Tíminn - 20.12.1972, Page 1

II 31 MIS
KÆLISKÁPAR
32 Öl' RAFT0RG
sif---— SÍMI: 26660
m te. RAFIÐJAN
SIMI: 19294
Ö;J * * #

292. tölublaö — Miðvikudagur 20. desember—56. árgangur
Xi/tjá Á/
RAFTÆKJADEILD
Hafnarslræti 23
Símar 18395 & 86500
Létu Grænlands-
förin í haf frá
Djúpavogi?
llér kcmur margt upp meft leirnum — allt frá steingerviugum til gervitanna.
Jarðakaupahugur í Þing-
vallasveitarbændum
Fara fram á, að ríkið selji þeim ábúðarjarðirnar
samkvæmt ákvæðum laga frá 1962
Það cr engum ókunnugt, er
uokkuð veit i kringum sig, að
Djúpivogur er kaupstaður, sem á
langa og mikla sögu. En við
þckkjum aðeins brot af þeirri
sögu allri. Nú að undanförnu hef-
ur sittlivað verið að koma fram i
dagsljósið af þvi tagi, að það læt-
ur manna óra fyrir ýmsu.
1 haust hófust á Djúpavogi
hafnarbætur. Þar er verið að reka
niður stálþil, og dýpkunarskipið
hefur verið að moka upp úr höfn-
Bætir stöðu
okkar í
landhelgis-
málinu
segir utanríkisráðherra
um samþykkt
allsherjarþingsins
TK—Reykjavik.
Timinn sneri sér i gær til
Einars Ágústssonar utanrikisráð-
herra i tilefni samþykktar alls-
herjarþings SÞ i fyrradag um
réttindi strandrikja, en tillaga til
þeirrar sainþykktar var eins og
kunnugt er flutt af tslandi, Perú
og fleiri rikjum, og var samþykkt
með 102 samhljóða atkvæðum.
Um þetta sagði Einar Ágústs-
son: — Ég tel, að sendinefnd ís-
lands hjá Sameinuðu þjóðunum
hafi staðið sig mjög vel og leyst af
hendi með mikilli prýði verkefni,
sem alls ekki var vandalaust.
Fyrir það á hún miklar þakkir
skilið. Þessi samþykkt er merkur
áfangi i landhelgismálinu og vek-
ur vonir um bætta stöðu okkar á
hafréttarráðstefnunni. En einnig
vekur hún vonir um, að
alþjóðadómstóllinn i Haag meti
einhvers slika viljayfirlýsingu
eitthundrað og tveggja rikja
heims, yfirlýsingu, sem gefin er á
allsherjarþingi Sameinuðu þjóð-
anna mótatkvæðalaust.
Ung stúlka var stungin hnifi úti
á götu i Breiðholti snemma í gær-
morgun. Ilún bar ekki kennsl á
árásarmanninn, sem hljóp á brott
eftir ódæðið. Áður en stúlkan
missti meðvitund gaf hún laus-
lega lýsingu á manninum, en von-
ir standa til að hún geti gefið
nánari lýsingu á honum, þegar
hægt verður að yfirheyra hana.
llnifurinn gekk allt inn i annað
nýra stúlkunnar. Var gerð á henni
mikil aðgerð á Borgarspitalanum
i morgun, sem stóð fyrir i margar
klukkustundir. Litlar upplýsing-
ar var hægt að gefa um liðan
liennar í gærkvöldi.
inni. 1 þvi, sem dýpkunarskipið
mokar upp, finnst ýmislegt for-
vitnilegt.
ÞAR ÆGIIl BÝSNA
MÖRGU SAMAN
— Meðal þess er fundizt hefur,
sagði Þórarinn Pálmason, frétta-
ritari Timans á Djúpavogi, eru
steinrunnar skeljar, sem ætla
má, að séu afarfornar, útlent
grjót, sem sumt er talið frá Græn-
landi komið, en annað frá megin-
landi Evrópu, rostungstennur,
hollenzkar kritarpipur, múrstein-
ar, giftingarhringur, gervitennur
og stálkúlur og skotfæri frá her-
námsárunum. Þetta spennir sem
sagt yfir æðilangt aldabil.
Grænlenzka grjótið gæti hæg-
lega hafa borizt með hafis hér inn
á höfnina, hélt Þórarinn áfram,
en rostungstennurnar gætu bent
til þess, að Djúpivogur hafi verið
viðkomustaður skipa, sem komu
frá Grænlandi eða norðan úr höf-
um með feldi og rostungstönn á
leið til Noregs með þvilika vöru.
Að visu var kaupstaður á Gauta
vik, handan Berufjarðar á fyrstu
öldum islandsbyggðar, en annar
kaupstaður hefur hæglega getað
verið i Djúpavogi mjög snemma á
timum. Grjót það, sem komið er
frá meginlandi Evrópu er Snefa
kjölfesta skipa, sem hingað hafa
siglt, og hollenzku kritarpipurnar
geta bæði verið verzlunarvarn-
ingur og eins vitnisburður um
að hollenzkir duggarar hafi verið
hér nokkuð tiðir gestir.
EINIIVER KOMID
ÞJAÐUR AF IIAFI
Aftur á móti eru gervitennurn-
ar liklega einna helzt til vitnis um
það, að einhver hafi komið hér á
höfnina sjóveikur i meira lagi nú
á seinni timum, en guð má vita,
hvort giftingarhringnum hefur
verið kastað i sjóinn i reiði eða
einhver misst hann af fingri sér
að óvilja sinum.
— Þessir munir eru hér nokkuð
á við og dreif um kauptúnið, sagði
Þórarinn að lokum, i vörzlum
hinna og þessara. Vafalaust á
fleira eftir að finnast, þvi að það
virðist margt, sem farið hefur i
sjóinn hér fyrir framan. — JH.
Stúlkan, sem stungin var, heitir
Ingibjörg ólafsdóttir, 19 ára aö
aldri. Hún býr hjá foreldrum sin-
um að Ferjubakka 6.
Hún var á leið i vinnu i gær-
morgun kl. 7.45. Ætlaði hún að
taka strætisvagn, sem fór kl. 7.50
á Arnarbakka, neðan við húsið,
sem hún býr i. Gekk hún þar nið-
ur, en sá að maður gekk frá næstu
húsdyrum á eftir henni. Þegar
hún kom niður fyrir húsið, taldi
Ingibjörg, að maðurinn hafi lam-
ið sig. Snéri hún sér að honum sló
hann með handtösku sinni. Þá
hljóp náunginn upp fyrir og hvarf
inn i húsasund.
Að undanförnu hefur verið til
umræðu sú hugmynd Braga
Sigurjónssonar, hankastjóra á
Akureyri, að rikið skuli eiga allt
land. Mjög eru skiptar skoðanir
um þctta, og svo mikið er vfst, að
sums staðar á landinu hefur færzt
hugur i bændur, sem búa á þjóð-
jörðum, að festa kaup á þeim. Að
minnsta kosti hafa fjórir bændur i
vcsturhluta Þingvallasveitar bor-
ið fram við rikisvaldið ósk eöa
kröfu þess efnis.
Þeir, sem hér eiga hlut að máli,
eru Guðbjörn Einarsson á
Kárastöðum, Ragnar Jónsson á
Brúsastöðum, og Heiðarbæjar-
bændur, Einar og Jóhannes
Sveinbjörnssynir. Þeir búa allir á
kirkju- eða þjóðjörðum og hafa
sumir alið þar allan aldur sinn og
feður þeirra búið þar á undan
þeim. Málaleitan þeirra er senni-
lega timanna tákn:Landhungur er
farið að gera vart við sig, og land
á fögrum stöðum er að komast i
Brátt fann stúlkan verk i sið-
unni og lagði höndina á mjöðm-
ina. Varð höndin alblóðug. Fór
Ingibjörg þá til baka og inn til sin
aftur. Þegar hún kom inn hné hún
niður i forstofunni. Gat hún sagt
móður sinni i stórum dráttum
hvað gerzt hafði, áður en hún
missti meðvitund. Var þegar i
stað hringt i sjúkrabil og var Ingi-
björg flutt á Borgarspitalann, þar
sem hún var skorin upp til að gera
að innvortis meiðslum.
Á meðan hún hélt enn rænu,
sagði Ingibjörg, að árásarmaður-
inn væri dökkhærður, i dökkum
frakka, liklega milli 20 og 30 ára.
ofurverö.Bændur óttast að sinu
leyti, að sé þrengi.
BYGGTALÖGUM
NR. 102 1002.
Málaleitan sina byggja þeir á
lögum nr. 102 frá árinu 1962 um
ættaróðöl, ættarjarðir, erfðaábúð
og sölu þjóð- og kirkjujarða. Þar
er i 11. kafla gert ráð fyrir þvi, að
ábfiendur þjóð- og kirkjujarða
geti fengið ábúðarjarðir sinar
keyptar með kjörum, sem
ákvarðast af fasteignamati og út-
tekt á jörðinni, að tilgreindum
skilyrðum fullnægðúm.
I 47. grein þessara laga segir,
að ábúendur þjóð- og kirkjugarða
og annarra jarða, sem eru eign
opinberra stofnana eigi, nema
ákvæði gjafabréfa eða skipulags-
skráa mæli þar gegn, rétt á að fá
ábúðarjarðir sinar keyptar, svo
fremi sem þeir hafa fengið á þeim
erfða- eða lifstiðarábúð, ef þeir að
öðru leyti fullnægja þeim silyrð-
Ef stúlkan hefði þekkt mann-
inn, hefði hún sagt móöur sinni
hver hann er. En eins og nú
standa sakir er ómögulegt að
segja, hver er ástæðan fyrir þess-
ari morðtilraun. Ingibjörg taldi i
fyrstu að maðurinn hafi barið sig
og hún lamið hann til baka með
töskunni. En réttara er, að hann
hefur ekki barið hana, heldur
stungið. Ekkert bendir til að önn-
ur átök, en þau,sem sagt hefur
verið frá, hafi átt sér stað milli
þeirra. Maðurinn hefur bara
hlaupið að stúlkunni og stungið
hana umsvifalaust, en hvers-
Framhald á bls. 23
um, sem sett eru. Eru þau skil-
yrði helzt, að þeir hafi búið á jörð-
inni þrjú ár, setið hana vel, hafi
meðmæli hreppsnefndar til kaup-
anna og gefi út skuldbindingu um
að gera hana að ættaróðali,
NOKKRAR UNI)A-
TEKNINGAR GERÐAR
Ekki gildir þetta þó ævinlega,
og eru þar undantekningar gerð-
ar frá meginreglunni, að þessi
réttur skuli vikja, ef jarðirnar
hafa veriö ákvarðaðar embættis-
mönnum til búsetu eða annarrar
opinberrar notkunar eða
Búnaðarfélag lslands, eða Land-
nám rikisins telji, að fengnum til-
lögum viðkomandi sýslunefndar,
eða aðliggjandi bæjarfélags, þær
liklegar til opinberra afnota eða
skiptingar.
Þegar þannig stendur á, getur
þvi oröið matsatriði, hvenær
framfylgja ber kaupréttinum eða
láta hann vikja. I þessu tilviki
gæti einna helzt komið til álita
nálægð umræddra jarða i Þing-
vallasveit við þjóðgarðinn.
MANUÐUR SÍDAN FITJAÐ
VAR UPP A ÞESSU MALl
— Þetta stendur ekki i neinu
sambandi við hugmyndir Braga
Sigurjónssonar um rikiseign á
öllu landi, sagði Guðbjörn
Einarsson á Kárastöðum, er
blaðið átti tal við hann i gær. Það
er eitthvað um mánuður, siðan
við létum til skarar skriða. Jón
Oddsson hæstaréttarlögmaður
sendi hlutaðeigandi ráðuneyti
bréf fyrir hönd okkar fjórmenn-
inganna, þar sem við fórum þess
á leit að fá ábúðarjarðir okkar
keyptar gegn lögboðnu kaupverði
og öðrum þeim skilmálum, sem
um það eru settir og við höfum
fullnægt eða erum reiðubúnir að
fullnægja.
Þessu fylgdi beiðni um, að
gengið yrði frá kaupum hið fyr-
sta, en formlegt svar hefur ekki
enn borizt, svo að mér sé kunn-
ugt.
M0RÐTILRAUN í BREIÐH0LTI
Árásarmaðurinn gengur enn laus - lögreglan lýsir eftir vitnum