Alþýðublaðið - 01.07.1922, Side 2

3
ALÞfÐU8LAÐIÐ
Hversu lengl? j
Hversu lengi verður það látið
viðgangRst í þessu iandi, að raema,
sera vilja vinna og geta unnið,
fái ekki atvinnu, svo að þeir gcti
séð sér og sínum fyúr nauðsyn
legustu llfsþörfum?
Þannig spyr margur nú, sera
vonlegt er, þegar langt atvinnuleysi
er nýafstaðið, síðan befsr ekki
verið neraa reitings-atvinna og at
vinnuleysið sýnist nú vera að
byrja aftur, slðan togararnir hættu
veiðum.
Og þó er nú kominn hábjarg
ræðístímfnn, sem kallaður hefir
verið löngum hér á landi.
Ekki stafar þsesi slfeldi skortur
á atvinnu af þv.f, að ekki sé nóg
til, sem beinllnis biður eítir því,
að það sé gert, meðgn fjöldi fólks
hefir ónógt fæði, of litinn og lé
legan fatnað og engin eða nærri
verri en engin húsakynni
Og þó að þetta væri nú alt í
lagi, sem ekki er, þá er nóg þar
fyrir, sem enn er ógett og brýa
þörf er þó á að unnið sé og það
sem fyrst.
Til dæmis má benda á lands
spitalann, sem búið er nú að tala
um í mörg ár að byggja þurfi
sem ailra fyrst og það með réttu,
þvf að allir vita, að allir spítalarnir,
si:m hér eru, eru alt af troðfullir
og hic mestu vandræði raeð að
koma mönnum þar fyrir, ef þeir
sýkjast og þurfa að liggja f sjúkra
húsi
Allir eru sammála um, að lands
spítalinn sé nú orgia einhver hin
alira brýnasta nauðsyn þjóðarinn-
ar, en hvers vegna er hann þá
ekki bygður?
Ja, hvers vegna?
Vegna þess, segja þeir, sem
ráðin hafa, að það eru engir pen
iagar ti! að gera það með, ea i
þið vcrður ekki gert án peninga.
Jú; mikið rétt.
En hvers vegna eru penirg&rnir
ekki til?
Vitanlega vegna þess, að ekki
hefir verið hirt um að afia þeirrá,
þvf að það er varia teljandi pen
ingsöflum til stórs fyrirtækis, þetta,
' sem verið er að rcita saman með
daufun samskotum og dálitlu
skemtanabröiti, einu sinni á ári.
Nei. Það þarf að taka betur á.
Og það falýtur að vera hægt verk, j
Áskorun til sjómanna.
Hér með er skorað á alia fé'aga Sjómannáfélags Reykjavlkur og aðra
þá, er sjómensku stuada, og um leið aðvaraðlr mn, að ráða sig ekki
á síldveiðaskip á Norður eða Vesturlaudi upp á þf sbiiœála er út-
gerðarmeun nú hafa sett. Norðieuzkir sjóoiems eru nú að myada
samtök utn að samþykkja saraa kaupfaxta og í fyrra var goldinn,
sem er næstum samhljóða þaim taxta, er Sjómanuafélagið heflr sgm-
þykt hér. Norðienzkir sjómenn treyata stéttarbræðrum stnum hér fyrir
sunnan, að vera þeim samhuga og styðja þá I þessu máli.
Stjórn Sjömannafélags Reykjavíkur.
ef iagt er verulegt kapp á það.
Það kemur ekki tíl nokkurra mála,
að ekkl sé nóg fé tii f landinu,
þótt það sé ekki tii f ríkissjóði,
þvf að annars hefði þjóðin ekki
ráð á þvf, eins og hún virðht
hafa, að láta dýrustu framleiðslu
tækin Iiggja arðlaus tlmum sara
an á hverju ári.
Nú, og el svo væri, að pen
ingarnir væru nú alls ekki ti! f
landinu, þá er samt ekki þar með
sagt, að þeir séu alis ekki fáan-
legir.
Þá þarf að eins að vinna meira
< Iandinu að framleiðslu þeitra
vara, sem aðrar þjóðir þurfa á að
halda pg kaupa, til þess að fenga
ir verði peningar frá öðrum lönd-
um tii þess að gera með það,
sem nauðsyn ber til að gert vetði
f landinu. Og eí þeir, sem um
þetta eiga eða þykjast eigs að
sjá með núverandi þjóðfélagsfyrir-
koinulagi, ekki geta gert það, þá
verður annaðhvort að fá það verk
öðrum eða breyta þjóðfélagsfyrir-
komulaginu, eða hvort tveggja.
Þeir geta þá ekkert á móti þvf
h?Jt, þeir hafa þá sjáifir gefist
upp og eiga ekki Lengur nelnn
rétt á þvl, að tillit sé tekið til
mótraæla gega brsytingunum,
En svona má ekki iengur til
ganga, eins og nú er. Þið giidir
líf og velferð þjóðarinnar i beild
sinni, og þess vegna verða allir
að taka höndum saman um að
sýna, að þdr vilji fá breytingu
tii bataaðar og það strax Snjail-
asta ráðið til að sýna það er &ð
stækka secu mest þann flokk, sem
það eru annað en látalæti fyrir
að vilja bæta úr ástandinu, og sá
flokkur er Alþýðuflokkurinn.
Það er nú ekki nema vika til
þess dags, þegar mensa tá færi á
sð sýna það í verki með kosn-
ingti á mönnum ti! aiþingis, hvort
þeir viija vera í flokki þeirra
manaa, sem vilja halda öilu áfram
í sömu ómyndinni, sem það aú
er f, eða hinna, sem viija bæta
úr henni, — favort þeir viija heldi
ur vera f flokkí þeirra, sem viija,
að þjóðin vinni ekki, svelti og
úrkynjist, eða hinna, sem vilja,
að þjóðín vinni, henni ifði vel og
fari fram f öilu góðu,
Þeir, sem síðara flokkinn viija
fylla, kjósa með Alþýðuflokknum
8. júlí og þá ÍL-listann. lélagi.
■ Störstákn-þing 19.
Það var sett á laugardagseftir-
miðdág og stóð þar til á mið'o
vikudagsnótt, er því var slitið.
Var þinginu heldur hraðað, þar
eð marglr ve tanfulltrúar þurftc
að komast með tshndi.
Voru þingfuadir bæði þéttif og;
margir og lítiil greinarmunur gerð-
ur á nótt og degi. Þó fór eigí
svö að mál þess ,dsgaði uppi*„
eins og á snmum þingum. ÖIC
mál sem fyrir þingiuu lágu vorc
afgreídd fljótt, en þó eigi sro a8
'bagi væd að, en þau voru bæði
mijrg og mikilsverð. Þiagið sóttu
58 fuiitrúnr víðsvegar að af land-
inu.
Að iýsa einróma óánægju sinni
yfir gérðutn síðasta þiags óg frá«
faranái stjórnar í bannmálinu, voru
allir fuiltrúar æamhuga um. Og
napurt fanst mönnum þar aada i
garð Jóns Magnússonar, Gremju
og megnustu óánægju mátti þar