Tíminn - 30.12.1972, Blaðsíða 1

1 IGNIS K/ELISKÁPAR
! SIH * RAFTORG
SÍMI: 26660
RAFIÐJAN
SIMI: 19294 / * * #

V
30/vóbbtcUtAAéJLoLht, A/
RAFTÆKJADEILD
Hafnarslræti 23
Símar 18395 & 86500
„Hugsaðu þig um meðanþú
étur þorskinn, Dani góður!"
Stúdentar í Höfn ötulir við
að kynna landhelgismálið
Þorskui'inn erkokvíftur og lystugur, en nú er svo komift, aft fiskunum nægir ekki aft vera duglegir aft
borfta — græftgi mannsins ógnar fiskstofnunum. „Stöftvift ofveifti — þorskurinn cr aft hverfa úr sjónum”,
stcndur lika á spjöldum stúdentanna i Höfn.
Staðall um vind- og
sn/óálag á mannvirki
— veðurofsi tíðari hérlendis en í nágrannalöndunum
Stp—Reykjavik.
Það er aldagamall
siður i Danmörku að
snæða þorsk á gamlárs-
kvöld. Þorskát þetta
liefur nú komið fram i
sviðsljósið og verið hag-
nýtt i þágu viss máls,
þ.e. landhelgismálsins,
Aðeins
einn veiði-
þjófur inn
an marka
ÞÓ—Reykjavik.
Það er ótrúlegt en satt, Land-
helgisgæzlan vissi aðeins um einn
eriendan togara innan 50 mflna
fiskveiðimarkanna siftari hluta
dags i gær. Sá togari var brezkur,
og ekki var vitað, hvort hann var
að toga efta á siglingu.
Enginn veit, hvað það er, sem
hefur fælt Bretana af miðunum;
hvort þeir eru orðnir hræddir við
„skæri” varðskipanna, er ekki
gott að segja, en óskandi er að svo
væri. — I fyrradag og i gær var
almennt álitið, að brezkir togarar
myndu þjappa sér enn meir
saman, þar sem herskipið Rhyl —
F 129 var aðeins 2-3 sjómilur fyrir
utan landhelgina. Eftir áramót
verður gaman að vita, hvort
brezku togararnir flykkjast inn
fyrir landhelgina aftur.
Þvi má bæta við, að það voru
varðskipin Ægir og Óðinn, sem
stóðu i mestu útistöðunum við
brezku togarana úti fyrir Áust-
fjörðum á dögunum. Skipherra á
Ægi er Höskuldur Skarphéðinsson
og á Óðni er skipherra Sigurjón
Hannesson.
eða öllu heldur verndun-
ar fiskstofna i Norður-
Atlantshafi almennt.
Þannig er mál með vexti, að
islenzkir, grænlenzkir og fær-
eyskir stúdentar i Höfn standa i
þvi i dag, og raunar einnig i gær,
að festa upp spjöld i flestum
hinna stærri fiskbúða Kaup-
mannahafnar með slagorðum
um verndun fiskstofna i N-
Atlantshafi, þar sem m.a. er
vakin athygli á þvi, að eins og
málum er nú komið muni
þorskurinn sem annar fiskur
verða uppurinn innan tiðar, ef
ekkert verði að gert.
Við höfðum samband við Gisla
Erlendsson i Kaupmannahöfn i
gær, en hann stundar þar nám i
verkfræði, og spurðum hann
nánar um málavexti. Fram kom i
viðtalinu, að auk veggspjaldanna
er einnig dreift pésum, sem
stúdentarnir hafa samið upp úr
bæklingi Hannesar Jónssonar um
landhelgismálið og úr norskum
bæklingum um svipað efni. Var
ákvörðun um þessa „aksjón”
tekin á fundi stúdentanna fyrir
nokkru.
Barátta stúdentanna i Höfn
fyrir landhelgismálinu og friðun
fiskstofna N-Atlantshafsins er
orðin allöflug, en hún spratt upp
úr hliðstæðri starfsemi stúdenta i
Noregi, er komst verulega á skrið
samhliða mótmælunum fyrir at-
kvæðagreiðsluna um inngöngu
Noregs i EBE, eins og flestum er
kunnugt.
Að sögn Gisla var i haust
stofnuð samvinnúnefnd Islend-
inga, Grænlendinga og Færey-
inga um fiskfriðunarmálin, og
eru norskir stúdentar um þessar
mundir einnig að ganga i þá
nefnd. Hins vegar eru Danir ekki
komnir með i spilið enn sem
komið er, en áætlanir eru uppi um
að reyna að ná sambandi við ung-
pólitisk félög i Danmörk eða félög
yfirleitt, sem einhvers mega sin.
Þá er sambandsfélagið að halda
mikinn fund i byrjun næsta árs i
Frh. á bls. 15
SB—Reykjavik
Vegna þess stórviftris, sem
gekk yfir landiö rétt fyrir jólin, er
vert aft geta þess, aft á vegum
lönþróunarstofnunar ísiands hef-
ur undanfarift verift unnift aft at-
hugunum á vind- og snjóálagi á
mannvirki. Staðall um álag þetta
á byggingar verftur gefinn út i
næsta mánufti og er þaft hinn
fyrsti um þaft efni hérlendis. Þá
ereinnigi undirhúningi frumvarp
aö staöli um jaröskjálftaálag.
Reynslan hefur sýnt, að búast
má við mun tiðari veðurofsa hér á
landi en t.d. á Norðurlöndum,og
vafalaust má telja, að með meiri
aðgát og litlum kostnaði megi
koma i veg fyrir margvislegt tjón
af völdum stórviðra.
Iðnþróunarstofnunin og Rann-
sóknastofnun byggingariðnaðar-
ins beina þeim tilmælum til bygg-
ingaryfirvalda á hverjum stað.að
þau afli upplýsinga um tjón af
völdum nýafstaðinna stórviðra og
sendi stofnunum til úrvinnslu.
Ekki eru til neinar skýrslur um
hversu mikið fjármunatjón
verður árlega á landinu af völd-
um hvassviðra, ,en vist er, að það
er verulegt.
Frá nágrannaþjóðum okkar,
bæði austan hafs og vestan, ber-
ast oft fréttir um gifurlegt eigna-
tjón af völdum hvassviðra.
Haustið 1967 voru t.d. tilkynnt 20
þúsund einstök tjón i Sviþjóð.
I marz 1969 gekk eitt mesta of-
viðri hérlendis á undanförnum
árum yfir Akureyri. Þá fauk þak-
F'rh. á bls. 15
Fæftingum i landinu fer fjölgandi, og ekki er óliklegt, að i fyrsta skipti
verfti alin yfir fimm þúsund börn næsta ár. Nú eru Akurnesingar vel
settir i þessu efni, þvi að þar munu konur ekki lengur ala börn með
þjáningu.
Gamla boðorðið: ,,Með
þraut skaltu börn fæða"
— gildir ekki lengur á Akranesi
JGK—Reykjavík.
„Þaft.má segja, aft Akurnes-
ingar hafi látið koma krók á móti
bragfti og snúið á almættið”,
sagfti Guftmundur Björnsson
fréttaritari okkar á Akranesi i
gær, þegar hann haföi samband
við okkur. Sjúkrahúsiö þar hefur
nefnilega fengift aft gjöf tæki, sem
tryggir konum sársaukalitla
fæöingu, eða jafnvel sársauka-
lausa meft öllu. Hið gamla boðorö,
aft konur skuli fæða meö þján-
ingum,er þar meft úr gildi fallift á
Skaganum.
Kvenfélag Akraness boðaði
fréttamenn á fund i sjúkrahúsinu,
og þar var fyrrnefnd gjöf afhent
formléga. Það gerði formaður
kvenfélagsins Jónina Bjarna-
dóttir, en yfirlæknir kvensjúk-
dómadeildarinnar, Arni Ingólfs-
son, veitti gjöfinni viðtöku. Hann
minntist þess jafnframt i þakkar-
ávarpi sinu, að kvenfélagið hefur
margoft styrkt sjúkrahúsið með
rausnarlegum gjöfum og marg-
• háttaðri fyrirgreiðslu.
Hið nýja tæki er keypt frá Dan-
mörku og kostaði tollfrjálst 122
þús. og sýnist svo, að ekki ætti
það að vera ofviða jafn rikri þjóð
og tslendingum að eignast
nokkur slik tæki og koma þeim
fyrir i öiium fæðingarstofnunum.
Tækið er annars notað þannig, að
meðan á fæðingu stendur fær
sængurkonan blöndu af hlátur-
gasi og súrefni, og við það verður
fæðingin sársaukalaus, eins og
áður segir.