Tíminn - 15.01.1975, Blaðsíða 15

Miðvikudagur 15. janúar 1975.
TÍMINN
15
0 Eldsvoðinn
fer það i brunahana niðri á
Reykjavikurvegi, á móts við hús-
ið nr. 23, en um leið og þeir byrja
að draga úr þeim hana, minnkar
hjá okkur. Þriðji haninn, sem við
tengjum við, er við gömlu
farangursbygginguna, en það er
endaleiðsla, sem þornar við allt
þetta álag. Þá er hafizt handa um
að leggja tvöfalda leiðslu frá
brunahana hjá Hótel Loftleiðum,
en það verk gekk seint. Slöngurn-
ar eru léttar svona tómar en
hvassviðri mikið. Veðurstofan
sagöi okkur eftir á, að það hefði
verið 9 vindstig, en gustað upp i 11
i hryðjunum. Svo að slöngurnar
fuku bara út úr höndunum á
mannskapnum. Meðan þessu fór
fram, magnaðist eldurinn. Vatnið
frá Loftleiðahótelinu komst ekki á
fyrr en eldurinn var kominn i
þakið á flugskýlinu, og þá var úti
vonin um að bjarga þvi.
• — En björgunarstarfið hófst
um leið og eldsins varö vart?
— Já, það má segja það, en þvi
miður var það of rólegt til aö
byrja með. Það var eins og menn
tryðu þvi ekki, að kviknaði i flug-
skýlinu sjálfu. Þegar ég kem á
staðinn, er búið að bjarga litlu
vélinni, TF-RÓS, gömlu vélinni
hans Björns Pálssonar. Ég spyr,
hvort það séu fleiri vélar i skýl-
inu, en sé ekki Fokkerinn vegna
reyks. Mér var þá sagt frá henni,
og þegar ég haföi litið á hana og
séð að hún var á tékkum, sagði ég
þeim Flugfélagsmönnum að fara
umsvifalaust út með hana. Þeir
töldu vandkvæði á þvi, en ég stóð
fast á minni skoðun, og þvi fór
vélin út. Eftir það er hafizt handa
um að bjarga öllu lauslegu, sem
til náðist, þangað til eldurinn
komst i skýlið.
— Þú hefur verið þeirrar
skoðunar, að flugskýlið væri i
hættu, enda þótt eldurinn virtist
viðráðanlegur þarna i viðbygg-
ingunni?
— Ég hef alltaf verið þeirrar
skoðunar, að það myndi allt fara,
ef þaö kviknaöi i þarna. Þetta er
svoleiðis rosabygging. t veggjum
og þaki skýlisins var nánast
sprengiefni, það er ekki hægt að
kalla þaö öðru nafni. Það er ein-
angrað með gömlu braggatexi og
inni i þvi er tjörupappi, sem
notaður var i braggana. Þetta er
það alversta gagnvart eldi, sem
hægt er að eiga við. Enda flaug
eldurinn eftir þakinu, þegar hann
komst i þurran pappann.
— Það var þó bjargað þvi, sem
hægt var?
— Já, en það hefði mátt byrja
fyrr á þvi. Hins vegar gekk prýði-
lega, eftir að það byrjaði, og von-
um framar. Það var hætt við
skýlið um leið og eldurinn komst i
það, en farið að bjarga úr eldhúsi
og pappirum úr skoðunardeildum
i viðbyggingunni að austanverðu.
Þá einbeittum við okkur lika að
þvi að verja fragtafgreiðsluna og
siðan farþegaafgreiðsluna fyrir
neistafluginu, sem var gffurlegt
af texinu. Til vonar og vara voru
vörurnar i fragtafgreiðslunni
drifnar út, og i neistafluginu
kviknaði i varningnum á einum
vagninum, þegar þeir voru komn-
ir um 50 metra frá dyrunum.
— En eldurinn komst aldrei i
farangursgeymsluna?
— Nei, það tókst að verja hana.
1 öllu þessu eldhafi náði eldurinn
ekki þangað. FlugvallarbiHinn
var við norðurgaflinn og slökkvi-
liðið með vatnið frá Hótel Loft-
leiðum á hinum gaflinum.
— Þið fenguð aðstoð frá Kefla-
vikurflugvelli, var það ekki?
— Ja, það komu þarna tveir bil-
ar frá Keflavikurflugvelli, en
eiginlega bara til að pusa úr
þeim. Sveinn bauð þessa aðstoð,
en hún var ekki þegin, við afþökk-
uðum hana, við Gunnar, hvor i
sinu lagi, og án þess að vita af
neitun hins. Það verður nú sjálf-
sagt einhver kjaftagangur uppi
um þetta, en það var álit okkar
beggja, min og Gunnars, að okkur
vantaði ekki tæki, okkur vantaði
ekki menn. Þó að ekið sé með tvo
bila með vatni sunnan úr Kefla-
vik, þá var það ekki það, sem
okkur vantaði á þetta bál. Það
var alveg tilgangslaust að koma
meö þessa bila. Við áttum ekkert
vatn aflögu handa þeim.
— Hvenær er svo búið að
slökkva eldinn?
— Þetta er búið um 9-leytið i
morgun. Reykjavikurslökkviliðið
er með vakt ásamt okkur til kl. 6,
þá fara þeir heim, og okkar menn
fara um 9-leytið. Siðan höfum við
skroppið eina ferð til þess að
slökkva i glóðum, sem tóku sig
upp.
— Var ekki hætta af lausum
járnplötum?
— Jú, vissulega, en um leið og
vinnuflokkarnir komu i morgun,
fengum við þá til að setja þær inn
i grunninn aftur og reyna að
fergja þær.
— Að lokum, Guðmundur?
— Ég tel, að það hafi verið stað-
iðað þessu eftir föngum, það varð
ekki við þetta ráðið, en umfram
allt erum við innilega þakklátir
öllum, sem þarna gengu að verki,
fyrir gott og fórnfúst starf,
slökkviliðsmönnum og öðrum.
0 Hvammstangi
Fólk hefur haldið sig að mestu
innan dyra. Sumir hafa verið
innifenntir, og ekki komizt út, og
ekki heldur getað haft samband
við nágranna sina vegna sima-
sambandsleysisins, til þess að
biðja þá að moka sig út.
Ekki eru horfur á þvi, að gert
verði viö rafmagnsbilunina, sem
er hér i spennistöð staðarins, fyrr
en veður lægir og viðgerðarmenn
og efni fæst frá Blönduósi. Ekki
vita menn enn sem komið er hvar
bilunin er á Vatnsneslinunni
norðan Hvammstanga, þar eð
ekki hefur verið hægt að kanna
það enn.
Þrátt fyrir rafmagnsleysið hafa
menn það gott hér á Hvamms-
tanga, þvi þeir njóta hitaveitunn-
ar, sem tekin var i notkun i árs-
lok 1972. Sjúkrahúsiö hefur sina
eigin rafstöð, svo þar hefur verið
ljós, þótt ljóslaust hafi verið
annars staðar.
Úti á legunni hafa legið þrir
rækjubátar, en ekki hefur verið
hægt að sjá til þeirra, og var ekki
i gær vitað, hvert ástand þeirra
væri. Bátarnir liggja mannlausir
við legufæri.
Nóg mjólk hefur verið hjá
mjólkursamlaginu. Nóg hafði
verið komiö af mjólk fyrir helg-
ina, svo hægt hefur verið að vinna
við hana á mánúdag og þriðjudag.
Hvammstangabúar eru mjög
óánægðir með simasambands-
leysið, sem verið hefur innan
staðarins. A simstöðinni eru
varageymar, sem eiga að koma
inn, ef rafmagnið fer, og á þá
sjálfvirka stöðin að vera gangfær
i 24 stundir eftir að rafmagnið fer,
en það varð ekki nú. Einnig eru
menn á Hvammstanga mjög
óánægðir yfir þvi, að Rafmagns-
veiturnar skuli ekki koma með
neinar fréttatilkynningar vegna
rafmagnsleysisins. A Hvamms-
tanga er einnig litið eða ekkert
viðgeröarefni til þess að gera við
bilanir, og veröur það að koma
frá Blönduósi.
Ekki er gott að segja um það
enn, hvort isskápar og frystikist-
ur hafi skemmzt er rafmagnið
fór, en nú er svo komið, að ein-
hverjir eru farnir aö bera út úr
kistunum matvæli og setja þau út
i skafla til þess að geyma matinn
þar.
Fyrir utan rafmagnsleysiö á
Hvammstanga og á Vatnsnesi
hefur rafmagn aðeins farið af
Vestur-Húnavatnssýslu i einn og
hálfan klukkutima frá þvi seinni
hluta laugardags, svo segja má,
að það hafi haldizt þar á mjög
stöðugt.
0 Kraftaverk
eftir átta til tiu skipti hjá okkur i
hljóðmeðferðinni. Þá fara börnin
að fá áhuga á þvi að lesa sjálf.
Meðferðinhjá Michalsen kostar
20 krónur danskar i hvert skipti.
Þetta varð miklu kostnaðar-
samara fyrir foreldra Idu vegna
þess að þau þurftu að fara langan
veg til Nastved, og bensinið er
dýrt. A siðasta vori reyndi þvi
móðir Idu að fá sjúkrasamlagið
til þess að taka þátt i kost-
naðinum, en það reyndist algjör-
lega ómögulegt. Þar er ekki
greiddur kostaður, sem stafar af
þvi að fá lækningu hjá náttúru-
læknum.
— Ég var ævareið, segir Lis
Westh-Jensen. Hefði Ida til
dæmis fótbrotnað, hefðum við
fengið aðstoð við að koma henni
á sjúkrahúsið. En nú urðum við
að greiða allan kostnaðinn sjálf
— þrátt fyrir það að við gætum
sýnt fram á að meðferðin var
lifsnauðsynleg fyrir Idu.
Fjárhagsvandræðin leystust
þó, er foreldrum Idu tókst að
kaupa segulband hjá Michaelsen.
Annars eru þessi bönd alls ekki
seld nema i undantekningartil-
fellum Þetta var eina lausnin,
hvað við kom Idu. Nú getur hún
hlustað á segulbandið heima hjá
sér á kvöldin.
— Nú förum við aðeins til
Nastved annað slagið til þess að
láta lita þar á Idu, segir frú
Westh-Jensen. Og i hvert skipti
kemur i ljós, að henni hefur batn-
að töluvert. Hljóðstraumarnir i
likama hennar verða stöðugt
réttari....
Það er tæpast nauðsynlegt að
fara til Nastved til þess að fá að
vita, að Ida er orðin betri. Það
kemur greinilega fram i daglega
lifinu. Kennurum hennar er það
þó Ijósara en flestum öðrum. Nú
er hún næstum farin að skrifa
alveg villulaust. Hún er lika farin
að geta lært fyrir skólann, án
þess aö pabbi hennar þurfi að lesa
allt fyrir hana inn á segulband,
eins og hann hafði gert i sex ár,
Og það bezta af öllu er, að hún er
kominn úr hjálparbekknum og i
venjulegan bekk.
— Ida er gjörbreytt. Hún er
rólynt og eðlilegt barn, segir
móðir hennar. Það er ekki hægt
að lýsa þvi, hvað hljóðmeðferðin
hefur gert fyrir hana — og fyrir
alla fjölskylduna.
Nú um jólin var reiknað með að
Ida væri fulllæknuð samkvæmt
áliti náttúrulæknisins. Þó getur
vel farið svo, að einhver aftur-
kippur komi einhvern tima á
skólagöngutima hennar, en allt
slikt ætti að vera auðvelt, að lag-
færa með frekari hljóðmeðferð.
— Afturkippurinn getur stafað
af þvi, að spenna kemur aftur,
þegar barnið leggur hart að sér
við ný verkefni i skólanum’, segir
Johana Michaelsen. Ekki er þó
ástæða til þess að hafa áhyggjur
af þvi, Allt þetta á að vera hægt
að lagfæra, og við höfum vissu
fyrir þvi, að orðblind börn geta
jafnvel lært ensku, þýzku og
frönsku.
Kennararnir og sálfræðingar-
nir i skólanum, sem Ida gengur i
eru furðu lostnir yfir framförun-
um, sem hún hefur tekið. Til eru
þeir, sem eru þess fullvissir, að
hljóömeðferðin hafi haft þessi
áhrif, en svo eru lika aðrir, sem
halda þvi fram, að hún hefði
getað breytzt svona án þessa.
Sama máli gegnir um flesta
lækna I Danmörku, þeir skiptast i
tvo hópa, með og á móti.
— Þetta eru einhverjir galdrar,
segir Lis Westh-Jensen, en þeir
hafa gagnað, og hvers getur
maður krafizt frekar?
r
O A vettvangi
fyrirvara, sem gerður var af
hálfu Islendinga, er þeir gerðust
aðilar að Atlantshafs-
bandalaginu, um að á Islandi
yröi ekki herlið á friðartimum,
að það væri algerlega á valdi
tslendinga sjálfra, hvenær hér
væri erlent herlið, og að
tslendingar heföu ekki eigin her
og ætluðu ekki að setja hann á
fót. Samkvæmt þessum
fyrirvara og i samræmi við fyrri
yfirlýsingar vill Framsóknar-
flokkurinn vinna að þvi, að
varnarliðið hverfi úr landi i
áföngum), þó að nú um sinn sé
ekki þingfylgi til að fylgja henni
fram.
Við verðum stöðugt að kynna
þjóðinni forsendur fyrir þessari
stefnu flokks okkar.
Næsta stjórn, sem ætlar að
framfylgja stefnunni um
herlaust Island á friðartimum,
verður að hefja það verk i
byrjun valdaferils sins, láta
einmitt það verkefni „hafa allan
forgang Reynslan hefur kennt
það. Af henni er nauðsynlegt að
læra. H.W.H.

SKIPAUTGCR9 RÍKISINS
AAs. Hekla
fer frá Reykjavik
mánudaginn 20. þ.m.
ausfur um land i hrinq-
ferö.
Vörumóttaka
fimmtudag og föstu-
dag til Austfjarða-
hafna, Þórshafnar,
Raufarhaf nar, Húsa-
víkur og Akureyrar.
Fimmtudaginn 16. jan kl. 20.30
verður haldið skemmtikvöld I Hlégarði i Mosfellssveit.
Dagskrá:
Olafur Jóhannesson flytur ávarp, Guðmundur Jónsson syngur
einsöng við undirleik ólafs Vignis Albertssonar. Karl Einarsson
fer með gamanmál.
Siðan verður spiluð framsóknarvist. Fyrsta kvöldið i þriggja
kvölda keppni. Guðmundur G. Þórarinsson stjðrnar. Góð kvöld-
verðlaun. Heildarvinningur er glæsileg sólarferö til Kanarieyja
með Sunnu.
Allir Velkomnir.
Framsóknarfélag Kjósarsýslu og Mosfellssveitar.
Grór hestur
Grár hestur tapaðist úr girðingu á Mos-
felli i Mosfellssveit i haust. Markaður
heilrifað hægra. Þeir sem gætu gefið upp-
lýsingar um hestinn vinsamlega hringið i
sima 3-83-79.
Tilboð óskast
i eftirtalin tæki og vörubifreið, er verða til
sýnis mánudaginn 20. janúar 1975 kl. 1-4
við áhaldahús Selfosshrepps, Austurvegi
52:
MF traktorsgröfu, árgerð 1965, ásamt
loftpressu, árgerð 1973, Bromway loft-
pressu, ógangfær, árgerð 1966.
Bedford vörubifreið árgerð 1966.
Tilboðin verða opnuð sama dag kl. 5 að
viðstöddum bjóðendum.
Réttur áskilinn til að hafna tilboðum, sem
ekki teljast viðunandi.
Selfossi 13. janúar 1975
Sveitarstjóri Selfosshrepps.
Fjdrmólastjóri
Starf fjármálastjóra hjá Rafveitu Hafnar-
fjarðar er laust til umsóknar.
Umsóknum, ásamt upplýsingum um
menntun og fyrri störf skal skila fyrir 2.
febrúar n.k. til Rafveitustjóra, sem veitir
nánari upplýsingar um starfið.
Rafveita Hafnarfjarðar.
Heilbrigðis-
og tryggingamálaráðuneytið.
10. janúar 1975.
Laus staða
Staða hjúkrunarkonu við heilsugæzlustöðina á Kópa-
skeri er laus til umsóknar. Laun samkvæmt launakerfi
opinberra starfsmanna.
Umsóknir ásamt upplýsingum um aldur, menntun og
fyrri störf sendist heilbrigðis- og tryggingamálaráðu-
neytinu.