Tíminn - 26.02.1975, Blaðsíða 2
2
TÍMINN
Miövikudagur 26. febrúar 1975
AAiðvikudagur 26. febrúar 1975
Vatnsberinn (20. jan.—18. febr.)
Staöreyndirnar eru alltaf hollastar. Þessar loft-
kastalabyggingarog skýjaborgir taka á
taugarnar. Þú skalt fara aö gera þér þetta ljóst
og þaö er kominn timi til fyrir þig aö fara aö
sýna meöfædda persónueiginleika þina.
Fiskarnir (19. febr.—20. mai .
Þessi dagur og morgundagurinn hafa mikiö aö
segja fyrir þig. Þú umgengst margt fólk þessa
hátiöisdaga, og litur út fyrir, aö eftir þér veröi
tekiö á þann hátt, sem kemur sér vel fyrir þig, og
þá, sem þér þykir vænst um.
Hrúturinn (21. marz—19. april)
Sennilega verður dagurinn rólegurogþægilegur,
og þú ættir aö nota hann til a sinna andlegum
efnum. Fjölskyldan er undir mjög góöum áhrif-
um frá þér, og það er rómantiskur blær yfir
kvöldinu og morgundeginum.
Nautið (20. april—20. mai)
Hafiröu geymt einhver verkefni til þessarar
löngu helgar, þá skaltu flýta þér aö ljúka þeim
af, þvi að upp úr hádeginu og á morgun er hætt
viö, aö þú hafir nóg fyrir stafni. Vinir úr fjar-
lægð koma mikið við sögu.
Tviburarnir (21. maí—20. júni)
Þaö er eitthvað i sambandi við peningamálin,
sem varpar skugga á daginn, og þ& er liklega
ráölegast aö reyna aö leiöa þau hjá sér meö öllu i
dag — sérstaklega ef einhver gamall vinur eöa
kunningi kemur meö uppástungu.
Krabbinn (21. júni—22. júli)
Þú ert kannski ekki i sem allra beztu skapi
framan af degi, en það lagast, þegar á hann
libur, og þú færö ánægjulega heimsókn, sem
kemur þér á óvart. Morgundagurinn veröur
skemmtilegur viö gamlar endurminningar.
Ljónið (23. júlí—23. ágúst)
Þetta veröur annasamur sunnudagur og jafnvel
erfiöur. Þú kemur miklu i verk, og þaö veröuo
bæði þér og öörum til yndis og ánægju, aö svona
vel skuli hafa tekizt til og morgundagurinn
veröur alveg einstakur.
Jómfrúin (24. ágúst—22. sept.)
Þetta er mesti indælisdagur og tilvalinn cil úti-
lifs. En þaö er óþarfi aö fara langt, þvi ajö gleöin
er oft nær manni en mann grunar. Einhúer, sem
þér þykir vænt um, hefur samband víð þig.
Vogin (23. sept.—22. okt.)
Eitthvaö hefur komiö fyrir á virutustabnum,
sem þú skalt nota daginn 1 dag til aö Kippa i lag.
Simtal eöa vinarvottur gæti gert kraftaverk.
Annars skaltu sinna fjölskyldunni tem mest i
dag og búa þig undir morgundaginm.
Sporðdrekinn (23. okt.-j-21. nóv.)
Það, sem þér fannst áöur aukaatriöi, fær nú
aukna þýöingu. En mundu þaö I dag, að fæst orö
. hafa minnsta ábyrgð. Ef þú gætir þin vel og
neytir alls I hófi, ætti morgundagurinn aö geta
oröið hinn ánægjulegasti.
Bogmaðurinn (22. nóv.—21. des.)
Þú hefur samband viö einhvern I dag,
sem skiptir þig verulegu máli, og þú færð fréttir,
sem þú skilur ekkUil fulls alveg strax, en þú get-
ur verið viss um pað, að þér er hagur i þessu, og
hann er góður.
Steingeitin (22. des.-19. janj
Þaö litur út fyrir, að einhver sarnvinna, sem til
stóö um helgina, fari út um þúfur. Þú skalt
vera vibbúinn öllu, og þá axla byröarnar sjálfur.
Þaö er ekki sá vandi aö þú ráöir ekki við hann.
Útboð
Óskað er eftir tilboðum i að fullgera
raflagnir fyrir þangþurrkstöð i Karlsey á
Breiðafirði.
Tilboðsgögn eru afhent á verkfræðistof-
unni Virkir h/f Höfðabakka 9, Rvk. gegn
5000 kr. skilatryggingu.
Þörungavinnslan h/f
Hh!! IHt wllflillf I i, i 111,
Að undanförnu hefur talsvert
boriö á þvi, að gagnrýnd sé van-
nýting hráefna, til dæmis auka-
afurðir ýmsar, sem til falla viö
fiskveiðar og fiskvinnslu. Er
það raunar næsta eölilegt and-
svar við rekstrarkreppu og
margháttuðum frásögnum um
halla á útgerð fiskiskipa og
vinnslustöðva.
A sama hátt er innflutningur á
varningi, sem annað tveggja er
þarflitill eða keyptur til landsins
beinlinis i þvi skyni að keppa við
innlenda framleiöslu, mörgum
þyrnir i auga. Áberandi per-
sónuleg eyðsla einstaklinga
vekur lika meira umtal en áö-
ur, og loks er meðferö opinberra
fjármuna áreiöanlega frekar
undir smásjá manna á meöal en
veriö hefur. Af þvi tagi, er bréf-
iö að austan, er viö birtum I dag.
Þeir gefa, sem eiga
Siguröur Stefánsson frá
Stakkahlib hefur sent Landfara
svolátandi bréf:
„1 Timanum 19. desember
1974 er á þriðju siöu frétt meö
þessari yfirskrift: „Jólaglaön-
ingur starfsfólks Seðlabankans
— fær þjóöhátiðarpeningasett
að gjöf”. 1 þessari frétt er einnig
frá þvi skýrt, aö alþingismönn-
um hafi i sumar verið færö
sama gjöf að verömæti og
starfsfólki Seölabankans.
Þar sem Seðlabankinn er
æösta peningastofnun landsins,
gefur þessi frétt tilefni til smá-
athugasemdar. Eftir þvi sem
mönnum virðist er þaö meðal
annars hlutverk Seölabankans
aö vera helzti ráögjafi um
stefnumótun og stefnumörkun
þjóðarinnar i fjármálum. Löng-
um eru þaö forráðamenn þeirr-
ar stofnunar, sem látnir eru til-
kynna þjóöinni ástand og horfur
i fjármálum, er vanda ber að
höndum, og benda á, hvernig
helzt megi snúast gegn hverjum
efnahagsvanda. Með öðrum
orðum: Seðlabankanum virðist
ætlað að bera nokkurs konar
forsjónarsvip og hafa leiðsögn
um viöhorf i efnahagsmálum.
Þvi vildi ég spyrjast fyrir um,
hvar I reglum bankans er að
finna ákvæöi, sem heimila hon-
um að gefa starfsfólki, eða öðr-
um, gjafir, sem nema hundruð-
um þúsunda króna til samans.
Þessa þjóðhátiðarpeninga
veittu ég og fleiri sér i sumar og
töldu ekki eftir sér aö greiða þá
úr eigin vasa. En svo berast
fréttir um, aö alþingismenn og
starfsfólk Seölabankans sé
heiörað meö þessari gjöf. En
jafnvel þótt heimild kunni að
vera fyrir aö gefa slikar gjafir
af hálfu bankans, kemur manni
ihug, aö þessi valdamikla stofn-
un i fjármunameöferö þjóðar-
innar gætu máske gefiö aðra
fyrirmynd en heiöra nokkurn
hóp manna meö silfurpening-
um.
Er svona gjöf skattfrjáls?”
Svigrúm
til tjáningar
G.G. fellur ekki alls kostar
bréf, sem nýlega birtist um einn
af þáttum sjónvarpsins. Hann
segir:
„F.R. skrifar um kostnað við
sjónvarp i Landfara 18. þ.m.
Þar segir hann, aö „i einhvers
konar getraunaþætti hefur
maður horft upp á, að fólki, sem
satt aö segja getur litið og veit
fátt, er afhent stórfé i verðlaun,
og get ég ekki aö þvi gert, að
þykja þetta léttfengnir peningar
og tæpast veröskuldaðir”.
Slik skrif sem þessi eru tæpast
ihugunarverð. Þó vil ég benda
á, að ekki má um of binda
hendur stjórnenda þátta, til
dæmis I sjónvarpi. Þeir verða
að hafa eitthvert svigrúm til
sinna skylduverka og tjáningar.
Sú upphæð, sem Jónas R.
Jónsson haföi þarna til umráða,
ef til vill til að gæöa þátt sinn
meira lifi, gefur alls ekki til
kynna, aö sjónvarpiö haldi laust
á fjármunum sinum.
Það ætti ef til vill ekki að sitja
á mér að andmæla F.R., þar
sem ég og nágrannar minir höf-
um búiö viö bilaðan sjónvarps-
sendi i marga mánuði, ör-
skammt frá Reykjavík. En nei
— slika þröngsýni er ekki hægt
að láta sitja i fyrirrúmi. An þess
að nefna nein dæmi væri þaö ef
til vill áhugavert fyrir fólk að
skyggnast inn i opinber fyrir-
tæki, þar sem þröngsýni og
afturhald viröist ráða rikjum,
forpokabir ráöamenn fleygja
krónunni og hiröa eyrinn i óöa-
önn og halda, að verið sé að
spara fyrir hinn almenna borg-
ara”.
Vísur að vestan
Viö vendum svo kvæöi okkar i
kross og birtum þrjár visur,
sem Richard Beck hefur sent
okkur. Er fyrsta visan endur-
minning frá Þjóöhátiðinni á
Þingvöllum I sumar, en hinar
nefnir hann Arfinn og Áramót.
Visurnar eru á þessa leið:
Ég hátíðarstundu á heigum
staö
i hjarta mun ávailt geyma.
i mikilli sögu var brotiö
blaö,
sem blóðiö iét örar streyma.
Logar enn á ijóöakveik,
lifir i hugans glóöum,
ævilangt mig aldrei sveik
arfur af feðraslóðum.
Hrynja lauf af lifsins tré,
liður ár i timans skaut,
enn ég risa annaö sé,
ævi þakka farna braut.
Árni G. Pétursson:
Hefja ber herferð
gegn flugvarginum
Vegna frétta i fjölmiöium út af
skýrslu Árna Heimis Jónssonar
til Menntamálaráöuneytisins
„um tjón af vöidum hrafna og
svartbaka hjá bændum” þykir
mér rétt aö vekja athygii á eftir-
farandi:
Könnun Árna Ifeimis leiöir
ótvirætt I ljós, aö flugvargi fer
mjög fjölgandi um land allt og
veldur siauknum búsifjum. Má
þar til nefna, aö 46,8% bænda,
sem könnun náði til og létu ær
bera úti, uröu fyrir fjártjóni af
völdum flugvargs um voriö.
Fyrir 10-20 árum fór sauðburb-
ur fram utanhúss aö mestu um
land allt, og var þá sjaldgæft að
heyra, aö flugvargur væri vágest-
ur i lambfénaöi. Tveimur hryss-
um varð að lóga á vori vegna
áverka, sem þær uröu fyrir af
völdum flugvargs viö köstun, og
hafði gagnasafnari ekki heyrt
þess dæmi áður.
Eins og fram kemur I skýrslu
Árna Heimis náði hans könnun til
6,7% bænda. En gagnasöfnun er
timafrek og sumarið entist ekki
til þess aö ná til allra héraöa og
uröu m.a. þvi miður, útundan
sum héruö, sem mest höföu
kvartað undan ágangi flugvargs.
Má þar til nefna t.d. Stranda-
sýslu, en þaðan kom erindi til
Búnaöarþings 1974, sem leiddi til
þess, aö þessi könnun fór af staö.
Samkvæmt úrtaki Arna Heimis
er meint tjón bænda af völdum
flugvargs á sauöburði 6,5 millj.
kr. En eins og skýrslan ber meö
sér og vitaö er, var úrtak mjög
takmarkað um vestanvert landiö
og harla ósennilegt aö i fleiri
samliggjandi sýslufélögum hafi
ekki eitt einasta lamb misfarizt af
völdum flugvargs á sauöburöi. Af
hugsanlegu tjóni aöra árstima þá
fyrstog fremst haust og fyrri part
vetrar, er varlega áætlaö, að eitt
lambsverð lendi I varginn á hvern
bónda yfir áriö, sem er tjón upp á
25 millj. króna.T þessari könnun
var ekki metið tjón af völdum
flugvargs, sem varö hjá skreiðar-
framleiöendum, á fiskeldi i ám og
vötnum, fiskmjölsverksmiðjum
og mengunarhættu- á fisk-
verkunarstöövunum á aðalút-
flutningsverömætum þjóöarinn-
ar, aö ógleymdu þverrandi
mófuglalifi.
Könnun Arna Heimis Jónssonar
leiddi I ljós, aö svartbakur, hrafn
og minkureru helztu skaðvaldar i
æöarvörpum. En dúntekja yfir
landið hefur minnkað um meira
en helming frá þvi sem mest var.
Hjá 67 bændum, sem könnun náöi
til, var samdráttur i varpi hjá
53,7%, stóö i stað hjá 16,4%, 1
vexti hjá 19,4% og 10,4% höfðu
nýhætt að nytja varp, þar sem
þeir töldu þaö ekki svara kostn-
aði. Hjá þeim, er stunduðu æöar-
rækt I vor, var varp i samdrætti
hjá 60%. Könnun Arna Heimis og
tilraunir meö eyöingalyf til fækk-
unar vargfuglum leiddi I ljós, aö
fenemal er hentugasta lyfiö.
Iblöndun I egg gefur lélegan
árangur, miöað við aö setja lyfið i
hræ eöa kjötsag. Einnig aö stór-
lega má fækka vargfugli meö
eyöingarlyfjum. A einum staö
segir I skýrslunni, að á Vestf jörö-
um hafi menn náö mestum
árangri viö fækkun vargfugla, en
siöar kemur fram, að um Dýra-
fjörð er aðeins að ræöa.
Margt athyglisvert leiddi könn-
unin annars i ljós. Má þar nefna,
að vargurinn er ágengari viö búfé
bænda i næsta nágrenni sorp-
hauga frá þéttbýli og úrgangs-
hauga sláturhúsa og fiskvinnslu-
stööva. Er þvi ljóst, aö hlutaðeig-
endum ber skylda til, að vargur-
inn nái ekki til slikra hauga, og
gera veröur forráöamenn ábyrga
um fækkun flugvargs á þeim
stöðum.
Af framanskráöu er ljóst, að
hefja ber herferð um fækkun flug-
vargs á þeim stööum, er vargur
spillir náttúru og veldur tjóni.
Lög frá 1966 um fuglaveiðar og
fuglafriöun gera ekki ráö fyrir, að
tilróttækra aögeröa þurfi að taka,
til þess aö halda i skefjum
óþurftategundum. Þvi er nauösyn
að fá þeim lögum breytt nú þegar,
svo hefjast megi handa til úrbóta.
Sumir telja, aö eyöingarlyf geti
orsakaö I einstaka tilfellum
kvalafullan dauða hjá fuglunum.
Ég vil láta lækna og dýralækna
um að úrskuröa um þaö, hvort
krampi af völdum sterkra deyfi-
lyfja orsaki eins mikinn sársauka
og aö étin séu augu, tunga og
dregnar út garnir á ódeyföum, lif-
andi dýrum.
SJÁIST
með
endurskini