Alþýðublaðið - 24.06.1922, Page 2

3
ALÞYÐUBLAÐIÐ
A. "* 1 1 £| 1 Hl HL er listi Alþýðuílokksins. Pið, sem úr bænum fariðj,,
munið að kjósa hjá bæjarfógeta áður en þið farið. Skrifstofan opin kl. 1—5.
Eb svo cr B listion, Að þeim lista
standa samvinnumenn; þaö eru að
mörgu leyti írjálslyndir menn, en
þaö má engum gleymast, að stefna
þeirra Og hugsjós, er að eins ofur
lítill punktur f því stóra og göf-
uga stefnumarhi jafnaðarmanna.
Uai C iistann er ekki að taia,
þvf haun er andvana fæddur.
Þá er D, og E-iistinn, þeir eru
framsettir aí þeim mönnum, og á
þeina eru að eins þeir mesn, sem
fyrst og fremst hugsa um að raka
að sér auði og metorðum, þó sð
það óumflýjaniega valdi eymd og
volæði almennings. — Ahugamál
hafa þeir ekki önnur, nema svona
fyrir kosningar, en það eru eins
og hverjar aðrar gorkúlur á mykju
haugi, — og allir vita, hversu
tengi þær eru við líði.
Allir þeir, karlar og konur, sem
vilja sjá maiefnum lands og þjóðar
vel borgið, fylkja sér um A listann
lista jafnaðarmanna, 8 júlí.
H'órður.
Ræ ð a.
Hallgrims Jbnssonar á íþrótta-
veliinum 19 júnf.
Konur og rpenn, heiðraðfr sam-
borgararl
Lítum vér yfir jörð vora, sjá-
um vér, að mest gætir mannver-
anna og verka þeirra. Og enn eru
þær f barnaieikjum.
Byggja þær mannvirki mikii:
Fagrar halfir, skrautleg musteri,
ramger skip og mssrgt fleira. Ea
aðira stundina fær dýrseðlið yfir-
höndina. Og þá rffa þær niður
það sem bygt var áður. Þetta er
öíiigstreymi og sorgarsjón. Það
virðist f fljótu bragði eins og ver-
urnar spiilist með árunum. Litlu
börnin byggja spilahallir á borð-
um, önnur koma og blása bygg-
ingarnar um eða þsu gera það
sjálf.
En þetta er ekki öriaga þrung-
inn ieikur. Hitt er öriagaþrungn-
ara, þegar stærri óvitarnir, hinar
svo neíndu kristnu menningar-
þjóðir drepa bræður og systur
þúsundum saman Eugan þstf að
undra, þótt margur spyrji: Er
nokkurt vit i svona manniifif
Ber framkoma mannanna barna
vott um bróðurkætleika og sið-
menningu eða vitnar hún um dýrs
hvatir og siðieysi?
Hugsið málið og svarið spurn
ingunni.
Hafið þér hugleitt, hver muai
vera mesta þrá þessara mannvera?
Eftir hvetju sækjast þær ? — Hvað
er þeim mönnutn rfkast í huga
sem stjórna styrjöldum og þjóð
aróhamingju?
Einir sækjast eítir völdum og
tign. Vaða þeir bióð að knjám
og stikla á mannabúkum, til þess
að ná settu marki. Aðrir fíkjast
f auð og láta ekkert ónotað, ef
þeir aðeins mega njóta ælu hans.
En hvoittveggja er fánýti, mæit
á hinn rétta mælikvarða. Sumir
sækjast eftir metorðum og frægð.
Láta þelr* einskis ófreistað f kapp-
hiaupi þvf. En þeir gripa einnig
f tómt. Að lokum sjá þeir, að
það sem þeir sóttust ef'tir, var
einber hégómi.
Hvað hefir þá verugildi á jörðu
hér? — Það eitt að lifa f sönnu
bræðralagi, vinna að andlegum
umbótum hvers einstaklings, ftæða,
bjálpa og hugga.
Furða er, hv&ð sá sanaleikur
ér torlærður, að hamingjan býr í
hjarta manns.
Vér erum öll lærisveinar,' laeri-
sveinar hins mikla meistara. En
vqgur lærisveinsins liggur um þyrni
braut. Sá, sem finnur til af kvöl-
um annara, er á réttri leið. Og
þá fyrst fer hann að reyna að
bæta úr henni. Óþroskuðum ein
staklingi hættir við að sjá að eins
sjálfan sig. Það væri skaðiegt, ef
aliir einstakiingar heiis þjóðíéiags
væru þannig. —-
Hvernig skyldi nú vera ástatt hjá
oss sjáifum? Erum vér f ftamför?
Vér erum hættir að úthella bióði
náungams. — En vér eltum fánýtið
og leggjum oí snikið f söiurnar
fyrir það. Vér öium með oss lesti,
sem hindra framfarir. Bót er það
f máli, að meðai vor eru fórnfúsðr
menn og fórnfúsar konur, en hvor- |
umtveggju þarf að íjöiga Hinir
vitru, góðu og öeigi&gjórnu virð-
ast vera, f miklum minni hluta
Alimikið ber á konura, þar sem
mannúðar§törí þarf sð vinna. Þær
era iiklega fremri körlum í fórn-
fýsi og liknarstarfsemi.
Forgöngukonur ísjenzkra kvenna
hafa komið auga á þsð, að bætt-
ur hagur hinna bágstöddu er bætt-
ur hagur þessa þjóðfélags.
Þær beita sér íyrir ýmiskonar •
mannúðarstarfsemi og taka þar
höqdum saman. þótt á öndverð-
um meið standi i xtjómmáiavit-
firru. Systur og bræður eiga ekkl
að greinast f fjandsamlega flokka..
Eitt af ýmsu, sem fslenzkar
kouur hafa tekið sér fyrir hendur er
fjársöfuun til byggingar sjúkra-
húss fyrir þetta land. Er öllum
skyit, sem geta, að rétta konum
hjálparhönd f þvf starfl.
Mörg eru mannúðarstörfin sem.
vinna þarf. Það er nauðsyn að
Ifkna sjúkum, fræða fávísa og
kíæða nakta, en það er eigi sfður
nauðsyn að leiða vilfca og verja
óþroskaða fyrir spiilingu.
Og ætlum vér að verjast spiii-
ingunni, þá byrjum starfsemi vora
meðal æskuiýðsins.
Hvernig er hann uppalinn hjá.
oss? Miklu ver en skyidil — Og
sýna þó margir ágæta viðleitni.
Erum vér, hinir fuilorðnu, æskn-
iýðnum góð fyrirmynd ?
Nei, því fer fjarri.
Vér höfum fyrír honum margti
sem hann ætti ekki að sjá, Vér
kennum houum beint og óbeint
hóðeysi, munaðarlffí, lausung og
fleira. —
Hvers vegna kemur það fyrir,
stð tólf ára drengur brúkar ails-
konar tóbak? Hvers vegna er það
ekki dæmalaust, að ungmeyjar
fari í lágnættisgöngur? Hvers vegna
drekkur 18 ára unglingurinn sig
ölvaðan, óvirðir sig og aðra, velt-
ur um sjáifan sig og lendir i
forinni? —
Hver* vegna kemur þetta fyrir?
Því skuium yér svata hvert C
sínu iagi. öll höfum vér vit á„
að þetta er bæði skaðiegt einstak-
lingi og heiid,
(Frh.)