Tíminn - 02.02.1975, Síða 18

18
TíMINN
Sunnudagur 2. febrúar 1975.
legt var, aö Eiríkur færi strax næsta dag, ef byr yrði
góður. Hvers vegna kom hann ekki heim núna seinasta
kvöldið? Guð einn vissi hve lengi hún fékk að halda
drengjunum sínum: Líf ið á sjónum var svo miklu hættu-
samara en hana hafði nokkurn tíma grunað. Enginn
vissi, hvort skipin kæmu til baka.
Henni varð þyngra og þyngra í skapi. Hún var ein-
mana, og það var svo þögult og f álátt uppi í mannlausri
ef ri byggðinni. Lækirnir seytluðu niður ásinn, og einn og
einn f ugl kvakaði á kvisti. Sólin hvarf í annarlega móðu
í vestrinu, þótt himinninn væri annars allur heiður.
Hún gat ekki gert sér grein fyrir því, hvers vegna hún
var svona döpur og klökk, þótt drengirnir væru á förum,
því að það var ekki annað en hún átti að venjast, að þeir
kæmu og færu á hverju ári. En nú var eins og sársauki
kveðjústundanna á öllum liðnum vorum settumstað henni
Tárin byrjuðu að síga fram í augun og seytla niður
kinnarnar í æ stríðari straumum. Loks lagðist hún f ram
á borðið og byrgði andlitið í höndum sér og grét sárt.
,,Þessi er nú djarfastur þeirra allra. Sko hvernig hann
liggur þráðbeinn og teygir frá sér hendur og fætur!”
Katrín hafði líka fylgzt með þessu djarfa tiltæki
mannsins. Henni var hálf-órótt innan brjósts vegna
drengjanna sinna, og hún gat ekki annað en hugsað um
það, hvernig það mundi vera að klifra um rár og reiða i
náttmyrkri og stormi. Og hún var gröm þessum angur-
gapa þarna uppi á sigluhnokkanum. Það var svo
heimskulegt, að stofna lífi sínu í hættu að nauðsynja-
lausu.
Allt í einu hrópuðu stúlkurnar: ,,Þetta er Eiríkur —
Eirikur sæti!"
Katrín hrökk í kút. Guð komi til: var þetta Eiríkur —
drengurinn hennar sem lá þarna i lausu lofti í svimandi
hæð?
Hún var sem negld við klettinn, sem hún sat á, og
starði án af láts á hann. Hann var nú að byrja að renna
sér niður sigluna, komst heilu og höldnu að kaðal-
stiganum, en hvers vegna hélt hann ekki áfram niður á
þiljur? — Nei, hann þurfti að fikra sig út á hverja rá og
lesasigupp og niður hvert einasta stag.
„Guð, guð, guð, guð!" tautaði Katrín upp aftur og
aftur. Hún hafði aldrei fyrr beðið svona innilega.Loks
renndi drengurinn sér niður á þilfarið og hvarf henni
sjónum. Það var eins og þungu fargi væri af henni létt.
„Ég get ekki hindrað það, að þeir geri annað eins og
þetta, því að auðvitað er tilgangslaust að ætla að telja
um fyrir þeim, en ég vil hvorki sjá það né af því vita",
sagði hún við sjálfa sig. En þegar hættan var liðin hjá og
hún varð þess vör, hvílíka aðdáun fífldirfska sonar
hennar vakti meðal stúlknanna, gat hún ekki varizt því
að vera dálítið upp með sér. Hann var bæði hugrakkur og
fimur, hugsaði hún, en ennþá verri yrði þó Gústaf, ef
hann byrjaði á þessu líka.
En seinna um kvöldið var eins og alls konar hugarvíl
sæktu á hana. Ótal áhyggjur flögruðu að henni. Senni-
Eiríkur kom hljóðlega inn. Katrin heyrði ekki fótatak
hans, en hún varð samt nærveru hans vör. Hann stóð við
eldavélina með hendur fyrir aftan bak og starði á móður
sína. Honum datt hvað eftir annað í hug að spyrja, hvað
amaði að henni en gat ekki fengið sig til þess. Svo settist
hann þegjandi við borðið. Katrin leit á hann tárvotum
augum. Augu hans mættu augum hennar í löngu, alvöru-
þrungnu tilliti.
„Hvers vegna grætur þú, mamma?" spurði hann lágt.
„Ég veit það ekki, Eiríkur....Ég....ég...ég er svo
sorgbitin þegar þú ert að fa-fara aftur".
Eiríkur svaraði ekki. Eftir stundar þögn mælti Katrín:
,, Lof&ðu mér því að skrif a mér of t, Eiríkur".
„Því lofa ég, Ég skal skrifa eins oft og ég get".
„Þakka þér fyrir. — Eiríkur!"
„Já?"
,, Vertu svo vænn að f ara ekki í úthaf ssiglingar".
„Ég hef ekki hugsað mér að ráða mig á langferðaskip.
En samt sem áður finnst mér endilega eins og ég eigi
einhverja langferð fyrir höndum".
„Hvernig þá?".
„Ég veit það ekki — kannski er það tóm ímyndun. —
Heldurðu, að eplatréð mitt standi sumarið af?".
„Eplatréð þitt? Hvers vegna ekki? En það er nú
reyndar ekki farið að blómgast enn — Hvers vegna
dettur þér eplatréð þitt allt í einu í hug?".
„O, það hvarflaði nú svona að mér. Það stendur víst
varla sumarið út".
,,0-jú. ég held, bara að það sé stöðugast af þeim. Ég
skal hirða vel um það, og þá færð þú kannski epli, þegar
þú kemur heim í haust. Þau eru orðin svo stór, að við
getum vonazt eftir eplum í ár".
„Já....Mamma!".
„Já?".
„Ég verð að kveðja þig núna. Engmann vill, að við
HVELL
G
E
I
R
I
D
R
E
K
I
K
U
B
B
U
R
1:111
iiil
Sunnudagur
2. febrúar
8.00 Morgunandakt, Séra
Sigurður Pálsson vigslu-
biskup flytur ritningarorð
og bæn.
8.10 Fréttir og veðurfregnir.
8.15 Létt morgunlög Henry
Hansen og félagar leika
norræna þjóðdansa og
barnadansa, Drengjakórinn
i Vinarborg syngur og
pianókvartett leikur sigild
lög.
9.00Fréttir. Otdráttur úr
forustugreinum dagblað-
anna.
9.15 Morguntónleikar. (10.10
Veðurfregnir).
11.00 Messa i Dómkirkjunni á
bibliudegi þjóðkirkjunnar
Prestur: Séra Öskar J.
Þorláksson dómprófastur.
Organleikari: Ragnar
Björnsson.
12.15 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.15 Úr sögu rómönsku
Amerfku Sigurður Hjartar-
son skólastjóri flytur
fimmta hádegiserindi sitt:
Brasilia og Argentina.
14.15 Að vestan og austan
Þáttur i umsjá Páls Heiðars
Jónssonar: fyrri hluti.
15.00 Miðdegistónleikar, Frá
tónleikum alþjóðlega tón-
listarráðsins I Paris i fyrra.
Flytjendur: Dietrich
Fischer-Dieskau, Yehudi
Menuhln, Rafael Pujyana,
Mstislav Rostropovitsj,
Gerald Moore og Wilhelm
Kempff. — Arni Kristjáns-
son kynnir.
16.15 Veðurfregnir. Fréttir.
16.25 Skáldið frá Fagraskógi
— áttatiu ára minning Áður
útvarpað 21. f.m. Árni
Kristjánsson segir frá kynn-
um slnum af Davið Stefáns-
syni. Kristin Anna
Þórarinsdóttir, Óskar Hall-
dórsson og Þorsteinn ö.
Stephensen lesa úr ritum
skáldsins, flutt verða lög við
ljóð Daviðs og skáldið sjálft
les eitt kvæða sinna (af
hljómplötu). — Gunnar
Stefánsson tekur saman
þáttinn.
17.25 Norski karlakórinn
A’Capella syngur norsk lög
Jenö Jukvari stjórnar.
17.40 tJtvarpssaga barnanna:
„Strákarnir sem struku”
eftir Böðvar frá Ilnifsdal.
Valdimar Lárusson les (4).
18.00 Stundarkorn með bassa-
söngvaranum Alexander
Kipnis Tilkynningar.
18.45 Veöurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
, 19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.25 „Þekkirðu land?” Jónas
Jónasson stjórnar
spurningaþætti um lönd og
lýði. Dómari: Ólafur Hans-
son prófessor. Þátttak-
endur: Pétur Gautur
Kristjánsson og Pálmar
Guðjónsson.
19.50 Sinfóniuhljómsveit ís-
lands leikur I útvarpssal
20.25 Erkibiskup og Davlðs
harpa. Séra Sigurjón Guð-
jónsson fyrrum prófastur
flytur erindi um Johan Olof
Wallin biskup i Uppsölum.
21.00 Tónlist eftir Arthur
Honegger.
21.35 Spurt og svarað
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir Danslög
Mánudagur
3. febrúar
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Morgunleikfimi kl. 7.15 og
9.05: Valdimar örnólfsson
leikfimikennari og Magnús
Pétursson pianóleikari.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. landsmálabl.),
9.00 og 10.00. Morgunbænkl.
7.55: Séra ArniPálsson flyt-
ur (a.v.d.v.) Morgunstund
barnanna kl. 9.15: Bryndis
Viglundsdóttir lýkur lestri
þýðingar sinnar á sögunni
,,í Heiðmörk” eftir Robert
Lawson (12). Tilkynningar
kl. 9.30. Létt lög milli atriða.
Búnaðarþáttur 10.25: tJr
heimahöguni: Helgi Jónas-