Tíminn - 21.02.1975, Blaðsíða 2

2
TÍMINN
Föstudagur 21. febrúar 1975.
Föstudagur 21. febrúar 1975

Æ
Vatnsberinn: (20. jaa-18. febr)
Reyndu nú að hrista af þér slenið. Það er ekki
hægt að láta dagana liða svona og aðhafast ekki
neitt i þessu, sem þú ert að brjóta heilann um.
Það er i raun og veru þess viröi að framkvæma
það.
Fiskarnir: (19. febr-20. marz)
Það er eins og þú sért eitthvað rólegri i dag en þú
átt að þér, og ef til vill kemur það ekki að sök
svona einn dag, en hitt er annaö mál, að það er
eitthvað fjörugt og spennandi, sem biður eftir
þér.
Hrúturinn. (21. marz-19. april)
Það litur út fyrir, að þetta verði hálfskritinn
dagur og þú skalt vera við öllu búinn. Það eru
talsverðar likur til þess.að einhver æsi þig upp I
umræðum út af einhverju nauðaómerkilegu,
sem engu máli skiptir.
Nautið: (20. april-20. mai)
Hugmyndir þinar eru ágætar, það vantar ekki,
en eitt verður þú að gera þér ljóst: Það er ekki
möguleiki á að koma þeim öllum i framkvæmd i
einu, öllum saman. Þú þarft að taka til hönd-
unum við skipulagningu.
Tviburamerkið: (21. mai-20. júni)
Þetta er fyrirtaks góður dagur til bréfaskrifta,
og það litur sannarlega út fyrir, að það sé
eitthvað.sem þú hefur trassaði þeim efnum, svo
aö þér veitir bara ekkert af að taka nú til
höndunum i þeim efnum.
Krabbinn: (21. júni-22. júli)
Það er rétt eins og dragi ský frá sólu i dag, og
þér stendur allt ljósara fyrir hugskotssjónum.
Nú getur þú gengið beint að markinu i staðinn
fyrir að krækja einhverja hliöarstigu, sem þú
varst að hugsa um að fara.
Ljónið: (23. júli-23. ágúst)
Það litur út fyrir, að þetta sé einhver óróadagur,
að minnsta kosti er rétt að vara þig við þvi að
lenda i einhverjum illindum, sem töluverð hætta
virðist vera á,að risi upp i námunda við þig i dag.
Jómfrúin: (23. ágúst-22. sept)
Þetta virðist vera einhver ógurlegur annatimi,
sem stendur yfir hjá Jómfrúnum núna, og þú
ættir að nota timann i dag til að hreinsa frá þér,
það sem fyrir liggur, svo að þú getir umsvifa-
laust snúið þér að öðru.
Vogin: (23. sept-22. okt)
Þetta er einstaklega góður dagur fyrir þá, sem
fæddir eru i Vogarmerkinu, og sérstaklega eru
vinir og starfsbræður upplifgandi og samstarfs-
fúsir i dag og þar af leiðandi allt bjart og fagurt i
umgengni við aðra.
Sproðdrekinn: (23. okt.-21. nóv.)
Þaö eru þó talsverðar likur til þess, að dagurinn
verði allur hinn ánægjulegasti, en á einu skaltu
þó vara þig: gleymdu ekki þeim, sem þér standa
næstir, þvi að það getur leitt til leiðinda, sem
seint verða bætt.
Bogmaðurinn: (22. nóv-21. des.)
Góð samvizka er alveg nauðsynleg til þess að
geta öðlazt sálarlegt jafnvægi, svo að þú skalt
flýta þér að ljúka þvi af, sem vofir yfir þér eins
og mara. Þú ert það röskur, að þetta tefur þig
ekkert.
Steingeitin: (22. des.-19. jan).
Það er nú vist einu sinni svo með þetta unga, ást-
fangna fólk, að það er og verður löngum
upptekið af sjálfu sér öðru fremur. En það er
reglulega hugsunarlaust af þér að vanrækja
nákominn aðila, sem vill þér vel.
Til sölu
4ra herbergja ibúð i fyrsta byggingaflokki
Byggingafélags verkamanna i Kópavogi.
Rétthafar gefi sig fram fyrir 1. marz 1975.
Illililllll.
ÞING Norðurlandaráðs hefur
verið mjög til umræðu að undan-
förnu, svo sem eðlilegt er, ekki
sizt þegar það er haldið hérlendis.
Landfari ætlar ekki að leggja þar
neitt til málanna, þótt honum
dyljist ekki, hversu norræn sam-
vinna er mikils verð. Aftur á móti
skal hér skotið að bréfi, sem segja
má, að snerti ofurlltið þessa sam-
komu Norðurlandaráðs.
,,Hin Norðurlöndin”
Höfundur þessa bréfs lætur
upphafsstafi sina, Þ.V., nægja i
þessu tilviki. Hann segir:
„Mér finnst, að það hefði átt að
efna til ofurlitils námskeiðs fyrir
þá, sem segja fréttir af þingi
Norðurlandaráðs, og kenna þeim,
að það er bágborin islenzka að
tala um „hin Norðurlöndin”, eins
og svo viða hefur glumið i eyrum
og blasað við á prenti þessa
siðustu daga. Þaö er satt að segja
ekki til þess fallið að vekja traust
og álit á getu þessara frétta-
manna, að þeir skuli si og æ gera
sig bera að vankunnáttu á þvi
starfsviði, sem þeir hafa helgað
sig. Hvernig færi, ef læknar til
dæmis væru ekki betur að sér á
þessu sérsviði sinu — eða á ekki
að gera einhverjar kröfur um
kunnáttu til þess fólks, sem starf-
ar hjá fjölmiðlum?
Ég veit ekki, hve oft á kvöldi
hverju hefur að undanförnu mátt
heyra fréttamenn á vegum hljóð-
varps og sjónvarps tyggja þessa
sömutuggu: „hin Norðurlöndin”.
Og ekki þarf heldur að leita i
dagblöðunum til þess að sjá þar
þetta sama. Það getur þó tæpast
verið sérlega flókið að orða þetta
rétt, ef menn vildu hafa heldur
það, sem betra er og réttara”.
Bláu bækurnar
Tökum svo bréf frá Katrínu,
sem vissulega er af öðru
sauðahúsi, en fjallar þó um efni,
sem ber viða á góma um þessar
mundir:
„Við, sem eigum þessar litlu,
bláu bækur, erum fiflin i þjóð-
félaginu. Við, sem höfum verið að
rembast við að spara og leggja
inn i banka, erum bráð samborg-
ara okkar. A okkur lifa þeir og
dafna, sem kaupa eignir i skuld,
og herja út vixla til þess að kaupa
bila og frystikistur og hvað annað
sem þeim dettur i hug, þegar þá
grunar að gengisfelling sé i að
sigi. Við erum eins og hræ, sem
liggur á viðavangi, og refir og
fuglar ganga i.
Okkur er sagt, að þjóðfélaginu
komi það vel, að fólk spari og
leggi fyrir. En i verki bólar aldrei
á þvi, að það sé að nokkru metið.
Þó að bankabækurnar okkar,
þessara kjána, liggi heima i
skúffu, geta allir gert sér það að
féþúfu að ganga i þær, hafi þeir
hug á þvi.
Ég las um daginn i einhverju
blaði ummæli i þá veru, að
atvinnurekendur, sem hættu fé
sinu, ættu hönk upp i bakið a sam-
félaginu. Sjálfsagteru þess dæmi,
að þeir „hætti fé sinu”. En fyrst
og fremst hygg ég þó, að þeir
hætti annarra fé — aurunum
okkar, sem haldin höfum verið
þeirri áráttu að leggja ofurlitið
inn I banka, þegar við mögulega
getum. Það eru þessir aurar, sem
þeir fá til ráðstöfunar og
meðferðar, þegar saman hefur
safnazt, og þegar þeim hefur
verið hætt á þann veg, að þeir
skila sér ekki aftur, borgum við
brúsann. Það kemur fram i
minnkandi verðgildi þeirrar
krónutölu, sem skráð er i litlu,
bláu bækurnar i skápsskúffunum.
Uppbót á slitið
Nú væri kannski ekki svo margt
um þetta að tala, ef eigendur
sparifjárins væru gróðafólkið I
landinu — þeir, sem einkanlega
mættu við þvi, að af þeim væri
tekið. En mér heyrist það vera
sammæli flestra, að svo sé ekki.
Gróðafólk kann betur sitt fag en
svo, að það sé að safna teljandi
innstæðum i banka. Ég held, að
verulegur hluti sparifjárins sé
eign aldraðs fólks, sem ekki hefur
fengið sig til þess að stiga dansinn
kringum gullkálfinn, og er heldur
illa að sér i þeim fræðum, sem
lúta að þvi, hvernig ná má
skjótfengnum gróða.
Það er þess vegna eins konar
uppbót á slitið, að sifellt er gengið
i skrokk á þessu fólki, sem enn
hangir á þeirri hugsun að spara
og draga saman i þeirri röngu
trú, að það sé að gera sjálfu sér
og þjóðfélaginu greiða með þvi —
greiða, sem einhvers sé metinn.
Þaö er sá knérunnur, sem allt er
vegið i.
Eru virkilega engin ráð til þess
að setja þannig undir lekann, að
öll vitleysan i þjóðfélaginu bitni
ekki fyrst og fremst á þeim, sem
þar eiga minnsta sök? Bitni ekki
þyngst og sárast á þeim, sem
hafa ekki látið ánetjast af
kaupæðinu og eyðslunni og
glannaskapnum i meðferð
fjármuna? Og hafa auk þess svo
sannarlega lagt sitt af mörkum
um daga til þess, sem til fram-
fara horfir i þjóðfélaginu, bæði
með höndum sinum og fjármála-
legri gætni (sem alltaf er þó verið
að sanna betur og betur, að á
röngum forsendum hefur verið
reist).”
Útgerðarmenn
Við eigum grdsleppunetaslöngur
d mjög hagstæðu verði
Frá Japan: Slöngur úr girni no. 12,240
f.m. verð kr. 1966,00
Frá Portúgal: Slöngur úr nylon no 15, 240
í.m. verð kr. 1978,00
Póstsendum
Kaupfélag Þingeyinga,
jdrn og glervörudeild, sími 41444
Húsavík
Kveikjuhlutir
i flestar tegundir
bíla og vinnuvéla
frá Evrópu.og Japan.
]iL()ssir>
Skipholti 35 • Simar:
3-50 verzlun • 8-13-51 verkstæði 8-13-52 skrifstofa
I
■
E
l
ÁLFNAÐ ER VÉRK
ÞÁ HAFIÐ ER
^SAMVINNUBANKINN
Já! Þetta fæst
allt i
byggingavöru-
kjördeildinni.
Hér verzla þeÍQ
sem eru að
byggja eða
þurfa að
endurnýja.
Opið til kl. 7
á föstudögum
Lokað á
laugardögum.