Tíminn - 05.07.1974, Blaðsíða 14
14
TÍMINN
Föstudagur 5, júlí 1974
r ~j^r\
r Frank Usher:
A
TÆPU VAÐI
l_____________________________________________J
— Gott kvöld, sagði hann — AAá ég koma inn og óska
yður til hamingju með sýninguna? Enska hans var alveg
f ullkomin.
Hún brosti til hans.
— Já, aðsjálfsögðu. Þetta var fallega sagt.
Hún var að vona að Öskar kæmi nú ekki inn. Hann
mundi verða af brýðisamur. En hún mundi geta haldið í
heimilinn á honum að venju. Hún hafði ekki nema gott af
svolitlu daðri, það gaf henni sjálfstraust.
— Það er verst hvað er þröngt hérna, sagði hún.
— Kannski er það ég sem ætti að biðja afsökunar,
svaraði hann brosandi
— Þeir hefðu átt að geta látið yður fá betra búnings-
herbergi. Hann horfði á hana með viðurkenningu i
augunum — Við sáumst i blómabúðinni í Pragerstræti.
Kannske hafið þér gleymt því?
— Hún hló við. — Auðvitað man ég það vel. Þér sem
gáfuð mér rós.
— Það var mjög viðeigandi blóm. Rósin er blóm Eng-
lands.
— Þúsundfaldar þakkir fyrir rósina. Ég á hana enn
heima í litlum vasa. Það er ekki oft sem ég fæ blóm f rá
ókunnugum.
— Kannski gef ið þér mér leyfi til að endurtaka það?
— Þakka f yrir. Haf ið þér verið í Englandi?
Það brá f yrir leiftri í hinum bláu augum.
— Hvers vegna spyrjið þér að því?
— Þér talið svo góða ensku
Hann brosti.
— Allir Rússar með ærði menntun tala ensku. Þér
verðið að gefa Ameríkumönnum sökina, því þeir læra
allir að tala rússnesku.
Hún baðaði út höndunum.
— Rússneska er hræðileg. Ég á við málið. Ég verð að
syngja eitt Ijóð á rússnesku. Ég hef ekkert hugboð um
hvað orðin þýða. Það er hreinasta martröð að læra
rússnesk Ijóð utanað. En hljómlistin er fögur. Finnst
yður það ekki einnig?
— Jú. En hvernig likar yður það sem þeir kalla
,,beat"?
— O jæja, jú auðvitað vel. En það er ekki í raun og veru
hljómlist, það eru hlátrar og sköll. Hún sneri sér snöggt
og mjúklega að honum, náðug sem drottning — Jája þá,
herra...?
— Nickolai Staislov. Hann tók hönd hennar og kyssti
hana að frönskum sið, en þó eins og hann hefði kysst
hana á munninn.
— Ég verð að skipta um f öt f yrir næsta númer. Það var
vingjarlegt af yður að líta inn.
— Hittið mig um hádegið á morgun á Groedemange
veitingahúsinu í Waissenhaus-stræti, sagði hann.
— Því í ósköpunum skyldi ég gera það? Hún horfði á
hann stórum augum.
Hann kyssti hönd hennar aftur.
— Þvi skylduð þér ekki gera það? Þér eruð fallegasta
stúlkan í Kaltenburg og Stanislov er frægur fyrir að
kunna að umgangast fagrar konur.
— Er hann það? Sennilega komið þér yður í vandræði
með þvi að sýna yður við mína hlið. Ég er gjörspilltur
Vestur-Evrópubúi. Hættulegur agent, heimsvaldasinni
og svo framvegis.
Hann brosti ekki lengur
— Amanda, verið góðar og hittið mig á morgun. Ég bið
yður. Það er áríðandi.
— Hvernig má það vera?
Hann stanzaði við hurðina með hönd á handfanginu.
— Groedemange klukkan tólf, sagði hann. — Verið svo
góðar að koma.
Verið ekki of vissir um það, sagði Amanda um leið og
hann gekk út.
Amanda smeygði sér í þröngan, svartan flauelskjól
klofinn i annarri hliðinni, og var á rennilás, sem var
hægt að opna og loka. Hún skoðaði sig í stóra speglinum,
klappaði sér á litla kviðinn, og sagði við sjálfa sig:
— Þú ert að byrja að fá ístru tæfan þín. Hún horfði á
sig á hlið.
— Það er alveg stórfurðulegt að þeir skuli ekki vera
búnir að taka þig fasta fyrir það að siðspilla Alþýðulýð-
veldinu með rennilásnum á hliðinni.'
Hún settist og bar á sig nýjan andlitsf arða.
Stanislov. Nickolai Stanislov.... Það var eitthvað við
nafnið, sem fékk hana til að hugsa um hinar rússneskju
gresjur. Nafnið var snoturt og hann virtist vera þægi-
legur maur. Hanni likaði framkoma hans vel. Hún
gizkaði á að hann væri f immtugur. Helmingi eldri en hún
sjálf, — alveg mátulegt. Henni geðjaðist sérlega vel að
fimmtugum mönnum. Þeir voru betri viðureignar fyrir
stúlku, og svo áttu þeir peninga oftast nær. Venjulega
höfðu þeiraugljósantilgang —vildubara þetta eina. Það
var líka allt í lagi með það. Svona var nú líf ið.
En þannig var Nickolai Stanislov samt sem áður ekki.
Sennilega hafði hann ekki mikil peningaráð. Það höfðu
Rússarnir aldrei, en þeir höfðu stundum ráð á talsverðu
risnufé.
Hann var viðfelldinn, en hún var kjáni. Hún hafði alla
tíð verið kjáni. Sjáið þið bara hann Óskar. Stúlka með
HEii fyrirliðinn
Arásarskipin^ v slapp
hafa öll gefizt
Geiri
what ever ^Ég veit ekke
fyrir? ;,Við ’ Aapteinn. Allt
„ fundumþig ] sem ég man
meðvitundar/er þessi kúla
ausaml//'
Á meðan, úti|
igeimnum .
Þú evðilagðii
allt fyrir mér,
t TT_11 /~l /
Enginn
Enginn matur
Hvers vegna
koma þau ■ lSn þeir eru
hingað? Bara ytveir á móti1
steinar. Vþremur..
^ssumenn
irnir éti þá?
eru þeir i
■höndlaðir
eins og as:
illiill
1
Föstudagur
5. júli
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
zmorgunleikfimi kl. 7.20.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og for-
ustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Heiðdls Noröfjörð
heldur áfram lestri „Ævin-
týris frá annarri stjörnu”
(5). Tilkynningar kl. 9.30.
Léttlögámilliliða. Spjailað
vib bændur kl. 10.05. Morg-
unpopp kl. 10.25. Morgun-
tónleikar kl. 11.00: Josef
Suk og Tékkneska fíl-
harmonlusveitin leika fiðlu-
konsert I a-moll op. 53 eftir
Dvorák- Gachinger kórinn
syngur „Slgenaljóð”, laga-
flokk op. 103 eftir Brahms.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veöurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Viö vinnuna: Tónleikar.
14.30 Sfðdegissagan Úr endur-
minningum Mannerheims.
Sveinn Asgeirsson les þýð-
ingu slna (11).
15.00 Miðdegistónleikar
Hljómsveitin Philharmonla
leikur atriði úr „Svanavatn-
inu”eftir Tsjaikovský, Igor
Markevitsj stj. Hljomsveit
Covent Garden óperunnar
leikur svltu úr „Hans og
Grétu” eflir Humperdinck',
John Hollingsworth stj.
15.45 Lesin dagskrá næstu
viku.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir).
16.20 Popphornið
17.10 Tónleikar.
17.30 Þættir úr ferðabók Duff-
erins lávarðar. Þýðandinn,
Hersteinn Pálsson les (2).
18.00 Tónleikar. Tilkynning-
ar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Spurt og svarað. Ragn-
hildur Richter leitar svara
við spurningum hlustenda.
20.00 Frá listahátfð. Kamm-
ertónleikar aö Kjarvals-
stöðum 19. f.m. Flytjendur:
Jón H. Sigurbjörnsson, Pét-
ur Þorvaldsson, Rögnvald-
ur Sigurjónsson, Robert
Jennings, Sigurður E. Garð-
arsson, Helga Ingólfsdóttir,
Kristján Þ. Stephensen,
Einar Jóhannesson og Rut
Ingolfsdóttir.
a. „Mánasilfur”, trló fyrir
flautu, selló og pianó eftir
Skúla Halldórsson (frum-
flutningur).
b. „Poem” eftir Sigurð E.
Garðarsson (frumflutning-
ur á tslandi).
c. Konsert fyrir sembal,
flautu, óbó, klarinettu, fiðlu
og selló eftir Manuel de
Falla.
20.40 Suður eða sunnan? End-
urtekinn fyrsti þáttur um
dreifbýlismál, sem Hrafn
Baldursson sá um. Þar
ræddu þingmennirnir Helgi
Seljan, Karvel Pálmason,
Pálmi Jónsson og Stefán
Valgeirsson vandkvæði þess
að búa úti á landi. Aður útv.
I apríl.
21.30 Útvarpssagan: „Gatsby
hinn mikli” eftir Francis
Scott Fizgerald. Þýðandinn,
Atli Magnússon, les (11).
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Búnaðar-
þáttur: (Jr heimahögum.
Magnús Kristjánsson bóndi
f Norðtungu greinir frá bú-
skaparháttum I Þverárhllö I
viðtali við Gisla Kristjáns-
son ritstjóra.
22.35 Síðia kvöids. Helgi Pét-
ursson kynnir létta tónlist.
23.20 Fréttir I stuttu máli.
Dagskrárlok.
Tíminn er
peningar f
f Auglýsid !
| í Támanum f