Fréttablaðið - 29.09.2004, Blaðsíða 31

Ditlev Thomsen kaupmaður fór til
Kaupmannahafnar árið 1904 með
2.000 krónur í vasanum til að kaupa sér
mótorvagn. Vagninn sem hann festi
kaup á var þýskur af gerðinni Cudell, ár-
gerð 1901. Hann var sjö hestöfl. Bless-
aður vagninn þoldi illa íslenskar að-
stæður og var seldur aftur úr landi árið
1908.
Ökuferð til Víkur í Mýrdal tók tólf tíma
árið 1926 ef allt gekk að óskum.
Íslendingar í Vesturheimi tóku sig sam-
an árið 1913 og keyptu Ford af T-gerð
til að reyna að þrýsta Íslendingum inn í
tuttugustu öldina. Tveir menn voru
fengnir til að læra að aka bílnum og
annast hann, þeir Sveinn Oddsson og
Jón Sigmundsson. Þeir stóðu
fyrir skipulögðum ferðum
um borgina og nágrenni
hennar og kostaði 10 aura
að fara einn rúnt um mið-
bæinn, en eina krónu og
tuttugu og fimmeyring að fara
upp að Elliðaám, sem voru auð-
vitað uppi í sveit í þá daga.
Þegar skroppið var í bíltúr út úr
bænum þótti flott að festa trjá-
grein á bílinn ef komið var í skóg-
lendi. Trjágreinin táknaði að menn
hefðu brugðið sér af bæ og komist
langt og til baka aftur, heilir á húfi.
Þau orð sem komu til greina þegar
velja átti nafn á mótorvagninn voru:
þeysivagn eða þeysireið, sjálfhreyfivél,
skellireið eða bifreið sem varð svo fyrir
valinu, eins og flestum mun kunnugt.
„Eina ráðið til að venja börn af þeim
stórhættulega ósið að hanga aftan á
bifreiðum er að haft sé keyri í þeim svo
að þeir sem í vagninum sitja geti lamið
krakkana burtu... þetta ættu þeir sem
ferðast með bifreiðum alltaf að gera sér
að skyldu,“ segir í blaðinu Reykjavík
árið 1913.
Árið 1914 voru aðeins
tíu bílar á landinu en samt urðu þrjú
bílslys. Fyrstu banaslysin af völdum bif-
reiða urðu árið 1919.
Fróðleiksmolar úr bókinni
Íslenska bílaöldin.
FYLGIHLUTIR Í BÍLA:
Snyrtilegt í bílnum
Fátt er leiðinlegra en draslið í bíln-
um sem rúllar um gólfið og hverfur
svo undir sætin og gleymist. Það
sem verra er: bíllinn býður ekki upp
á mikið meira en hanskahólfið til að
geyma hluti í og ef til vill smávasa
aftan á sætunum þegar raunin er sú
að fólk tekur orðið heilmikið af dóti
með sér inn í bílinn. Hins vegar er
úrvalið af hlutum til að leysa þetta
vandamál mikið og hægt að útbúa
hverjum hlut góðan stað í bílnum.
Auk þess er heilmargt til sem gott er
að hafa með sér þegar maður er á
ferð og flugi eins og alkóhólmælir á
lyklakippuna eða hárþurrka sem
fær rafmagn úr bílakveikjaranum.


MIÐVIKUDAGUR 29. september 2004 11
Bílarnir koma
Bíllinn var fljótur að
verða þarfasti þjónninn.
Hitamælir ásamt klukku
og rakamæli. kr. 1.749
Glasabakki. Kr. 2.412
Bakki fyrir smáhluti. kr. 766
Gleraugnaklemma til að
hengja gleraugun á kr. 496
Alkóhólmælir sem festur
er á lyklakippu. kr. 2.990
Fyrsta konan fékk ökuskírteini
árið 1918 en þá voru tuttugu
karlar með ökuréttindi.
Líkur þessu var fyrsti bílinn sem
kom til landsins árið 1905.
Allir hlutir fást í Bílanausti,
Borgartúni 26.