Tíminn - 02.12.1972, Qupperneq 19

Laugardagur 2. desember 1972
TÍMINN
19
íþrótlir
félögum sinum i meistaraflokk,
en ef þær leika, þá eru þær
varamanneskjur. Þá hefur ein
stúlkan, sem hefur verið valin i
hópinn, ekki leikið með félagi
sinu á keppnistimabilinu og hún
kemúr ekki með að leika i bráð,
þvi að hún á við veikindi að
striða. Á þessu sést, að það eru
mjög einkennileg vinnubrögð,
sem landsliðsnefnd kvenna
velur sér og hvers eiga áður-
nefndar stúlkur að gjalda,
þegar hreinlega er gengið fram
hjá þeim og jafnvel varamann-
eskjur i liðunum sem þær leika i
eru teknar fram yfir þær — er
þetta spor i rétta átt, til að lyfta
kvennahandknattleik upp úr
þeirri lægð, sem hann er i?
Þessu verða landsliðsnefndar-
mennirnir Gunnar Kjartansson,
Heinz Steinmann og Guð-
mundur Frimannsson, að velta
fyrir sér.
—SOS
Á vfðavangi FrJ^
átti hann þar við varnarmátt
liösins á Keflavikurflugvelli
að frá töldum þeim fáu
vopnuðu flugvélum, sem á
Keflavikurflugvelli eru.
„Merkilegt
Morgunblað”
F'rásögn Mbl. er svo merki-
legust þessa alls vegna þess að
þar er ekki minnzt á þær stað-
hæfingar, sem fram koma i
tillögu Alþýðuflokksins og
getið var hér að framan. Af
framsetningu blaðsins mátti
svo ætla, að Alþýðuflokkurinn
stæði nærri stefnu Sjálfstæðis-
flokksins i þessum málum eins
og fyrrum, en höfuðáherzlan
var lögð á það, að það væri
ágreiningur innan rikis-
stjórnarinnar um þessi mál.
Það voru hins vegar engar
fréttir, þar sem það er
opinberlega yfirlýst, að
Alþýðubandalagið er andvlgt
aðild islands að Nato og
kemur það fram i sjálfum
málefnasamningi rikis-
stjórnarinnar. í málefna-
samningunum er jafnframt
lýst yfir, að ísland muni vcrða
áfram iNato. Þetta veit þjóðin
öll mæta vel, enda liefur þetta
veriö itrekað livað eftir annað.
Mega 1iví teljast nokkuð
þunnar fréttirnar i Mbl.,
þegar rædd eru á Alþingi ný-
mæli i stefnu Alþýðuflokksins i
varnarmálum, þegar þetta er
gert að aðalatriði. En Mbl. er
ekki „bezta fréttablað
landsins” fyrir ekki neitt.
—TK
Framhald
af 8. siðu.
framkvæma þeir skoðun sina 6.
mai 1969 að Haga i Sveinsstaða-
hreppi, en þar er hryssan i vörzlu.
Skoðuðu þeir mark hryssunnar
eftir að eyru hennar höfðu verið
klippt og rökuð. Lýsa þeir mark-
inu þannig, að hægra eyra sé
alheilt. Á vinstra eyra sé markið,
blaðstýft framan, vaglskora aft-
an. Vaglskoran sé frekar grunn,
en ör i framlengingu af
þverskurði ca. 0,5 cm.---”
f dómi Hæstaréttar 5. feb. 1971
segir svo: „Samkvæmt gögnum
málsins verður við það að miða,
að markið á hryssunni sé ekki
mark Björns Pálssonar, en Björn
Pálsson hefur ekki óskaö yfir-
skoðunar á markskoðun dóm-
kvaddra manna, sem lýst er i
héraðsdómi. Vegna þessa og
samkvæmt gögnum máisins að
öðru leyti verður ekki fallizt á
aðalmálsástæðu Björns Pálsson-
ar fyrir viðurkenningu á eignar-
rétti hans að hryssunni”. (Beint
framhald siðar i greininni).
Þetta læt ég nægja um markið
sem svar við fyrirspurn blaða-
mannsins, hvort mörk Björns
Pálssonar og Jóns Jónssonar hafi
verið lik.
Siðar i blaðagreininni spyr
blaðamaðurinn: „Hvers vegna
var þér dæmd hryssan á hefð.
þegar þú varst búinn að sanna
með vitnum að þú ættir hana?”
Skjóna
Björn er sagður svara „Skjóna
var mér dæmd á eignar eða
sönnunarhefð (sic) vegna þess að
markið var skemmt og þess
vegna ekki hægt að dæma mér
hana eftir þvi...”
Um hefðina segir i dómi
Hæstaréttar, 5. feb. 1971. (Beint
framhald af fyrri tilvitnun).
„Hins vegar verður að telja, að
Björn Pálsson hafi haft eignar-
hald á hryssunni hefðartima full-
an, 10 ár sbr. 2. gr. laga nr.
46/1905, og voru þau umráð eigi
með þeim hætti hugrænt, að varn-
að gæti þvi, að eignarréttur ynn-
ist fyrir hefð.
Samkvæmt þessu og að öðru
leyti með tilvisun til forsendna
héraðsdóms ber að staðfesta
hann (þ.e. Björn fái merina fyrir
hefð, — skýring) (Hrd. XLII, bls.
108). 1 forsendum úrskurðar
fógetaréttar Húnavatnssýslu 14.
ág. 1968, þeim er Hæstiréttur
ómerkti, segir svo orðrétt, eftir
nokkrar vangaveltur um hefð.
„Ef um venjulegan lausafjár-
mun væri að ræða, væri hefð
ótviræð, en hér er um að ræða lif-
andi skepnu, sem mörkuð er
ákveðnum eiganda, en taka
hryssunnar, af hendi þess, sem
hefðina vill gera gildandi, kemur
i veg fyrir, að hinn rétti eigandi
marksins gæti tekið eign sina til
sin.
Hér er gengið út frá þvi, að
markiö hafi ætið verið eins og þvi
er lýst i markadómi. Hafi markið
hinsvegar skaddazt og gróið, eða
bitinn aftan á hægra eyra aldrei
verið markaður hefði slikt átt að
TcömiTfram i markskoðun. _______
Hrossa- og fjáreigendur eiga
sjálfir að ganga úr skugga um, að
ekkert ókunnugt sé hjá þeim og
allar þeirra skepnur með réttu
marki, enda er ekki til siðs að
márkskoða hjá mönnum nema
þjófkenna þá um leið.
Þess vegna verður að gera þá
kröfu, að hver og einn gangi úr
skugga um, að eingöngu hans
peningur sé i hans vörzlu, og — af
þeirri ástæðu — getur, eðli máls
vegna, ekki unnizt hefð á mark-
aðri kind eða hrossi, enda senni-
legast, að höfundar hefðarlag-
anna hefðu ekki getað látið sér til
hugar koma þann möguleika, að
fjár- og hrossaeigendur mark-
skoðuðu ekki allan pening sinn,
svo mjög sem það var litið alvar-
legum augum, að eigna sér eða
hagnýta kind, sem annar átti.
Af framangreindum forsendum
þykir ekki rétt að viðurkenna, að
Björn Pálsson hafi unnið eignar-
rétt með hefð yfir umræddri
hryssu”.
Svo mörg eru þau orð. Dómur
Hæstaréttar gildir.þar til lögun-
um verður breytt. En gaman gæti
það verið, að blað eins og t.d.
Timinn, sem liklega kemur inn á
flest sveitaheimili i landinu, efndi
til skoðanakönnunar meðal
landsmanna, um hvort þeir að-
hylltust mitt sjónarmið eða
Hæstaréttar. Það gæti ef til vill
orðið hvatning til endurskoðunar
hefðarlaganna.
Þessi grein er skrifuð að gefnu
tilefni. Væntanlega fær minning
Skjónu að lifa sem viti til varnað-
ar þeim sem sækja mál sitt meira
af kappi en forsjá, þótt sé i skjóli
umdeildrar túlkunar laga-
ákvæða.
— Jón isberg.
HÆKKA LEIGUBÍLSSTJÓRAR
TAXTANN Á FÖSTUDAGINN?
KLP—Reykjavik
Fréttin, sem kom á baksiðu
Timans i gær, um að leigubil-
stjórar i Reykjavík ætluðu að
hækka ökutaxta sinn frá og með 8.
des n.k. vakti mikla athygli. En
það vilja menn skýra á fleiri en
einn veg.
Við snérum okkur i gær til
Kristjáns Gislasonar, verðlags-
stjóra, og spurðum hvað hann
hefði um málið að segja. Hann
sagðist, litið geta um það sagt, en
hann vildi þó gjarna að það kæmi
fram, að þessum kröfum leigu-
bifreiðastjóra hefði hvorki verið
synjað né þær samþykktar af
verðlagsnefnd og lægi málið þar
óafgreitt ásamt fjölda annarra
mála. Hann sagðist ekkert geta
sagt hvaðgert yrði i málinu, ef af
þessum aðgerðum yrði n.k. föstu-
dag, það biði sins tima.
Eins og sagt var frá i blaðinu i
gær, var samþykkt á fjölmennum
fundi hjá Bifreiðastjórafélaginu
Frama, s.l. miðvikudagskvöld, að
hækka næturtaxtann frá og með
klukkan fimm þann 8. desember
n.k. og einnig að breyta dag-
vinnutimapum frá og með sama
tima. Um þessa ákvörðun eru
nokkrar deilur á meðal leigubil-
stjóra og fengum við þvi tvo
þeirra, sem báðir eru málinu
kunnugir, til að ræða um það.
Úlfur Markússon, bifreiðastjóri
á BSR, var einn upphafsmanna
að þessari tillögu og var hann fús
lil að ræða málið frá sinum
bæjardyrum séð.
„Við bilstjórar höfum i ára-
raðir verið hunzaðir um launa-
hækkanir og nú siðast i sex
mánuði, þegar aðrar stéttir hafa
fengið miklar kjarabætur. Við
höfum alltaf fengið að heyra, að
við hefðum enga viðsemjendur
og okkur var visað úr ASl á sinum
tima á þeim forsendum.
Þegar við fengum ekki leið-
réttingu mála okkar, sáum við
okkur ekki annað fært, en að
vinna nú samkvæmt okkar eigin
lögum, þar sem m.a. skýlaust
kemur fram, að félaginu ber að
ákveða vinnutima félagsmanna,
kaupgjald og ökutaxta. Og sé ég
Sjónvarp
Framhald
af bls. 20.
meðan á myndatöku stóð. Eru nú
mestar likur á að myndin verði
sýnd i sjónvarpinu siðast i janúar
eða fyrst i febrúar og þá i tveim
hlutum, með viku millibili. í
Þýzkalandi verður myndin lika
sýnd i tveim hlutum, en þá tvö
kvöld i röð.
Myndin er tekin á 16 mm filmu
og þvi ekki vel fallin til sýninga i
kvikmyndahúsum, en þó er hægt
að sýna hana þar. Myndgæðin
verða þó til muna siðri en á 35
mm filmum, sem algengastar
eru. Engin kvikmyndahús hafa
beðið um myndina enn, og ekki
miklar likur á þvi i náinni framið
að sögn Jóns Þórarinssonar, dag-
skrárstjóra lista og skemmti-
deildar sjónvarpsins.
ekki að nokkur geti meinað okkur
að samræma vinnulöggjöf okkar
annarra launþegastétta i landinu.
Það, sem við viljum fá, er i
fyrsta lagi 40 stunda vinnuvika,
sem samþykkt var á siðasta
alþingi að ailarstéttir hefðu.og
i öðru lagi, afpfá 80% álag á
launalið á dagtaxta eins og allar
launþegastéttir þessa lands hafa,
en það mun þýða 14% álagningu á
næturtaxta eins og hann er i dag.
Ég vil taka það skýrt fram, að
þessi fundarsamþykkt, sem gerð
var á fjölmennasta fundi, sem
haldinn hefur verið i Bifreiða-
stjórafélaginu Frama, en hann
sátu hátt á fjórða hundrað manns,
var ekki gerð til þess að fara i
strið við gildandi verðlagsákvæði
heldur til að fá lausn okkar mála
og fá að njóta sömu kjara og
aðrar launþegastéttir”.
Þá ræddum við einnig viö Lárus
Sigfússon, bilstjóra á Bæjar-
leiðum, en hann á sæti i stjórn
Frama og Bandalagi isl. leigubif-
reiöastjóra.
„Sú hækkun sem við fórum
fram á á sinum tima var 24% og
hún reiknuð á alla liði taxtans.
Farið var fram á hækkun vegna
almennra launahækkanna og
einnig vegna hækkanna á
rekstrarvörum og bilum og vegna
styttingu á vinnuvikunni i 40
stundir, eins og hjá öðrum
stéttum. Við vildum gera það á
þann hátt að láta dagvinnuna
byrja kl. 8. og enda kl. 17.00 I stað
7 til 18,00, og einnig með þvi að
fella niður dagvinnutima á
laugardögum.
Agreiðslan, sem fékkst á þessu
i vor, var sú, að við fengum að-
eins að stytta dagvinnutimann
um eina klukkustund — frá kl. 7
til 8 á morgnanna. Með þvi að
veita okkur þetta, litum við svo á
að þarna væri viðurkenning á þvi,
að lögin ættu við okkur eins og
aðrar stéttir þjóðfélagsins. A
fundi framkvæmdastjórnar BÍLS
var ákveðið með aðalfundarsam-
þykkt, að láta reyna á hvort þessi
skilningur okkar væri ekki
réttur, á þann veg, að tilkynna að
dagvinnutimi leigubifreiða yrði
frá og með 8. desember n.k. frá
kl. 8,00 til 17.00.
A fundinum s.i, miðvikudags-
kvöld, sem haldinn var að kröfu
nokkurra félagsmanna, var þessi
tillaga samþykkt, en til viðbótar
kom svo önnur tillaga um sama
efni, og að auki gerir hún ráð fyrir
að launaliður dagtaxtans hækki
um 80% með tilkomu nýs nætur-
taxta. Var þessi tillaga samþykkt
með miklum mun. Voru aðeins 3
á móti, og var ég einn þeirra, en
margir sátu hjá.
Það sem næst liggur fyrir i
þessu máli, er að ræða þessa nýju
tillögu á stjórnarfundi BILS, sem
haldinn verður i dag og ber
stjórninni að taka þar ákvörðun
um hvað gera skal.
Það hefur ekki verið stefna
bandalagsins að knýja áfram
kjarabaráttu með lögbrotum.
Hins vegar vil ég ekki fullyrða
hvað verður um afgreiðslu
þessarar tillögu, en hvernig sem
fer með hana, verður farið I mjög
harkalegar aðgerðir til að fá lag-
færingu á þessu máli, þvi að við
slöndum nú þegar langt að baki
öðrum stéttum hvað varðar kaup
og kjaramál”.
Nú eru aðeins eftir tvær sýningar á Túskildingsóperunni I Þjóðleikliús-
inu, en leikurinn var frumsýndur I byrjun þessa leikárs. Eins og fyrr
hefur verið frá sagt þá varð liöfundurinn heimsfrægur af þessu verki
sinu, en siðan eru liðin 45 ár og er leikurinn stöðugt sýndur f mörgum
helztu leikhúsum heims. t Þjóðleikhúsinu fer Róbert Arnfinnsson, með
aðalhlutverkið Makka hnlf, en Gísli Alfreðsson er leikstjóri.
Myndin er af lokaatriöi leiksins og er af Eddu Þórarinsdóttur og Þóru
Friðleifsdóttur i hlutverkum sinum.
,,Nauöaómerkilegur", „siðspillandi og klúr" sögðu dómkvaddir
menn þegar
lögreglustjórinn í Reykjavík
BANNAÐI SÝNINGU
á Stundum og stundum ekki
en það var í apríl 1940, og er skylt að geta þess að bannið var upp-
hafið og skemmtu áhorfendur sér hið bezta á sýningu eftir
sýningu.
Nú gefst Reykvíkingum tækifæri til að sjá þennan sögufræga leik
i nýrri útgáfu.
Forleikur eftir Jón Hjartarson býr áhorfendur undir óvenjulega
sýningu og leikstjóri er Guðrún Ásmundsdóttir, sem setti upp
Spanskfluguna sællar minningar.
Leikfélag Akureyrar
£ hreinræktaía hlátnrleik
eftir ARNOLD OG BACH
Stundum bannao
og stundum ekki
Emil Thoroddsen ÞÝdd' °9
Forlefkur eftir Jón Hjartarson.
Leikstjóri: Guðrún Asmunds-
dóttir.
Sýningar i Austurbæjarb.o.
i kvöld kl. 8. og 11/15-
Miðasala frá kl. 4 i dag í Austur-
bæjarbíói, sími 11-3-84.
Aðeins þessar 4 sýningar.