Fréttablaðið - 03.02.2005, Blaðsíða 32

F2 4 3. febrúar 2005 FIMMTUDAGUR
Vinningar verða afhendir hjá BT Smáralind. Kópavogi. Með því að taka þátt ertu kominn í SMS klúbb. 99 kr/skeytið
Sendu SMS skeytið JA MFF á
númerið 1900 og þú gætir unnið.
Vinningar eru: • Miðar fyrir 2 á Meet the Fuckers
• Varningur tengdur myndinni • DVD myndir • Margt fleira.
11. hve
r
vinn
ur!
Ég er hér í framhaldsnámi í lögfræði
við University of Chicago, og bý í út-
hverfi borgarinnar, sem heitir Hyde
Park, og er samblanda af litlu þorpi
og háskólahverfi, enda byggt í kring-
um háskólann. Það eru þó ekki nema
tíu mínútur niðrí miðbæ með strætó.
Þetta er mjög fínt og ég fæ tækifæri
til þess að upplifa að búa í stórborg
þrátt fyrir að vera aðeins frá miðborg-
inni. Chicago er þriðja stærsta borgin
í Bandaríkjunum, og er í miðvestur-
ríkjunum, þar sem hjarta Bandaríkj-
anna er. Hún er ekkert mjög fjöl-
menningarleg og í raun mjög banda-
rísk. Íbúarnir eru mjög vingjarnlegir,
og fyrir lokaðan Íslending sem er van-
ur ekkert alltof opnu fólki eru þeir
kannski einum of og stundum er mér
boðið far af fólki sem ég þekki ekki
neitt. Það býr ekkert að baki, heldur
er borgarbragurinn einfaldlega svona.
Chicago er oftast kölluð Windy City,
og er auðvitað þekktust fyrir blúsinn,
djassinn, Al Capone og Michael Jord-
an. Það kom mér samt svolítið á
óvart hversu lítið er af myndum og
minnismerkjum um Jordan og ég
hef ekki enn gerst svo fræg að sjá
leik með Chicago Bulls. Ég hafði
engan sérstakan áhuga á djass og
blús, en er núna nánast orðin for-
fallinn fíkill, sérstaklega í blúsinn.
Ég reyni að nýta hvert tækifæri til
þess að fara á uppáhaldsstaðinn
minnn, „Buddy Guy Leugent“, en
það er reykmettaður staður í mið-
borginni, þannig að maður fær það
á tilfinninguna að vera kominn aft-
ur til gamla tímans, þegar blúsinn
varð til.
Miðbærinn í Chicago þykir mjög
þrifalegur og hreinn, og þeir sem
hafa komið til borga eins og New
York og Boston segja hana mun
þrifalegri en þær. Þeir eru nýbúnir að
byggja hérna útivistargarð með upp-
lýstu skautasvelli, þannig að ef ein-
hver vill fara á draumastefnumótið
eins og bíómyndunum, þá er upplagt
að fara þangað. Svo er hér líka bar á
89. hæð í Hancock Tower, en þangað
er mjög gaman að fara og fá sér einn
kokteil og horfa yfir alla borgina.
Þegar ég fer út að borða, fer ég aðal-
lega á Núðluhúsið hérna í Hyde Park,
þar fæ ég bestu núðlurnar.
Heimabær Al Capone og Michael Jordan
Það er stuð þegar vor- og sumar-fatnaðurinn fer að streyma inn íverslanir. Þó að lítið sé um stökk-
breytingar í tískunni koma alltaf inn ný
áhrif og ný „trend“. Núna kemst enginn
í gegnum vorið nema að eiga mussu,
vítt pils og fullt af skarti. Margir gætu
túlkað þetta sem endalaus hippaáhrif
en það er ekki hægt að segja að þetta
komi allt frá hippatímanum. Þetta er í
raun þjóðernistíska. Hönnuðirnir leita í
hefðir margra þjóða og blanda því sam-
an svo úr verður einn skemmtilegur
tískugrautur. Mikið er lagt upp úr skarti
sem á að vera úr tré og betra er að hafa
meira en minna af því. Það gætir áhrifa
frá Indlandi í skyrtum og þær eiga að
vera skrautlegar, helst með bróderí.
Mikið er um toppa með afrískum áhrif-
um þar sem perlur og steinar eru saum-
aðir í flíkurnar. Öllum afrísku toppun-
um fylgir mikil pilsatíska. Þau eru rykkt
til að fá vídd í þau og oftast eru þau í
nokkrum stykkjum. Mikið er um hné-
síð pils en síð pils koma einnig sterk
inn. Pilsin eru ýmist úr bómullarefnum
eða öðrum léttum náttúrulegum efnum
sem geta flaksast til í rokinu. Einlit pils
eru alltaf klassísk en með þjóðernistísk-
unni koma margvísleg mynstur sem
gaman er að klæðast. Stígvél með fyllt-
um hæl eru ógurlega flott við pilsin og
svokallaðir „jesúsandalar“ verða mikil
tískuvara þegar það fer að hlýna al-
mennilega í veðri. Þótt sniðin séu alltaf
að víkka verða konur að varast að vera í
víðu pilsi við mussu því þá missir lík-
aminn allar útlínur. Mussurnar eru því
flottastar við
þröngar galla-
buxur og það er
fallegra að vera
í aðsniðnu við
víðu pilsin.
Beltin koma
að góðum
notum við
þjóðernis-
dressin og
gefa fal-
legt yfir-
bragð. Fyrir
þær sem eru
með ofnæmi
fyrir búðarrápi
geta rótað í
skápunum hjá
ömmu í von
um að hnjóta
um þjóðernislega
flík. Svo er
náttúrlega
a l l t a f
h æ g t
að sauma
sér sandala
úr gæru-
skinni. Þeir yrðu
án efa æðislegir við
gallabuxur og væri svar
okkar íslendinga við
þjóðernistískunni.
Stærðin virðist ekki skipta máli
Edith Piaf
enn ótrúlega
vinsæl
Stórsýningin Híbýli vindanna
sem sýnd er í Borgarleikhúsinu
gengur að sögn miðasölunnar
alveg glimrandi vel, og virðast
leikhúsgestir ekki hafa tekið
mikið mark á blendnum við-
brögðum gagnrýnenda. Tala
menn þar á bæ um annað
Chicago æði. Reiknað er með
að sýningin verði á fjölunum
að minnsta kosti til 30. apríl,
og eru þegar farnir að seljast
miðar á þá sýningu og ekki
hægt að fá miða í góð sæti
fyrr en í mars.
Hjá Þjóðleikhúsinu bera
menn sig nokkuð vel, en nei-
kvæð umræða um sýninguna
Öxin og jörðin hefur haft ein-
hver áhrif á gengi hennar.
Reiknað er með að leikgerðin
klári sínar ellefu sýningar en
næst á stóra sviðinu verður
Mýrarljós í leikstjórn Eddu
Heiðrúnar Bachman en sú sýn-
ing verður frumsýnd 10. febrú-
ar.
Flaggskip Þjóðleikhússins
og sú sýning sem nýtur hvað
mestra vinsælda er Edith Piaf,
og er hún ef til vill sönnun
þess að stærð skiptir ekki öllu
máli en hún gengur ótrúlega
vel. Það er nánast ógerlegt að
fá miða á sýninguna og er
uppselt í góð sæti fram til 18.
mars.
Bjargey Ólafs-dóttir er þessadagana með
sýningu í Hafnar-
húsinu. Hún er svo
á leiðinni á kvik-
myndahátíðina í
Berlín. „Ég mun fara á fullt af fyrirlestr-
um og svoleiðis þarna. Í mars fer ég svo
til Noregs í þrjá mánuði þar sem ég fer á
norskan styrk og verð þar í listamanna-
vinnustofu. Ég er á sífelldu flakki.“
Stóri græni bakpokinn
minn. Þetta er risastór
fjallapoki sem ég keypti
þegar ég var nítján ára og
var að byrja í hjálparsveit
skáta. Ég skipti um dvalar-
stað á um það bil þriggja
mánaða fresti út af vinnunni og því hef-
ur hann farið víða. Eitt sinn svaf ég í
snjóhúsi uppi á fjöllum og þangað fór
græni bakpokinn með mér.
Marglituð teygja. Þetta er svona
teygja sem er notuð í teygjutvist og ég
keypti í dótabúð á Ísafirði.
Lítill, léttur og skrítinn hlut-
ur. Ég nota hana til að
skreyta íbúðirnar mínar. Ég
flyt svo oft og í hús sem eru
fullbúin og tek þá svona litla
hluti með mér til þess að
skreyta og þessi teygja er einn af þeim.
Fartölvan mín. Ég skil hana eigin-
lega aldrei við mig því ég nota tölvuna
helling í vinnuna mína. Ég gæti ekki
verið án hennar.
Ég vel samt alltaf
létta og þægilega
hluti sem auðvelt
er að ferðast með.
En tölvan er
bráðnauðsynleg.
Tumi Magnús-son myndlist-armaður er
þessa dagana að
kenna í Listahá-
skóla Íslands. Í
næstu viku fer hann
til Noregs þar sem hann verður í tíu
daga. „Um næstu mánaða-
mót fer ég svo til New York
vegna listasýningar sem ég
tek þátt í.“
Stigi. Hann er nauðsynlegur
til þess að lifa af hversdag-
inn. Það er svo oft sem mað-
ur þarf að yfirstíga eitthvað
og þá getur verið einstaklega
hentugt fyrir manneskjuna
að hafa stiga. Það er allavega
mjög nauðsynlegt í
svona yfirfærðri
merkingu.
Fallhlíf. Hún er
nauðsynleg fyrir
mig ef ég þarf að
hoppa niður eða ef
ég dett niður. Ég
hef ekkert farið í
raunverulegt fallhlífarstökk og það er
ekkert á dagskránni. En ég hef oft far-
ið í óraunveruleg fallhlífarstökk þar
sem ég þarf eitthvað til þess að draga úr
fallinu.
Brauðsneið. Hún er mannin-
um nauð-
s y n l e g
svo hann
deyi ekki
úr hungri. Einnig
er hún mér nauðsynleg að því
leyti að hún heldur mér við
jörðina. Hún er í rauninni bæði
andleg og líkamleg næring,
brauðsneiðin.
Bakpoki og brauðsneið
Listamennirnir Bjargey Ólafsdóttir og Tumi
Magnússon völdu þrjá ómissandi hluti.
Horft yfir til Chicago
„Borgin þykir alveg ótrúlega þrifaleg.“
Víð pils
Þau spila stórt hlutverk í
þjóðernistískunni.
Elegant
Suðuramerískur toppur úr silki með
hekli. Hann er úr versluninni Zara.
Endalausir steinar
Einfaldur bolur verður svalur þegar
búið er að sauma á hann alla þessa lit-
ríku steina. Hann fæst í Karen Millen.
Tö
ff
ar
al
eg
t
M
u
ss
u
r
er
u
t
ö
ff
ar
al
eg
ar
v
ið
g
al
la
b
u
xu
r
o
g
f
u
llt
a
f
sk
ar
ti
. Þ
et
ta
d
re
ss
e
r
ú
r
To
p
S
h
o
p
.
Frá borginni minni Katrín Hallgrímsdóttir býr í Chicago
Hippaleg stígvél
Stígvél með fylltum hæl
koma eins og himna-
sending inn í þessa
tísku og henta sérlega
vel við íslenskar að-
stæður.
Þjóðernistíska ryður sér rúms
Í sauðskinnsskóm
og gallabuxum