Fréttablaðið - 02.10.2004, Blaðsíða 15

Málefnalegar kappræður forsetaframbjóðenda
Fyrstu kappræður þeirra George
W. Bush og John Kerry komu á
óvart fyrir ýmsar sakir. Þær voru
mun málefnalegri en dæmi eru um
á seinni árum. Hvorugur fram-
bjóðandinn gerði afdrifarík mistök
og báðir voru sannfærandi í mál-
flutningi sínum um utanríkismál.
Bush byrjaði illa en sótti í sig
veðrið þegar á leið, málflutningur
hans var einfaldur en hnitmiðaður,
takmark hans var að klifa á því
meginstefi að Kerry væri ístöðu-
laus í skoðunum sínum um lykil-
mál. Kerry var sannfærandi í gagn-
rýni sinni á frammistöðu Bush í
Írakmálinu, sérstaklega að innrásin
hefði dregið úr því forgangsmáli að
hafa hendur í hári Osama Bin
Laden. Kerry líkti framgöngu Bush
við það ef Roosevelt þáverandi
Bandaríkjaforseti hefði ráðist inn í
Mexikó árið 1942 til að hefna árásar
Japana á Pearl Harbor.
Fyrstu skoðanakannanir sem
gerðar voru eftir kappræðurnar
gáfu til kynna að Kerry hefði staðið
sig betur að mati kjósenda. Athygl-
isverðar niðurstöður í skoðana-
könnun ABC benda til að Kerry hafi
höfðað betur til óháðra kjósenda en
um þá mun slagurinn fyrst og
fremst standa síðustu vikur barátt-
unnar. 48% þeirra þótti Kerry hafa
unnið kappræðurnar en aðeins 28%
Bush. Sumir fréttaskýrendur héldu
því fram fyrir kappræðurnar að að-
eins öruggur sigur Kerrys myndi
duga til að halda lífi í kosningabar-
áttu hans. Bush hefur haldið for-
ystu í skoðanakönnunum allan sept-
embermánuð og kappræðurnar eru
líklega síðasta tækifæri Kerrys til
að snúa taflinu við. Kerry tókst það
ætlunarverk sitt að koma fram sem
trúverðugur frambjóðandi sem
treystandi er fyrir vörnum lands-
ins. Það kann að reynast dýrmætt
meðal óákveðinna kjósenda, sem
munu ráða úrslitum í kosningunum.
Kerry sýndi yfirburðaþekkingu á
utanríkismálum en Bush var alþýð-
legri og hamraði á fáum grundvall-
aratriðum í stefnu sinni og fram-
göngu mótherjans.
Mikið var talað um stíl fram-
bjóðendanna dagana fyrir kapp-
ræðurnar en þessar kappræður
snerust mörgum að óvörum meira
um innihald. Írak var í öndvegi
en útbreiðsla kjarnorkuvopna til
Norður-Kóreu og Íran var líka ofar-
lega á baugi. Kerry var yfirvegaðri,
en Bush virtist á stundum láta mál-
flutning hans fara í taugarnar á sér.
Raunveruleg áhrif kappræðnanna
koma ekki í ljós fyrr en helgin er
úti og fréttaskýrendur allra fjöl-
miðla, grínistarnir í sjónvarpi og
útvarpi og spjallþáttastjórnendur
hafa farið höndum um málið. Álit
slíkra „spekinga“ kann að ráða
úrslitum um mat almennings
á frammistöðu frambjóðendanna.
Gore virtist t.d. hafa unnið fyrstu
kappræðurnar við Bush árið 2000
en hann var síðan gagnrýndur fyrir
hroka og Bush náði yfirhöndinni í
kosningabaráttunni.
Niðurstaðan er sú að þessar fyrs-
ta kappræður munu ekki ráða
úrslitum í kosningunum. Hins
vegar er líklegt að Kerry muni
hagnast meira á þessum fyrsta slag,
því óákveðnir kjósendur muni eiga
auðveldara með að sjá hann fyrir
sér sem forseta Bandaríkjanna. ■
15LAUGARDAGUR 2. október 2004
Léttlestir raunhæf lausn
Það kostar pólitískt hugrekki að taka af
skarið og breyta ártugalangri hefð fyrir
forgangi einkabílsins. Til framtíðar horft
er hinsvegar ljóst að slík stefna getur
ekki gengið til langframa, það er ein-
faldlega of dýru verið keypt líkt og borg-
arbúar standa frammi fyrir í dag. Lausn-
in hlýtur að liggja í aðferðum sem aðrar
borgir hafa fyrir löngu tekið upp. Öflug-
um almenningssamgöngum sem eru
ódýrari, fljótlegri og þægilegri í notkun
en einkabíllinn.
Haukur Logi Karlsson á hrifla.is
Vildu ekki Jón Steinar
Það fór ekki fram hjá neinum að
Hæstiréttur vildi ekki fá Jón Steinar inn
í réttinn ñ ekki inn í klíkuna. Halda má
því fram að þessi afstaða Hæstaréttar
hafi stuðlað að skipan Jóns Steinars.
Flestir drógu þá ályktun að rétturinn
væri að koma höggi á Jón sem hefur
verið óspar á að gagnrýna réttinn und-
anfarin tuttugu ár. Magnús Thorodd-
sen, fyrrverandi forseti Hæstaréttar,
skóf heldur ekkert af því í grein í Mogg-
anum: „Menn hljóta að spyrja sig, hvað
veldur því að svo frábær og reynslu-
ríkur lögmaður með mikla þekkingu í
lögfræði, fær þessa útreið hjá meiri-
hluta Hæstaréttar“.
Jón G. Hauksson á heimur.is
Kjánaleg spurning um
hryðjuverk
Í stað þess að spyrja pólitíkusana okkar
jafn kjánalegrar spurningar og gert var í
Fréttablaðinu í gær [Á að semja við
hryðjuverkamenn?] væri nær að spyrja:
Eiga stjórnvöld ekki að leita allra leiða til
að bjarga lífum eigin borgara? Eða:
Finnst ykkur rétt að saklaust fólk láti
lífið til þess að stjórnvöld geti þóst hafa
sýnt „hörku gegn hryðjuverkum“ jafnvel
þótt hún skili nákvæmlega engu? Ég er
ekki viss um að þá væri jafn auðvelt að
draga fram billegu frasana um að aldrei
megi semja við hryðjuverkamenn.
Sverrir Jakobsson á murinn.is
Ekki á forsíðuna
Morgunblaðið er skemmtilegur fjölmið-
ill sem oft fær mann til að brosa, hvort
sem það er yfir myndasögunum,
slúðrinu eða tragikómískum viðhafnar-
greinum Hannesar Hólmsteins um það
hvernig hann hafi stungið upp í mann
og annan með orðaleikjum sem hefðu
sómt sér vel í Íslenskri fyndni um 1940.
Sennilega finnst jafnvel Morgunblaðs-
mönnum of langt gengið að setja
greinar Hannesar á forsíðuna og þess
vegna birtast þar reglulega örstuttar
fréttir sem kæta landsmenn yfir serjos-
disknum ñ það eru Túrkmenistan-
fréttirnar
Kristín Svava Tómasdóttir á politik.is
“Einokun“ á sagnfræði
Að lokum: Enn er það svo að á háskóla-
stigi er sagnfræði aðeins kennd við
Háskóla Íslands. Sú stofnun býr því við
„einokun“ og þá kosti og galla sem því
fylgja. Hugvísindanám hefur hingað til
ekki verið mjög vinsælt hjá hinum ný-
legu háskólum sem hafa frekar einbeitt
sér að „hagnýtari“ námsleiðum. Á þessu
verður þó eflaust breyting á næstu
árum. Aðalspurningin er því ekki sú
hvort breytingar verða á kennsluháttum
í sagnfræði á háskólastigi á Íslandi,
heldur hvort þær verða aðeins utan
veggja Háskóla Íslands.
AF NETINU
Ameríkubréf
SKÚLI HELGASON