Tíminn - 07.02.1975, Blaðsíða 14

14
TíMINN
Föstudagur 7. febrúar 1975
Katrin tók auðmjúk við gjöf inni og þvoði áhöldin. Hún
þorði ekki einu sinni að þakka honum. Hann tók aftur
upp þann gamla sið að gefa henni alltaf ákveðna upphæð
i hver vikulok, en auk þess keypti hann einnig matvörur
til heimilisins og allmikið af þurru og góðu brenni, sem
kom sér sérstaklega vel nú, þegar Katrín átti svo örðugt
með að sækja sjálf til skógar kvisti og sprek, sem alltaf
hafði veriðeini eldiviðurinn í kotinu á Klifinu. Það mátti
heita, að hann framfleytti foreldrum sínum, auk þess
sem hann kom heim með marga hluti, sem aldrei höfðu
fyrr sézt á heimilinu.
Fátæktin hefði sorfið sárt að þeim þennan vetur, ef
Einars hefði ekki notið við. Vegna þurrkanna sumarið
áður var korn og garðmeti mun dýrara en venjulega, og
þar við bættist, að Katrín hafði ekki stundað vinnu af
sömu elju og endranær eftir að örvænt var um líf sonar
hennar. Og nú var Jóhann svo aðframkominn, að hún
mátti varla frá honum víkja. Hún hafði lagt sig alla
fram um að hirða hann sem bezt og forða því, að hann
fengi legusár, og lagt í nokkurn kostnað af þeim sökum:
keypt tóma hveitipoka og saumað úr þeim lök og skyrtur
handa honum. Hún vildi líka, að hann og rúmið hans væri
sem þokkalegast þegar nágrannarnir litu inn til þeirra.
En sjálfa sig hafði hún hvorki tíma né ráð á að hugsa
um. Flíkur hennar voru orðnir slíkir henglar, að hún
skirrðist við að láta sjá sig manna á meðal. Og skórnir
voru gatslitnir, svo að heita mátti, að hún özlaði snjóinn
berum fótum. Hún hafði beðið Gústaf að reyna að gera
við þá, en hann fór jaf nan til vinnu snemma morguns og
kom ekki heim fyrr en síðla kvölds, svo að ekkert hafði
af því orðið.
En dag nokkurn, þegar Einar kom frá vinnu sinni,
hafði hann meðferðis vatnsleðurskó. Hann tók gömlu
skóna, sem móðir hans var nýbúin að taka af sér, og
f leygði þeim í eldinn, án þess að hafa um það nokkur orð,
en lét nýju skóna við stokkinn í þeirra stað.
Morguninn eftir tók Katrín nýju skóna og virti þá fyrir
sér. Jú, — þetta voru góðir og fallegir skór. En hún lét þá
aftur á sinn stað og leitaði uppi gömul stígvél af Eiríki,
sem búið var að skera bolina ofan af.
,,Hvers vegna ferðu ekki í nýju skóna?" spurði Jó-
hann.
,,Þeir eru alltof finir handa mér, og auk þess veit ég
ekki, hvort þeir eru mér ætlaðir. Enginn hef ur nef nt það,
að ég ætti þá".
,,En sjálfsagt hefur Einar ætlað þér þá og engum
öðrum".
,,Þá getur hann sagt það. Það er óþarfi af honum að
f leygja einu eða öðru í mig, eins og roði er f leygt í hund".
i marga daga stóðu skórnir eins og þögul ásökun við
stokkinn. Gústaf veitti þeim enga eftirtekt, en Jóhann
rýndi á þá lengst af deginum, Katrín skotraði til þeirra
augum gegn vilja sínum og Einar gaf þeim hornauga i
laumi. En enginn hafði orð á neinu.
Katrínu leið illa, því að stígvélagarmarnir, sem hún
gekk nú á, voru verri en skórnir, sem Einar brenndi. Þeir
f ylltust strax af snjó, sem báðnaði í þeim, svo að hún var
vot í fæturna alla daga. Giktin tók að sækja á hana. Þetta
þögla stríð milli móðurinnar og sonarins orkaði mjög á
viðkvæma lund Jóhanns, og Katrín óskaði þess oft inni-
lega, að hún gæti létt af honum þeirri raun og fengið sig
til þess að láta undan. En stórlæti hennar hafði verið
sært, og svo mikið var enn eftir í henni af gamalli
þverúð, að hún gat með engu móti beygt sig.
Dag nokkurn kallaði Jóhann í Einar. Hann færði sig
,,Hvað er nú?" spurði hann tirrinn.
,,Ætlaðir þú ekki að gefa mömmu þinni þessa nýju skó,
Einar?"
,,Nú, hvað annað? Var það ekki augljóst?" svaraði
hann kuldalega.
,, Ekki veit mamma þín, hvort það hef ur verið tilætlun
þín eða ekki. Þú ættir að tala um það við hana, Einar".
,, Hún veit það víst", sagði sonur hans hvatskeytlega og
gekk brott. Hann minntist ekki á skóna við Katrínu
fremur en áður.
Tíminn leið, og senn brá til hláku. Katrín fann, að
henni var farið að stafa hætta af fótabúnaðinum. Dag
nokkurn, er hún stóð við þvott hjá brunninum, var óvenj-
legur krapaelgur á jörðu. Henni varð litið á gatslitna
skóna. Snögglega hætti hún vinnu sinni og skundaði inn.
Drengirnir voru báðir heima vegna hlákunnar. Af ásettu
ráði vakti hún sem mestan hávaða. Hún f ór úr stiggvéla-
slitrunum, leit ásökunaraugum á Einar og fleygði þeim
reiðilega í eldinn. Síðan gekk hún með sama reiðisvip að
bekknum, tók nýju skóna, settist á stól í miðju herberg-
inu og fór í þá og reimaði þá. Augu hennar hvíldu ásak-
andi á Einari eins og hún vildi segja: Þú ættir að skamm-
ast þín f yrir að kúga og auðmýkja móður þína.
Gústaf, sem nú orðið vissi, hvernig málum var háttað,
skimaði órólega í kringum sig. En loks fór hann einnig að
horfa ásökunaraugum á bróður sinn. En hann sat með
bók í hönd og lét sem hann vissi alls ekki, hvað f ram fór.
rTölvur fylgjast v.Mj°g Ég á að flytja ^/VinsamlegasÞ
meft huesunum skemmti> vb-inir tii * . _ ..
Föstudagur
7. febrúar
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Morgunleikfimi kl. 7.15 og
9.05. Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. dagbl), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
9.15: Elin Guðjónsdóttir les
ævintýrið „Þumalllnu” eftir
H.C. Andersen i þýðingu
Steingrims Thorsteinsson-
ar, fyrri hluti. Tilkynningar
kl. 9.30. Þingfréttir kl. 9.45.
Létt lög milli atriða. Spjall-
að viö bændur kl. 10.05. Hin
gömlu kynni kl. 10.25:
Sverrir Kjartansson sér um
þátt með frásögnum og tón-
list frá liðnum árum.
Morguntónleikar kl. 11.00:
Per-Olof Gilliblad og Fil-
harmóniusveitin í Stokk-
hólmi leika óbókonsert eftir
Johan Helmich Roman/
Nicanor Zabaleta leikur
Sónötu fyrir hörpu I B-dúr
eftir Giovanni Battista
Viotti/ Ferdinand Klinda
leikur á orgel Fantasiu og
fúgu um stef eftir Franz
Liszt.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Við vinnuna: Tónleikar.
14.30 Miðdegissagan :
15.00 Miðdegistónleikar:
15.45 Lesin dagskrá næstu
viku
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir).
16.25 Popphornið
17.10 Ctvarpssaga barnanna:
„Strákarnir, sem struku”
eftir Böðvar frá Hnífsdal.
Valdimar Lárusson les (6).
17.30 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Þingsjá.Umsjón: Kári
Jónasson.
20.00 Tónleikar Sinfóniuhijóm-
sveitar tslands i Háskóla-
biói kvöldið áður. Hljóm-
sveitarstjóri: Jean-Pierre
Jacquiilat frá Frakkiandi
Einleikari: Jean-Pierre
Rampai flautuleikari frá
Frakklandi a. Flautu-
konsert i G-dúr eftir Wolf-
gang Amadeus Mozart. b.
Sinfónia nr. 5 i B-dúr eftir
Franz Schubert. c. Flautu-
konsert eftir Jacques Ibert.
d. „Galdraneminn” eftir
Paul Dukas. — Jón Múli
Árnason kynnir tónleikana
21.30 Otvarpssagan: „Bland-
að i svartan dauðann” eftir
Steinar Sigurjónss. Karl
Guðmundsson leikari les
sögulok (9).
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Lestur
Passiusáima (11)
22.25 Frá sjónarhóli neytenda
Asmundur Stefánsson hag-
fræðingur talar um verð-
lagsmál.
22.40 Afangar.Tónlistarþáttur
I umsjá Asmundar Jónsson-
ar og Guðna Rúnars
Agnarssonar.
23.30 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
FÖSTUDAGUR
7. febrúar 1975
20.00 Fréttir og veður.
20.30 Dagskrárkynning og
auglýsingar.
20.35 Lifandi veröld. Fræðslu-
myndaflokkur frá BBC um
samhengið I riki náttúrunn-
ar. 3. þáttur. Lifið á fjöllun-
um.Þýðandi og þulur öskar
Ingimarsson.
21.05 Kastljós. Fréttaskýr-
ingaþáttur. U.msjónarmað-
ur Svala Thoríacius.
21.55 Villidýrin. Breskur
sakamálamyndaflokkur. 6.
þáttur og sögulok. Haka-
krossinn. Þýðandi Krist-
mann Eiðsson.
22.45 Dagskrárlok.