Tíminn - 02.02.1975, Qupperneq 4

TÍMINN
Sunnudagur 2. febrúar 1975.
SOS — sími 250150 C>
Einhvers staðar í Amsterdam
er símatæki, sem er svo til rauð-
glóandi allan sólarhringinn.
Konur hringja i konur (vrouwen
bellen vrouwen). Þarna er um
að ræða eins konar hjálparstöð
fyrir konur, sem eiga við hin
margvislegustu vandamál að
striða. Þær sem hringja, þurfa
ekki að láta nafns sins getið, og
það veitir þeim kjark til að létta
á hjarta sinu og tala opinskátt
um einmanaleik, barnauppeldi,
kynferðisleg vandamál og sorg,
svo að eitthvað sé nefnt.
— Þessi sfmaþjónusta hefur
leitt I ljós gifurlega þörf á þessu
sviði, segir Henny de Swaan, ein
af brautryðjendunum i
hollenzku rauðsokkahreyfing-
unni, Dolle Minas, sem stendur
að baki simaþjónustunni.
Við komum þessari þjónustu á
fót vegna augljósar, knýjandi
þarfar, en ekki siöur til þess að
losa heimili okkar undan stanz-
lausum slmhringingum, jafnt á
nóttu sem degi. Þær sem svara i
simann hafa allar sálfræðinám
að baki, og þær vinna á þriggja
tima vöktum. Lengur i senn get-
ur engin manneskja sinnt þessu
erfiða starfi, — þvi fylgir gifur-
legt andlegt álag að þurfa stöð-
ugt að setja sig I erfið spor ann-
arra.
' Viö ráöleggjum mörgum
þessara kvenna að koma hingað
I húsakynni rauðsokkahreyf-
ingarinnar. Hér geta þær tekið
þátt I umræðum um ýms mál-
efni, og vonandi finna þær hér
sálufélaga.
1 þessum sömu húsakynnum
er starfræktur veitingastaður,
og Henny er ein þeirra kvenna,
sem þar taka til hendinni einn
dag i viku og hjálpa til við mat-
seldina.
— Hér gefast tækifæri til
góðra kynna, segir hún, og ef
konur vilja koma hingað og taka
þátt i starfinu, þurfa þær aö
minnsta ekki að óttast einmana-
leikann I náinni framtið.
★ ★
★ ★
★ ★
★ ★
★ ★
Vín-
smakkarar
í Frankfurt
Margir gætu sjálfsagt hugsað
sér að komast þarna i vinnu og
gerast vínsmakkarar að at-
vinnu! En þetta er vinna eins og
annað og ef til vill ekkert svo
skemmtileg þegar til lengdar
lætur. Mennirnir smakka aðeins
nokkra dropa til þess að finna
gæði vinsins og gefa þvi dóm.
Þýzk vin hafa stundum þótt full
sæt, en nú hafa vinframleiðend-
ur einbeitt sér að þvi, að fram-
leiða vin, sem eru „þurrari”,
þ.e. ekki eins sæt. Þessir fjórir
menn ákveða hvort þýzk vin fái
þann miða á flöskuna, sem sýni
að vinið teljist þurrt, — og einn-
ig er þetta gæðastimpill. Arið
1974 voru framleiddar þrjár
milljónir flaskna af þýzkum
vfnum, sem fengu þennan eftir-
sótta miða, sem sést hér á
veggnum hjá vinsmökkurunum.
<1