Tíminn - 02.03.1975, Side 27

Sunnudagur 2. marz 1975
TÍMINN
27
lendingum jafntefli gegn heims-
meisturunum, sem máttu prisa
sig sæla með að sleppa svo auð-
veldlega úr höndum islenzku leik-
mannanna.
Jöfnunarmark Viðars var
þannig lýst i Timanum:
— Mitt i öllum látunum, tókst
Viðari að brjóta sér leið á
óskiljanlegan hátt i gcgnum vörn
heimsmeistaranna og þeyta
knettinum i netið af miklum
krafti, þrátt fyrir að tveir menn
héngu i honum og gerðu ör-
væntingarfulla tilraun til að
stöðva hann.
Eftir leikinn sagði Viðar i
blaðaviðtali: — ÉG gerði mér
vonir um, að skora, er ég komst
inn á linuna. Hélt siðan að ég
hefði brennt af, en sem betur fór,
fór knötturinn rétta leið. Það var
notaleg tilfinning að sjá boltann
snúast mcð ofsahraða inn í mark-
ið og markvörðinn á eftir”.
Fjarlægur draumur
Þegar við spurðum Viðar,
hvaða landsleikir honum væru
minnisstæðir, sagði hann: — Það
eru margir leikir mér minnis-
stæðir, bæði leikir, sem okkur
hefur tekizt að vinna sigur i, og
einnig tapaðir leikir. Sá leikur,
sem ég mun seint gleyma, er
leikurinn gegn heimsmeisturun-
um frá Rúmeniu, þegar við náð-
um jafntefli eftir að vera 5 mörk-
um undir. Þessi leikur verður
mér óneitanlega eftirminni-
legastur. Þá er leikurinn gegn
Tékkum á Olympiuleikunum i
Munchen alltaf eftirminnilegur.
Það fer viss fiðringur um mig,
þegar ég hugsa um hann. Við vor-
um með leikinn i höndum okkar
og staðan var 18:15 fyrir okkur,
þegar aöeins 9 minutur voru til
leiksloka og 8-liða úrslitin blöstu
við okkur. Þá fóru Tékkar að
leika maöur á mann og við það
hrundi allt hjá okkur, og Tékkum
tókst aö jafna 19:19 á siðustu
sekúndum leiksins, og ná sætinu i
8-liða úrslitunum frá okkur og
siöan hlutu þeir silfurverðlaunin
á OL. Við vorum óheppnir i þess-
um leik og öll sú mikla vinna, sem
við strákarnir lögöum á okkur,
fauk út i veður og vind. Undirbún-
ingurinn fyrir Olympiuleikana
var sá bezti, sem ég hef kynnzt
hjá landsliðinu. Við strákarnir
æföum mjög vel allt vorið og um
sumarið og það var einstök
stemning hjá leikmönnum liðsins.
— Var þaö ekki stórkostleg til-
finning að keppa fyrir hönd ts-
lands á Olympiuleikunum, Viöar?
— Jú, sérstaklega að fá að taka
þátt i þessu. Þegar maður var
ungur, þá fylgdist maður ávallt
með OL-leikunum hverju sinni,
en mig dreymdi þá aldrei, að ég
ætti eftir að taka þátt i þessari
miklu iþróttakeppni. Það var
stórkostlegt að ganga inn á leik-
vanginn i Munchen i hinum stóra
hóp beztu iþróttamanna veraldar.
Það voru 100 þús. áhorfendur,
sem voru glaöir eins og börn, sem
fögnuðu iþróttafólkinu og öll opn-
unarhátiðin heppnaðist frábær-
lega vel. Þetta var stórkostleg
sjón, sem maður á örugglega ekki
eftir að upplifa aftur.
Það var skemmtilegt
að leika með þeim
Við komum Viöari i mikinn
bobba, þegar við báðum hann að
stilla upp fyrir okkur óskaliðinu
hans, skipað þeim leikmönnum,
sem hann héldi eftirminnilegasta
að leika með i landsleikjum. Viö-
ar hugsaði sig lengi um og sagði,
að hann gæti stillt upp góðum lið-
um. — Ef ég ég hef 5-1 vörn i
huga, en sú vörn hefur verið leik-
in i flestum minum landsleikjum,
þá myndi ég stilla þannig upp
minu óskaliði. Sigurbergur Sig-
steinsson væri á miðjunni frammi
og Gunnsteinn Skúlason á miðj-
unni aftur. Þá kæmu þeir Ólafur
Jónsson, sem vinstri bakvörður
og Stefán Gunnarsson, sem hægri
bakvörður og þeir Geir Hall-
steinsson og Björgvin Björgvins-
son, sem er minn uppáhaldsleik-
maður að spila með, i hornunum.
Axel Axelsson, sem byrjaði
seirma að leika með landsliðinu,
kæmi siðan inn i lið mitt. Þetta lið
er tvimælalaust það bezta sem ég
hef leikið með og jafnframt eitt
það sterkasta sem við höfum átt.
Það má kannski skjóta þvi hér
inn i, að það eru enn miklir mögu-
leikar fyrir hendi, að Viðar fái
aftur tækifæri til að leika i lands-
■
liðinu með þessum leikmönnum,
sem enn eru allir á bezta aldri og i
fullu fjöri. En nóg um það.
— En Viöar, hvaö vilt þú segja
um gömlu landsliösmennina okk-
ar, t.d. þá sem skipuöu islenzka
landsliöiö 1964, sem vann hinn
fræga sigur gegn Svium i HM-
keppninni i Tékkóslóvakiu?
— Ég hef ávallt borið mikla
virðingu fyrir þeim leikmönnum,
sem ég tel beztu handknattleiks-
menn sem við höfum átt. Þeir
voru geysilega góöir einstakling-
ar, en ekki eins sterkir sem lið i
heild. Þá skorti samæfingu og út-
haldsæfingu, það kom oft fram i
landsleikjum, sem þeir léku. Þeir
voru taldir heimsmeistarar i fyrri
hálfleik, af erlendum handknatt-
leiksforráðamönnum. Þeir stóðu
sig oft frábærlega vel i fyrri hálf-
leik og náðu þá góðu forskoti, sem
þeir misstu siðan niður i siðari
hálfleik, eingöngu vegna þess að
þeir voru ekki i nógu mikilli
likamlegri æfingu. Ég hef oft
sagt, að ef þessir leikmenn væru i
fullu fjöri i dag og á þeim aldri,
sem þeir voru á i HM 1964, þá
væri landsliðið 1964 stórkostlegt
lið — hreint „klassalið”.
Áhuginn er
fyrir hendi
— Er takmarkiö, 100 landsleik-
ir, Viöar?
— Ég setti mér aldrei neitt tak-
c
Hann hefur brotizt*
í gegnum sterkustu
varnir heimsins
og skorað rhark
hjó beztu »
markvörðum heims
'mark i upphafi. Ég gerði mig
ánægðan með hvern landsleik,
sem hægt var að hafa not af kröft-
um minum i. Svo lengi, sem not
eru fyrir mig þá verð ég með.
Áhuginn er fyrir hendi, en hvort
ég næ að leika 100 landsleiki, veit
ég ekki. Ég set merkiö hátt og sé
enga ástæðu til að leggja árar i
bát, þrátt fyrir að ég hef haft mik-
ið að gera.
— Hefuröu séö eftir þeim tima,
sem þú hefur eitt i handknattleik-
inn?
— Ég hef oft verið spurður að
þessu. Ég hef ekki séð eftir einu
einasta augnabliki, sem ég hef
stundað handknattleik. Hand-
knattleikurinn hefur veriö þrosk-
andi fyrir mig og félagsstarfið,
sem honum tilheyrir. Ég hef eign-
azt marga góða vini á minum
handknattleiksferli, sem er óvist
að ég hefði eignazt annars staðar.
Og þegar maður er byrjaður á
annaö borð að stunda iþróttir, þá
er erfitt að slita sig frá þeim.
— Hefur ekki allur sá timi, sem
þú hefur stundaö handknattleik,
bitnaö á heimili þinu?
— Nei, konan min hefur hvatt
mig til dáða. Mér finnst mikill
heiður að þvi, að geta leitað til
hennar og fengið hennar álit á
ýmsum vandamálum. Hún er
mér mikill styrkur.
tþróttasiðan óskar Viðari til
hamingju með þritugsafmælið,
sem hann átti sama dag og siðari
landsleikurinn gegn Júgóslövum
fór fram og óskar honum og konu
hans, Halldóru Siguröardóttur,
bjartrar framtiðar.
-SOS
Ekki þarf aö sökum aö spyrja,
þegar Viöar er búinn aö brjótast
fram hjá varnarmönnum and-
stæöinganna og markiö blasir viö.
Hér sést Viöar i ieik gegn itölum i
undankeppni HM.
Badminton-spaðar
verö frá kr. 1748/-
Badminton-net
verð kr. 2475/-
Badminton-kúlur
Badminton-peysur
Badminton-buxur.
Póstsendum
Sportvöruverzlun
lngólfs óskarssonar
KUpparstig 44 — Stml 11783 - Reykjavík i