Tíminn - 02.03.1975, Blaðsíða 26
TÍMINN
Sunnudagur 2. marz 1975
Viðar
Símonarson:
Viðar hefur klæðzt landsliðspeys-
unni 76 sinnum. Hér sést hann i
landsleik gegn Svium.
..Það var notaleg tilfinning
að sjá boltann snúast með
ofsahraða inn í markið og
markvörðinn á eftir"
Hverjir þekkja ekki VIÐ-
AR SÍMONARSON, hand-
knattleiksmanninn snjalla
frá Hafnarfiröi? Leik-
manninn, sem hefur verið
einn af burðarásum FH-
liðsins og landsliðsins
undanfarin ár. Þeir, sem
hafa ekki séð Viðar leika á
velli, hafa örugglega oft
lesið um hann og ófáar
setningarnar á þessa leið
hafa sést á íþróttasíðum
dagblaðanna: „Viðar
komst eftir mikinn barning
inn á linuna, og þá var ekki
að sökum að spyrja —
knötturinn söng í neta-
möskvunum". Það eru
ekki ófá mörkin, sem Við-
ar hefur skorað á sínum
handknattleiksferli og
eftirminnilegasta markið
er tvímælalaust jöfnunar-
mark hans gegn heims-
meisturunum frá Rúmeníu
í Laugardalshöllinni 1971,
þegar Höllin hafði nær því
sprungiö af fagnaðarlát-
unum. Það fer stundum
ekki mikið fyrir honum á
leikvelli, en þegar dæmið
er gert upp eftir leiki,
hvort það eru leikir FH-
liðsins eða landsliðsins, þá
er nafn hans ofarlega á
lista yfir beztu leikmenn-
ina.
Þótt Vióar sé þekktur fyrir
prúðmennsku sína jafnt á leik-
velli sem utan, er ekki þar með
sagt. að hann sé skaplaus. Þvert á
móti. hann er ekki vanur að gef-
ast upp fyrr en i fulla hnefana,
það hefur hann sýnt i þeim 76
landsleikjum, sem hann hefur
leikið með islenzka landsliðinu.
Hann var mikið i sviðsljósinu sl.
keppnistimabil með FH-liðinu, en
fyrir það keppnistimabil voru
FH-ingar ekki hátt á blaði yfir
liklegustu sigurvegara Islands-
mótsins, þar sem Geir Hallsteins-
son myndi ekki leika með liðinu.
En þá sýndi Viðar fram á það, að
Hafnfirðingar þurftu ekki að ör-
vænta. Hann tók við stjórn liðsins
og stýrði þvi gegnum tslandsmót-
ið og i lokin stóð FH-liðið uppi
ósigrað. Og hverjir muna ekki
þátt hans i velgengni FH i
Evrópukeppninni i vetur, en þar
lék Viðar eitt af aðalhlutverkun-
um. Viðar hefur einnig verið einn
af burðarásum landsliðsins, eða
siðan hann vann sér fast sæti i þvi
haustið 1969.
Byrjaði feril sinn
á 7. hæð i New York
Viðar var fyrst valinn i lands-
liöiö 21 árs gamall, en þá var
landsliðið á leiðinni til Bandarikj-
anna árið 1966. Það voru leiknir
tveir leikir og fór sá fyrri fram á
7. hæð i stórhýsi á Manhattan i
New York og klæddist þvi Viðar i
fyrsta skipti landsliðspeysunni i
skýjakljúf i stórborginni vestan-
hafs. Siðan leið heilt ár, þar til að
Viðar klæddist aftur landsliðs-
peysunni, en það var gegn Tékk-
um. sem þá voru heimsmeistar-
ar. Leikurinn fór fram sex hæðum
neðar, en Viðar lék sinn fyrsta
leik, eða i Laugardalshöllinni i
desember 1967 og lauk leiknum
með sigri Tékka 18:14.
Á þessum árum fékk Viðar að
kynnast þvi, að það er oft erfitt að
vinna sér fast sæti i landsliðinu.
Hann var settur út i „kuldann",
eins og það er oft kaílað, þegar
leikmenn eru ekki valdir i lands-
lið. Þrátt fyrir að Viðar væri i
..kuldanum’’ næstu tvöárin — eða
til ársins 1969, þá lagði hann ekki
árar i bát. Hann sýndi þá að hann
væri verðugur landsliðsmaður,
enda kom að þvi að hann var val-
inn i landsliðið aftur. Það var
gegn Norðmönnum, sem léku hér
tvo landsleiki i Laugardalshöll-
inni i október 1969. Viðar átti þá
góða leiki og tryggði sér þá fast
landsliðssæti, sem hann hefur
haldið siðan.
Skoraði eitt
þýðingarmesta mark
islands
Viðar varð fljótt einn af aðal-
mönnum islenzka landsliðsins og
sá leikmaður, sem sóknarleikur
liðsins helzt byggðist á. Mörgum
er eflaust ofarlega i minni, hið
þýðingarmikla mark, sem hann
skoraði i Laugardalshöllinni 1971,
þegar Islendingar náðu jafntefli
gegn heimsmeisturunum frá
Rúmeniu. Sá leikur mun seint
gleymast, þvi að það er einn stór-
kostlegasti leikur, sem islenzka
landsliðið hefur leikið fyrr og sið-
ar. Útlitið var ekki gott fyrir ts-
lendinga, þvi að Rúmenar voru
komnir i 14:9 þegar 10 min. voru
liðnar af siðari hálfleik. En þegar
allir töldu leikinn vera tapaðan,
þar sem Rúmenar voru búnir að
ná 5. marka forskoti, þá kom
Hjalti Einarsson, hinn snjalli
markvörður i FH i markið og tók
að verja af þvilikri snilld. að
sjaldan hefur sést önnur eins
markvarzla, Þá gæddist islenzka
liðið slikum krafti, að sjálfir
heimsmeistararnir réðu ekkert
við hinar geysilega þungu
sóknarlotur leikmanna islenzka
liðsins. Islendingum tókst að
jafna 14:14 rétt fyrir leikslok, og
var það Viðar Simonarson, sem
skoraði þetta þýðingarmikla
mark og trvggja þar með ts-
VIÐAR StMONARSON...sést hér
með blómvöndinn, sent hann fékk
frá IISÍ á þritugs-afmælinu.
(Timamynd Róbert).