Tíminn - 26.01.1975, Blaðsíða 10

10
TÍMINN
Sunnudagur 26. janúar 1975
Hundalíf
í borg
örbirgðar
og glæpa
t NEW YORK eru Uu þúsund
matsölustaöir, og þar á meöal eru
matsölustaöir, sem ætlaöir eru
húsdýrum. Og þaö er langt frá
þvi, aö þeir séu meöal hinna lök-
ustu og sóöalegustu. New York er
ómanneskjuleg borg, full af
grimmd og andstyggö, en á henni
er einnig önnur hliö og skammt
öfganna á milli.
Sá,sem hættir sér siödegis inn i
stærsta almenningsgarö borgar-
innar, Central Park, getur gengið
að þvi visu, aö hann verður sleg-
inn niður og rændur.
Stærsti almenningsgarður
borgarinnar, Central Park, er
milli hverfa efnafólksins við
Fimmtutröð og örbirgöarhverfa i
Harlem, þar sem allt getur gerzt.
Haldi maður siðdegis einn sins
liös inn i þennan almenningsgarð,
getur hann gengið að þvi visu að
veröa sleginn niður og rændur.
En i rökkurbyrjun koma fallegir
og bústnir Ikornar þjótandi niður
úr trjánum til þess að leita sér
ætis og snikja sér hnetur. Þeir
flykkjast að þeim, sem þarna
kunna að vera, teygja jafnvel
framlappirnar upp á buxna-
skálmarnar, og þetta gera þeir af
þvi, að margir miskunna sig yfir
þá I þessari borg, þar sem
grimmd i garð manna á sér litil
takmörk. 1 New York lifa lika
sumir hundareins og furstar, þótt
þar séu aftur á móti til furstar,
sem lifa hundalifi.
1 Fimmtutröð, skammt frá
Rockfeller Center, er til dæmis
veitingastaður hunda, þar sem
eigendur þeirra geta brugðið sér
inn með þá á heitum dögum, svo
að þeir geti svalað þorsta sinum
— eða þá satt hungur sitt, þegar
svo stendur á. Við 65. götu er ann-
ar slikur staður og ekki siðri. Það
eru fyrst og fremst hundar, sem
þarna fá framreiddan mat eftir
öllum kúnstarinnar reglum, rétt
eins og hverjir aðrir vandfýsnir
gestir, en þar er köttu'm einnig
ASCO TRYGGIR GÆÐIN
Þér getið búist við sann-
gjörnu verði, fullkomnum
gæðum og góðri endingu.
Þess vegna er ASCO-kúplings-
diska að finna I ameriskum,
evrópskum og japönskum bif-
reiðum I yfir 90 löndum. Toy-
ota og Mitsubishi nota ein-
göngu ASCO-kúplingsdiska.
Næst er þér þurfiö á kúplings-
diski að halda — þá biðjið um
kúplingsdisk frá ASCO.
Ármúla 24 ' Sími 8
Reykjavík
JOHNS-MANVILLE
glerullar-
9 einangrun
er nú sem fyrr vinsælasta og öruggasta glerull-
areinangrun á markaðnum í dag. Auk þess fáið
þér frian álpappir með. Hagkvæmasta
einangrunarefnið I flutningi. Jafnvel flugfragt
borgar sig.
Munið Johns-Manville i alla einangrun. "V*.
Hagkvæmir greiðsluskilmálar.
Sendum hvert á land sem er.
WftH JÓN LOFTSSON HfT
Hringbraul 121 . Simi 10-600
anim
ourmet
Hér er hundamatsölustaður viö 65. götu, þar sem fæst allt, sem hundur getur girnzt, ef ekki skortir dal
ina.
þjónað — „til borðs”, ef svo má
segja.
Við skulum lita þarna inn. Ung
stúlka kemur inn með tvo hunda,.
vandlega klippta, svo að þeir
minna helzt á ljón. Hún lítur á
matseðilinn (þvi að það gera
hundarnir ekki sjálfir) og biður
um kjúklingalifur handa öðrum
hundinum, en rétt dagsins, steikt
nýru, handa hinum. Hún veit sem
sénákvæmlega, hvaðhvor um sig
kýs helzt. Maturinn er borinn
fram á litil borð, sem hæfa stærð
hundanna, og eru á palli i aöal-
matsalnum innan við hárauðan
flosstreng. Þjónninn sér lika um,
að aðrir hundar, sem nógu há-
ættaðir eru til þess, að komið sé
með þá á þennan stað, geti vætt
kverkarnar á eins konar bar.
Leikföng
— Ég vil fá sex nýárskökur, ef
þær eru eins góðar hjá ykkur og I
fyrra — Lússa er alveg sólgin i
þær. Og svo þarf ég nýjan jóla-
svein handa henni, þvi að hún er
búin að bita gamla jólasveininn
sinn sundur. Jólasveinar eru
skemmtilegustu leikföngin, sem
hún fær. Hvað hafið þið annars,
sem greindur hundur getur dund-
að við, þegar honum leiðist?
Þannig spyr viðskiptavinur,
þar sem leikföng og afþreyingar-
búnaður handa hundum er til
sölu.
■ — Mikki mús i ruggustól er það .
nýjasta, sem við höfum fengið, er
svarið — Það eru allir hundar
sólgnir að leika sér að Mikka mús
I svona stól. Þeim finnst svo gam-
an að sjá hann rugga sér. Viö höf-
um lika gerviskó úr hörðu gúmi,
sem varla er hægt að naga sund-
ur. Og svo gervikjötbein, sem
þeir leika sér að timunum saman.
Annars er hér allt fullt af leik-
föngum handa hundum og kött-
um, og fólk verður bara að skoða
þetta sjálft.
Búðarstúlkan bandar frá sér
höndum: Sjáið, bara: Allt fullt af
leikföngum og skrautgripum
handa dýrum — hringir til þess aö
kasta upp i loftið og láta hunda
gripa, stórar kanínur og mariu-
hænur úr gúmi til þess að leika
sér við og sofa hjá, hitapúðar
handa þeim sem kulvisir eru, alls
konar sælgæti i gjafakössum, er
dýrin geta sjálf opnað á afmælis-
daginn sinn, jafnvel eyrnahringir
handa kvenlegustu smáhundun-
um.
Hundaafmæli
Viðskiptin halda áfram. Valin
er jólakaka á hillu, sem hlaðin er
alls konar kökum — gleðileg jól,
stendur þarna letrað i sykurleðj-
una, sem þekur hana. Á öðrum
stendur: Til hamingju á afmælis-
daginn. Og þess konar kökur
kaupa þeir, sem eiga hund með
afmælisdag fram undan.
■ — Og svo þarf ég að panta hér
gildi fyrir tólf hunda á miðviku-
daginn, þegar Rósin á afmæli,
segir ein konan, sem þarna er, þvi
aö við ætlum að bjóða fáeinum
gestum eins og venjulega. Henni
þykir svo gaman að hitta kunn-
ingjahunda .
Pöntupin er skrifuð i bók.
Hvergi bregður fyrir undrunar-
svip, þvi að afmælisveizlur hunda
með boðsgestum eru alsiða.
— Þetta eru miklu fjörugri af-
mælisveizlur heldur en þó einhver
krakki eigi afmæli, segir
afgreiðslumaðurinn.
Vafalaust rétt.
Og hver er svo veizlukosturinn?
Kökur, aðallega, en auk þess fá
allir það, sem þeir eru sólgnastir
i.
Þjónninn réttir fram matseðil.
Réttur dagsins kostar ekki nema
um tvö hundruð krónur, en sumt,
sem á boðstólum er þennan dag-
inn, er talsvert dýrara. Það
hleypur á þetta einu eða tveimur
hundruðum.
Nú kemur kona, sem hefur þær
fréttir að segja, að hundurinn
hennar hefur kvefazt. Afgreiðslu-
maöurinn rýkur upp til handa og
fóta. Hann hefur á boðstólum
hlýjar hundapeysur, trefla,
prjónaðar húfur — alls konar litir
við smekk hvers og eins. Aðeins
að velja: rautt, blátt eða gult?
Maður kemur og biður um
frosna lifur og kjúklingabringur.
Hundurinn hans er i sjúkrahúsi
sem stendur, og honum gezt ekki
að matnum þar.
— Vesalings Stubbi! segir
afgreiðslumaðurinn. Hvað kom
fyrir hann?
— Það gekk upp úr honum blóð
um daginn, svo að við komum
honum undir eins á sjúkrahús.
Röntgenmyndirnar sýna, að hann
hefur gleypt bein, sem hefur
stungið hann i hálsinn. Það er þó
skritiö, þvi að hann hefur aldrei
viljað bein. Hann hlýtur að hafa
fundið það á götunni þegar svarta
hundaviörunarstelpan okkar var
úti með hann.
— Já, göturnar okkar geta ver-
ið hundum bráðhættulegar, ef
svikizt er um að gæta þeirra nógu
vel, segir afgreiðslumaðurinn.
Það á aldrei að láta hunda neyta
neins, sem þeir finna á götunum,
og það er ekki heldur hægt að trúa
hverjum sem er fyrir hundi.
Hvaðan fenguð þið þessa hunda-
viðrunarstelpu? — Nú, i nýju
miðlunarstöðinni hérna i hverf-
inu. Hundaviðrunarfólkið, sem
þeir hafa þar, er ekki nærri eins
áreiðanlegt og i gömlu stöðinni.
Þeir hafa lika valdið heilmiklum
óróa hér i hverfinu, þvi að þetta
eru aðkomumenn, sem eru meira
og minna að troða sér hér inn og
bola burt þaulvönu hundaviðr-
Hundar eru ekki læsir, en eigi að siður matseðlar á matsölustöðum,
sem ætlaðir eru hundum.