Tíminn - 11.03.1975, Blaðsíða 14

14
HMINN
Þriöjudagur 11. marz. 1975.
uðu sér í dansinum. Hann sá, hvernig ávalar mjaðmirn-
ar gengu til, þegar þær löbbuðu á undan honum eftir veg-
inum. Hann sá hvítt og m júk hörundið aftan á hálsinum,
þar sem hártjásurnar, sem ekki vöfðust upp í hnakka-
hnútinn, hringuðu sig. Og svo voru það varirnar: þunnar,
samanbitnar —litlar, rauðar og safamiklar varir, —
stórar, rakar og blóðríkar varir. Og allt þetta kvaldi
hann eins og martröð.
Elmar í Áskoti, sem var jafnaldri Gústafs, varð hon-
um oft samferða heim á nóttunni, þegar skemmtanirnar
voru úti. Þeir brugðu sér þá stundum heim til Larssons
og spjölluðu stundarkorn við vinnustúlkurnar.
„Nú skreppum við inn til stelpnanna, maður", var
Elmar vanur að segja.
Þeir stukku yfir girðinguna, læddust upp að bakhús-
inu, þar sem stúlkurnar sváfu, og börðu á gluggann. Þá
heyrðist hlegið inni fyrir,og eftir dálítið þóf, féllust
stúlkurnar á að opna fyrir þessum síðkomnu gestum.
Þeir flýttu sér að dyrunum og smugu inn. Stúlkurnar
trítluðu aftur inn ganginn, og Elmar og Gústaf eltu. Það
mátti heita myrkur í herbergiskytrunni þeirra.
Stúlkurnar skriðu upp í rúmið og settust á bera
fæturna. önnur hafði kannski smeygt sér í kjól utan yf ir
náttfötin, hin var í kápu.
Piltarnir settust á rúmstokkinn hjá þeim og byrjuðu að
gera að gamni sínu við þær, því að þær voru báðar kátar
og lifsglaðar og gátu borið svo hnittilega fyrir sig orði,
að þeir urðu að taka á því, sem þeir áttu til, til þess að
verða ekki alveg undir í orðaskiptunum. En einmitt þess
vegna var svo gaman að staldra við hjá þeim og spjalla
við þær og deyfa með því vonbrigðin sem misheppnuð
skemmtun eða samkvæmi hafði valdið. Þau höfðu öll
verið leiksystkin í bernsku, svo að kunningsskapur
þeirra var hreinn og undirmálslaus og önnur þeirra var
systir Elmars.
„Farið þið og sækið rúgbrauð handa okkur", sagði
Elmar.
Stúlkan í kápunni snaraði sér f ram úr og læddist f ram í
eldhús. Þar dró hún upp úr deigtroginu stóran rúg-
brauðshleif, sem þar hafði verið graf inn, til þess að hann
héldist volgur. Brauðið var klesst og óhrjálegt, en það
var gott, sætsúrt bragð að því. Ungligngarnir settust allir
í hvirfingu á rúmið með brauðið á milli sín og hámuðu
það í sig. Þau kankuðust nú á og hlógu, unz brauðið var
búið. Þá fengu gestirnir skipun um að „hundskast út".
Elmar og Gústaf höfðu átt marga glaða stund inni hjá
stúlkunum.
En það var ein manneskja enn í herberginu þeirra.
Þriðja vinnukonan svaf ein í rúmi í horninu úti við hitt
þilið. En henni veitti enginn athygli. Hún hét Seraf ía.
Móðir Serafíu hafði verið vinnukona þarna í byggð-
inni. Skömmu eftir að telpan fæddist fór hún til Vestur-
heims til eldri systur sinnar, sem hafði skrifað henni.
Seraf ía fór í fóstur til föður síns, — gamals manns, sem
var leiguliði á litlum hólma skammt undan Þórseyjar-
strönd. Þau framfleyttu lífinu á fiskveiðum og lítils
háttar búhokri. Stjúpa Serafíu, afgömul, tannlaus kerl
ing, — kenndi henni að lesa. Hún gaf barninu fjórar
bækur sér til andlegs viðurværis: barnalærdómskverið,
Lúthers-fræði, Sjómannavininn og Huggun heiðingj-
anna. Faðirinn kenndi því að vinna.
Þegar Serafía kom úr hólmanum til þess að búast
undir ferminguna, fékk fólk að sjá undarlega mannveru.
Handleggir hennar og axlir höfðu stækkað eðlilega, en
sjálf ur líkaminn hafði hætt að vaxa. Vöðvarnir voru eins
gildir og á karlmanni, og óhugnanlega langir armarnir
löfðu niður að hnjám. Hárið á henni var svart og strítt,
ennið lágt, og höfuðið slútti ankannalega fram á milli
hernanna.
Hún haf ði aldrei umgengizt ókunnugt f ólk, og nú þegar
hún var allt í einu komin í margmenni, kunni hún hvorki
að tala né hegða sér eins og aðrir. Hún hrökk við í hvert
skipti, sem einhver ávarpaði hana, skipti litum, drap
tittlinga og skalf á beinunum. Ef hún reyndi að svara,
komu orðin öll bjöguð út úr henni, og stundum gat hún
engu hljóði komið upp, nema einhverju óskiljanlegu
hiksti og hríni. En hörund hennar var bjart og ferskt,
augun stór og dökk og tindrandi og munnurinn breiður
með rauðar og þrýstnar varir.
Faðir Seraf íu dó áður en hún var fermd. Stjúpa hennar
fór þá til ættmenna sinna á Álandi, og eigandinn ráðstaf-
aði hólmanum á ný. Serafía varð kyrr hjá Larsonsfólk-
inu, þar sem hún hafði dvalið meðan hún gekk til prests-
ins.
Hún vann á við aðra: dró mjólkurvagninn með löngum
örmum sínum, mokaði f jósið og skar korn og þreskti.
Stundum fór hún með hinum stúlkunum á skemmtanir.
Þegar dansað var eftir hl jóðfæraslætti, faldi hún sig bak
við óf ríðustu og fátækustu stúlkurnar, sem ekki var boð-
ið upp, nema þá fyrir einhverja sérstaka heppni. Serafía
kunni ekki að dansa og átti engan kost á að læra það. I
hringleikjunum tók hún aftur á móti þátt. En enginn
( Hefur þú komið
, til íslands Júlli?
Ekki enn,en draumur
minn er að spila með
sinfóniunni þar.
Heyrðu, hefur þú
heyrt um iþróttafélag'
sem heitir íslands-
sinfónian?
ÞRIÐJUDAGUR
11. marz
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Morgunleikfimi kl. 7.15 og
9.05. Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. dagbl), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgúnstund barnanna kl.
9.15: Sigurður Gunnarsson
les „Söguna af Tóta” eftir
Berit Brænne (8). Tilkynn-
ingar kl.9.30. Þingfréttir kl.
9.45. Létt lög milli atr.
Fiskispjall kl. 10.05: Asgeir
Jakobsson flytur. „Hin
gömlu kynni”kl. 10.25: Val-
borg Bentsdóttir sér um
þátt með frásögnum og tón-
list frá liðnum árum.
Hljómplötusafnið kl. 11.00:
Endurt. þáttur Gunnars
Guðmundssonar.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.0Ö Við vinnuna: Tónleikar.
14.30 Verkakonur á íslandi I
ellefu hundruð ár. Anna
Sigurðardóttir flytur þriðja
erindi sitt.
15.00 Miðdegistónleikar: ts-
lensk tónlist
16.00 Fréttir. Tilkynningar
(16.15 Veðurfregnir). Tón-
leikar.
16.40 Litli barnatlminn. Anna
Brynjúlfsdóttir stjórnar.
17.00 Lagið mitt.Berglind B.
Bjarnadóttir stjórnar óska-
lagaþætti fyrir börn yngri
en tólf ára.
17.30 FramburQarkennsla I
spænsku og þýsku.
17.50 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
19.00 Fréttir. Fréttaauki.
19.35 Upphaf heimspekilegrar
hugsunar Jón Hnefill Aðal-
steinsson fil lic. flytur fyrra
erindi sitt.
20.00 Lög unga fólksins,Ragn-
heiöur Drífa Steinþórsdóttir
kynnir.
20.50 Frá ýmsum hliðum.
Guðmundur Arni Stefáns-
son sér um fræðsluþátt fyrir
unglinga.
21.20 Tónlistarþáttur i umsjá
Jóns Ásgeirssonar.
21.50 Fróðleiksmolar um Nýja
testamentið. Dr. Jakob
Jónsson talar um reiði
Guös.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Lestur
Passiusálma (38).
22.25 Kvöldsagan: „Færey-
ingar” eftir Jónas Arnason.
Gísli Halldórsson les þriðja
hluta frásögunnar.
22.45 Harmonikulög. Sænskir
harmonikuleikarar leika.
23.00 A hljóðbergi. Erindring-
er om Poul Reumert. Frá
leik- og upplestrarkvöldi
Ebbe Rode i Þjóðleikhús-
kjallaranum 28. f.m.
23.55 Fréttir f stuttu máli.
Þriðjudagur
11. mars 1975
20.00 Fréttir og veður.
20.30 Dagskrá og auglýsingar.
20.35 Helen — nútimakona.
Bresk framhaldsmynd. 3.
þáttur. Þýðandi Jón O. Ed-
wald. Efni 2. þáttar: Helen
hefur sagt manni sinum, að
hún æski skilnaðar. Hann á
bágt með að trúa þessu, en
flytur þó að heiman. Helen
heimsækir lögfræðing og
hann ræður henni að hugsa
málið vandlega. Faðir
hennar tekur fréttinni illa,
en Helen er sannfærð um, að
vonlaust sé að koma á sætt-
um.
21.30 Heimshorn. Fréttaskýr-
ingaþáttur. Umsjónarmað-
ur Jón Hákon Magnússon.
22.00 Frelsisbarátta Nami-
biumanna. Sænsk heimilda-
mynd um starfsemi frelsis-
hreyfingarinnar SWAPO i
Suður-Afrikurikinu Nami-
biu og viðbrögð stjórnvalda
við tilraunum innfæddra til
að bæta stöðu sina. Þýðandi
og þulur Ingi Karl
Jóhannesson. (Nordvision
— Sænska sjónvarpiö).
22.40 Dagskrárlok.