Tíminn - 01.12.1974, Blaðsíða 30
30
TÍMINN
Sunnudagur 1. desember 1974.
'Nú-tímmn'
Elton John í heljar-
qreipum blaðamanns
☆
☆
BÖNDIN HÖFÐU LÍKLEGA STÖÐVAÐ
BLÓÐRÁSINA
ÉG BARÐI HANN MEÐ
BYSSUSKEFTINU...
...OG ÞREIF í HÁRIÐ Á HONUM OG
KEYRÐI HANN AFTUR í STÓLINN
NÝLEGA birtist i brezku tón-
listarblaOi viötal vifi Elton John,
en hann þekkja allir, sem á
annafi borö vita hvaö popptón-
list er. Þegar viötaliö var tekiö,
var Elton nýkominn úr
sumarfrii, hressari en nokkru
sinni fyrr, nýklipptur og
fallegur.
Fer hluti viötalsins hér á
eftir:
Eftir að blaðamaðurinn hafði
hrósað Elton dágóða stund fyrir
þetta afbrags útlit, vatt hann
sinu kvæði i kross: Hann batt
Elton við stól, lýsti siðan
framan i hann með sterkum
Ijósum, og hóf svo að spyrja
hann alls kyns erfiöra
spurninga. (Það ætti raunar að
taka það fram, strax hér i
byrjun, að viðtalið er varla
ætlað börnun innan tólf ára
aldurs). En gefum nú blaða-
manninum orðið:
— Jæja þá, einskis nýti
aumingi! Talaðu nú, og talaðu
hátt, þvi ef þú talar ekki við
mig, færðu að tala við
lögregluna”, sagði ég.
Ég kveikti mér i rettu og fékk
mér i glas úr skrifstofuflösk-
unni, — og beið eftir þvi að
garmurinn gæfist upp.
— Jæja, — af hverju gafstu út
aðra plötu, svona fljótt á eftir
„Goodby yellow brick road”?
spurði ég mjúklega, og beið eftir
að hræðsluglampinn birtist i
augum hans.
Þeir gefast allir upp — að
lokum. Sumir gefast fljótlega
upp, aörir eru harðari af sér, —
en hann var ekki einn af þeim.
Ég vissi, að hann myndi tala.
— Það var ekki svo stutt, —
þaö var eiginlega ár á milli
þeirra, sagði hann ruddalega.
Ég færði kveikjarann aðeins
frá nefinu á honum
— Hjá MCA og Dick James
Music, þyrfti ég aö gefa út tvær
plötur á ári, — það er eina á
hverjum sex mánuöum.
— Hægan, krypplingur!
hvislaði ég og hrækti út úr mér
réttunni og taðkaði á henni. Var
ekki litið á Yellow brick road
sem tvær plötur?
Nú brá honum, — hann vætti
varirnar nokkrum sinnum, en
svo náði hann sér.
— Nei, það var það sorglega.
Ef svo hefði verið, heföi ég ekki
þurftaögera aðra núna. Annars
undirrita ég nýjan samning
fljótlega. Eftir það þarf ég ekki
að gefa út nema eina plötu á ári,
og get farið að taka þessu
rólega.
Hann var ekki nógu vel á
veröi,svo að ég skellti framan i
hann einni lúmskri spurningu:
— Þú stofnaöir hljómplötu
fyrirtækið Rocket records, —
ekki satt?”
Hann lyftist aðeins i stólnum,
en kinkaði svo bara kolli.
Böndin höfðu liklega stöðvað
blóöráðsina til útlimanna, svo
að ég losaði þau lítillega. En
auðvitaö ekki of mikiö.
— Og núna ertu búinn að
missa alla frá fyrirtækinu,
nema Maldwin Pop og Kiki Dee,
— ekki satt?
Hann kinkaði aftur kolli.
— Nú, — af hverju útvegaðir
þú ekki almennilega rokk-
hljómsveit fyrir fyrirtækið?
Hann kyngdi munnvatni. Ég
þreif i hárið á honum og keyrði
hann aftur á bak i stólnum. Ég
ætlaði að fá svar, þótt ég þyrfti
að berja kvikindið með
byssunni.
■ — Viö reyndum, veinaði hann.
Við höfum verið að leita i eitt og
hálft ár, en það er bara svo
ofsalega erfitt.
Ég sleppti honum, og
sennilega hefði hann dottið út af
stólnum, ef böndin hefðu ekki
haldið honum.
— Við neituðum Queen og
Cockney Rebel um samninga,
svo að þú sérö að við erum
nokkuð góðir dómarar, góði.
Elton John er frægur fyrir tón-
list sina — en einnig fyrir aö
eiga eitt mesta gieraugnasafn
i heimi!
Hann rak upp skellihlátur,
svo ég varð aö berja hann með
byssuskeftinu.
— Nei, nei, þeir heimtuðu svo
mikla peninga fyrir, aö viö
höfðum ekki efni á þvi. Mig
myndi langa til að fá einhverja
HLJÓMPLÖTUDÓMAR
DOAAARI: GUNNAR GUNNARSSON
★ ★ ★ ★
★ ★ ★
★ ★ ★
★ ★ ★ ★
: Tí
////
ALIMW
m u
tkV :
Þaö fyrsta sem ég tók eftir,
þegar ég hlýddi á þetta
tveggja platna albúm Gregs
Allmans, var hversu „sándiö”
á plötunum er ofsaiega gott,
og engu líkara en aö plöturnar
væru teknar upp f stúdiói, —
en þaö eru þær svo allsékk'i'.þvi
aö þær eru teknar upp á
hljómleikum,
„Live”-plata, sem hljómar
þannig, hlýtur þvf aö vera góö,
— og þaö eru þessar plötur svo
sannarlega.
Meö Greg Allman er tuttugu
og fjögra manna hljómsveit
meö strengja hl jóöf æri og
blásturshljóöfæri, auk þess er
hljómsveitin Cowboy (þeir
fiytja tvö lög á plötunni sjálfir
meö miklum ágætum) sem
aöstoöar Greg. Allt þetta úr-
valsliö meö Greg Allman
sjálfan I broddi fylkingar
flytur okkur dæmigeröa All-
mans tónlist.
Sailor, — hér er á feröinni
óþekkt hljómsveit meö sina
fyrstu plötu, og ég held aö ekki
iannan tfma hafi nokkur plata
komiö mér i eins gott skap.
Þessi plata inniheldur tlu
sjómannalög, og örugglega
ekki eins ogþau sem viö eigum
aö venjast, — þvi aö þeir taka
fyrir ævintýri og ýmsar brell-
ur, sem sjóarar (alla vega
sumir hverjir) lenda I, þegar
þeir gista erlendar hafnir
(sem auövitaö kerlingarnar
mega ekki vita um).
Tónlist þei rra er mjög erfitt
aö skilgreina. Þeir minna á
Kinks, Beach Boys og Beatles,
— og melódiurnar eru bráö-
skemmtilegar og fjög ugar,
svo ekki sé meira sagt.
Þetta er sem sé plata, sem
vonlaust er aö gera tæmandi
skil meö oröum, og hér gildir
þvi reglan: aö hlusta.
Sú útgáfa af hljómsveitinni
Love, sem geröi plötuna
Forever Changes (1967) er af
mörgum talin bezta hljóm-
sveit er uppi hefur veriö á
siöustu árum, — en þeir hættu
eftir þá plötu, nema Arthur
Lee, sem stofnaöi nýja hljóm-
sveit og hélt áfram aö nota
nafniö Love og segja má aö
árangur hljómsveitarinnar
hafi veriö æöi misjafn slöan.
Margar Love útgáfur hafa
litið dagsins ljós og alltaf lifir
maður i voninni um aöra
Forever Changes.
Nú er Arthur Lee kominn
meö nýja Love útgáfu, sem er
nokkuð góö og spilar hijóm-
sveitin mjög fjölbreytta tón-
list. Á plötunni Reel to Real er
aö finna lög, sem eru undir
sterkum áhrifum frá soul-tón-
list, önnur sem minna á
Hendrix.
Gene Clark er svo aö segja
óþekktur hér á landi, en hann
hóf tónlistarferil sinn I hljóm-
sveitinni New Christy
Minstrels og var einn af stofn-
endum hljómsveitarinnar
Byrds, ásamt Roger Mc Guinn
og David Crosby.
Hann lék lengi meö Doug
DiIIard og hefur gefiö út þrjár
sólóplötur, (tvær þær fyrstu
hafa ekki fengizt hér á landi —
þvi miöur).
Sú nýjasta er No Other, og á
enginn eftir aö veröa fyrir
vonbrigöum meö þessaplötu,
þvi aö hún er hreint út sagt:
FRABÆR.
ÖII lög plötunnar eru frekar
róleg, og gnæfir hin góöa rödd
Clarks upp úr frábæru undir-
spili eins og rödd Pattons yfir
herdeild. — No Other er
einstök plata
Hljómplötudeild FACO hefur lónað síðunni þessar plötur til umsagnar
Hér sjáum viö
gleraugnakappann — og ekki
ber á ööru en aö bltillinn fyrr-
verandi, George Harrison,
hafi hreiöraö um sig i gler-
augunum.
eins og Iggy and the Stooges, —
en þeir eru hættir.
Hann hrækti brotinni tönn út
úr sér. Ég þurrkaði blóðið af
kinninni á honum, áður en það
rann niður á skyrtuna. Hann var
miklu harðari af sér, heldur en
ég hélt. Ég kveikti mér I annarri
rettu.
• — Hefurðu séð kvikmyndina
The Exorcist? hreytti ég út úr
mér.
— Það held ég nú. Mér fannst
mjög gaman að henni, — og hló
allan timann. Ég sá hana
þremur dögum eftir
frumsýninguna, og allir voru að
sálast úr hræðslu. En ég hló
bara móðursýkislega út alla
myndina. Nokkur atriði voru
dálitið blóðug, svo aö ég skalf
dálitið, þegar ég fór út.
Ég drap i rettunni á gler-
augunum hans. Þau voru hvort
sem var orðin illa útlitandi.
— Hvers vegna tekurðu
plöturnar þlnar upp á alls konar
fáranlegum stöðum? öskraði ég
upp I eyrað á honum.
Hvar ætlarðu að taka næstu
plötu upp? A tslandi kannski?
spurði ég háðslega.
— Nei, nei, veinaði hann.
„Næsta plata verður lika tekin
upp I Caribou”.
Ég sá, að ég varð að herða
mig i þessu, ef ég ætlaði að
brjóta hann niður fyrir
miðnæti.
— Nú vil ég fá að vita öll þln
leyndarmál, hvæsti ég og barði
hann I hausinn með byssunni.
— Ég er að deyja úr krabba,
og ég hef bara eitt lunga,
hvlslaði hann veikri röddu. Það
er ekki nógu gott. Fólk leitar i
ruslatunnunum að skónum
mlnum, gleraugunum minum
og Rolls Roysonum mlnum”.
— Ertu kvikindislegur við
rótarana þina Elton?
— Ég elska þá, sagði hann
smeðjulega. Ég hvorki bind þá
né ber þá. Aftur á móti binda
þeir mig og berja. Þess vegna
elska ég þá.
Það var farið að nálgast
miönætti, svo að ég ákvað að
hætta þessu. Það var rétt timi
fyrir eina spurningu enn:
—Hvaö var það, sem gerði þig
að þeirri stjörnu, sem þú ert nú?
Hann leit upp til mln og glotti.
Svo borsti hann með blóöugum
vörunum, — og hvislaði:.
— E-vitamin og heróin.