Tíminn - 31.12.1972, Blaðsíða 22

22
TÍMINN
Sunnudagur 31. desember 1972
Svo stökk hún. Um leið skelltist bilhurðin á hana og rakst i lyfjakass-
ann undir hendi hennar. Indverjinn hoppaði af aurbrettinu, og Pater-
son hallaöi sér út um gluggann til að sjá, hvað af þeim yrði. Frú Bette-
son sá ekkert, þaðan sem hún sat og spurði: „Hafði hún það?” og
Connie bætti háðslega við: „Við skulum vona, að stjörnurnar séu henni
hliðhollar! ”
Paterson horfði fast til baka. Ungfrú Alison stóð umlukt rykmekkin-
um aftan undan bilnum. Hann sá ekki svipinn á henni, en hann sá móta
fyrirhenni, nafnlausri, óþekktri veru, standandi við hliðina á nafnlaus-
um óþekktum Indverja á rykugum þjóðvegi í Burma. Svo hvarf rykið
fyrir snöggum vindsveip, leið beint upp i loftið og hvarf. Sólin skein á
ungfrú Alison, sem stóð brosandi og veifaði á eftir bilnum. Við hlið
hennar stóð horaði Indverjinn, nú brosti hann lika.
Bros færöist yfir andlit Patersons, þegar hann leit fram á veginn aft-
ur. Ungfrú Alison hafði verið svo falleg, þar sem hún stóð þarna, róleg
og örugg, ánægð yfir að hlýða köllun sinni..
Hann setti fótinn á bensingjöfina og steig á. Vélin svaraði og hraðinn
jókst aftur upp i fimmtán kilómetra á klukkustund. Þegar hann
skömmu siðar leit við til að horfa á eftir ungfrú Alison og Indverjanum,
voru þau löngu horfin bak við þétta rykskýið, sem billinn var aftur far-
inn að þyrla upp..
„Nú er hún komin á sinn stað,” sagði frú Betteson.
Við stönzum strax og við getum,” sagði Paterson. „Hvenær lærðuð
þér annars urdú?”
„Ö, það er langt siðan!”
„1 Indlandi?”
„Já, ég var kennari, áður en ég gifti mig. Er ekki hægt að imynda
sér, að ég hafi verið kennari?” sagði frú Betteson.
Hún setti gleraugun fram á nefbroddinn og leit glettnislega á hann.
Brotna glerið gerði hana dálitið skjálga.
„Hver skyldi trúa þvi, að ég kynni bæði frönsku og þýzku? Það eru
varla margir, sem tryðu þvi? Það er alltaf veriö að tala um, að það sé
svo fint að kunna tungumál”
„Já.”
„Það hélt ég lika einu sinni, en ég er komin á aðra skoðun núna. Það
skiptir ekki nokkru máli og er alveg gagnslaust. Þegar ég giftist og átti
að gæta bús og barna, kom tungumálakunnáttan mér ekki að minnstu
notum.” Hún leit um öxl eins og hún væri að horfa á eftir ungfrú Alison,
svo sagði hún: „Ungfrú Alison sagði mér, að hún hefði ekki verið búin á
fæðingardeildinni, þegar hún fór.”
Paterson vissi ekki, hverju hann ætti að svara og lét þess vegna sem
hann væri önnum kafinn við að fylgjast með veginum framundan og
leitaði jafnframt að staðhanda þeim til aðstanza á.
„Hún tók ósköp nærri sér það, sem gerðist í gærkvöldi,” hélt frú
Betteson áfram. „Dána barnið. Hún reyndi öll hugsanleg ráð, en allt
kom fyrir ekki. Hún tók það óttalega nærri sér”.
Conniespurði: „Hvaðer langt, þangað tilhún kemur til baka?”
„Þarna er staður!” hrópaði frú Betteson. „Þarna rétt til hægri!
Haldið þér ekki, að billinn komist fyrir þarna?”
„Ég var að spyrja, hvað hún yrði lengi?”
„Það getur vel verið, að hægt sé aö troða honum þarna milli klett-
anna,” sagði Paterson. „Já, þaðervistalveghægt”.
„Þarna er ekki nokkur forsæla!” mótmælti Connie.
„Við verðum nú að hafa það,” sagði hann. „Horfðu út um aftur-
rúðuna, meðan ég bakka inn milli steinanna”.
Hægra megin vegarins var fimmtán til tuttugu metra breitt rjóður i
skóginum, jarðvegurinn var grýttur og moldarlagið of þunnt til að
skógur festi þar rætur. Þarna var enginn skuggavottur.
Billinn hafði ekki verið kyrr nema andartak, þegar óþolandi heitt var
orðið inni i honum. Paterson drap á honum, sté út og sagði:
„Tuesday reisir tjaldið snöggvast, þá komist þér i skugga”.
Þegar drengurinn heyrði nafn sitt nefnt, hrökk hann upp úr hug-
leiðingunum, sem hann hafði verið niðursokkinn i allan morguninn.
„Já, herra Paterson?” sagði hann spyrjandi. „Herra Paterson, ég
heyrði ekki...?” Nú brosti hann i fyrsta skipti.
„Reistu tjaldið fyrir frú Betteson og ungfrú Connie:”
„Já, herra Paterson”
„Ég fer með yður”, sagði frú Betteson.
„Égheld þér ættuð nú heldur aðhvila yður, þvi....”
„Nei, ég ætla með!”
Hann leit fast og spyrjandi á hana. Brotna glerið gerði bros hennar
ómótstæðilegt.
„Já, fyrst þér endilega viljið”.
„Já, svo sannarlega”, svaraði hún. „Ég þarf bara að setja ýmislegt
smávegis i töskuna mina, svo er ég tilbúin!”.
Inni i bilnum átti frú Betteson rúmgóða innkaupatösku úr lérefti,
með rennilás og mjúk leðurhandföng. Hún teygði sig inn i bilinn og setti
eitthvað i töskuna.
Paterson beið álengdar og heyrði fyrst, þegar rennilásinn opnaðist og
síðan þegar honum var rennt aftur. Þá birtist frú Betteson með töskuna
i hendinni.
„Það er betra að taka töskuna með. Ég þarf að færa ungfrú Alison
handklæði, og það óhreinkast þó ekki i töskunni”.
„Hversu lengi hafið þér hugsað yður að vera fjarverandi?” spurði
Connie sneglulega.
„Hver, ég?” sagði frú Betteson. „Ég verð ungfrú Alison samferða.
Ég kem, þegar hún er tilbúin”.
„Þú skalt ekki biða eftir okkur með matinn, borðaðu bara, þegar þig
langar”, sagði Paterson. „Og reyndu umfram allt að hvila þig”.
„Ég hvilist vafalaust prýðilega i þessum bökunarofni!”
Paterson svaraði ekki.
Tuesday og Nadia höfðu þegar fundið tjaldinu stað og voru nú i óða
önn aö hreinsa burtu grjótið. Stundarkorn stóð Paterson og horfði á
stúlkuna ákafa og niðursokkna i verk sitt. Blómið frá þvi i gærkvöldi
var ennþá i hárinu á henni, rétt neðan við hægra eyrað. Þetta var stórt,
rautt blóm, sem liktist eyrnalokk. Paterson gat ekki stillt sig um að
brosa, þegar hann sá, hversu yndisleg og áköf hún var við vinnu sina.
Connie McNairn hafði veitt honum athygli allan timann. Hann var
sér þess vel meðvitandi, en lét sem ekkert væri. Hann lét sér alveg á
sama standa, hvort hún var reið, gröm eða móðguð. Hún var að
minnsta kosti ekki brosandi. Frú Betteson var þegar lögð af stað suður
á bóginn, hún tritlaði stuttstig og óþolinmóð. Hann hraðaði sér á eftir
henni og ætlaði að halda á töskunni fyrir hana.
„Nei, kærar þakkir”, sagði hún, „ég vil heldur sjálf. Við eigum ekki
svo langa leið fyrir höndum”.
Hún var mjög áköf i að komast til ungfrú Alison, og skrefin urðu
sifellt hraðari og að lokum var hún farin að skokka. Af og til var hún
komin langtfram úr h"onum, áður en hann gætti að. Vegurinn var þarna
mjög mjór og hvað eftir annað urðu þau að hörfa út af honum til að
hleypa uxakerrum og annarri umferð framhjá. Einu sinni fékk frú
Betteson svo langt forskot, að hann missti sjónar á henni i rykskýinu.
Hann hljóp við fót til að ná henni.
„Það er alltof heitt til að hlaupa svona”, sagði hann.
Lárétt
1) Frekja.-6) Vendi.-7) Tónn.-
9) Utan,- 10) Blær,- 11) Röð.-
12) Þófi,- 13) Handlegg,- 15)
Straff,-
Lóðrétt
1) Hulduvera.- 2) Tónn.- 3)
Manns.- 4) Guð,- 5) Ljúf.- 8)
Elska.-9) Púki,- 13) Burt,- 14)
1001,-
Ráðning á gátu No. 1296
Lárétt
1) öngull.- 5) Ami,- 7) Yst.- 9)
Tál,- 11) Gá,- 12) Ku,- 13)
Glæ,- 15) Sag,- 16) Fáa,- 18)
Kallar,-
Lóðrétt
1) öryggi.- 2) Gat.- 3) Um,- 4)
Lit.- 6) Flugur,- 8) SáL- 10)
Aka,- 14) Æfa,- 15) Sal,- 17)
ÁL-
D
R
E
K
I
HIiiiill
Sunnudagur 31.
desember 1972
Gamlársdagur
14.00 Fréttir
14.15 Teiknimyndir
14.25 Einu sinni var (Story
Theatre) Nýr barnamynda-
flokkur, þar sem fræg ævin-
týri, þar á meðal úr safni
Grimmsbræðra, eru færð i
leikbúning. Gullgæsin —
Dvergarnir og skósmiður-
inn Þulur Borgar Garðars-
son.
14.50 Evrópa að leik
Skem m tidagskrá frá
júgóslavneska sjónvarpinu,
þar sem börn frá ýmsum
Evrópulöndum koma fram
og skemmta með söng,
dansi og leikjum.
16.00 iþróttir M.a. úrval fim-
leikamynda frá Olympiu-
leikunum i Munchen.
Umsjónarmaður Ómar
Ragnarsson.
17.30 Hlé.
20.00 Ávarp forsætisráðherra,
ólafs Jóhannessonar
20.20 Innlendar svipmyndir
frá liðnu ári
21.05 Erlendar svipmyndir
frá liðnu ári
21.35 Jólaheimsókn i fjöl-
leikahús. Sjónvarpsdagskrá
frá jólasýningu i Fjölleika-
húsi Billy Smarts, sem á
sinum tima var frægur fjöl-
listamaður, en fjölskylda
hans starfrækir enn fjöl-
leikahúsið, sem við hann er
kennt. (Eurovision — BBC)
Þýðandi Jóhanna Jóhanns-
dóttir.
22.25 Hvað er i kassanum?
Áramótaglcðskapur i sjón-
varpssal, þar sem fjöldi
þekktra og óþekktra lista-
manna kemur fram. Leik-
stjóri Stefán Baldursson.
Kynnir Vigdis Finnboga-
dóttir. Stjórnandi tónlistar
Sigurður Rúnar Jónsson.
Stjórn upptöku Tage
Ammendrup.
23.40 Ara móta k veðja út-
varpsstjóra, Andrésar
Björnssonar
00.05 Dagskrárlok.
Mánudagur
1. janúar 1973
Nýársdagur
13.00 Avarp forseta islands,
dr. Kristjáns Eldjárns
13.15 Endurtekið efni frá
gamlárskvöldi Innlendar
svipmyndir frá liðnu ári
Erlendar svipmyndir frá
liðnu ári.
14.25 Hlé.
18.00 Stundin okkar
Umsjónarmenn Ragnheiður
Gestsdóttir og Björn Þór
Sigurbjörnsson.
18.45 Jólaheimsókn i fjöl-
leikahús.Þáttur úr jólasýn-
ingu i fjölleikahúsi Billy
Smart. Siðari hluti. (Euro-
vision — BBC). Þýðandi Jó-
hanna Jóhannsdóttir.
19.15 Hlé.
20.00 Fréttir
20.15 Veður og auglýsingar.
20.20 Öræfaperlan Óhikað má
segja, að Landmannalaugar
séu meðal fegurstu og sér-
kennilegustu staða tslands.
Mitt i hrikalegri og lit-
fagurri auðn er litil gróður-
vin með heitum láugum, þar
sem ferðalangar geta
skolað af sér ferðarykið og
legið i vatninu, rétt eins og á
baðströndum suðurlanda,
milli þess sem þeir skoða
furður islenzkrar náttúru.
Kvikmyndun örn Harðar-
son. Tónlist Gunnar R.
Sveinsson. Umsjón Magnús
Bjarnfreðsson.
20.50 Aida Ópera eftir italska
tónskáldið Giuseppe Verdi.
Höfundur textans er
Antonio Ghislanazoni. Leik-
stjóri Herbert Graf. Aðal-
hlutverk Leyla Gencer,
Fiorenza Cossetto og Carlo
Bergonzi. Auk þess koma
fram dansarar úr Kirov-
ballettinum i Leningrad.
Þýðandi Óskap Ingimars-
• son. óperan Aida var frum-
sýnd i Kairó árið 1871 á að-
fangadag i tilefni af vigslu
Súez-skipaskurðarins. Efnið
er sótt i forna sögu Egypta-
lands. Foringi i her
landsins verður ástfanginn
af ambátt, sem hertekin