Fréttablaðið - 16.11.2004, Blaðsíða 12

Guðný Jóhannesdóttir býr á Ísafirði en ritstýrir eyfirsku staðarblaði:
Skagfirðingur dró
Eyfirðing til Ísafjarðar
12
„Mér finnst náttúrlega að allir borgarar
landsins verði að fara eftir lögum,“
segir Guðmundur Halldórsson, heið-
ursfélagi og fyrrverandi formaður smá-
bátafélagsins Eldingar á Vestfjörðum,
um fjarvistir kennara frá vinnu í gær í
kjölfar lagasetningar sem sett var á
verkfall þeirra. „Hitt fannst mér til fyrir-
myndar eins og þeir gerðu á Ísafirði,
þar sem kennararnir mættu til vinnu
sinnar í svörtum fötum og voru með
hljóðlát mótmæli,“ sagði hann og
bætti við að kennarar sýndu af sér afl-
eitt fordæmi með því að fara ekki að
landslögum. „Mér finnst þeir ganga of
langt, en þögul mótmæli eins og á
Ísafirði finnst mér til fyrirmyndar. Ég
hef starfað sem sjómaður í mörg ár og
oft fengið á mig lög, en sjómenn hafa
alltaf borið gæfu til að fara eftir lögum,
hvað sem þeim hefur þótt um þau.
Við höfum ekki alltaf verið sáttir við
lögin sem á okkur hafa verið sett.
Langt því frá. Kennarar fá ekki samúð
þjóðarinnar með svona vinnubrögð-
um.“ ■
GUÐMUNDUR HALLDÓRSSON
Allir fari að lögum
VEIKINDI KENNARA
SJÓNARHÓLL
Starfsmannabústaðir á Kárahnjúkum
hafa nú tekið stakkaskiptum eftir að
skipt var um þök á þeim og gengið frá
annarri aðstöðu sem var afar ófullkomin.
Mikið var fjallað um ástand bústaðanna í
fyrravetur, þegar í ljós kom að þeir héldu
hvorki vatni né vindi. Sandur fauk þar
inn í þurrviðri, en snjór í byljum.
„Það er búið að setja þök á húsin og
ganga frá allri aðstöðu,“ sagði Oddur
Friðriksson trúnaðarmaður. „Ég hef engar
kvartanir fengið síðan að gert var við
húsin. Svo á þetta eftir að koma í ljós
þegar vetrarveðrin fara að geisa. Hins
vegar er orðið ljóst, eftir haustáhlaupin,
að þessi hús standast nokkuð vinda. Nú
er bara vonandi að þessar úrbætur hafi
gert sitt gagn.“
Oddur sagði að mannlíf væri gott á Kára-
hnjúkum. Vetur væri genginn í garð en
þeir menn sem nú væru við störf þar
hefðu verið þar áður, þannig að við-
brögðin við kuldanum væru ekki eins
harkaleg nú og í fyrra.
„Þetta er eitthvað sem þeir eru aðeins
farnir að þekkja. Þeir eru æðrulausir og
hlakka bara til jólanna. Stór hluti fer
heim þá og kemur síðan aftur.
Mér finnst þetta horfa til betri vegar með
þau atriði sem út af hafa borið. Lagfær-
ing húsanna var eitt af grundvallaratrið-
um. Þá finnst mér samstarf undir- og
yfirmanna vera að slípast til. Menn
ganga að sínum verkum og það er minni
efi og óvissa. Óánægjuraddir hafa mikið
minnkað, en þó koma alltaf þessar
stundir að það örlar á þeim. Það er bara
eins og gerist á þessum stóru vinnustöð-
um.“
Oddur sagði að íslenskum starfsmönn-
um hjá Impregilo hefði heldur farið
fækkandi á síðustu mánuðum. Hann
kvaðst hafa lagt að forráðamönnum að
ráða fleiri Íslendinga, en þeir hefðu
nokkuð greiðan aðgang að Vinnumála-
stofnun með áritanir.
Spurður hvort Íslendingar vildu yfir höf-
uð starfa hjá Impregilo kvaðst Oddur
telja að svo væri ekki.
„Það er þessi fasti kjarni þarna sem er
tiltölulega sáttur. En úthöldin eru ofsa-
lega löng fyrir fjölskyldufólk. Þau eru 28
dagar og síðan vika í fríi. Þetta er mjög
langur tími, einkum yfir háveturinn.“ ■
Ný þök komin á starfsmannabústaðina
EFTIRMÁL: ODDUR FRIÐRIKSSON TRÚNAÐARMAÐUR Á KÁRAHNJÚKUM:
16. nóvember 2004 ÞRIÐJUDAGUR
„Ég kom til Ísafjarðar í afslöppun-
arferð um páskana og var þá leidd
fram fyrir karlmann og mér til-
kynnt að hann væri mannsefni
mitt,“ segir Guðný Jóhannesdóttir,
alsæl með lífið og tilveruna fyrir
vestan og bætir við að þar sem
þau séu bæði hlýðin með eindæm-
um hafi hún flust búferlum í
haust.
Húsbóndinn heitir Karl Jóns-
son og er frá Sauðárkróki og ann-
ast innkaup á sjúkrahúsinu á Ísa-
firði.
Guðný var blaðamaður hjá
Fróða og skrifaði um efni sem
snerti landsbyggðarfólk í tímarit
fyrirtækisins. Þegar kreppti að
missti hún starfið og stóð uppi at-
vinnulaus. Hún lagðist ekki í eymd
og volæði heldur bjó sér hreinlega
til vinnu; fékk prentsmiðjuna Ás-
prent/Stíl á Akureyri í lið með sér
og hóf að skrifa og gefa út tímarit-
ið Við sem fjallar um mannlíf á
Akureyri og nágrenni.
„Blaðið gengur mjög vel enda
spilum við þetta eftir eyranu og
pössum að fara ekki fram úr okk-
ur,“ segir Guðný og þvertekur
fyrir að það sé eitthvert vandamál
að búa á Vestfjörðum og skrifa um
menn og málefni í Eyjafirði.
„Tölvur og net bjarga því og svo
nýt ég aðstoðar nemenda við fjöl-
miðladeildina í Háskólanum á Ak-
ureyri.“
Ritstjórnin er ekki eina starf
Guðnýjar því hún vinnur að gæða-
málum hjá byggingafyrirtækinu
Ágústi og Flosa á Ísafirði og hefur
því í mörg horn að líta. Að auki er
heimilið stórt, þar búa tvö börn
Guðnýjar og annað tveggja barna
Karls. „Þau eru þriggja, fimm og
sjö ára og það er mikið fjör hjá
okkur.“
Guðný unir hag sínum vel
vestra og segir sig í stórum hópi
fólks sem hafi uppgötvað dásemd-
ir Vestfjarða. Eyrarfjall blasir við
henni á degi hverjum í stað Vaðla-
heiðar áður en eitt sinn var Esjan
hennar bæjarfjall. „Ég bjó í
Reykjavík í tvö ár en ég kunni
ekki alveg við umferðarhraðann,“
segir hún. „Færri bílar eru á Ísa-
firði en í Reykjavík og þeir aka
líka hægar.“
bjorn@frettabladid.is
BETRI BÚSTAÐIR
Starfsmannabústaðir Impregilo á Kárahnjúkum hafa verið lagfærðir fyrir veturinn.
Myndin er tekin á Kárahnjúkum.
Hreinar hendur – örugg samskipti
Öflugt kornótt handþvottakrem
fyrir mikil óhreinindi
– fáanlegt í 4,5 ltr og 600 ml pk.
Mán
udag
a til
föstu
daga
frá k
l. 8:0
0 til
18:00
Laug
arda
ga fr
á
kl. 10
:00 t
il 14:
00
Nýr o
pnun
artím
i
í ver
slun
RV:
R
V
20
21
GUÐNÝ JÓHANNESDÓTTIR
Eyrarfjallið er hennar fjall um þessar mundir.
Spjallið við smáfólkið
Á degi íslenskrar tungu eru landsmenn hvattir til að leggja sérstaka
rækt við mál sitt. Grunnskólabörn munu reyna að gera sér dagamun
þrátt fyrir röskun á skólastarfi.
Dagur íslenskrar tungu verður
haldinn hátíðlegur í níunda sinn í
dag, að venju á afmælisdegi
Jónasar Hallgrímssonar. Það er
ekki síst í skólum landsins sem
mikið hefur verið um dýrðir á
þessum degi en að þessu sinni er
hætt er við að kjaradeila kennara
setji örlítið strik í reikninginn.
Margrét Erlendsdóttir, kennari
í Fossvogsskóla, segir ekki alveg
ljóst hvað gert verður í tilefni
dagsins en ætlunin var að rýna í
ljóð Jónasar Hallgrímssonar og
Þórarins Eldjárn. „Ég var byrjuð
að undirbúa daginn í síðastliðinni
viku og fékk til mín nokkra
krakka sem voru komin með texta
sem átti að lesa. En við ætluðum
að æfa í vikunni og af því hefur
ekki orðið þannig að ég á síður
von á að það verði skipulögð dag-
skrá hjá okkur. Hvað hver kenn-
ari gerir í sínum bekk veit ég
ekki,“ segir hún.
Að sögn Margrétar hafa
gríslingarnir yfirleitt gaman að
ljóðalestri. „Ég hef verið í mörg
ár með ýmsa bekki og oftast hafa
krakkarnir gaman af ljóðum,
bæði gömlum og nýjum. Oft not-
um við þetta sem kveikju og síðan
fara þau sjálf að leika sér að mál-
inu.“
Þegar Margrét er spurð hvern-
ig best sé að kveikja áhugann hjá
ungviðinu stendur ekki á svörum.
„Það þarf bara að tala við þau, fá
þau til að hugsa dálítið í líkingum
og lýsa því sem þau sjá. Ég reyni
að fá þau til að umorða og skreyta
mál sitt og ýmislegt í þeim dúr.“
Margir telja að heldur hafi
dofnað yfir málvitund barna á
undanförnum árum en Margrét er
ekki viss um það. „Það er ekkert
hægt að alhæfa. Málvitund barna
byggist mjög mikið á því að lesið sé
fyrir þau og sérstaklega að talað sé
við þau. Þannig læra þau tungumál-
ið. Kannski er minna talað við börn
á heimilum núna en áður, ég hugsa
að það sé það sem við finnum helst
fyrir. Hins vegar er auðvelt að
kveikja áhuga hjá krökkunum. Ég
hef oft fengið mjög skemmtileg lít-
il ljóð enda hugsa þau svo margt,
þetta eru heimsspekingar,“ segir
Margrét hlæjandi að lokum.
sveinng@frettabladid.is
MARGRÉT ERLENDSDÓTTIR
Margrét segir krílin hugsa margt skemmtilegt enda eru litlir heimspekingar á ferðinni.
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/H
AR
I