Tíminn - 24.01.1975, Blaðsíða 6

6
TÍMINN
Föstudagur 24. janúar 1975.
KVEÐJUORÐ
Guðmundur Hannesson • Indriði Einarsson • Kristján Helgason
Lúðvík Karlsson • Sigurbjörg Guðmundsdóttir • Stefán Ólafsson
Tómas Sigurðsson • Guðmundur Guðmundsson
Föstudaginn 17. þessa mánaðar
lögðu 5 af starfsmönnum Raf-
magnsveitna rikisins flugleiðis af
stað frá Reykjavik og var ferðinni
heitið til Snæfellsness.
Tilgangur fararinnar var að að-
stoða og leiðbeina um byggingu
háspennulinu og spennistöðvar á
Nesinu en mannvirki þessi áttu að
gera Snæfellsnesingum öllum
kleift að fá rafmagn frá hinum
stóru vatnsorkuverum Lands-
virkjunar við Sog og Þjórsá.
Lokaáfangi tengingarinnar var
að hef jast, eftir að tekizt hafði áð
tengja suðurhlutann rétt um jólin,
fyrir harðfylgi starfsmanna Raf-
magnsveitnanna i hörku frosti og
blindhrið.
Nú var veðrið skárra, þennan
örlagarika dag, þótt allmikill
strekkingur væri i lofti og vind-
hviður úr skörðum fjalla.
Ferðin tók snöggan endi. örlög-
in gripu hér i taumana, svo sem
oft gerist i lifi okkar flestra.
Stundarf jórðungi eftir að lagt var
af stað og komið var að mynni
Hvalfjarðar, féll flugvélin til
jarðar og allir, sem i henni voru,
alls 7 manns, létu lifið samstund-
is.
Þeir voru:
Guðmundur Hannesson
yfirverkstjóri
Guðmundur fæddist 12. septem-
ber 1933 að Arnkötlustöðum i
Holtum Rangárvallasýslu. For-
eldrar hans voru Hannes Frið-
riksson bóndi að Arnkötlustöðum
og kona hans Steinunn Bjarna-
dóttir. Systkini Guðmundar voru
6, Hulda, Margrét, Bjarni,
Salvör, Ketill Arnar og Aslaug.
Kona Guðmundar Hannessonar
var Sólveig Halblaub. Þau
eignuðust 4 börn, Elisabetu, sem
nú er 16 ára, Agúst 14 ára, Hannes
12 ára og Arnheiði 9 ára.
Guðmundur vann frá unglings-
árum ávallt hjá Rafmagnsveitum
rikisins. Arið 1948, þá aðeins 15
ára, hóf hann störf við linubygg-
ingar að sumarlagi. Arið 1955 var
hann ráöinn verkstjóri og 1964
yfirverkstjóri linulagna. Auk
verkstjórnar vann hann einnig
við val linustæða, útstikun, mæl-
ingar og hönnun. Siðasta stór-
verkefni hans var undirbúningur
háspennulinu milli Suður- og
Norðurlands, en bygging þeirrar
linu skyldi hefjast eftir 1-2 mán-
uði.
Indriði H. Einarsson
verkfræðingur
Indriði fæddist 8. ágúst 1932 á
Siglufirði. Foreldrar hans voru
Einar Indriðason og Lovisa
Helgadóttir, en eftirlifandi móðir
hans, Lovisa, býr nú hjá dóttur
sinni Sigriði og tengdasyni á
Akureyri. Indriði varð stúdent frá
Akureyri 1953, tók fyrri hluta
verkfræðiprófs við Háskóla
Islands árið 1956, en siðan loka-
próf i rafmagnsverkfræði frá
tækniháskóla i Kaupmannahöfn
árið 1959. Hann starfaði fyrst hjá
Rafmagnsveitu Reykjavikur
1959—64, hjá Bræðrunum
Ormsson h.f. 1964—67, en frá 1967
til dauðadags hjá Rafmagnsveit-
um rikisins, hin siðari ár sem
yfirverkfræðingur framkvæmda-
deildar Rafmagnsveitnanna.
Hann hafði þannig á hendi stjórn
á öllum stærstu framkvæmdum
Rafmagnsveitnanna, þar á meðal
virkjun Lagarfoss, sem væntan-
lega fer að framleiða raforku
fyrir orkuskortandi Austurland i
næsta mánuði.
Indriði var kvæntur Kristinu
Leifsdóttur prófessor og eignuð-
ust þau tvö börn, Einar nú 7 ára
og Hrefnu 5 ára.
Kristján S. Helgason
forstjóri
Kristján var fæddur I Hrisey 8.
febrúar 1945. Foreldrar hans voru
Helgi Sveinsson iþróttakennari á
Siglufiröi og Sólveig
Kristjánsdóttir. Fyrstu upp-
vaxtarár sin átti hann heima á
Siglufirði, en siðar fluttist hann til
Reykjavikur. Kristján var kvænt-
ur Guðrúnu Friðriksdóttur og
varð þeim tveggja barna auðið.
Kristján vann fyrst ýmisleg
skrifstofustörf i Reykjavik, en ár-
ið 1973 stofnaði hann fyrirtækið
Hjólbarðasólunin Bandag h.f. og
veitti þvi forstöðu til æviloka. Þá
var Kristján meðstofnandi og for-
stjóri Þyrluflugs h.f. og var hann
með félaga sinum Lúðvik Karls-
syni i hinni örlagariku og siðustu
ferð 17. janúar.
Lúðvik Karlsson
f lugmaður.
Lúðvik fæddist i Reykjavik 11.
mai 1943. Foreldrar hans voru
Karl Lýðviksson lyfsali og kona
hans Svanhildur Þorsteinsdóttir.
Lúðvik stundaði nám i mennta-
skólanum i Reykjavik, en siðan
fór hann til Englands til
framhaldsnáms i ýmsum grein-
um. Meðal annars lauk hann þar
prófi i ensku i Cambridge og siðar
prófi i kvikmyndaiðn. Atvinnu-
flugmannsprófi lauk hann i
Reykjavik, en siðar prófi i þyrlu-
flugi i Orlando i Florida i Banda-
rikjunum. Systkini Lúðviks eru
Anna Þóra, Sigurður og Ingi-
björg. Eftirlifandi eiginkona Lúð-
viks er Hrafnhildur Helgadóttir.
Börn þeirra eru Helgi 5 ára, Karl,
nú 2 ára og Þorlákur 1 árs.
Sigurbjörg
Guðmundsdóttir
Sigurbjörg var fædd 24. mai
1911 á Arnesi i Arneshreppi
Strandasýslu. Foreldrar hennar
voru Guðmundur Guðmundson og
Steinunn Hjálmarsdóttir. Sigur-
björg var elzt 9 systkina. Hinn 25.
júli 1931 giftist hún Sörla Agústs-
syni frá Kjós i Arneshreppi.
Sigurbjörg og Sörli bjuggu 2
fyrstu árin i Kjós, en siðan 10 ár i
Djúpuvlk, en þaðan fluttu þau ár-
ið 1944 að Kirkjubóli i Valþjófsdal
i önundarfirði.
Þau eignuðust 8 börn, sem öll
eru á lifi, 6 dætur og 2 syni. Nöfn
þeirra eru Jóna, Ásdis, Guðriður
Björg, Erna, Ragnheiður Sigrún
og Kristin, en synirnir Agúst og
Guðmundur
Sigurbjörg heitin var, þegar
hún lézt, á leið til tengdasonar
sins Páls Guðfinnssonar til starfa
þar sem matráðskona hjá vinnu-
flokki hans á Snæfellsnesi.
Stefán ólafsson
verkfræðingur
Stefán fæddist 21. júli 1924 i
Reykjavik. Foreldrar hans voru
Ólafur Sveinsson prentari og
kona hans Elinborg Kristjáns-
dóttir. Stefán lauk stúdentsprófi i
Revkjavik árið 1944, en hóf þá
nám i byggingarverkfræði við
tækniháskólann i Stokkhólmi og
lauk þar prófi árið 1949. Hann
vann á skrifstofu bæjarverkfræð-
ings i Reykjavik á árunum
1949—56. A árunum 1956—64
starfaði hann hjá Steypustöðinni
h.f. i Reykjavik, fyrst sem verk-
fræðingur hennar og siðar sem
ráðunautur. Árið 1958 stofnaði
hann, ásamt öðrum verkfræöing-
um, eigin verkfræðistofu, en hún
starfar enn undir hans nafni. Þá
var Stefán einn af stofnendum
Byggingariðjunnar h.f. Stefán
hafði áður, um tima unnið að
byggingarhönnun fyrír Raf-
magnsveitur rikisins, en fyrir
nokkrum mánuðum hafði hann
gerztað fullu starfsmaður þeirra.
Stefán var giftur Kristinu
Árnadóttur, og börn þeirra eru
Arni Björn, Ólafur Már, Björg,
Auður og Einar Kristján.
Tómas Sigurðsson
verkfræðingur
Tómas var fæddur 7. desember
1938 á Siglufirði. Foreldrar hans
voru Sigurður Þorkell Tómasson
og Maggy Flóventsdóttir. Tómas
lauk stúdentsprófi frá mennta-
skólanum i Reykjavik vorið 1958.
Hann stundaði siðan nám i raf-
eindafræði viö tækniháskólann i
Liverpool og lauk þaðan prófi
vorið 1965. Þegar hann kom, á
sama ári, réðst hann til Lands-
sima Islands, en siðar starfaði
hann hjá Aöalverktökum á
Keflavikurflugvelli.
Haustið 1970 fór hann til Eng-
lands til framhaldsnáms i raf-
eindatækni, og ári siðar lauk hann
prófi i þeirri grein viö Bangor Há-
skóla i Wales. Eftir það starfaði
hann um tima hjá Orkustofnun,
en siðan gerðist hann deildar-
verkfræðingur hjá Rafmagns-
veitum rikisins og vann þar til
dauðadags.
Bygging og gæzla raforkuvera,
út um allt land, i hvers konar
veðrum og sérstaklega að vetri
til, er hættulegt starf i okkar
harðbýla landi. Þeir sem að sliku
vinna eiga engu siður skilið sam-
úð okkar, en þeir sem um tima
þurfa að biða i straumleysi.
Við minnumst margra starfs-
manna Rafmagnsveitna rikisins,
sem hafa hætt sér út i tvisýnu i
hvers konar óveðraham til þess
að lagfæra bilanir og koma aftur
hlýju raforkunnar inn á heimili,
sem um tima hafa orðið að búa
við myrkur og kulda. Mér þykir
hlýða að minnast hér eins atviks
sem olli hörmulegum lifslokum
mæts manns:
Guðmundur Guðmundsson
rafgæzlumaður
Guðmundur rafgæzlumaður
Rafmagnsveitnanna á Þórshöfn
lézt 12. janúar s.l. af völdum of-
reynslu og hjartabilunar, þegar
hann var i blindhrið og kafsnjó að
gegna skyldustörfum sinum við
lagfæringar á bilun raforku-
kerfisins á Þórshöfn.
Guðmundur var fæddur 18.
ágúst 1916. Hann hóf störf hjá
Rafmagnsveitum rikisins 1. júli
1958 og hafði þvi verið starfs-
maður þeirra i 16 ár. Kona Guð-
mundar var Þuriður Þorvalds-
dóttir, sem er látin fyrir nokkrum
árum. Sonur þeirra er Einar Guð-
mundsson sem býr á Þórshöfn.
Guðmundur lætur eftir sig há-
aldraða móður, Elinu Guðmunds-
dóttur, sem nú dvelur á sjúkra-
húsi á Akureyri.
A fimm dögum hafa 8 manns
látið lifið, i starfi fyrir eina stofn-
un. Fjölskyldur og vinir hinna
mörgu manna eiga um sárt að
binda vegna þessara hörmulegu
atburða og stórt skarð er höggvið
i starfsemi þeirra fyrirtækja, sem
þessir mætu menn unnu hjá. Við
rennum ósjálfrátt huganum til
örlagavaldsins. Hver verður
næstur fyrir barðinu — undir
snjóskriðunni — fyrir vindofsan-
um, sem kæfir lif okkar. Við vit-
um það ekki — almættið ræður.
Við starfsmenn Rafmagns-
veitna rikisins, getúm aöeins
vottað aðstandendum djúpa sam-
úö okkar, og við munum vissu-
lega ávallt minnast þessara mætu
manna með söknuði.
Valgarö Thoroddsen.