Tíminn - 17.11.1974, Blaðsíða 32

.32
TÍMINN
Sunnudagur 17. nóvember 1974
Þegar Davíð og Páll
sáu sjóinn í fyrsta sinn
" ***** mvmV
Mamma smurði brauð
skýlunni hans Palla. En
Palli sjálfur kom með
skóflur og fötur, þvi að
nú ætlaði hann að moka
mikið. Það var stór
sandkassi á barnaheim-
ilinu, en ekki jafnaðist
hann neitt við ströndina,
hafði pabbi hans sagt
honum.
Pabbi og mamma
voru með öryggisbeltin
Þegar Davið og Páll
sáu sjóinn i fyrsta sinn
Mörg börn, sem eiga
heima langt frá sjó, geta
verið orðin þó nokkuð
stálpuð, áður en þau sjá
sjóinn. Þau hafa heyrt
um hann og vita að
skipin sigla á sjónum,
hafa séð myndir úr
fjörunni og af sjónum
bæði i sólskini og bliðu
og i veðurofsa og brimi.
En sjón er sögu rikari.
Davið og Páll voru
bræður og áttu heima i
stórri borg i Englandi.
Pabbi þeirra var húsa-
smiður, og smiðaði
mörg og stór hús.
Mamma þeirra var
kennari, og á meðan hún
var að kenna, þá voru
drengirnir i leikskóla,
þvi að þeir voru 4 og 5
ára gamlir og voru ekki
byrjaðir ennþá i barna-
skólanum.
En um helgar unnu
pabbi og mamma ekki
neitt utan heimilisins, og
þau reyndu alltaf að
vera þá eins mikið með
drengjunum og þau gátu
og skemmta sér öll
saman.
Sérstaklega hlökkuðu
drengirnir til
sumarsins, þvi að pabbi
þeirra og mamma höfðu
Pabbi þvoði bilinn...
keypt sér nýjan bil, og
nú átti að fara i margar
og skemmtilegar
helgarferðir.
Nú var kominn
sunnudagur og bezta
veður. Allir vöknuðu
eldsnemma um
morguninn, þvi að
daginn áður hafði verið
ákveðið, að ef það yrði
sólskin, þá ætluðu þau
að fara snemma af stað
og aka alla leið niður að
ströndinni. Það var
nokkuð löng ferð, og
þangað höfðu drengirnir
aldrei komið áður.
Daginn áður hafði
mamma bakað kökur og
smurt brauð, og pabbi
þvoði bilinn og Davið
hjálpaði honum, en Páll
litli var inni hjá mömmu
sinni henni til
skemmtunar. Mamma
setti fullt af góðum mat i
stóra körfu, sem þau
ætluðu að hafa með sér.
— Heldurðu að við
getum borðað svona
mikið? sagði Páll.
— Já, það hugsa ég,
sagði mamma, og ég
gæti trúað þvi að við
þyrftum að kaupa eitt-
hvað i viðbót á strönd-
inni. Þar eru smábúðir,
sem hægt er að kaupa i
is og gosdrykki og fleira.
— Hæ, gaman, flýtum
okkur af stað, sögðu þá
báðir bræðurnir, þvi að
Davíð var nú kominn inn
lika, og sagði að bfllinn
væri tilbúinn glansandi
finn.
Nú var allt dótið borið
út i bilinn. Mamma og
pabbi komu með nestið,
Davið var með sundfötin
i tösku, en var nærri því
búinn að týna litlu sund-
Svo var borið út i bflinn.
spennt, og Davið og Páll
sátu i aftursætinu.
Leiðin var löng, svo að
mamma hafði verið svo
forsjál, að taka með
myndablöð handa
drengjunum að skoða.
Svo var áiltaf eitthvað
nýtt að sjá á leiðinni, svo
að áður en varði voru
þau komin niður að
ströndinni.
— Ó, sjáðu sjóinn,
sagði Davið. Hann er

DAN
BARRV
Egon q309......Ferðamaður frá
25. 1 öldinni.
Manstu eftir sterka
sendinum sem ég gaf
þér til notkunar i
neyðartilfellum?
^Jæja, þú
notaði.r hann
eða gerðirðu
^það ekki?H
Nú fæég að kenna á þvi, ^ Mér þykir
ég stal þessu farartæki fráyþetta leiðinlegt,
Allt i lagi, hreyfið
ykkur ekki, þá
sakar ykkur ekki.
t»ú, McFrye
?? ! I 1