Tíminn - 13.12.1972, Síða 16

TÍMINN
Miövikudagur 13. desember 1972
16
Við minninguna um Tuesday skaut mynd upp i huga hennar:
Tuesday að kveikja eld. Kvölds og morguns hafði hún haft ánægju af
þvi að horfa á hann kveikja eldinn. Fögnuður hennar hafði verið tak-
markalaus,þegar loga tók i sprekunum. Að búa til te fannst henni i senn
hættuleg og hátiðleg athöfn. Nú gat hún ómögulega stillt sig um að búa
til te, hún gat ekki staðizt þá tilhugsun að sjá logana teygja sig upp i
loftiö. Hún ætlaði að búa til góða máltiö, brauð, kex, kjöt og þar að auki
appelsinusultu — veizlumat.
Fyrst ætlaði hún að kveikja bál. Hún fór að tina saman bambussprek
og hrúgu af þurrum laufum til aö kveikja upp meö. Nærskyrtuna
gleymdi hún alveg að fara i og var nakin niður að mitti. 1 sama mund
sneri frú Portman höfðinu gætilega og með erfiðismunum og sá ólögu-
lega, hálfnakta veru ganga um og tina upp sprek og strá. Henni fannst
hún likjast ófreskju i martröð. Frú Portman fylltist hræðilegri
skelfingu yfir að eiga allt sitt undir þessari vitstola manneskju.
Frú Betteson fann fjóra mátulega stóra steina og bjó tii eldstæði úr
þeim og tróö i þaö kvistum og laufum. Hún var alveg viss um, hvernig
hún átti að gera, þvi að hún mundi svo vel, hvernig englabarnið var
vant að fara að við þetta. Sólin glampaði á gleraugun og af svitanum
settist á þau móða, sem hún þurrkaði vandlega af á buxnaskálminni
sinni.
Þá mundi hún allt i einu eftir þvi, að hún hafði engar eldspýtur eins
og drengurinn, þega: ! ann var að kveikja upp. Hvað átti nú til bragðs
að taka? Það þyrmdi yfir hana. Hún stóð lengi og reyndi að einbeita sér
að vandanum. Nú gat hún ekki hugsað i samhengi lengur, og hún fann,
hvernig örvæntingin var að ná yfirhöndinni. Ekki bætti heldur úr skák,
að sólin brenndi á henni hvirfilinn undir hárlýjunum. Niðursokkin i
hugsanir sinar fór hún aftur að þurrka af gleraugunum, rétt eins og
það gæti hjálpaðeitthvað upp á sakirnar. Hún stóð umlukt kveljandi
hálfblindunni, sem var henni i fersku minni siðan um árið að
gleraugun brotnuðu. Hún hélt gleraugunum niður við buxnaskálmina,
en yfirkomin af kviða og svartsýni hætti hún að nudda.
Þar sem hún stóð þarna i öngum sinum, komst hún að raun um,
hvernig sólargeislarnir safnast saman i einn litinn og glóandi heitan
brennipunkt. Hann brenndi hörund hennar rétt neðan við skálmina og
hún gaf frá sér lágt sársaukaóp.
Hún kraup við bálköstinn og hélt gleraugunum i réttri fjarlægð
þangað til fyrstu bláhvitu logarnir teygðu sig með braki og brestum
upp milli laufblaðanna. Hún varð svo uppveðruð og ánægð yfir þessu
litla eldblómi, sem var að skjóta upp kollinum, að hún glopraði gler-
augunum út úr höndum sér. Þau lentu með brothljóði á einum
steininum i eldstæöinu, og hún hrópaði upp yfir sig bæði af gleði yfir að
hafa tekizt að kveikja upp og lika af ótta við, að gleraugun hefðu nú
sungið sitt siðast. Hún tók þau upp i flýti. Það var sprunga i vinstra
glerinu.og vinstra augað hafði einmitt alltaf verið lélegra. En þegar
hún var komin með gleraugun á nefið og gat séð litla eldinn, sem
stækkaði óðfluga, tók hún gleði sina á ný,og allur kviði vék á
svipstundu.
Skömmu siðar liðaðist perlugrár reykur upp milli trjánna, upp til
hringsólandi hrægammanna.
Við aðalgötu þorpsins hafði ungfrú Alison fundið ósköp venjulegan
pálmakofa með tréþröskuld. Hann var auður og yfirgefinn fyrir utan
nokkrar bastmottur, sem lágu i einu horninu. A þrepinu framan við
næsta kofa sat kona og tuggði betel. Svipmót hennar benti til þess, að
hún væri af Naga-ættflokknum, en ekki af Shan-ættflokknum, sem
Við velium PUnSaf
það borgcrr sig

PURtal - OFNAR H/F.
< Síðumúla 27 . Reykjavík
Símar 3-55-55 og 3-42-00
annars var i meirihluta þar um slóðir. Þyngslalegur svipurinn og
þykkar varirnar afmynduðust með jöfnu millibili i grettu og blóðrauð
sletta spýttist fram úr henni og hafnaði i rykinu við fætur henni.
Þegar ungfrú Alison spurði hana, hvort þau mættu sofa i kofanum,
neyddist hún i fyrsta skipti um langan tima, að tala burmönsku, og af
einhverjum ástæðum fannst henni ekkert niðurlægjandi að þurfa að
tala mál sins eigins lands.
Ungfrú Alison leizt ekki sem bezt á útlitið á ungfrú McNairn og ákvað
þess vegna að sofa inni i kofanum með hana. i fórum sinum hafði
ungfrú Alison læknatösku með umbíiðum, grisjum, bómull, hefti-
plástri, teygjubindum, asperini, kinini, joðspritti og ýmsu fleiru. Auk
þess hafði hún meðferöis 2 hitamæla og sprautu, en sprautan var vita
gagnslaus, þar sem hún átti ekkert til að setja i hana. 1 kvöld varð hún
einhvern veginn að reyna að fá að mæla hitann í Connie McNairn.
Þessa stundina hélt Connie sig við hinn endann á markaðsgötunni, þar
sem hún hafði lofað að biða, þar til ungfrú Alison kæmi.
Ungfrú Alison snéri við og hugðist hitta þær, en komst sér til
skelfingar að raun um, að Connie var alls ekki, þar sem þær höfðu
skilið. 1 annað skiptið á fimm minútum var hún nauðbeygð til að tala
burmönsku. Gegn vilja sinum varðhún nú að blanda geði við fulltrúa
þessara tveggja skýrt aðgreindu heima, sem hún sjálf tilheyrði ekki:
burmönsku stúlkuna, sem rauf kyrrðina með glaölegum hlátri á hverju
kvöldi, þegar hún var skriöin undir bilinn til Patersons — og ensku
stúlkuna, sem varið hafði siðari hluta dagsins til að koma þeim i
skilning um, hversu mjög hún hataði Burma. En ungfrú Alison var
óhagganleg og staðráðin i að finna þessar tvær stúlkur, sem kringum-
stæðurnar höfðu áður neytt hana til að umgangast.
Hún fann ungfrú McNairn á miðri markaðsgötunni, þar sem hún
æddi fram og aftur.
„Segið mér, hvað haidið þér, að Paterson sé að slóra? Þvi i ósköpun-
um kemur hann ekki?” Röddin var skræk og móðursýkisleg,og hún
vakti óskipta athygli fólksins bak við vörustaflana.
„Hann gæti hafa fundið eitthvað.”
„Jæja, hvað haldið þér, aðsé svosem aðfinna þarna?”
„Það veit ég svei mér ekki.”
„Þvi segið þér þá, að hann gæti hafa fundið eitthvað?”
„Hann vill vera viss um hvað gerzt hefur.”
„Mér finnst það fáranleg og heimskuleg imyndun. Auk þess er það
timasóun.”
Siðustu orðin hrópaði hún hástöfum,og ungfrú Alison þótti ráðlegast
að skipta um umræðuefni.
„Ég er búin að finna tóman kofa þarna efst i markaðsgótunni. Ég
hafði hugsað mér, að við svæfum þar i nótt. Kofi er svalari en tjaldið.”
1283
Lárétt
1) Timabil,- 5) Elska,- 7)
Dropi,- 9) Maður,- 11) Burt,-
12) Utan,- 13) Nart,- 15) Fugl,-
16) Nafars,- 18) Klettar,-
Lóðrétt
1) Málms. 2) Blöskrar. 3)
Samhljóðar,- 4) Kindina.- 6)
Stormur.- 8) Svif,- 10) Gyðja,-
14) Op,- 15) Tré,- 17) Tónn,-
X
Ráðning á gátu nr. 1282
Lárétt
1) Kantar,- 5) Ýtt,- 7) Ast,- 9)
Aga,-11) Ró,-12) An,- 13) Att,-
15) Ofn.- 16) Óir,- 18) Smiður,-
Lóðrétt
1) Klárar,- 2) Nýt,- 3) TT,- 4)
Ata. 6) Sannur,- 8) Sót.- 10)
Gaf,- 14) Tóm,- 15) Orð,- 17)
II,-
HVELL
G
E
I
R
I
•etta er 'Biddu með brandarana
annarlega ) þangað til tveggja
íeilbrigt, Hvellur.manna sveitin leggurj
upp-
^pú gætir
þurftáþeimað
halda þá, Barón
mmm t,
Miðvikudagur
13. desember
7.00 Morgunútvarp
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar
13.00 Við vinnuna: Tónleikar
14.15 Ljáðu mér eyra Séra
Lárus Halldórsson svarar
spurningum hlustenda
14.30 Siödcgissagan? „Gömul
kynni” eftir Ingunni Jóns-
dóttur Jónas R. Jónsson á
Melum les (15)
15.00 Miðdegistónleikar:
islenzk tónlist
16.00 Fréttir.
16.15 Veðurfregnir.
16.25 Popphornið Jón Þór
Hannesson kynnir
17.10 Tónlistarsaga.
17.40 Litli barnatiminn
18.00 Ijétt lög. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.20 Bein lina til Birgis
isleifs Gunnarssonar
borgarstjóra.
20.00 Kvöldvakaa. Einsöngur
Guðmundur Guðjónsson
syngur lög eftir Sigurð
Þórðarson. Skúli Halldórs-
son leikur á pianó. b. A
hestum norður Sprcngi-
sand, suður Kjöl Árni
Þórðarson fyrrverandi
skólastjóri talar c. Til
sjá.var og lands Valdimar
Lárusson flytur nokkur
kvæði eftir Gunnlaug F.
Gunnlaugsson fyrrverandi
sjómann. d. Þú sem bitur
bóndans fé Þorsteinn frá
Hamri tekur saman þáttinn
og flytur ásamt Guðrúnu
Svövu Svavarsdóttur. e. Um
islenzka þjóðhætti Árni
Björnsson cand. mag. flytur
þáttinn f. Kórsöngur
Kammerkórinn syngur
nokkur lög. Ruth L.
Magnússon stj.
21.30 Að tafli Ingvar
Ásmundsson flytur skákþátt
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. útvarps-
sagan: „Strandið” eftir
Ilanncs Sigfússon Erlingur
E. Halldórsson les (69).
22.45 Djassþáttur i umsjá
Jóns Múla Árnasonar
23.30 Fréttir i stutttu máli.
Dagskrárlok.
18.00 Teiknimyndir
18.15 Chaplin
18.35 Börnin og sveitin. Stutt
kvikmynd um börn og bú.
Áður á dagskrá 10. október
1971.
18.55 Hlé
20.00 Fréttir
20.25 Veður og auglýsingar
20.35 Bókakynning. Eirikur
Hreinn Finnbogason, borg-
arbókavörður, getur nokk-
urra nýrra bóka.
20.45 Flýttu þér kona Brezkt
sjónvarpsleikrit úr flokki
gamanleikja eftir Ray
Galton og Alan Simpson.
Aðalhlutverk Jimmy Ed-
wards og Pat Coombs. Þýð-
andi Óskar Ingimarsson.
Croucher-hjónin hafa lifað i
hamingjusömu hjónabandi i
nær aldarfjórðung og allan
þann tima hafa þau búið i
sama húsinu. Þau ákveða
þó loks að festa kaup á öðru
og betra. Ung hjón kaupa
gamla húsið og flutningun-
um er hraðað sem mest má
verða. En þegar að þvi
kemur, að frú Croucher á að
segja skilið við sitt gamla og
góða heimili, er henni allri
lokið.
21.15 Unglingurinn. Mynd frá
Sameinuðu þjóðunum um
vandamal ungs fólks og við-
horf unglinga til þeirra, sem
eldri eru. Þýðandi Sigriður
Ragnarsdóttir.
21.40 Kloss höfuðmaður.
Póslkur njósnamyndaflokk-
ur. Café Rose. Þýðandi
Þrándur Thoroddsen.
22.50 Dagskrárlok