Tíminn - 25.09.1973, Síða 3

Þriftjudagur 25. september 1973
TIMINN
3
'-"•jrrf-—*-.-™
1 £ I II 1 n _ ;w
I l|J§j | 11 1| íSjp* ■r ■ hs
il i 1 II 11 i 3 ■
Itom ‘II fl !.!
Vift Hjaröarhaga flettist þakið af þremur húsum í veðrinu.
Uppi í Breiðholti urðu einnig miklar skemmdir á húsþökum
K • »í'
' - " *
Brotið tré hefur steypzt úr garði viö Sólvallagötu fram á gangstéttina.
o
hundruðum, i peningum
talið, þegar öll kurl
koma til grafar. Aftur á
móti olli veðrið ekki
manntjóni, og hafði að-
eins i för með sér minni
háttar slys á fólki.
Það jók stórlega þá hættu, sem
af veðrinu stafaði, að stórstraum-
ur var þessa daga, og voru menn
mjög uggandi um afdrif báta i
þeim höfnum, sem mest stóð upp
á og hættast var við sjávarólgu,
er saman fór flóð og fárviðri.
Voru skipshafnir kallaðar á vett-
vang á sunnudaginn til þess að
styrkja landfestar og vera til taks
i bátunum.
Mikil hætta stafaði einnig af
járnplötum, sem slitnuðu af þök-
um húsa og rokið þeytti langar
leiðir, og mótatimbri frá hálf-
byggðum húsum, er tvistraðist
vfðs vegar. Hvarvetna á þvi
svæði, þar sem veðrið var mest,
voru allir lögreglumenn kallaðir
til starfa, sem og björgunarsveit-
ir og hjálparsveitir, til þess að
bera farg á allt lauslegt, er valdið
gat tjóni og til náðist, og viða voru
slökkviliðsmenn hafðir til taks.
Rikisútvarpið var opið alla
mánudagsnóttina til þess að út-
varpa viðvörunum, og klukkan
þrjú um nóttina kom almanna-
varnanefnd rikisins saman til
fundar, og upp úr þvi var sam-
band haft við Trésmiðafélag
Reykjavikur til þess að fá menn
til þess að framkvæma brýnustu
viðgerðir og varna meira tjóni en
orðið var. Voru stöðvar, sem fólk
gat leitað til, settar upp á þrem
stöðum i Reykjavik — i Breið-
holtsskóla, Arbæjarskóla og lög-
reglustöðinni við Hverfisgötu.
Vinnuflokkar frá bænum og
starfsmenn frá hreinsunardeild
bæjarins voru einnig kallaöir til
starfa. Þurfti aö mörgu að
hyggja, þvi að viða höfðu einnig
stiflazt niðurföll, og sums staðar
myndazt svo djúpar tjarnir á göt-
um borgarinnar, að bifreiðar,
sem i þeim lentu, drápu á sér.
Annars var mjög fátt á ferli, er
veðrið var verst — gangandi
manneskja sást tæpast, og fáar
bifreiðar voru á götunum.
Viða á þvi svæði, þar sem of-
viðrið var mest, mun fólki ekki
hafa orðiö svefnsamt, þvi að mjög
hrikti i húsum I mestu hrinunum,
og slingruöu háhýsi, sem mikiö
taka á sig og áveðurs voru.
200 km á klukkustund
— Þetta er mesta veður, sem
mælzt hefur i Reykjavik siðan á
striösárunum, ef miðað er við
snörpustu vindhviðurnar, en þá
komst vindurinn upp i 108 hnúta,
Framhald á bls. 6
Hlutverk
íslendinga
Haraldur Henrysson, sem
hefur verið fulltrúi Samtaka
frjálslyndra og vinstri manna
á fundum hafsbotnsnefndar-
innar, ritar grein um land-
helgismáliö i siöasta tölublaö
Þjóömála. Haraldur segir
m.a.:
,,Ég tcl,aö tslendingar hafi
gegnt þýöingarmiklu hlut-
verki i þessari þróun mála. t
fyrsta lagi haföi ákvöröun
þeirra á sinum tfma um út-
færsiu mikil áhrif. i ööru lagi
hafa þeir veriö í forystusveit
þeirra rikja.scin berjast fyrir
efnahagslögsögu strandrikja
og lagt sig mjög fram um aö
samræma sjónarmiö þessara
rikja og vinna aö sameigin-
legri afstööu þeirra. Á fundin-
um i marz i vetur var komiö á
samstarfshópi þeirra rikja,
sem hér höföu sameiginlegra
hagsmuna aö gæta. Var for-
maöur islenzku sendinefndar-
innar einn þeirra, sem höföu
forgöngu um myndun þessa
hóps. Eftir marzfundinn var
unniö aö þvi aö reyna að sam-
ræma sjónarmiö og móta
sameiginlega tillögu og á
fundinum i sumar var þessu
haidiö áfram kappsamlega.
Er óhætt aö fullyrða, aö enda
þótt ekkitækistaö móta endan-
lega sameiginlega tillögu, þá
hafi þetta starf boriö mikil-
vægan árangur.
200 mílurnar
llaraldur Henrysson segir
ennfrcmur:
,,A fundinum i niarz lögöu
tslendingar fram tillögu eöa
vinnuskjal, þar scin þeir lögöu
til aö strandriki heföi rétt til
aö helga sér efnahagslögsögu
allt út i 200 sjómilur. Kauöi
þráöurinn i málflutningi
þeirra á fundunum hefur og
veriö sá, aö strandriki ættu aö
hafa rétt til cfnahagslögsögu,
sem yrði ákveöin eftir aöstæö-
um á hverjum staö en skyldi
hafa 200 milur sem hámark.
Það skýtur þvi nokkuð skökku
viö, þegar hér er haldiö uppi
þeim áróöri, aö rikisstjnrnin
eöa aöilar innan hennar séu
andvigir 200 mílna efnahags-
lögsögu og berjist gegn henni.
Eins og aö inálinu hefur veriö
staöiö á alþjóöavcttvangi,
hafa islcndingar einmitt skip-
að sér i sveit þeirra þjóöa, sem
berjast fyrir 200 milna efna-
hagslögsögu. Viö höfum ekki
haldiö uppi neinni einangraöri
sérbaráttu fyrir 50 mílum,
eins og látið hefur vcrið i veöri
vaka i ýmsum blööum. Þaö er
mjög furöulegt þegar veriðer
aö reyna aö skapa óeiningu i
þessu máli á þciin grundvelli,
aö ákveðnir aöilar, sem telja
sig þurfa aö rétta viö álit sitt i
þessum efnum, séu hinir einu
sönnu fylgjendur 200 mílna
lögsögu. Menn fá vart aflausn
fyrri synda i þessummálum
með slikum málflutningi.”
Tvísýnt endatafl
I.oks segir Haraldur
Henrysson:
„Þau riki, sem haröast beita
sér gegn hinni nýju skipan,
eru aö sjálfsögöu fyrst og
fremst þau, sem hafa stundaö
úthafsfiskvciöar um langa
hrlö. Vitaö er, aö Sovétrikin
eru mjög óánægöir meö þróun
mála og er búizt viö, aö þeir
muni reyna aö fá ráöstefnunni
frestað á grundvelli þess aö
undirbúningi sé ekki nógu
langt á veg komið. Gera verö-
ur þó ráö fyrir, aö þessi ríki
sjái hvert stefnir I þessum efn-
um. Er þaö skoöun margra, aö
þau muni nú i náinni framtiö
beita áhrifum slnum til hins
ýtrasta til aö fá viöurkenndar
takinarkanir á hinum nýju
reglum um efnahagslögsögu.
Er þá einkum nefndur i þvi
sambandi sögulegur réttur
Framhald á bls. 13