Tíminn - 06.03.1975, Qupperneq 2

2
TÍMINN
Fimmtudagur 6. marz 1975
Fimmtudagur 6. marz 1975

íh

Vatnsberinn (20. jan.—18. febr.)
Þessi dagur er ákaflega heppilegur til hvers
konar trúarlegra hugleiðinga, og kirkjuganga
sjálfsögð i dag. Það kann að vera, að einmitt i
dag rætist það, sem þú hefur verið að vonazt eft-
ir, og það svolitið einkennilega.
Fiskarnir (19. febr—20. marz.)
Enn þarftu að taka á þvi, sem þú átt til, og nú
skaltu kappkosta að leysa verkefni þin þannig af
hendi, að einhverjir aðilar, sem virðast vera þér
miöur velviljaðir, notfæri sér það ekki.
Hrúturinn (21. marz—19. april)
Þú hefur ekkert illt af þvi að lyfta þér upp, eigin-
lega er þér þaö nauðsynlegt, félags- og heilsu-
farslega. Það erlíka eins og það liggi í loftinu, aö
þú farir aö hitta einhvern, sem kemur til með aö
skipta máli.
Nautið (20. april—20. mai)
per neiur verio iruao iynr leynuai nian, sein pu
skalt varðveita. Það kemur þér sjálfum i koll, ef
þú ferö að blaöra frá þvi, og þú mátt alls ekki viö
þvi núna, ekki gagnvart þeim, sem sagöi þér
þetta.
Tviburarnir (21. maí—20. júni)
Það er eins og vinir og kunningjar komi talsvert
við sögu i dag, og þú skalt taka afskiptasemi
þeirra i ákveðnu máli með hæfilegri tortryggni,
þvi að það býr meira indir en þig grunar i
fyrstu.
Krabbinn (21. júní—22. júli)
Einhvers konar viðskipti, brask eða brall er
ofarlega á teningnum I dag, og þú skalt ekki
halda, að allir séu þér sammála. Þú færð að taka
á honum stóra þinum, hvað snertir þolinmæöi og
umburöarlyndi.
Ljónið (23. júlí—23. ágúst)
Þetta er dagur tækifæranna. Það er rétt eins og
þau séu eitthvaö bundin heimilinu, og þess
vegna skaltu fylgjast með þvi, sem gerist heima
fyrir I dag eöa kvöld. En þú ættir ekki að ástunda
eyðslusemi.
Jómfrúin (24. ágúst—22. sept.)
Þú verður fyrir einhverjum vonbrigðum f dag,
að likindum smávægilegum, að likindum vegna
einhvers konar viðskipta. Taktu þetta ekki of
nærri þér, en reyndu meö lagni að kippa málun-
um 1 liðinn.
Vogin (23. sept.—22. okt.)
Skemmtilegur dagur. Miklar likur á, að þú
kynnist nýju fólki, og vissulega er þaö einvörð-
ungu undir sjálfum þér komið, hvort þau kynni
verða ánægjuleg eöa ekki. En — haltu kyrru fyr-
ir heima i kvöld!
Sporðdrekinn (23. okt.—21. nóv.)
ÞaÖ litur helzt út fyrir, að þú munir komast i
kynni við einhverja persónu, sem þig hefur lengi
langað til að kynnast, svo að það má búast við
þvi, að þessi dagur verði þér eftirminnilegur.
Bogmaðurinn (22. nóv.—21. des.)
Það er eitthvaö, sem veldur þér kviöa i dag, en
þú munt komast að raun um það, að hann er al-
gjörlega óþarfur. Það er alls ekki óliklegt, að þér
veröi falið eitthvert verkefni, sem jafnvel gæti
veriö tengt kvöldinu.
Steingeitin (22. des.-19. janj
Þú færð að likindum eitthvert verkefni i dag, og
það skiptir verulegu máli, hvernig það er af
hendi leyst. Stattu þig nú með sóma, og gakktu
ekki framhjá samstarfsfólkinu, þvi aö það hefur
sannarlega sinar skoðanir.
/IflHI 28818
IAUGLYSINGASTOFA
WAFNARSTRÆTI 5 • REYKJAVÍKi
IISi.Ui,, Hl.JKÍBii.
Við látum norðanbréf sitja i
fyrirrúmi þennan daginn. Þau
eru tvö, og fjallar annað um
grásleppu og rauðmaga, en hitt
er um atvinnuhorfur.
Svo vill til, að báðir bréfritar-
arnir hafa óskað þess, að þeir
væru nefndir Norölendingar, og
þess vegna tökum við okkur það
bessaleyfi að tölusetja þá, svo
að þar verði einhver greinar-
munur á þvi að ekki er það sami
maðurinn, sem skrifar bæði
bréfin.
Hrognkelsin, sem
veröa ónýt
Það er þá Norðlendingur I,
sem fyrst tekur til máls:
„Nú er rauðmaginn farinn að
veiðast, þar sem hann kemur
fyrst að landi, og næstu vikur
verða hrognkeísanetin lögð I sjó
viðar og viöar. Eins og kunnugt
er hafa hrognkelsaveiðar veriö
stundaðar af kappi undanfarin
ár og gefið mikið i aðra hönd á
stuttum tima. En sá skuggi hvil-
ir yfir þessum veiðum, að það
eru svo til einungis hrognin,
sem eftir er sótzt. Rauðmaginn
þykir ágætur svona fyrst, en
þegar fram i sækir er vist sums
staðar talsverðu af honum hent,
og grásleppunni svo til alveg.
Ég veit ekki, hvað mikið er
veitt af hrognkelsum, en vafa-
laust má fara nærri um það með
athugun á hrognamagninu, og
geta siðan út frá þvi I eyðu,
hversu miklu er hent. Ég
fullyrði samt, að það eru ósköp-
in öll.
Fóöurbætir hugsanlega?
Nú er verð á tilbúnum áburði
komið upp úr öllu valdi, og
fóðurbætir er lika rándýr. Þess
vegna hefur mér komið i hug,
hvort ekki mætti hafa gráslepp-
una til fóðurbætis. Ég viður-
kenni, aö mér ekki kunnugt um,
hve mikil næringarefni eru i
henni, en áreiðanlega eru þau
talsverð, og það held ég ekki
orki tvimælis, að bæði sé
menningaratriði og hagsmuna-
mál að nýta öll verðmæti. Væri
ekki unnt að salta grásleppuna i
þvi skyni að selja hana á hóflegu
verði sem fóðurbæti þótt ef til
vill þyrfti að hakka hana vegna
hveljunnar?
Mér finnst að minnsta kosti
siðferðileg skylda að leita ein-
hverra úrræða til þess að hag-
nýta eitthvað meira en hrognin.
Það nálgast glæp i hungruðum
heimi að veiða stórmikið af ein-
hverri fisktegund, en fleygja
svo megninu af aflanum. Mér
finnst þarna fara saman
úrræðaleysi og siðleysi, og þann
stimpil eigum við ekki að bera
þegjandi ár eftir ár án þess að
klóra i bakkann”.
Bygging íbúöarhúsnæðis
aö stöðvast
Norðlendingur II fjallar um
allt annað efni. Honum farast
orð á þessa leið:
„Undanfarin misseri hefur
verið lif og fjör I svo til öllum
kauptúnum og sjávarþorpum
landsins. Þannig hefur það að
minnsta kosti veriö, þar sem ég
þekki til. Unga fólkið, sem áður
leitaði svo margt burt, var orðiö
fráhverft þvi að yfirgefa heima-
haga sina, og það var helzt
húsnæðisskortur, sem var þvi
þröskuldur i vegi heima fyrir.
Við þessu var brugðizt á þann
sjálfsagða hátt, að fjöldinn allur
réðst i að byggja yfir sig, þegar
atvinnan glæddist og framtiðar-
horfurnar heima stórbötnuðu.
Nú eru þvi miður ljótar blikur
á lofti, og þessar blikur valda
þvi, að ég hygg að næsta fáir
muni ráðst i húsbyggingar, ef
ekki kemur mikil örvun til. Það
verður reynt að halda áfram
með þau hús, sem I smfðum eru,
en nýbyggingar frá grunni tel ég
hætt við, að detti svo til alveg
niður. Þannig virðist það vera i
þeim þorpum, þar sem ég er
kunnugastur.
Stórskerðing verklegra
framkvæmda háskaleg
Við skulum að visu gera okkur
vonir um, að útgerð og fisk-
vinnsla lamist ekki. Þar er
auðvitað undirstaðan og megin-
þáttur atvinnulifsins I minum
heimahögum. Samt óttast ég at-
vinnuleysi á sumum sviðum —
atvinnuleysi af þvi tagi, að það
getur orðið mjög afdrifarikt.
Það er hætta á þvi, að
byggingariðnaðarmennirnir
okkar standa uppi atvinnulausir
einn góðan veðurdag.
Ef sá niðurskurður fjárlaga,
sem nú er ráðgerður, gengur að
miklu leyti, jafnvel fyrst og
fremst út yfir verklegar fram-
kvæmdir viðs vegar um landið,
en ekkirekstrarkostnað þá er vá
fyrirdyrum. Það er mjög alvar-
legt mál, ef það gerist samhliða
þvi, að nýbyggingar einstakl-
inga dragast mjög saman, eða
falla jafnvel svo til alveg niður.
Verði svo samhliða þessu
reynt að ráða bót á atvinnuleysi
byggingariðnaðarmanna með
stórframkvæmdum á vegum
hersins á Keflavikurflugvelli,
verðum við úti á landi fyrir-
sjáanlega fyrir alvarlegum
skakkaföllum. Byggingar-
iðnaðarmennirnir okkar, sem
við megum sizt við að missa úr
samfélagi okkar, munu flytjast
burt að þeim eldi, sem betur
brennur, og við standa uppi,
búnir að missa frá okkur þá
stétt, er okkur er mikil þörf á,
þegar aftur birtir til.
Gætiö að afleiðingunum
Þetta má með engu móti ger-
ast. Það má alls ekki lama þétt-
býliskjarnana úti á landi, er
hvaö mest leggja i þjóðarbúið.
Enginn getur skipað
einstaklingum að ráðast i
nýbyggingar, þegar timar eru
svo viðsjárverðir, að þeir
treysta sér ekki til þess, og
einmitt þess vegna má ríkis-
valdiö ekki vega I sama knérunn
með tillitslausum samdrætti
verklegra framkvæmda úti um
land.
Mér finnst það tvennt skipta
ákaflega miklu máli nú, og ég
veit, aö þar eru mér margir
sammála að rikið haldi uppi
verklegum framkvæmdum af
fremsta megni, og undan-
bragðalaust verði framkvæmd
gefin fyrirheit um byggingu
leiguhúsnæðis á vegum sveitar-
félaga úti á landi.
Þessa viðvörun vil ég biðja
Landfara að birta einmitt úti á
landi nú, þegar um það er fjall-
að, hvar höggvið skuli i fjárlög-
in”.
Er þaö metið?
Marfa P. skrifar:
„Sigurður E. Haraldsson tal-
aði i útvarpið um daginn og veg-
inn á mánudagskvöldið. Hann
hóf mál sitt á þvi að segja frá
starfsmanni rikis eða rikis-
stofnunar, sem færi á milli
staða á reiöhjóli og varðveitti
eigur rikisins, er hann hefði
undir höndum af þvílikri sam-
vizkusemi, að á þeim sæist ekki
rispa, blettur né hrukka.
Sigurður rakti þetta ekki
frekar. Hann gat þess ekki,
hverning samvizkusemi þessa
manns væri virt, hvar i launa-
flokkum hann væri, hvort yfir-
boðarar hans hefðu vottað hon-
um þakkir sinar, eða hvort
hann kannski fengi Fálkakross.
Ég held, þó, að mannþekking
min og þjóðfélagsþekking nægi
til þess að botna söguna — þvi
miður: Þessi maður er i lágum
launaflokki, yfirboðarar hans
hafa látið sér hægt um þakklæti
og viðurkenningu, og hann hefur
engan Fálkakross fengið.
Dyggð, trúmennska og spar-
semi er ekki I neinum metum i
þjóðfélaginu, og vel unnin störf
eru ekki einhlit til forfrömunar.
Kjaftháttur, skrum og skrið-
dýrstilburðir greiða hins vegar
leiðina, og þá er ekki spurt um
vinnusemi og verklag. Og svo
náttúrlega ýtni og frekja viö að
olnboga sig áfram.
Þetta er þvi miöur hinn leiði
sannleikur.”
jBestha
MEST SELDA
STEYPUHRÆRIVÉL
Á HEIMSMARKAÐI
þ> ÞORHF
■ ÁLFNAÐ ER VÉRK
1 - ÞÁ HAFIÐ ER
II Msamvinnubankinn
Já! Þetta fæst
allt í
byggingavöru-
kjördeiidinni.
Hér verzla þeii^
sem eru að
byggja eða
þurfa að
endurnýja.
Opið til kl. 7
á föstudögum
Lokað á
laugardögum.