Tíminn - 25.02.1975, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Þriðjudagur 25. febrúar 1975
byrjaði að vöðla eigum sínum niður í sjópokann sinn.
Hreyfingar hans og handtök báru vitni um geðshrær-
ingu. Katrin stóð álengdar og horfði á hann bljúgum,
sakbitnum augum.
,,Að hverju eru að leita, Gústaf?"
,,Nýja hálsklútnum mínum".
,,Hann hangir þarna á snaganum. Ég þvoði hann. —
hvert ertu að fara, Gústaf?"
„ Burt".
Hann hrifsaði hálsklútinn af snaganum, tróð honum
niður í pokann og batt fyrir hann.
,,Þú gazt að minnsta kosti sagt sannleikann", sagði
hann snöggt.
„Já", hvíslaði Katrín. „Hvert ætlarðu að fara,
Gústaf ?"
,, Burt, sagði ég". Hann slengdi vaðsekknum upp á öxl-
ina á sér, snaraðist út og skellti hurðinni að stöfum.
Katrin settist á stól við gluggann og grét beisklega.
Nokkrum dögum siðar frétti hún, að Gústaf hafði ráð-
ið sig sem vetrarmann hjá bónda í Stórbæ.
Kvöld eftir kvöld, sunnudag eftir sunnudag sat Katrín
ein í kotinu og beið þess, að sonur hennar kæmi af tur. En
hann kom ekki.
Ég var óhyggin, þegar ég drekkti hundinum, sagði hún
við sjálfa sig. Og ennþá heimskulegar hegðaði ég mér,
er ég laug að honum. Hefði ég sagt satt og beðið hann
fyrirgefningar, hefði hann aldrei gengið að heiman.
Eins og jafnan fer fæddi fyrsta lygin af sér ótal ósann-
indi. Katrín ól i brjósti sjúklega hræðslu við það, að
grannarnir kæmust að sundurþykkju þeirra mæðgin-
anna, og þegar hún átti tal við þá, reyndi hún að setja upp
sem sakleysislegastan svip og margendurtók: „Gústi
minn sagði mér það, Gústi kom heim i gær, Gústa líkar
ágætlega vistin í Stórbæ".
Jafnvel dætur Betu reyndi hún að blekkja. En það kom
illa við hana, hve grunsamlega f Ijótar þær voru að sam-
sinna öllu, sem hún sagði viðvíkjandi Gústaf. Henni
flaug i hug, að þær vissu allt hið sanna, en gerðu henni
aðeins til geðs að látast trúa því, sem hún sagði.
Þessi vetur varð Katrínu langur og erf iður. Hún hafði
treyst því, að Gústaf myndi þó koma heim á jólakvöldið.
Hún skreytti jólatré og keypti jólagjafir handa honum og
bakaði piparkökurog rúsinubrauð. Um kvöldið sauð hún
heilagfiski og hrísgrjónagraut. Hún beið lengi komu son-
ar síns, það voru komin heilög jól, og hann hlaut að geta
fyrirgefið henni og komið heim. Hún beið og beið, en
enginn kom. Fiskurinn varð kaldur, skán kom á graut-
inn, og kvöldið leið, en enginn kom. Hún fór út á stéttina
og hlustaði. Þetta var fögur jólanótt. Himinninn var
dimmblár og heiður, og stjörnuhvirfingarnar blikuðu.
Ósnortin, drif hvít mjöllin huldi klappir og brekkur. Niðri
i þorpinu var óvenjuleg Ijósadýrð. Alls staðar voru jól,
nema í hreysi hennar. Jafnvel hjá Lydíu var allt upp-
Ijómað eins og í einhverri ævintýrahöll. Hún sá meira að
segja Ijósin á jólatrénu. Krakkarnir hlupu fram og aftur
og kunnu sér ekki læti. Lydía hafði spurt hana, hvort hún
vildi ekki koma og fagna jólahátíðinni með sér, en hún
haf ði svarað þvi til, að hún ætti von á Gústaf heim.
Ó, hve allt var hljótt — hve allt var bjart og fagurt.
Þetta var áreiðanlega fallegasta bæjarstæðið á eynni.
Héðan sást hvert hús í Vesturbæ, allt dalverpið niður að
Bátvíkinni. Ó, hve stjörnurnar blikuðu fagurlega. Þarna
var Karlsvagninn, sem hún hafði heyrt fólk kalla svo. Og
þarna blikuðu Fjósakonurnar. Venus þekkti hún ekki
með vissu, en Blástjörnuna þekkti hún frá gamalli tíð —
hún var þarna lengst í norðri. Og svo átti einhvers staðar
að vera stór og skær stjarna, jólastjarnan. Hvar var
hún?
„Sjá, ég boða yður mikinn fögnuð, sem veitast skal öll-
um lýðum, því í dag er yður frelsari fæddur, sem er
Kristur Drottinn í borg Davíðs".
Katrín sneri aftur inn í kotið, kveikti á kerti og opnaði
biblíuna. Hún las lengi — kapítula eftir kapítula. Það var
eins og mild, sefandi hönd væri lögð að sorgbitnu hjarta
hennar. Það var liðið á nótt er hún lagði bókina aftur,
slökkti á kertinu og kveikti á steinolíulampanum. Á hon-
um ætlaði hún að láta lifa næturlangt. A æskuheimili
hennar hafði ávallt verið látið lifa Ijós alla jólanóttina.
Svo lagðist hún til svefns.
Hún vaknaði klukkan f jögur á jólamorguninn og f lýtti
sér að kveikja á kertum úti í gluggakistunni. Síðan
klæddist hún, hitaði sér kaffi og mjólkaði kúna. Að því
búnu fór hún í kirkjufötin. Hún fékk samfylgd hjá
grönnum sínum, og brátt bættust aðrir f leiri i hópinn. Af
hverju heimili komu fáeinir. Bændurnir og fólk þeirra ók
til kirkjunnar á hestsleðum með hátíðlegum bjölluklið.
Jólaljósin skinu úr hverjum glugga. Jafnvel útihúsin
voru uppljómuð, því að þær fáu hræður, sem heima sátu,
sáu um, að jafnvel skepnurnar færu ekki varhluta af
jóladýrðinni.
Himinninn var enn stirndur, og hrein og ósnortin
mjöllin huldi akra og engi. Dökk trén i Suðurskóginum
voru sem í höfgum svefni, og greinarnar svignuðu
ÞRIÐJUDAGUR
25. febbrúar
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
9.15: Vilborg Dagbjarts-
dóttir byrjar að lesa söguna
„Pippi fjóskettlingur og
frændur hans” eftir Rut
Magnúsdóttur. Tilkynning-
ar kl. 9.30. Þingfréttir kl.
9.45. Létt lög milli atr.
Fiskispjall kl. 10.05: Asgeir
Jakobsson flytur. „Hin
gömlu kynni”kl. 10.25: Val-
borg Bentsdóttir sér um
þátt með frásögnum og tón-
list frá liðnum árum.
Hljómplötusafnið kl. 11.00:
Endurt. þáttur Gunnars
Guðmundssonar.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Við vinnuna. Tónleikar.
14.30 Heilsuhælið i Kalksburg
viö Vinarborg. Séra Árelius
Nielsson flytur erindi.
15.00 Miödegistdnleikar:
tslensk tónlist.
Tilkynningar. (16.15 veður-
fregnir). Tónleikar.
16.40 Litli barnatíminn.
17.00 Lagið mitt.
17.30 Framburöarkennsla i
spænsku og þýsku.
17.50 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Vistkreppa og samfélag.
Þorsteinn Vilhjálmsson
eðlisfræðingur flytur siðara
erindi sitt.
20.00 Lög unga fólksins.
Ragnheiöur Drifa Stein-
þórsdóttir kynnir.
20.50 Frá ýmsum hliðum.
Guðmundur Arni Stefáns-
son sér um fræðsluþátt fyrir
unglinga.
21.20 Tónlistarþáttur i umsjá
Jóns Asgeirssonar.
21.50 Fróðleiksmolar um Nýja
testamentið. Dr. Jakob
Jónsson fjallar um ólikar
skoðanir guöspjallamann-
anna á pislarsögu Krists.
22.00 Fréttir
22.15 Veðurfregnir. Lestur
Passiusálma (26).
22.25 „Inngángur aö Passíu-
sálmum”, ritgerð eftir Hall-
dór Laxness. Höfundur les
(3).
22.40 Harmonikulög. Karl
Grönstedt og félagar leika.
23.00 A hljóðbergi. Per
Myrberg les ljóð eftir
Gustav Fröding. Baldvin
Halldórsson les nokkrar
þýöingar sömu ljóða eftir
Magnús Asgeirsson.
23.35 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Þriðjudagur
25.febrúar 1975
20.00 Fréttir og veður.
20.30 Dagskrárkynning og
auglýsingar.
20.35 Helen, nútimakona.
(Helen, a Woman of Today).
Ný, bresk framhaldsmynd i
13 þáttum. Aðalhlutverk
Alison Fiske og Martin
Shaw. 1. þáttur. Þýðandi
Jón O. Edwald. Aðalpersón-
an, Helen Tulley, er hús-
móðir um þritugt. Hún hef-
ur hætt I námi, til að sinna
heimilisstörfunum, en maö-
ur hennar hefur góða at-
vinnu, og þau eru vel efnum
búin. En hjónaband Helenar
stendur ekki eins föstum
fótum og hún hafði haldið,
og hún ákveður að fara sin-
ar eigin leiðir.
21.15 í)r sögu jassins. Þáttur
úr dönskum myndaflokki
um þróun jasstónlistar.
Þýðandi Jóhanna Jóhanns-
dóttir. Þulur Jón O. Edwald.
(Norvision — Danska sjón-
varpið).
22.00 Heimshorn. Fréttaskýr-
ingaþáttur.
22.30 Dagskrárlok.