Tíminn - 07.01.1975, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Þri&judagur 7. janúar 1975.
„Nei, Katrin, kauptu pípu. Sjáðu lakkríspípurnar
þarna á hillunni".
,,Ég kaupi líka eina handa þér, þú sem annars reykir
ekki, en þú f ærð hana ekki f yrr en við komum heim".
„Kauptu þá þá þriðju handa sjálfri þér, svo að við get-
um þótzt reykja öll þrjú", sagði Jóhann glaður eins og
lítill drengur.
„Það veltur nú á því, hvað dýrar þær eru", svaraði
hún En niðurstaðan varð sú, að hún keypit þrjár litlar
lakkríspípur, og þegar hún var búin að reka þessi við-
skipti, sneru þau af stað heimleiðis.
Þau hvíldu sig við ferjusundið og snæddu það, sem eft-
ir var af nestinu. Þá var liðið að kvöldi, og sólin var tekin
að síga að skógivöxnum vesturásnum. Blakkur skuggi
færðist yfir ströndina, en úti á sundinu og handan þess
var enn glampandi sólskin.
„Gengur gufubáturinn ekki hér með ströndinni, Jó-
hann?" spurði Katrín.
„Jú-jú".
„Eigum við ekki að hætta við að fara landleiðina og
fara með bátnum? Það verður ekki mikið dýrara. Við
yrðum hvort eð er að fá vagn í Haraldsbæ, því að þú get-
ur ekki gengið öllu lengra í dag, heldur en þú ert búinn".
Það hýrnaði yf ir Jóhanni. „ Já, Katrín. Við tökum okk-
ur far með gufubátnum. Hann kemur frá AAaríuhöfn í
kvöld, hann ætti að vera kominn hingað um áttaleytið".
„Þá gerum við það", sagði Katrín, sem sjálf var þegar
farin að hlakka til sjóf erðarinnar. — „ En Jóhann", bætti
hún við hugsi, „hvað verður þá um kænuna í Bómar-
sundi?"
„Æ, hver skrattinn", sagði Jóhann vonsvikinn. „Henni
verðum við að koma heim".
„Já, þaðverðum viðaðgera", sagði Katrín. Þeim varð
báðum orðfall. Leiðin til Bómarsunds, sem verið hafði
svo Ijúf og skemmtileg um morguninn, óx þeim allt í einu
í augum nú um sólarlagsbilið.
Loks datt Jóhanni ráð í hug. „Við getum farið af guf u-
bátnum í Sundi og tekið kænuna og róið þaðan heim.
Gufubáturinn kemur við í Bómarsundi".
„Langar þig til að fara með gufubátnum, Jóhann?"
„Æ-já. Ég hefði gaman af því að koma á f lot einu sinni
enn".
„Förum við þá út á sjálft hafið?"
„Nei, út á sjálft hafið förum við eiginlega ekki, en við
siglum norður Sviðið, og þar er þó drjúgur spölur til
beggja landa".
„Þá förum við með guf ubátnum", sagði Katrín ákveð-
in og rif jaði upp í huga sínum orð læknisins, að Jóhann
yrði að vera í sem beztu skapi.
Seintá áttunda klukkutímanum heyrðist skipsblástur,
og rétt f sömu andrá kom litli skerjagarðsbáturinn fyrir
nesoddann. Hann lagðist við bryggjuna, og þau hjónin
hröðuðu sér um borð. Að fám mínútum liðnum var land
göngubrúin dregin upp og sjóferðin hófst. Báturinn hélt
suður sundið, sömu leið og hann hafði komið, og stefndi
út á Sviðið, hið mikla haf í vitund allra Álendinga. Það
var dásamlegt að horfa á strendurnar, laugaðar skini
kvöldsólarinnar, líða fram hjá. Sums staðar voru þær
lágar, og þar óx sef í grunnum víkunum, og þar özluðu
letilegar kýr hópum saman fram og aftur og slöfruðu í
sig grasið. Annars staðar gengu naktir, þverhníptir
klettahöfðar fram í sjóinn. Það var í hæsta lagi, að fá-
einar skældar og kræklóttar dvergfurur hefðu fest þar
rætur í skorum eða skútum. Hér og þar teygðu skógar-
rungur sig niður að f læðarmálinu, og neðstu trén, vaxtar
miklir elrirunnar, slúttu jaf nvel sums staðar alveg niður
að tæru vatnsborðinu. Er lengra dró frá sjónum, uxu
barrtré og lauftré hlið við hlið, og þar glitraði á haust-
sölnað laufið i dökkgrænum barrbreiðunum.
Sundið breikkaði smámsaman, og síðan tók Kórsnes-
fjörðurinn við, sagði Jóhann. Ot úr honum var farið
gegnum stuttan ál, og þá blöstu bláar unnir Sviðsins við
augum ferðalangsins. Eins og Jóhann hafði sagt var
siglt norðaustur yf ir f lóann. Strendur Alands sáust gerla
handan hans, en í suðri sást aðeins mjög ógreinilega til
lands í kvöldskininu.
Sólin gekk undir, og það kólnaði mjög snögglega. Sjór-
inn tók á sig skuggalegan, grænleitan blæ og litlar, kvik-
ar bárur léku við kinnungana. Jóhann og Katrín höfðu
setið á afturþiljum, þar sem farangrinum var hlaiðið
saman.
„Komdu, Katrín", sagði Jóhann, þegar báturinn var
komin spölkorn út á f lóann. „ Við skulum fara upp á ef ri
þiljurnar, því að þar er betri útsýn".
Þau römbuðu upp á efri þiljur,þar sem finar fúr með
hatta og prúðbúnir fyrirmenn stóðu með sjónauka á
lofti. Katrín fór hjá sér, því að hún var aðeins með
baðmullarskýlu yfir höfðinu og í stuttri treyju og með
Ijóta skóá fótunum. En samt sem áður var hún heilluð af
allri dýrðinni. Þarna kom hún auga á fólk, sem hún
þekkti. Larsson sat þarna og reykti digran vindil og
skrafaði viðókunnugan herramann, og úti við brjóstriðið
stóð frú Engman. — Það kólnaði nú óðum, og farþegarn-
7. janúar
7.00 Morgunútvarp.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veöurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Viö vinnuna: Tónleikar.
14.35 Dauöasyndir menn-
ingarinnar. Vilborg Áuöur
Isleifsdóttir menntaskóla-
kennari les þýöingu sina á
útvarpsfyrirlestrum eftir
Konrad Lorenz. Fyrsti kafl-
inn nefnist: Offjölgun.
15.00 Miödegistónleikar:
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir). Tón-
leikar.
16.40 Litli barnatiminn. Anna
Brynjúlfsdóttir stjórnar.
17.00 Lagiö mitt. Berglind
Bjarnadóttir sér um óska-
lagaþátt fyrir börn yngri en
tólf ára.
17.30 Framburöarkennsla i
spænsku og þýsku
17.50 Tónleikar. Tilkynning-
ar.
18.45 Veöurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Svipleiftur úr sögu
tyrkjans. Sverrir
Kristjánsson sagnfræðingur
flytur fimmta erindi sitt:
Sjúklingurinn viö Sæviðar-
sund.
20.00 Lög unga fólksins.
Ragnheiður Drifa Stein-
þórsdóttir kynnir.
20.50 Aö skoöa og skilgreina.
Björn Þorsteinsson sér um
þátt fyrir unglinga.
21.20 Myndlistarþáttur i um-
sjá Magnúsar Tómassonar.
21.50 Tónleikakynning. Gunn-
ar Guðmundsson segir frá
tónleikum Sinfónluhljóm-
sveitar Islands I vikunni.
22.00 Fréttir.
22.15 Veöurfregnir Kvöidsag-
an: „t verum”, sjálfsævi-
saga Theódórs Friöriksson-
ar. Gils Guðmundsson les
(16).
22.35 Harmonikulög. Allan og
Lars Erikson leika.
23.00 A hljóðbergi. „The Mer-
chant of Venice”. — Kaup-
maðurinn i Feneyjum — eft-
ir William Shakespeare.
Með aðalhlutverk fara:
Michael Redgrave, Peter
Neil, John Westbrook, Paul
Danemann og Nicolette
Bernard. Leikstjóri: R.D.
Smith. Fluttir verða þættir
úr leikritinu.
23.55 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
ÞRIÐJUDAGUR
7. janúar 1975
20.00 Fréttir og veður
20.30 Dagskrárkynning og
auglýsingar
20.35 Söngur Sólveigar.
Finnskt framhaldsleikrit i
þremur þáttum. Aðalhlut-
verk Leena Uotila, Lii-
samaija Laaksonen og Aino
Lehtinmahi. 1. þáttur. Þýð-
andi Kristin Mantyla. Sagan
gerist I Finnlandi um og
eftir heimsstyrjöldina siö-
ari. Aðalpersónan er finnsk
stúlka, Sólveig, og er saga
hennar rakin frá fæðingu til
fullorðinsára. Foreldrar
hennar eru drykkjufólk, og
sinna litið um barnið svo
uppeldið lendir að mestu á
afa hennar og ömmu.
(Nordvision — Finnska
sjónvarpiö)
21.20 (Jr sögu jassins. Þáttur
úr myndaflokki, sem
danska sjónvarpið hefur
gert um jassinn og sögu
hans. Rætt er við fræga
jassleikara og söngvara,
sungnir negrasálmar og
leikin jasstónlist ýmiss
konar. Meðal þeirra sem
fram koma I þættinum, eru
Sonny Terry, Eubie Blake
og Bessie Smith. Þýðandi
Jóhanna Jóhannsdóttir.
(Nordvision — Danska sjón-
varpiö)
22.00 Heimshorn. Frétta-
skýringaþáttur.
22.30 Dagskrárlok.