Tíminn - 04.03.1975, Blaðsíða 4

4
TÍMINN
Þriðjudagur 4. marz 1975
Tónelskir elgir
Gröfustjórinn Dumov varð ekki
litið hissa, þegar hann snéri
gröfu sinni til að tæma skófluna
á vörubilspall. Fyrir framan
vélina var stæðilegur elgur, sem
drúpti höfði og hlustaði af
athygli. Hvorki hávaðinn frá
ekki satt?
Siegfried Stecher frá Tegernsee
á Bæjaralandi er einn fárra
manna sem nú eru uppi, er
kunna tilhlitar tökin á málsmiði
þeirri, sem um langan aldur var
iðkuð vegna skreytinga á belt-
um skóm og kúabjöllum, v'iðs
vegar um Suður-Þýzkalana og
Sviss. Fetar hann þar i fótspor
föður sins og afa. Þessar
skreytingar eru ekki neitt
vélinni, né flaut vörubila, er óku
framhjá virtust trufla hann hið
minnsta. Elgurinn var greini-
lega bergnuminn af ljúfum
tónum, er bárust frá útvarpi
gröfunnar. Dumov lækkaði
skófluna hægt til að hræða ekki
elginn, sneri gröfunni síðan
aftur að kolabingnum. Elgurinn
áhlaupaverk. Þær hófust á þeim
tima, er fagurt handverk var
mikils metið, og fremur um það
spurt, hvernig unnið var, heldur
en hversu langan tima það tók.
Skreyting á breitt belti getur
verið margra vikna vinna. Það
er þó ekki jafndýrt að búa til
slikt belti og virðast kann I fljótu
bragði, þvi að sé nóg til þeirra
vandað, geta þau enzt manns-
aldur.
fylgdi eftir. I næstum hálfa
klukkustund fylgdi hann
snúningum gröfunnar, og fór
ekki aftur inn i skóginn fyrr en
að hljómleikunum loknum. Enn
meira undrandi varð gröfu-
stjórinn tveim dögum siðar,
þegar elgurinn kom aftur og
hafði maka sinn með sér. Eftir
öllu að dæma kunni hún lika að
meta tónlist, þvi hvað eftir
annað endurtóku þau þessar
tónleikaferðir sinar. Svæðið,
þar sem Dumov vinnur, er á
mörkum siberiska frumskóg-
arins og Kusnetskij Alatau fjall-
garðsins i suðurhluta Siberiu.
Þetta var ekki i fyrsta sinn, sem
verkamennirnir hittu Ibúa
frumskógarins. Birnir höfðu
lika oft komið til að hlusta á
tónlist. Tónlistaráhugi virðist
með öðrum orðum vera
útbreiddur meðal villtra dýra,
a.m.k. I Siberiu.
Hann er skrautlegur um miðjuna,
Hún er tvífari
Önnu prinssessu
Barbara Kidd heitir hún og orð-
in vön þvi, að fólk snúi sér við á
götu og hvisli, þegar hún mætir
þvi. Astæðan er sú, að hún er
tvifari Onnu Bretaprinsessu, og
hefur meira að segja samning
upp á það, En gangi þetta svo
langt, að einhver ætli að fara að
mynda Barböru þá segir hún
stopp, vegna þess að hún má
ekki láta mynda sig sem
prinsessuna. Hún má heldur
ekki koma fram i kvikmyndum
eða auglýsingamyndum og gefa
fólki þannig rangar hugmyndir
meö þvi að það geti imyndað
sér, að þarna væri prinsessan á
ferðinni. Barbara er lika gift
liðsforingja rétt eins og Anna
prinsessa. Hún verður að til-
kynna konungsfjölskyldunni ef
hún ætlar sér að skipta um hár-
greiðslu, og sömuleiðis, ef hún
hyggst gera eitthvað sérstakt,
sem gæti komið konungs-
fjölskyldunni illa. Það merki-
lega er, að Barbara og maður
hennar hafa mikinn áhuga á
hestum, og þau fara oft út i reið-
túr, rétt eins og prinsessan og
maður hennar, og sjá þá fáir
annað, en að þarna sé Anna
prinsessa komin ljóslifandi.
Barböru er uppálagt að haga
sér i alla staði vel, og fyrir
„erfiðið” fær hún hvorki meira
né minna en 10 pund á ári! Hér
sjáiö þið svo Barböru, og vist er
hún ekki ólik prinsessunni.
DENNI
DÆAAALAUSI
Hánn segist finna greinilega að
hann er veikominn hjá okkur.
Hvað geri ég vitlaust, eins og ég
hef reynt.