Tíminn - 30.12.1972, Blaðsíða 3

Laugardagur 30. desember 1972
TÍMINN
3
Timamynd —GE
Þessi mynd var tekin við gjaldskýlið i Straumi
Á næsta ári stanza menn
ekki lengur við Straum
Erl—Reykjavík.
Nú um áramótin fellur
úr gildi reglugerð um
innheimtu umferöar-
gjalds af bifreiðum og
öðrum ökutækjum, sem
akaum Reykjanesbraut.
Eftir kl. 12 á miðnætti á
gamlárskvöld verður því
öllum ökutækjum frjáls
hindrunarlaus umferð
um veginn. Gjaldskýlið
mun þó standa eitthvað
enn.og breytingar verða
ekki gerðar á veginum,
þ.e.a.s. umferðareyjan
verður ekki fjarlægð,
fyrr en á vori komanda,
ef þá verður ekki búið að
samþykkja upptöku nýs
gjalds, en frumvarp þar
að lútandi liggur nú fyrir
alþingi.
Innheimta veggjaldsins
hófst 26. október 1965, en siðan
fyrsta heila árið, eða 1966, sem
innheimtan fór fram, hefur
umferð á Reykjanesbraut
aukizt um 64%, eða úr 1369
bilum á dag að meðaltali i 2241
á þessu ári. A sama tima hafa
nettótekjur af gjaldinu vaxiö
úr 12,1 milljón 1966 i um 18
milljónir á þessu ári. Þeim
hefur verið varið til greiðslu
afborgana og vaxta af lánum
þeim, sem i upphafi voru tekin
til vegageröarinnar.
Ekki er að efa, að Suður-
nesjabúar og aðrir þeir, sem
oft eiga leið um veginn, taka
niðurfellingu gjaldsins fagn-
andi, en ekki er vist, að hið
sama verði sagt um alla þá,
sem hossast dag eftir dag á
hinum dæmigerðu islenzku
vegum. Margir þeirra vildu
áreiðanlega borga 40 eða 50
krónur fyrir að fá að aka svo
sléttan vegarspotta og spara
með þvi slit á ökutækjum
sinum, sem vafalaust nemur
ekki langt frá þeirri upphæð.
Kaupgreiðslu-
vísitala
fyrir janúar
og febrúar
Samkvæmt útreikningi Kaup-
lagsnefndar skal á timabilinu 1.
janúar til 28. febrúar 1973 greiða
17% verðlagsuppbót á laun, eða
óbreytta frá þvi, sem gilt hefur
siðan 1. júni 1972. Er þetta niður-
staða útreiknings á kaupgreiðslu-
visitölu fyrir þessa tvo mánuði,
sem mælt er fyrir um i lögum nr.
100, 28. desember 1972, en þau
voru samþykkt á Alþingi 21. þ.m.
Útreikningur þessi er i aðal-
atriðum sem hér segir: Við gild-
andi kaupgreiðsluvisitölu, 117
stig, leggjast 2,5 stig, sem laun-
þegar eiga eftir að fá verðbætt, en
hins vegar koma hér til frá-
dráttar 0,8 stig, er eigi skulu
verðbætt samkvæmt ákvæðum
kjarasamninga. Einnig kemur til
frádráttar eitt visitölustig vegna
ákvæða i siðari málsgrein 1.
greinar i fyrr nefndum lögum.
Þar er Kauplagsnefnd heimilað
að meta allt að einu visitölustigi
þá hagsmuni, ,,sem launþegar
geta talizt hafa af þvi, að fram
verði haldið að fullu niðurgreiðslu
búvöruverðs, samkvæmt bráða-
birgðalögum um timabundnar
efnahagsráðstafanir frá 11. júli
1972, mánuðina janúar og febrúar
1973. Þetta skal þó ekki metið til
meira en 1 stigs lækkunar kaup-
greiðsluvisitölu”. Kauplagsnefnd
mat þessa hagsmuni þannig, að
rétt væri að nota þessa heimild að
fullu, og kemur þvi eitt visitölu-
stig, ásamt 0,8 stigum, til frá-
dráttar 119.5 stigum ( þ.e.
117 + 2.5 stigum). Fást þá 117,7
stig. Rikisstjórnin ákvað að auka
fjölskyldubætur i janúar og
febrúar 1973 sem svarar mismun
117.7 stiga og 117.0 stiga, enda
skal samkvæmt 1. gr. fyrr
nefndra laga taka tillit til sliks við
útreikning þennan. Helzt þvi
verölagsuppbót óbreytt 17%, eins
og áður segir. Hækkun þessi á
fjölskyldubótum er sem svarar
1320 kr. með hverju barni á árs-
grundvelli.
Rændu tómum
peningaveskjum
ÍZ
Þrir menn kærðu rán i
Reykjavik i fyrrinótt. Voru
sömu ræningjarnir að verki i
öllum tilfellunum. Það eru
fjórir ungir menn, allir um
tvitugsaldur og allir
nýkomnir frá Litla-Hrauni.
Voru þeir handteknir um
nóttina, tveim var sleppt
lausum i gær, en hinir úr-
skurðaðir i gæzluvarðhald.
Ráðizt var á mann utan viö
Hábæ milli kl. 23 og 24.
Arásarmennirnir fjórir héldu
honum meðan þeir náðu
veskinu úr vasa hans. Milli kl.
24og 1 e.m. var ráðizt á annan
mann i Grjótagötu, og fékk
hann sömu útreið. Klukkan að
verða 2 um nóttina kærði sá
þriðji yfir þvi aö hafa verið
rændur. Voru ungu mennirnir
fjórir heima hjá honum og
varð eitthvert missætti, sem
endaði meö handalögmálum
og meintu ráni. Enginn mann-
anna, sem ráðizt var á, er
meiddur eftir átökin. En
veskin voru tekin af þeim, en
skemmst er frá að segja, að
þau voru öll tóm og þeir rændu
félausir og eru nú auk þess
buddulausir. Höfðu þvi fram-
kvæmdamennirnir fjórir litið
upp úr ránum sinum annað en
gistingu i fangageymslum
ÞEGAR SIGLT
VAR Á ÓÐIN
Myndirnar voru teknar i vikunni, eftir að brezki togarinn Brucella H-
291 sigldi aftan á varöskipið Óðin, innan 50 mílna markanna út af
Austfjörðum. Svo sem sjá má á efri myndinni, þá skemmdist Óðinn
sem betur fer ekki mikið, og má efiaust þakka það snarræði varðskips-
manna, sem reyndu að forða árekstri.
A neðri myndinni má sjá hvar tveir af tíu togurum sigla f humátt á
eftir Óðni siðar um daginn, en um stund virtist svo sem togaraflotinn,
sem varðskipin höfðu verið að stugga við, ætlaði að sigla bæði óðin og
Ægi niður. i báðum þessum tilvikum kom I Ijós, að þörf er á,að varö-
skipin scu bæði lipur i snúningum og gangmikil, þvi annars er ekki að
vita livað æstir brezkir togaraskipstjórar geta gert. (Ljósm.
Landhelgisgæzlan)
„Albanska”
í Alþýðublaðinu
Það þótti þægilegt, hér einu
sinni hjá Rússum, aö skamma
Albani, þegar beina þurfti
skeytum til Kina.
Leiðarahöfundur Alþýðu-
blaðsins notaði þessa aöferð i
gær og skammaði Fram-
sóknarflokkinn heiftúðlega og
þó sérstaklega ráðherra
flokksins. Hefur Alþýðublaðið
svo þungar áhyggjur yfir þvi
að Framsóknarflokkurinn sé
að falla i áliti með kjósendum
landsins, að með eindæmum
má telja og er það vist, að
Alþýöublaöiö hefur aldrei i
annan tima sýnt annan eins
áhuga á eflingu Framsóknar-
flokksins og birtist i þessum
leiðara.
Astæðan til þessarar óvæntu
umhyggju fyrir vexti og viö-
gangi Framsóknarflokksins er
sú. að leiðarahöfundurinn er
að tala „albönsku". Allt sem
hann segir um Framsóknar-
flokkinn er nefnilega ádeila á
foringja Alþýðuflokksins og
krafa um nýja forystu i
flokknum.
Þannig hljóðar textinn í
íslenzkri þýðingu:
Alþýöuflokksmönnum til
hægðarauka skal hér birt
niðurlag Alþýðublaðsleiðar-
ans i gær með þýðingu úr
„albönsku”, þ.e. þar sem
Fra msóknarflokkurinn er
ncfndurkemur Alþýðuflokkur
i staðinn ásamt þeim breyt-
ingum öðrum sem af þvi
lciðir:
„Það dylst engum, sizt
Alþýðuflokksm önnum að
þristirnið Gylfi, Eggert og
Gröndal, hefur ekki til að bera
þá hæfileika og þann dug, sem
forysta flokka þarf nauðsyn-
lega að vera búin, ef vel á að
fara. Þar með er alls ekki
sagt, að þessir þrir ágætu
menn séu einhverjar sér-
stakar liöleskjur eða ónyt-
jungar. Langt i frá. Þeir eru
frekar geðþekkir menn og
sjálfsagt drengir góðir, — en
þeir eru ekki mikilhæfir
foringjar og fyrst foringja-
hæfileikana vantar þá eru þeir
rangir menn á röngum staö.
Hvaða islendingur, hvaða
Alþýðuflokksmaður, myndi
t.d. likja þeim saman Gylfa Þ.
Gislasyni og Jóni Baldvins-
syni sem flokksformanni og
stjórnmálaskörungi? Gylfi er
ekkert ógreindari maður en
Jón Baldvinsson, ekkert siður
að sér um ýmsa hluti og
þckkir sig ekkert siður vel i
heimi stjórnmálanna. En
Gylfi cr enginn foringi eins og
Jón Baldvinsson var. Til þess
skortir hann reisn, skapfestu,
dug og kjark. Hann lætur
bjóða sér hluti, sem enginn
hefði þoraö að sýna Jóni Bald-
vinssyni, og um leið og Gylfi
Þ. Gislason og félagar hans
Eggert og Gröndal leyfðu
Sjálfstæðismönnum aö vaða
yfir hausinn á sér, leyföu þeir
þeim að fótumtroða það álit og
það traust, sem almenningur
bar til Alþýðuflokksins.
Þaö er einmitt þetta, sem
gerzt hefur. Alþýðuflokkurinn
er nú flakandi i sárum og
rúinn trausti. Hann er ekki
forystulaus. Astandið er enn
vcrra.Forystahanser óhæf og
flokknum til byrði en ekki
bjargar”.
Þannig hljóðar þessi ágæti
leiðari, þegar búið er að þýða
hann úr albönsku. Það eru
áreiðanlega margir, sem
munu taka undir niðurlags-
orðin um að gömlu Ihalds-
þjónarnir i forystu Alþýðu-
flokksins séu flokknum til
byrði en ekki bjargar. Og
sannleikurinn er sá, að nú
virðist fátt geta orðið Alþýðu-
flokknum til bjargar nema
Hannibal!
—-TK.