Tíminn - 11.03.1975, Blaðsíða 2

2
TÍMINN
Þriðjudagur 11. marz. 1975.
Þriðjudagur 11. marz 1975

Vatnsberinn (20. jan.—18. febr.)
Þú skalt gera þitt bezta i starfinu i dag, og var-
astu jafnframt að gera of litiö úr getu þinni. Með
þvi að hafa trú á sjálfum sér og hæfileikum sin-
um til aö leysa af hendi hvaðeina, sem fyrir ber,
má fjarska oft ná ótrúlegum árangri.
Fiskarnir (19. febr.—20. marz)
Eitthvað, sem þú varst búinn að ákveða fyrir
alllöngu, getur dregizt á langinn, og jafnvel eru
möguleikar á þvi, að ekkert verði af þvi. Það er
allt i lagi á vinnustaðnum, og á eftir að lagast.
Þú ættir að fara út og skemmta þér i kvöld.
Hrúturinn (21. marz—yl9. april)
Þér berast góðar fréttir af hugstæöu málefni i
dag. Ein kona eða fleiri eru að vinna aö þvi að
einhver málefni, sem þér eru hjartfólgin, nái
ekki fram að ganga. Gerðu ekkert I þvi máli i
dag, það getur jafnazt af sjálfu sér.
Nautið (20. april—20. mai)
Þú ættir ekki að gera svona mikið að þvi að
brjóta heilann um, hvað aðrir hugsa eða segja.
Þetta ruglar einbeittni þina, og verður þér til ills
eins. Það leysa ekki aðrir vandamál þin betur en
þú sjálfur i dag.
Tviburar (21. mai—20. júni)
Ef þú er i einhverjum vafa varðandi mál, sem þú
hefur verið aö velta fyrir þér upp á siðkastið,
hugsaðu þá ekki til þess aö koma þvi I fram-
kvæmd. Það er ekki timabært enn. Það er ekkert
á móti þvi að skemmta sér I hófi.
Krabbinn (21. júni—22. júli)
Þetta er afskaplega heppilegur dagur fyrir upp-
finningar, stórar og smáar. Hins vegar skaltu
ekki þar með halda, aö uppátæki séu heppileg á
þessum degi, og varastu allt óvenjulegt háttalag
i dag. Farðu sérlega varlega i umferöinni.
Ljónið (23. júli—23. ágúst)
Þú skaltnotfæra þér meðfædda hæfileika þina til
þess að koma áleiöis fréttum I ákveðnu máli. Ef
þér finnst þú eitthvað þvingaður eða ónógur
sjálfum þér, ættir þú að lyfta þér upp með góð-
um vinum þinum I kvöld.
Jómfrúin (23. ágúst—22. sept.)
Þaölitur út fyrir, að þú verðir fyrir óvæntum út-
gjöldum i dag, og þú skalt vera viö öllu búinn.
Hafðu það hugfast, að það er ekki nóg að hugsa
upp góö áform, það verður að framkvæma lika,
en það er ekki heppilegt samt að rasa að neinu.
Vogin (23. sept.—22. okt.)
Þaö er ekki annað að sjá en þú sért allvel settur,
hvað tilfinningamálin snertir. En slappaðu samt
af og reyndu að fá sem allra bezt yfirlit yfir hlut-
ina og innsýn i málin, áður en þú hefst handa um
nokkuö þessa dagana.
Sporðdrekinn (23. okt.—21. nóv.)
1 dag verðurðu að beita alveg sérstakri varkárni
I peningamálunum. Þetta gengur yfir, en þessi
sérstaka varfærni i dag er bráðnauösynleg meö
tilliti til þess, sem siðar kemur. Það eru
sviptingar framundan og breytingar.
Bogmaðurinn (22. nóv.—21. des.)
Þú skalt gera þér grein fyrir þvi, að þú hefur
hækkað i áliti upp á siðkastið. Þeir, sem ekkert
hafa tekið eftir þér, eru jafnvel farnir að fylgjast
með þér af áhuga, og þetta kemur sér vel fyrir
þig, þegar frá liður.
Steingeitin (22. des.-f-19. jan.)
Þú skalthafa það hugfast, að það er nauösynlegt
aö gripa gæsina, þegar hún gefst. Góö tækifæri
gefast ekki á hverjum degi, en það er útlit fyrir,
að þér gefist mjög gott tækifæri I dag. Mistu ekki
af þvl, ef þú á annaö borð sérð það.
Tímínn er
peningar
{ Auglýsicf
* í Tímanum
mi
11 i HflHH
Landfari vill fyrst láta þess
getið, að tvö bréf frá Þ.J., sem
borizt hafa með stuttu millibili,
hafa verið send inn i eilifðina
með viðkomu i bréfakörfunni. I
þessum dálkum birtist ekki
hvað sem er, og þó að mönnum
þyki sitthvað fara úrskeiðis, og
til dæmis valdi og aðstöðu beitt
um of, þá eru skefjalaus . gróf-
yrði og svivirðingar ekki úrræði
til þess að greiða ádeilum veg i
Landfaraþættinum.
Snúum okkur svo að bréfum,
þar sem málflutningur er á ann-
an veg.
útvarpsgjald og
heyrnarleysi
„Einn heyrnskertur” biður
fyrir eftirfarandi linur:
,,Já, þannig er það: ,,Sá, sem
hefur sjónvarp, greiðir lika af
útvarpi”. Ekki nema sjálfsögð
hagkvæmnisregla að gera ráð
fyrir þvi, að allir eigi útvarps-
tæki — eða hvað?
Maður á náttúrlega ekki að
hugsa sifellt um sjálfan sig og
vitna til sjálfs sin. En má ég
1 syngda upp á náðina? Svo er
mál með vexti, að vegna mjög
skertrar heyrnar hef ég ekki
gagn af hljóðvarpi, sem kallað
er, og á ekki viðtæki af þvi tagi.
Aftur á móti á ég sjónvarpstæki,
þar eð ég get þó fylgzt með
myndunum.
Og nú kemur að þvi, sem ég
vildi segja: Er sjálfsögð hag-
kvæmnisregla að leggja á mig
afnotagjald af hljóðvarpsvið-
tæki, sem ég ekki á og hef ekki
gagn af vegna likamlegs ann-
marka, af þvi að ég er að burð-
ast við að eiga sjónvarpstæki?
Eða er það þjóðfélagsleg refs-
ing, beitt gegn þeim, sem ekki
eru eins og þorri fólks?
Nú er það að segja, að ekki er
þess að vænta, að þjóðfélags-
stofnanir þekki hagi þegnanna
hvers og eins, þótt skrifstofu-
kerfið sé viðamikið. Þess vegna
spyr ég, hvort einhvers staðar
sé gert ráð fyrir þvi i reglugerð-
um, sem afnotagjöldin lúta, að
þeir, sem bera sig eftir þvi, geti
fengið undanþágu frá skyldu-
gjaldi af tæki, sem þeir eiga alls
ekki og geta ekki einu sinni haft
gagn af?
Annað var það ekki, sem ég
vildi þér, Landfari góður”.
Kjör þingmanna
Siðan kemur bréf frá Vestra
um margrætt mál, kaup og frið-
indi alþingismanna:
,,Ég veit ekki, hvort þing-
menn gera sér fulla grein fyrir
þvi, hvað mikið er talað og mis-
jafnt dæmt um kjörin, sem þeir
hafa ákveðið sér. Fólk er ekki
heldur svo hreinskilið að segja
það við þá sjálfa, sem það lætur
sér um munn fara annars stað-
ar.
Nú vil ég fá að segja, hvað
mér finnst athugaverðast. Ég
býsnast ekki yfir sjálfu kaupinu,
þó að það sé riflegt miðað við
kaup almennings. Vitleysa er að
borga Reykjavikurþingmönn-
um 200 þús. i ferðastyrk. Undar-
legt er að borga þeim, sem búa
rétt við Reykjavik matarpen-
inga, og ekki fá aðrir menn, sem
búa i Hafnarfirði, Kópavogi eða
Mosfellssveit þess komar launa-
bætur, held ég þó þeir vinni I
Reykjavik. Ekki er viðkunnan-
legt aö greiða ferðakostnaö, án
þess að reikningar séu fram-
lagðir. Það myndi ekki ganga i
öðrum stofnunum, býst ég við.
Væri ekki heldur æskilegt. Verst
er, að þingmenn sitja ekki á
sama bekk og aðrir gagnvart
skattalögunum. Þurfa ekki að
gera grein fyrir stórum fjár-
hæðum, komast hjá að matar-
peningar þeirra séu metnir til
friðinda á skattskrá. Hvernig
halda þeir, til dæmis að verbúð-
arfólki sé innan brjósts, og hvað
segir það, þegar þetta ber á
góma? Ekki allt fallegt, býst ég
við.
Gætið hófs
Ekki felli ég mig alls kostar
við, að embættismenn og opin-
berir starfsmenn meðal þing-
manna skuli fá 30—60% af fullu
kaupi um þingtimann eftir bú-
setu. Og sumarleyfið óskert eða
hvað? Hlægilegt er þetta, þegar
i hlut eiga kennarar og skóla-
stjórar utan bæjar. Skilst mér,
að þeir fái svona sjö mánaða
fullt kaup á ári i allt, en geti
bara verið heima þegar engir
skólar starfa. Fá fullt kaup á
sumarleyfistimanum.
I sjónvarpsþætti var sagt, að
þingmenn ynnu 70—80 tima á
viku. Að visu kannski ofmælt i
hita umræðnanna. Nálgist
vinnutiminn þetta, hvenær
sinna þeir Reykjavikurembætt-
um um þingtimann að tveim
þriðju og utanbæjarembættum
að einum þriðja og hvenær
gegna þeir störfum i launuðum
nefndum og ráðum? Þeir borða,
það sýna matarpeningarnir.
En sofa þeir ekki neitt?
Jæja, ekki var meiningin að
vera með neina kvikinzku. Að-
eins koma á framfæri þvi, að
öllum mun fyrir beztu að gætt sé
hófs. Og umfram allt, að allir
séu jafnir fyrir skattalögunum.
Annað kemur illu blóði i
marga”.
Menning á 20. öld
Hneyksluð móðir biður fyrir
svolátandi bréf:
„Það má segja, að sjónvarpið
geti verið til mikils gagns sem
dagdvelja fyrir sjúklinga og
aðra. Það flytur stundum ágæta
þætti, fræðandi þætti, eins og til
dæmis þegar við fáum að sjá
dásamlega niðurröðun og fyrir-
komulag guðs i náttúrunnar
riki. Það er ef til vill ekki minnzt
einu orði á guö i þeim þáttum,
en við, sem trúum, vitum, að
hann er höfundur og skapari alls
þessa, og ber allt með orði mátt-
ar sins. „Allir hlutir eru gerðir
fyrir það, og án þess varð ekkert
til, sem til er orðið”.
En ég er á móti klúrum atriö-
um, sem allt of oft eru sýnd i
myndum og leikritum. Hefur
nokkur sig upp I að segja nokkuð
opinberlega á móti þessu? Ég
hef heyrt fólk andmæla i kunn-
ingjahóp. En þetta er menning
20. aldarinnar, „nýju fötin keis-
arans” á okkar öld. Hver vill
fyrstur segja, að þau séu hýjalin
og skýli engu, séu ekki sóma-
samleg? Þetta geta verið verð-
launaðar myndir, áhugavekj-
andi á köflum. Framleiðendur
hugsa sjálfsagt fyrst og fremst
um söluhæfni, peningaafrakst-
urinn. Þá má myndin ekki vera
of forneskjuleg á þessu sviði.
Það má ekki hafa eyður. Allt
verður að sýna. Séu það ekki
hvilubrögðin sjálf, þá minnsta
kosti svo berorða texta, að kon-
ur sem sitja fyrir framan skjá-
inn, ásamt börnum sin-
um, sumum læsum, dreyrroðna
af blygðun að láta þau horfa á
slikt. Unglingar, sem ekki hafa
tileinkað sér nýmenninguna,
horfa gjarna út i vegg, þegar
karlmaður allt i einu hvolfir sér
yfir kenmann á sjónvarpsskján-
um.
*
A æskulýðsdegi
Ég kann ekki að meta það
sem fyrirmyndar siðferði, að
fólk sé að sýna hvilubrögð sin
inni i hvers manns stofu.
Mér fannst nú alveg bitið höf-
uðið af skömminni með leikrit-
inu, er sýnt var 2. marz. Ekki ó-
skemmtileg landkynning þetta
fyrir Bretland, þaðan var það
sagt upprunnið. Ekki ótilhlýði-
legur þáttur á æskulýðsdegi is-
lenzkrar þjóðkirkju! Við höfum
nóg af glæpum i okkar litla
landi, þótt við kostum ekki sýni-
kennslu i nauðgun og hrottaskap
i þessari rikisreknu stofnun,
sjónvarpinu.
Hvað skyldu það vera mörg
heimili hér á landi, sem ein-
göngu fengu sér sjónvarpið
barnanna vegna? Þau vildu, að
börnin sætu heima á kvöldin, en
gerðu ekki nágrönnunum á-
troðning, þegar þ'eir voru búnir
að fá sér sjónvarp. Allt i einu
koma svo tilkynningar um, að
nú komi atriði, sem ekki sé fyrir
börn. Ekki veit ég, hvaða til-
gangi þetta þjónar, nema þá að
sýna okkur, að þeir hjá sjón-
varpinu séu ekki sjálfir alveg
lausir við alla sómatilfinningu
og vilji i huganum klóra svolitl-
um sandi yfir saurinn, sem hið
sýnda gæti skilið eftir i hugum
barnanna. Hvað ætli mörg
heimili hafi alltaf tiltæka full-
orðna manneskju til að binda
fyrir augu barnanna, eða jafn-
vel heyri yfirleitt slikar tilfall-
andi tilkynningar? Móðirin er
e.t.v. að vinna á kvöldvakt utan
heimilis eða sinna sinum verk-
efnum I húsinu annars staðar
en þar, sem sjónvarpið er. Fað-
irinn gæti hafa skroppið á fund
eða hreinlega sofnað i sófanum
eftir snemma tekinn dag.
Viðbrögð við
sjónvarpssora
Þessi klausa stóð i blaði ný-
lega: „Ýmsir þeirra, er kirkjur
sækja i Bandarikjunum, eru
hneykslaðir yfir skemmdar-
verkaáhrifum sjónvarps. Flest-
ir mögla dálitið og halda áfram
að horfa, en ekki allir. Söfnuður
i rikinu Michigan skipulagði ný-
lega opinbera brennu á sjón-
varpstækjum á bilastæði kirkj-
unnar. Fyrst talaði trúboði um
efnið: „Hver stjórnar huga þin-
um”, og siðan var minnst ellefu
tækjum, (rúml. 750 þús. króna
virði) kastað á bálið.
— Dagskrárnar eitra huga
barna okkar, sagði kennari i
sunnudagaskóla. Hann kastaði
tveimur sjónvarpstækjum á
bálið. Annað var litasjónvarp,
er kostaði rúmlega 108 þúsund
krónur.
Bandarikjamenn eru, ef til
vill, komnir dýpra niður i sor-
ann i sjónvarpsefni en við. En
mér finnst að minnsta kosti, og
ég er ekki ein um það, að ekki
ætti að hafa atriði til sýnis, sem
fjölskyldan öll má ekki sjá”.
1
rsbdBn
I BEKKIR %
OG SVEFNSÓFARl
vandaðir og ódýrir — til
sölu að öldugötu 33.
^Upplýsingar I sima 1-94-07.^
§ Læknaritari í afleysingar
rt.'f
J—J.
>.£

:/s./ Tyt-í
•• j.*>, J-.í
1. ritara vantar til afleysinga á Skurðlækningadeild
Borgarspitalans.
Ráðningartimi nú þegar til a.m.k. 30. september n.k.
Starfsreynsla nauösynleg. Upplýsingar veitir skrif-
stofustjóri I sima 81200.
$
k
m
Reykjavik, 10. marz 1975.
&
Borgarspitalinn v