Fréttablaðið - 18.09.2004, Blaðsíða 18

Í tilefni af Hausthátíð Árbæjar og
vígslu nýrra gervigrasvalla laug-
ardaginn 18. september var ég
beðinn að segja sögu Fylkis í
stuttu máli. Saga félagsins er orð-
in nokkuð löng og merkileg og því
frá mörgu að segja. Í þessari
hálfrar síðu frásögn verður því
stiklað á stóru og ýmsu sleppt sem
gaman hefði verið að segja frá.
Upphaf félagsins sem áður hét
Knattspyrnufélag Seláss- og Ár-
bæjarhverfis, KSÁ, var þannig að
á fundi hjá Framfarafélagi Seláss-
og Árbæjarhverfis FSÁ kom fram
tillaga frá Hafsteini Þogeirssyni
þess efnis að stofnað yrði íþrótta-
félag í hverfinu. Ég sat þennan
fund og var mér falið að vinna að
stofnun íþróttafélags. Nokkrir
fundir voru haldnir með Gísla
Halldórsyni, forseta ÍSÍ o.fl. um
aðstöðu fyrir hugsanlegt félag.
Niðurstaðan varð sú að við feng-
um vilyrði fyrir aðstöðu á litla
sparkvellinum við Rofabæ. Það
varð úr að ég samdi drög að lög-
um fyrir íþróttafélagið upp úr lög-
um Vals. Undirbúningsstofnfund-
ur var síðan haldinn í stofunni að
Hraunbæ 57. Þar komu tíu menn
saman. Litlu síðar eða 28. maí
1967 var síðan haldinn stofnfund-
ur þar sem tillaga um stofnun
íþróttafélags var samþykkt. Sig-
urjón Ari Sigurjónsson teiknaði
merki félagsins og var það sam-
þykkt. Einnig var samþykktur
búningur félagsins sem var blá-
hvítröndótt peysa og bláar buxur.
Félagið var hálf andvana og lá
starfsemin alveg niðri 1968. Innan
FSÁ var alger þekkingarskortur á
starfsemi íþróttafélags. Árið 1969
var kosin ný stjórn. Hana skipuðu:
Theódór Óskarsson formaður,
Magnús Ólafsson varaformaður,
Reynir Vilhjálmsson gjaldkeri,
Kristján Þorgeirsson ritari o.fl.
Þetta ár var ákveðið að losa KSÁ
frá Framfarafélaginu og sækja
um inngöngu í Íþróttabandalag
Reykjavíkur. Þar fengust full rétt-
indi 15. nóvember 1969. Það ár
var sótt um framtíðarsvæði fyrir
félagið í Selásnum. Nafni félags-
ins var breytt á framhaldsaðal-
fundi 11. janúar 1970. Nýja nafnið
var Íþróttafélagið Fylkir. Nýtt fé-
lagsmerki teiknaði Torfi Jónsson.
Ákveðið var að taka upp nýja bún-
inga fyrir félagið, appelsínugula
peysu og svartar buxur.
Hinn 12. maí 1970 var sam-
þykkt að senda meistaraflokk í
knattspyrnu í 3. deildarkeppnina.
Á þessum árum æfðu menn í
Baldurshaga í Laugardal og víðar
um bæinn. Litli salurinn við Ár-
bæjarskóla gjörbreytti aðstöðu
Fylkis og var öflug starfsemi þar,
t.d. handbolti, blak og leikfimi.
Fyrsti meistaratitill félagsins
vannst þegar 3. fl. kvenna varð
Reykjavíkurmeistari 1971, þjálf-
ari var Arnheiður Árnadóttir.
Félagið stóð fyrir kvikmynda-
sýningum og diskótekum í Fram-
farafélagshúsinu við Hlaðbæ en
það hús er nú horfið. Besta aug-
lýsingin sem Fylkir fékk á þess-
um árum var Árbæjarhlaupið og
tóku mörg hundruð börn þátt í því
að hlaupa niður Rofabæinn. Fé-
lagið gekkst einnig fyrir skíða-
ferðum, taflmótum, áramóta-
brennum, æfingaferðum t.d. að
Leirá í Borgarfirði og blaðaút-
gáfu. Deildaskipting félagsins var
1972 og lét ég þá af formennsku
og Kristján Þorgeirsson tók við
sem formaður aðalstjórnar, Óskar
Sigurðsson varð formaður knatt-
spyrnudeildar og Vilhjálmur Vil-
hjálmsson formaður handknatt-
leiksdeildar. Seinna var stofnuð
fimleikadeild og var Sveinn V.
Jónsson fyrsti formaður hennar.
Síðar voru stofnaðar: Siglinga-
deild, körfuknattleiksdeild, júdó-
deild og blakdeild.
Það er margs að minnast í
langri sögu félagsins t.d. má
nefna smíði félagsheimilisins sem
unnin var í sjálfboðavinnu og bar-
áttan við borgaryfirvöld um
íþróttahús og knattspyrnuvelli.
Að þeim málum mun ég ekki víkja
í svo stuttu máli. Fjölmargir menn
og konur hafa gert Fylki að því
stórveldi sem það er í dag og hafi
þau öll miklar þakkir fyrir. ■
18. september 2004 LAUGARDAGUR18
MAÐUR VIKUNNAR
Nýr umhverfisráðherra hefur átt farsælanferil í stjórnmálum síðan hún settist fyrst íhreppsnefndina á Grundarfirði árið 1978.
Hún sat þar í tólf ár og varð fljótlega áberandi í
starfi Sjálfstæðisflokksins á landsvísu. Hún var fljót
að ávinna sér töluvert traust á þeim vettvangi og var
kjörin í miðstjórn Sjálfstæðisflokksins á landsfundi
1987. Árið 1988 var hún skipuð í svokallaða alda-
mótanefnd flokksins sem undir stjórn Davíðs Odds-
sonar átti að hafa forystu um stefnumörkun til
framtíðar.
Sigríður Anna Þórðardóttir var
formaður Landssambands sjálf-
stæðiskvenna árið 1991 þegar
sögulegar kosningar til
formannsembættis í
Sjálfstæðisflokki fóru
fram. Eins og algengt
var tók hún ekki op-
inberlega afstöðu
milli þeirra Davíðs
Oddssonar og Þor-
steins Pálssonar en
vitað er að Sigríður
Anna hefur notið
töluverðs trúnaðar
hjá Davíð og öðr-
um í forystu Sjálf-
stæðisflokksins.
Þeir sem þekkja
vel til Sigríðar
Önnu eru allir sam-
mála um að hún sé
einkar vönduð
manneskja. Hún er
sögð vera mjög sam-
viskusöm og nákvæm
– jafnvel smámunasöm
– og að hún leggi mikinn
metnað í að klára þau verk
sem henni eru falin á sóma-
samlegan hátt. Sigríður
Anna er ekki áhættusækin
í stjórnmálum heldur kýs
hún að vinna hlutina hægt
og rólega. Hún hrapar ekki
að ályktunum heldur
tekur sér góðan tíma í að
móta sér afstöðu. Í
pólitísku starfi
sínu hefur hún
gætt þess mjög að
vera á „flokkslín-
unni“ í sem flest-
um málum þótt hún
sé gjörn á að tala þvert
gegn sannfæringu sinni
til að þóknast öðrum. Þeir
sem þekkja til hennar eru sann-
færðir um að þótt Sigríður Anna
sé foringjaholl þá sé hún ekki reiðubúin að vinna að
málum sem hún getur ekki réttlætt fyrir sjálfri sér.
Sigríður Anna er einkar þægileg í samskiptum
við fólk og sumir misskilja þennan eiginleika og
telja hann bera vott um skort á ákveðni. Þetta er
nokkuð sem samstarfsmenn hennar komast fljótlega
að raun um að er ekki rétt. Sigríður Anna er föst
fyrir og einörð þegar hún hefur tekið afstöðu til
mála. Forystuhæfileikar hennar eru því meiri en
mörgum kann að virðast við fyrstu sýn. Farsæll
ferill Sigríðar Önnu á þingi bendir auðvitað einnig til
þess að þar fari kona sem hægt er að treysta til mik-
ilvægra verka.
Þegar Sigríður Anna sat í hreppsnefnd í Grundar-
firði – og var oddviti á árunum 1978 til 1982 og 1986 til
1988 – var hún meðal helstu skörunga í röðum sveitar-
stjórnarkvenna á landinu og vakti athygli bæði innan
flokksins og meðal annarra sem fylgdust með pólitík. Í
upphafi pólitísks ferils síns mætti hún vitaskuld tor-
tryggni ýmissa í garð kvenna í pólitík. Hinum íhalds-
sömustu fannst það ekki bæta úr skák að hún væri
prestsmaddaman á staðnum og fannst að sem slík ætti
hún ekki að vera að vasast í pólitíkinni. Varla
þarf að fjölyrða um áhrif slíkra hindrana á
Sigríðu Önnu. Þau voru engin.
Þegar eiginmaður Sigríðar Önnu,
Jón Þorsteinsson, fékk Mosfells-
bæjarprestakall árið 1990 flutt-
ist fjölskyldan um set. Sigríð-
ur Anna fór beint í prófkjör
í Reykjaneskjördæmi og
náði fimmta sæti. Hún
flaug svo inn á þing í
kosningunum 1991
þar sem mikil endur-
nýjun varð í Sjálf-
stæðisflokknum og
skeið Davíðs Odds-
sonar sem forsæt-
i s r á ð h e r r a
hófst.
Þegar Björn
Bjarnason lét af
embætti mennta-
málaráðherra í
kjölfar framboðs
til borgarstjórnar
áttu ýmsir von á því
að Sigríður Anna fengi
tækifæri til að setjast í
ríkisstjórn sem mennta-
málaráðherra. Hún
hafði þá gegnt for-
mennsku í mennta-
málanefnd frá
1991 þegar hún tók
sæti á þingi. Þá
varð Tómas
Ingi Olrich
hins vegar
fyrir valinu.
Við þetta heyrð-
ust raddir um að
Sigríður Anna ætti
sennilega ekki
langt eftir í stjórn-
málum og að hún yrði
ekki aftur í framboði til
Alþingis. Þetta gekk ekki
eftir og strax við myndun
nýrrar ríkisstjórnar varð
ljóst að henni var ætlaður ráð-
herradómur.
Þar sem Sigríður Anna hefur verið mjög virk í
kvennahreyfingu Sjálfstæðisflokksins hefur val
hennar á karlkyns aðstoðarmanni vakið vonbrigði
meðal kvenna í flokknum. Ekki nóg með að hún hafi
fengið karl til verksins heldur er Haraldur Johann-
essen þekktur innan flokksins meðal annars fyrir að
hafa horn í síðu umhverfisverndarsinna. Hann er
hins vegar bæði hagfræðimenntaður og þaulvanur
blaðamaður, nokkuð sem mun vafalaust reynast Sig-
ríði Önnu vel. Val hennar var hins vegar mjög óvænt
og telja ýmsir að ráðningin beri þess merki að hún
hafi fengið Davíð Oddsson sér til ráðgjafar við
ákvörðunina. ■
Harðari en
margan grunar
SIGRÍÐUR ANNA ÞÓRÐARDÓTTIR
UMHVERFISRÁÐHERRA
TE
IK
N
: H
EL
G
I S
IG
. W
W
W
.H
U
G
VE
RK
A.
IS
DAGUR B.
EGGERTSSON
Þótt 75% af bensín-
gjöldum og
bílasköttum verði til á
höfuðborgarsvæðinu
renna aðeins 25% af
vegaáætlun Alþingis til
framkvæmda þar.
,,
SKOÐUN DAGSINS
SAMGÖNGUMÁL Í REYKJAVÍK Stokkum upp í samgöngumálum
Ef allt væri eðlilegt yrði ráðist
samhliða í lagningu Sundabrautar
og úrbætur á gatnamótum
Kringlumýrarbrautar-Miklubraut-
ar á næstu misserum. Fjárveiting-
um á vegaáætlun er hins vegar
þannig fyrirkomið að ef til vill
þarf að velja á milli þessara verk-
efna. Þar hlýtur Sundabraut að
vera framar í forgangsröðinni en
mislæg gatnamót. Ekki vegna þess
að ekki sé brýnt að taka á umferð-
artöfum og slysum á Miklubraut-
Kringlumýrarbraut, heldur vegna
þess að hætt er við að mislæg
gatnamót á þeim stað myndu að-
eins flytja umferðarvandann til í
gatnakerfinu. Og hvað þyrfti til að
leysa nýju hnútana? Jú, meðal ann-
ars þyrfti að rífa eitt fallegasta
fjölbýlishús höfuðborgarsvæðis-
ins við Lönguhlíð til að rýma fyrir
mislægum gatnamótum. Svipaðar
fórnir þyrfti að færa á öðrum nær-
lægum gatnamótum. Heildar-
kostnaðurinn yrði á annan tug
milljarða króna.
Fyrir vikið er fyllsta ástæða til
að leita annarra lausna. Allar fram-
kvæmdir sem bæta umferðar-
öryggi eða létta álagi af þessum
gatnamótum eiga ekki síður rétt á
sér en mislæg gatnamót. Sunda-
braut myndi létta á Miklubraut.
Hún er mesta hagsmunamál at-
vinnulífs á Vesturlandi, besta sam-
göngubótin fyrir Grafarvogsbúa og
forsenda byggðar í Gufunesi og
Geldinganesi. Hún er því brýnasta
stórframkvæmdin og raunar sú
sem er lengst komin. Verulegar úr-
bætur má jafnframt gera á Miklu-
braut án þess að leggja í tugmillj-
arða framkvæmd. Í þær á að ráðast.
Vandinn í samgöngumálum
höfuðborgarsvæðisins stafar af
gríðarlegri fjölgun bíla. Á síðasta
áratug fjölgaði einkabílum um lið-
lega 50.000 sem er nærri tvöföldun.
Alls voru einkabílar orðnir um
112.000 á höfuðborgarsvæðinu um
síðustu áramót. Það eru líklega
fleiri bílar en bílpróf. Á móti má
segja að bensíngjald og tengdir
skattar hafi vaxið að sama skapi. Sú
gjaldtaka hefði átt að tryggja fram-
kvæmdafé til að bregðast við
bílaflaumnum. Gallinn er hins veg-
ar sá að þótt 75% af bensíngjöldum
og bílasköttum verði til á höfuð-
borgarsvæðinu renna aðeins 25% af
vegaáætlun Alþingis til fram-
kvæmda þar. Þingmenn höfuðborg-
arsvæðisins hefur skort skilning,
kjark og kraft til að breyta þessu.
Reykjavík ætti ekki að þurfa að
velja á milli Sundabrautar og
skynsamlegra úrbóta á gatnamót-
um Miklubrautar-Kringlumýrar-
brautar. Langeðlilegast væri að
sveitarfélögin færu með fram-
kvæmdir á stofnbrautum í þétt-
býli, rétt eins og aðra gatnagerð.
Til að mæta framkvæmdakostnaði
ætti að reikna sveitarfélögum hlut
í bensíngjaldi í samræmi við álag á
gatnakerfið á hverjum stað. Það er
löngu tímabært að stokka upp í
samgöngumálum og setja Sunda-
braut í forgang. ■
Fylkir verður til
KEPPT Á FYLKISVELLINUM Fram og Fylkir takast á í knattspyrnu.
THEÓDÓR ÓSKARSSON
UMRÆÐAN
ÍÞRÓTTAFÉLAGIÐ
FYLKIR