekki er barnshafandi.”
Érú Fortman krossbrá.og hún kom ekki upp nokkru orði. Paterson
stóð kyrr og horfði á þær og virtist ekki taka eltir heiftúðugu augnaráði
frú McNairn.
llm slund stóð hann frammi fyrir þessum tveim mállausu konum, en
undrun þeirra var töluvert blandin vonbrigðunum yfir því, að þeim
skyldi ekki takast að æsa hann til rifrildis.
„Min vegna getið þið farið af stað, hvenær sem þið viljið! Min vegna
megið þið fara til helvitis — en talið bara ekki svona mikið, aðhafizt
heldur eitthvað i staðinn.”
Siðan snerist hann á hæli og fór sina leið. Érú Portman var náföþog
frú McNairn vissi greinilega ekki hvaðan á sig stóð veðrið eftir að Pat-
erson hafði lagt fram sitt siðasta boð.
Litlu seinna kom Paterson auga á Nadiú yfir við skógjaðarinn. f hár-
inu hafði hún skarlatsrauðu blómin, sem hann hafði saknað svo mjögi
og hendur hennar voru fullar af jasminum og einhverri vafningsjurt
með marglitum blómum, sem hann þekkti ekki með nafni. Þessi blóm
tindi hún á hverjum degi til að skreyta borðíð i tja ldi hvitu kvennanna,
svo að heimilislegra yrði íyrir þær i þessu framandi umhverfi.
!). KAÉLl.
Érú Fortman hikaði andartak, þegar hún var að hátta sig inni i tjald-
inu, áður en hún fór úr siðustu flikinni, þvi að hún var hrædd um, að hún
kynni að misbjóða sómatilfinningu Irú McNairn. Frú McNairn var
þegar i rúmi sinu og hélt eins og venjulega krampakenndu taki um sól-
hlifina sina. Siðan sneri frú Portman baki i hana og fór úr siðustu spjör-
inni. Hún stóð um stund og naut þess að finna nætursvalann, sem lagði
inn um tjalddyrnar, leika um likama sinn. Loks klæddi hún sig i nátt-
fötin. Þau voru úr ólituðu silki og lögðust um hana i mjúkum fellingum,
en að framan var þeim haldið saman með bandi samlitu náttfötunum.
Hún hnýtti bandið mjög lauslega að sér.
Ilún veitti þvi athygli, þegar hún gekk út úr tjaldinu, að ennþá logaði
ljós i tjaldi karlmannanna, aftur á móti var dimmt við bilinn hans
Patersons. Honum hafði verið lagt tæpum fimmtiu metrum frá tjöldun-
um,og meðan hún gekk i áttina til hans fitlaði hún stöðugt við bandið á
náttlötunum, leysti hnútinn og batt á vixl. Þegar hún var komin að biln-
um, hætti hún að leika sér að bandinu, staðnæmdis við vélarhlifina og
lagði hendurnar á kaldan málminn. Andartak stóð hún kyrr og hlustaði
út i myrkrið, en kallaði svo hvislandi:
„Herra Paterson!”
Paterson kom i ljós aftan við bilinn og var að þurrka hendur sinar á
býsna óhreinu handklæði.
Þaðer bara ég,” sagði hún. „Gerir nokkuð til að ég kom?”
Hann kom nær og nam staðar frammi fyrir henni. Hún var i vand-
ræðum með hendurnar á sér og fór aftur að fitla við bandið.
„Er nokkuð að?”
„Nei... Ég kom til að biðja yður afsökunar.”
„Afsökunar á hverju?”
Lárétt
1) Éramreiðslumaður.- 6)
Reykja.-ti) Éita,- 10) Éundur.-
12) Skip - 13) Tónn,- 14) Dýr,-
10) Töf,-17) Linun,- 19) Stara -
Lóðrétt
2) Hestur,- 3) Ármynni.- 4)
Tók. 5) Hinar og þessar,- 7)
Yfirhöfn,- 9) Tré.- 11)
Strákur- 15) Kraftur,- 16)
Valn,- 18) Slá
Ráðning á gátu No. 1267.
Lárétt
1) Ýstra,- 6) EEE - 8)Mál.-10>
Éöl,- 12) Al,- 13) Ra - 14) Lag,-
16) Ung,- 17) AU,- 19) Stóll.-
Lóðrétt
2) Sel,- 3) Te,- 4) Ref,- 5)
Smali - 7) Flagg,- 9) Ála. 11)
örn,-15) Gát,-16) Ull,-18) Ló,-
’/ % y
- V
1* 1 ■ V f t
■ ( V
/V t‘; l • U
! 1 1
■ □=
D
R
E
K
I
‘Hvaðer eiginlega að )
gerast þarna '
Eldsprengjan var
það sem við ætluðum
að sýnaykkur a/wwv-
111 lli
F
■
Laugardagur
25. nóvember.
7.00 Morgúnútvarp
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurlregnir.
Tilkynningar.
13.00 oskalög sjúklinga
14.40 islenzkt mál
15.00 llervernd Bandarik.i
anna 1941. Baldur Guó-
laugsson endursegir kafla
úr meistaraprófsritgerð
Þórs Whiteheads sagn-
fræðings og leggur fyrir
hann spurningar um nokkur
atriði hennar.
16.00 Fréttir
16.15 Veðurfregnir. Stanz
Árni Þór , Eymundsson og
Fétur Sveinbjarnarson sjá
um þáttinn.
16.45 A bókamarkaðinum
iv.40 Utvarpssaga barnanna:
„Sagan lians Iljalta litla”
. eftir Stefán Jónsson. Gisli
Halldórsson leikari les (15)
18.00 Létt lög. Tilkynningar,-
18.45 Veöurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Éréttir. Tilkynningar.
19.20 Við og fjölmiðlarnir
Einar Karl Haraldsson
fréttamaður sér um þáttinn.
19.40 Bækur og bókmenntir
Halldór Ármann Sigurðsson
stýrir umræöum um
„Foldu” eftir Thor Vil-
hjálmsson. Þátttakendur
auk hans: Kristján Jóhann
Jónsson og Baldur Sigurðs-
son.
20.00 Hljómplöturabb
Þorsteins Hannessonar.
20.55 Éramhaldsleikritið:
„Landsins lukka” cftir
Gunnar M. Magnúss
Sjötti þáttur „Silfrið á Hóla-
stað”.
21.30 Gömlu dansarnir
22.00 Éréttir
22.15 Veðurfregnir Danslög
23.55 Éréttir i stuttu máli!
Dagskrárlok.
LAUGARDAGUR
25. nóvember
17.00 Þýzka i sjónvarpi. 2.
þáttur
kennslumyndaflokksins
Guten Tag.
Umsjónarmaður Baldur
Ingólfsson.
17.30 Skákkennsla. Kennari
Ériðrik Ólafsson.
18.00 Þingvikan. Þáttur um
störf Alþingis. Umsjónar-
menn Björn Teitsson og
Björn Þorsteinsson.
18.30 iþróttir. Umsjónarmað-
ur ómar Ragnarsson.
■ Ilé
20.00 Éréttir
20.20 Veður og auglýsingar.
20.25 lleimurinn minn.
Bandariskur
gamanmyndaflokkur.
20.55 Vaka. Dagskrá um bók-
menntir og listir
21.35 Listahátfð i Dakar.
Kvikmynd frá Sameinuðu
þjóðunum, tekin á
a lþjóðlegri listahátið
svertingja, sem haldin var i
Dakar i Afriku árið 1966
Þýðandi og þulur Höskuldur
Þráinsson.
21.55 Kinkalif Ilenrýs. (The
World of Henry Orient)
Bandarisk gamanmynd frá
árinu 1964, byggð á sögu
eítir Noru Johnson. Leik-
stjóri George Ray Hill.
Aðalhlutverk Peter Sellers
Paula Prentiss og Angela
Lansbury. Þýðandi Dóra
H afsteinsdóttir. Tvær
gáskafullar skólastúlkur
eru að leik i skemmtigarði
og rekast þar á pianó-
leikaranna Henry Orient,
þar sem hann er á ferli með
vinkonu sinni. Honum
verður starsýnt á
stúlkurnar tvær. og þegar
hann rekst á þær aftur og
aftur næstu daga. tekur
hann að gruna sjálfan sig
um ofskvnjanir og
imvndunarveiki.
23.35 Dagskrárlok.