Fréttablaðið - 03.02.2005, Blaðsíða 21

Íslenskir stjórnmála-
menn hafa fengið
þarfa og verðskuldaða yfir-
halningu sem þeir munu
seint gleyma. Þökk sé fram-
taki Þjóðarhreyfingarinnar.
Þökk sé framtaki Þjóðarhreyfingarinnar
Málflutningur þeirra örfáu stað-
föstu gegn áhrifamiklu fram-
taki Þjóðarhreyfingarinnar er
orðinn brjóstumkennanlegur. Í
fyrstu var söfnun hreyfingar-
innar svarað af mikilli heift en
litlum rökum. Nú er látið að því
liggja að þetta brambolt hafi svo
sem ekki skipt neinu máli og
engu skilað.
Samt hafa hinir örfáu staðföstu
ekki fundið gleði sína á ný.
Beiskjan loðir við tungu þeirra.
Skýringin er auðvitað sú að
Þjóðarhreyfingin náði takmarki
sínu.
Í fréttatilkynningu sem gefin
var út þegar hafist var handa
segir: „Ástæða söfnunarinnar er
að í mars 2003 tóku forsætis-
ráðherra og utanríkisráðherra
Íslands einhliða ákvörðun um að
lýsa yfir stuðningi við innrás
Bandaríkjanna og bandamanna
þeirra í Írak.
Ákvörðun þessi hefur hvorki
verið afgreidd formlega frá Al-
þingi né frá ríkisstjórn Íslands.
Með ákvörðuninni var nafn Ís-
lendinga – okkar allra – lagt við
aðgerðir innrásarhersins í Írak
– þrátt fyrir eindregna andstöðu
þjóðarinnar.Yfirlýstur stuðning-
ur Íslands hefur vakið mikla at-
hygli á alþjóðavettvangi.
Á þeim sama vettvangi er því
nauðsynlegt að leiðrétta þessi
mistök ráðherranna – og biðja
Íraka afsökunar á þeim.“
Enginn reiknaði með að íbúar
New York þyrptust út á götur
daginn sem yfirlýsingin birtist
eða Bush bæðist afsökunar á
innrásinni í Írak. Þó varð yfir-
lýsingin til þess að hreyfa við
Hvíta húsinu.
Háttsettur yfirmaður á þeim
bæ upplýsti að nafn Íslands
væri þar notað eftir því sem
hentaði við hernaðarrekstur
Bandaríkjastjórnar. Kjarni
málsins er þó sá að yfirlýsing
Þjóðarhreyfingarinnar var birt
á heilsíðu í aðalblaði eins
virtasta dagblaðs í heimi og
fréttir af því flugu um alla
heimsbyggðina. Rötuðu á frétta-
síður og vefsíður sem milljónir
manna lesa. Afar margir eru
nokkru nær um raunverulega
afstöðu íslensku þjóðarinnar til
hinnar löglausu og siðlausu
ákvörðunar Davíðs og Halldórs.
Dýrmætast er þetta framtak
Þjóðarhreyfingarinnar þó fyrir
okkur sjálf ñ í bráð og lengd –
sem táknræn aðgerð. Sem vitn-
isburður um að Íslendingar
bregðast við þegar ráðamenn
vanvirða lýðræðið og sverta
nafn þeirra.
Íslenskir stjórnmálamenn
hafa fengið þarfa og verðskuld-
aða yfirhalningu sem þeir munu
seint gleyma. Þökk sé framtaki
Þjóðarhreyfingarinnar. ■
21FIMMTUDAGUR 3. febrúar 2005
Stóðst ekki mátið að láta frá mér
smá athugasemd varðandi auglýs-
ingar frá Umferðarstofu. Mikið
hefur verið í umræðunni að berir
kvenlíkamar séu settir í auglýsing-
ar og vilja femínistar meina að
þetta sé gríðarlega neikvætt fyrir
konur. Gott og vel, ég ætla ekki að
taka afstöðu til þess þó í mínu til-
viki stökkvi ég ekki til og kaupi
súkkulaði eða bíl þó svo fatalaus
kona sé í auglýsingu á varningnum.
Í auglýsingum frá Umferðar-
stofu sést karlmaður með barn í
fanginu hlaupa niður stiga af því-
líku vítaverðu kæruleysi að setti að
manni hroll. Önnur auglýsing sýnir
karlmann úti á svölum að gera klárt
fyrir grillið en ekkert handrið á
svölunum. Hann er með ungan son
sinn með sér og missir litli drengur-
inn boltann fram af svölunum.
Snáðinn stingur sér að sjálfsögðu á
eftir boltanum.
Mér finnst þessar auglýsingar
sýna karlmenn í ljósi sem samfélag-
ið vill að þeir séu. Þegar kemur að
börnum vita karlmenn minna en
ekki neitt eða um barnauppeldi yfir
höfuð. Við erum kærulausir gagn-
vart börnunum okkar og ef barn
slasast þá er það karlmanni að
kenna.
Vil ég hvetja Umferðarstofu til
þess að hugsa sig tvisvar um áður
en næsta auglýsing er gerð því það
er örugglega hægt að koma þessum
áríðandi skilaboðum á framfæri án
þess að ráðast gegn karlmönnum og
börnum þeirra. Þessi stöðuga nei-
kvæða umfjöllun um karlmenn og
börn er orðin rosalega þreytandi
því ég held að hægt sé að segja með
vissu að við erum alveg eins og
mæðurnar. Viljum það besta fyrir
börnin okkar og elskum þau skil-
yrðislaust.
Höfundur er jafnréttismaður. ■
HJÖRTUR HJARTARSON
UMRÆÐAN
ÞJÓÐARHREYFINGIN
,,
Neikvæð ímynd
í auglýsingum
Vil ég hvetja Um-
ferðarstofu til þess
að hugsa sig tvisvar um
áður en næsta auglýsing er
gerð því það er örugglega
hægt að koma þessum áríð-
andi skilaboðum á framfæri
án þess að ráðast gegn karl-
mönnum og börnum þeirra.
,,OTTÓ SVERRISSON
UMRÆÐAN
AUGLÝSINGAR
UMFERÐARSTOFU
Nú um áramótin tóku gildi nýjar
reglur um sorphirðu í Reykjavík.
Þessar breytingar hafa reyndar
haft nokkurn aðdraganda. Mér
finnst að með þessum nýju reglum
sé sorphirðan komin út í algera vit-
leysu. Sett hafa verið eða verða
sett örmerki á allar sorptunnur
sem mér skilst að kosti um 5.000,-
kr. á hverja tunnu í Reykjavík!
Hugsið ykkur, fimm þúsund krón-
ur! Og að auki hefur verið settur
dýr búnaður í hvern sorpbíl sem
mér skilst að lesi hvaðan hver
tunna er. Og ekki er öll vitleysan
eins. Sumstaðar (einbýlishús) á að
hirða sorp á tveggja vikna fresti,
annars vikulega, en samt þarf sorp-
bíllinn að aka hvort sem er um
hverfið. Hvað er eiginlega að? Eru
einhverjir blýantsnagarar hjá
Reykjavíkurborg, sem hafa of lítið
að gera (naga blýanta), búnir að
finna upp hjólið eina ferðina enn?
Við borgarbúar höfum sam-
viskulega greitt okkar sorphirðu-
gjöld í gegnum árin, og nú á að fara
að þvinga okkur til að minnka sorp.
Hvað eigum við að gera við sorpið
svo við þurfum ekki að borga
meira? Fara með það upp í Heið-
mörk, eða Elliðaárdal? Það er a. m.
k. ódýrara. Og svo þegar maður fer
með rusl úr geymslunni sinni á
sorphaugana . . . æ fyrirgefið . .
endurvinnslustöðvarnar! Ja hérna,
öllu má nú nafn gefa, þá líður
manni eins og glæpamanni, maður
er spurður: Er þetta frá heimili eða
fyrirtæki? Ertu með bílaverkstæði,
rekurðu sjónvarpsviðgerðir o.s.
frv. Er furða að maður sjái heilu
bílhlössin af drasli í nágrenni borg-
arinnar þegar fólk er tekið í svona
yfirheyrslu? Og í ofanálag þarf að
borga fyrir að henda sumu drasli á
sorphaugana . . . úps . . . gleymi mér
alltaf . . . endurvinnslustöðvarnar.
Ég hvet íbúa Reykjavíkur að
hunsa alveg þessa vitleysu og troða
sorpi, drasli og hverju sem er í
tunnurnar sem aldrei fyrr, þó við
þurfum kannski að borga meira
fyrir. Með því móti komum við best
til skila andstöðu okkar við þessa
dellu. Reykjavíkurborg á að sjá
sóma sinn í því að hirða frá okkur
sorp sem oftast. Og svo er hér
ábending til ykkar borgarbúar
varðandi sorptunnur: Við eigum
ekki sorptunnurnar, heldur
Reykjavíkurborg, og þar af leiðir
að Reykjavíkurborg á þá að sjá um
þrif á þeim! Munið það næst þegar
þarf að þrífa tunnurnar! Og aftur:
Muna að henda sem mestu drasli í
tunnurnar. Samstaða er það sem
skilar mestum árangri! ■
Að mínu mati snúast stjórnmál
fyrst og fremst um mannskilning.
Hvernig lítum við á annað fólk, eða
okkur sjálf, og hvernig upplifum við
það net einstaklinga sem móta sam-
félagið. Ég vil líta á einstaklinga
sem ábyrga, skapandi og heiðar-
lega. Ég vil líta á einstaklinga sem
upplýsta með sjálfstæðar skoðanir
og þess megnuga að taka ákvarðan-
ir í eigin málum. Ég vil líta á ein-
staklinga sem ófullkomnar verur
sem bæði hafa kosti og galla en geta
sem heild stutt og bætt hver annan.
Ég lít á stjórnmálaflokka sem
hóp fólks með mismunandi skoðanir
en sömu megin markmið. Hóp fólks
sem er tilbúið að vinna saman af
virðingu og víðsýni en hafa þó
þroska til að lúta vilja lýðræðisins.
Ég styð forystu sem hefur kjark til
þess að leita að nýjum lausnum
mála, viðurkenna margbreytileika
og fjölbreytni mannlegs lífs og vill
vinna samkvæmt því. Ég kýs stjórn-
málaflokk sem tengir saman vald
og ábyrgð og hefur þrek til að
hlusta á skoðanir allra sem málið
varðar, hvaða flokki sem þeir til-
heyra. Ég vil sjá stofnanir samfé-
lagsins með öflug eftirlitskerfi.
Stofnanir sem veita frjálsu fram-
taki einstaklinga aðhald og móta
leikreglur. Ég vil sjá öflugt velferð-
ar- og menntakerfi þar sem litið
er til framtíðar og hugað að þeim
verðmætum sem búa í hverjum ein-
staklingi. Ég vil sjá stofnanir sam-
félagsins byggja á samvinnu og
skilvirkni þar sem árangur er mæli-
kvarðinn á gæði þeirra. Ég vil lifa í
samfélagi þar sem ríkir jafnræði og
jafnréttti, samfélagi þar sem jöfn-
uður birtist fyrst og fremst í jöfnum
tækifærum. Ég vil sjá stjórnmál
þar sem borin er virðing fyrir ein-
staklingum, þar sem mannskilning-
urinn er grundvallaður á tillitssemi
og lýðræði og réttur einstaklinga á
mannsæmandi lífi er í fyrirrúmi.
Ég tel að Ingibjörg Sólrún og Sam-
fylkingin geti gert þessar hugmynd-
ir að veruleika. Þess vegna vel ég
Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttir sem
formann Samfylkingarinnar. ■
Kjósum Ingibjörgu Sólrúnu
INGA SIGRÚN ATLADÓTTIR
KENNARI OG GUÐFRÆÐINGUR
SKRIFAR UM FORMANNSKJÖR
Í SAMFYLKINGUNNI
JÓN JÓNSSON
FYRRVERANDI VAGNSTJÓRI
SKRIFAR UM SORPHIRÐU Í REYKJAVÍK
Ég vil sjá stjórnmál
þar sem borin er
virðing fyrir einstaklingum,
þar sem mannskilningurinn
er grundvallaður á tillits-
semi og lýðræði og réttur
einstaklinga á mannsæm-
andi lífi er í fyrirrúmi.
,,
Sorphirða á villigötum
Í Fréttablaðinu á mánudaginn
voru gerð þau mistök að sagt
var að lopapeysa sem Cinta-
mani framleiðir kosti 19.960.
Það er rangt því peysan kostar
16.960 krónur.
■ LEIÐRÉTTING