Tíminn - 01.12.1972, Blaðsíða 16
16
TÍMINN
Föstudagur 1. desember 1972
Hvernig verður skíðaaðstaðan
í Bláfjöllum bezt tryggð?
Rætt við Þóri Jónsson, formann
Skíðasambands Islands
Þórir Jónsson, formaður Skiðasambands íslands.
Iþróttasiðan sneri sér nýlega til
Þóris Jónssonar, formanns
Skiðasambands Islands, og ræddi
við hann um uppbyggingu
Bláfjallasvæðisins, en stjórn
Skiðasambands Islands sendi
ályktun frá sér, ekki alls fyrir
löngu, um skiðasvæðið þar efra.
— Hvert var megininntak
þessarar ályktunar ykkar?
— Við lögðurn áherzlu á það, að
Bláfjailasvæðið yrðigert að fólk-
vangi og lyti einni skipulags-
stjórn. Má segja, að þau atriði séu
núna frágengin. Einnig lögðum
við áherzlu á það, að leitað verði
til innlendra og erlendra sér-
fræðinga um uppbyggingu
svæðisins og kannað verði með
hvaða hætti rekstrj á svæðinu
verði bezt fyrir komið, einkum
hvað varðar rekstur á skiða-
lyftum, veitingaaðstöðu, öryggis-
búnaði og fleira.
— Þið teljið kannske rétt, að
fleiri aðilar en iþróttahreyfingin
hafi hönd i bagg með uppbygging-
unni?
— Já, við bendum einmitt á það,
að rétt sé að athuga samvinnu við
ýmsa aðila, sem vinna að ferða-
málum, svo sem ferðamálaráð,
flugfélög, hótel og ferðaskrif-
stofur. Astæðan fyrir þvi, að við
teljum rétt að leita til fleiri aðila,
er fyrst og fremst sú, að ljóst er,
að varanleg uppbygging Blá-
fjallasvæðisins mun kosta tug-
milljónir. og útilokað er, að
iþróttahreyfingin ein hafi bol-
magn til að fjármagna svo dýra
framkvæmd.
f þessu sambandi vil ég benda á
reynslu Skota, sem fyrir 10 árum
stóðu á svipuðu stigi og við i
skiðamálum, þ.e.a.s., hjá þeim
störfuðu mörg og dreifð félög
áhugamanna. Núna horfir þetta
öðruvisi við og Skotland er orðið
mjög eftirsótt skiðaland af ferða-
mönnum. Ein ástæðan fyrir þvi er
sú, að hið heimskunna kvik-
myndafélag, Rank, tók að sér að
byggja upp aðstöðu fyrir skiða-
fólk og aðra þá, sem unna vetrar-
iþróttum. Félagið yfirtók ákveðið
svæði i Mið-Skotlandi og hóf að
byggja þar skiðalyftur, skauta-
svell, sundlaug, golfvelli og reið -
skóla en staðhættir eru þannig að
hægt er að nýta staðinn bæði
vetur og sumar. Núna er þetta
orðinn toppstaður, ef nota má það
orð, og geysivinsæll, bæði af
landsmönnum, og erlendum
ferðamönnum. Asama hátt tel ég
nauðsynlegt, að fjársterkir aðilar
komi til við uppbyggingu
Bláf jallasvæðisins, fyrst og
fremst til þess að tryggja skiða-
fólki og öllum almenningi fyrsta
flokks aðstöðu. Ég er i engum
vafa um það, að iþróttahreyfingin
sjálf gæti komið sér upp ágætri
aðstöðu i Bláfjöllum , en það er
eitt að koma aðstöðunni upp og
annað að sjá um daglegan
rekstur.
Min skoðun er þess vegna sú, að
það sé affarasælast, að margir
aðilar sameinuðust um rekstur
svæðisins, aðilar, sem geta
tryggt, að svæðið sé alltaf opið
fyrir almenning og þar sé veitt
þjónusta eins og tiðkast á góðum
skiðastöðum erlendis. Ég er þó
ekki að tala um, að nauðsynlegt
sé að byggja hótel i Bláfjöllum,
þvi að hótelin eru fyrir hendi i
Reykjavik og ekki nema hálftima
akstur á milli, heldur góða
veitingaaðstöðu, skiðalyftur,
skiðaleigu og aðra þjónustu-
starfsemi, sem veitt er á slikum
stöðum erlendis.
— Er þá ekki nauðsynlegt að
leita til erlendra se'rfræðinga um
uppbyggingu svæðisins?
— Jú, á það vil ég leggja S-
érstaka áherzlu. Slikir sér-
fræðingar leggja á ráðin bæði
hvað varðar skiðamál og ferða-
mál almennt. Mér þykir mjög lik-
legt, að i framtiðinni verði
Bláfjallasvæðið ekki siður notað
til gönguferða á sumrin, þvi að
landslag er mjög sérstætt á þessu
svæði og býður ferðafólki upp á
fagurt útsýni.
— Óttast þú ekki, sem formaður
Skiðasambands tslands, að áhrif
iþróttahreyfingarinnar verði
óeðlilega litil, ef fjársterkum
aðilum verður hleypt að?
— Nei, þvert á móti. Með þessu
móti skapast sú aðstaða, sem
iþróttafólk, og þá einkum og sér i
lagi skiðafólk hefur vantað.
Hingað til hefur allt of mikil orka
farið i það að byggja upp aðstöðu,
meira og minna ófullkomna, á
mörgum stöðum, en þennan tima
hefði skiðafólk getað notað til
æfinga, sem þvi veitir ekkert af i
hinni hörðu samkeppni. Auðvitað
getur þetta orðið dýrara, en er
nokkuð meira að skiðafólk — og
þá á •ég aðallega við þann al-
menning, sem stundar skiði — að
það greiði fyrir fyrsta flokks
aðstöðu, alveg eins og það kostar
að fara i bió eða knattspyrnuvöll-
inn? Ég held.að fólk kjósi þetta
fyrirkomulag frekar.
— En hvað um keppnisfólkið?
— Ég er ekki i minnsta vafa um,
að það sé mjög auðvelt að skipu-
leggja æfingar þess á þann hátt,
að ekki verði árekstrar. Al-
menningur fer á skiði aðallega
um helgar, en keppnisfólk ætti að
hafa tækifæri til að æfa i miðri
viku.
— 1 hvers konar formi telur þú,
að reksturinn ætti að vera?
Kannske i hlutafélagsformi?
— Það er erfitt að svara þessu.
E.t.v hentar það form bezt. Þó er
ég ekki frá þvi, að reksturinn ætti
að vera i höndum sjálfseignar-
stofnunar með þátttöku sveitar-
félaganna á Stór-Reykjavikur-
svæðinu og raunar viðar, t.d.
Hveragerðis og Selfoss. En þetta
mál þarf auðvitað að athugast
betur.
— Hvað er næsta skref i málinu,
Þórir?
Ég álit, að nú þegar sé búið að
ná mikilsverðum áföngum, þar
sem búið er að gera svæðið að
fólkvangi og svæðið er komið
undir eina heildarstjórn. Næst
liggur þvi fyrir, að minu áliti, að
leita til erlendra sérfræðinga um
skipulagningu svæðisins i sam-
ráði við innlenda aðila. Þá þarf að
vinda bráðan bug að þvi að
kanna, hvaða aðilar hefðu áhuga
á þátttöku i uppbyggingu
svæðisins. Höfum við hjá Skiða-
sambandinu bent á ýmsa hugsan-
lega aðila i þvi sambandi eins og
t.d. flugfélögin, hótelin og fleiri
aðila, sem hefðu beinan hag af
þvi, að hér skapaðist aðstaða til
skiðaiðkana á alþjóðlegan mæli-
kvarða. Það liggur i augum uppi
að við þurfum að auka ferða-
mannastrauminn að vetrarlagi-
Kosturinn við Bláfjallasvæðið er
sá, að þar er liklegt að megi iðka
skiði allt að tveimur mánuðum
lengur en tiðkast i nágranna-
löndum okkar.
— Nokkuð að lokum, Þórir?
— Ekki annað en það, að ég er
sannfærður um, að Bláfjalla-
svæðið á mikla framtið fyrir sér.
Ég er einnig sannfærður um það,
að áhugi almennings á eftir að
aukast til muna með tilkomu
bættrar aðstöðu, er áhuginn þó
mikill fyrir. —alf.
Svipmynd frá Bláfjallasvæðinu.