Tíminn - 10.04.1975, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Fimmtudagur 10. april 1975,
seldi því hús þeirra í Vesturbæ og keypti sér þess í stað
lítið hús í Maríuhöfn.
„Katrín fer náttúrlega með okkur til AAaríuhafnar",
sagði Saga.
„Auðvitað", sagði Einar.
En Katrín staulaðist, þreytuleg á svip, frá hinu hvíta,
ysmikla húsi, þar sem nú var verið að rífa allt niður og
undirbúa flutningana, heim í kotið sitt hrörlegt og
tómlegt. Gamla eldavélin hennar var lítil, og það var
eins og hún hefði skroppið öll saman síðan grannar
hennar fengu þessar nýju og stóru eldavélar. Strá-
breiðurnar voru gatslitnar og rauði liturinn á földunum
var bliknaður. Vatnsgrindurnar virtust vera frá annarri
öld. Slagbekkurinn var orðinn slitinn og brún málningin
alveg horfinn, þar sem hendur og hné litlu barnanna
höfðu niðað mest. Gluggarnir voru litlir, þar var eins og
þeir hefðu líka gengið saman með aldrinum. En hversu
marga dásamlega sólaruppkomu hafði hún ekki séð
gegnum þessa litlu glugga? Hversu oft hafði hún ekki
komið upp ásinn, þreytt eftir erfiði dagsins, og séð
kvöldroðann brenna á þessum litlu rúðum, eins og allt
húsið væri fullt af einhverri heimneskri glóð? Þau voru
orðin mörg vorin sem hún hafði horft á fannirnar þána
og lækina streyma niður lægðirnar. Og mörg haustin
hafði hún staðið hér og hlustað á gnauðið í vindinum,
sem kom æðandi utan frá sjónum, og talið Ijósin í
gluggunum niðri í þorpinu. Hversu oft hafði hún ekki
varpað fyrstu kveðjunni á sjómennina sína, er þeir
komu heim eftir langa útivist, gegnum þennan glugga?
Og oft hafði hún líka kvatt þá síðast hér. Átti hún nú að
yfirgefa þennan stað? Nei! Það væri að svíkja andana,
— þá sem aðeins gátu vitjað hennar hér.
„Nei ég held ég verði kyrr í kotinu þangað til himna-
föðurnum þóknast að kalla mig héðan," sagði hún ósköp
lágt við Sögu og Einar.
,, En ekki geturðu verið þar ein", sögðu þau.
„ Ég er ekki ein", sagði hún með brosi, sem kom þeim á
óvart.
,, En þú verður þá að láta okkur vita, ef eitthvað kemur
fyrir. Því verðurðu að lofa statt og stöðugt".
„Já".
Svo varð Katrín ein eftir. Hún var ekki veik, en
kraftarnir dvínuðu jafnt og þétt. Sítt hárið, erforðum
hafði verið gult, og var nú orðin snjóhvítt, heldurnar
skulf u, fæturnir voru orðnir stirðir og líkaminn þungfær
og tregðulegur. Rimlagirðingin fyrir utan húsið
laskaðist eina roknóttina, en hún gat ekki gert við hana.
Smámsaman fauk hún öll, og sprekin úr henni dreifðust
víðs vegar um ásinn. Blómabeðin fóru í óhirðu, svo að
illgresið óx gullfíflunum yfir höfuð. Dyrapallurinn er
hún hafði sjálf smíðað, fúnaði og brenninetlurnar uxu
upp á milli f jalanna. Salernið var orðið skælt og gisið og
önnur lömin hafði brotnað sundur, svo að hurðin hékk á
skakk á þeirri, semennvar heil. AAúrinn var orðinn
svartur af reyk og sóti og loftið blakkt og grómtekið. En
gömul kona gat ekki prílað upp á stól og hvítt loftið í koti
sínu. Gólf og þil voru ekki heldur jafn strokin og áður.
Sjálf var hún ekki eins hreinleg Það var erfitt að bera
vatn yf ir hálar klappirnar og brennið þurfti hún að sækja
langt út í skóg. Þar að auki var hún orðin sjóndöpur og sá
ekki fyllilega, hvar helzt þurfti að þvo og fága. Hún
prjónaði fyrir nágranna sína og gætti ungbarna. Það var
allt sem hún gat gert. En hún hafði nængjanleg peninga-
ráð. Einar sendi henni dálitla upphæð í hverjum mánuði,
og við og við bárust henni þessir útlendu seðlar frá
Gústaf. Kúnni hafði hún fargað fyrir löngu. Það var
orðið henni of vaxið að mjólka hana og af la fóðurs handa
henni. Svo þurfti hún orðið svo lítils með.
Stöku sinnum, en þó örsjaldan, komst Katrín alla leið
til kirkjugarðsins. Dag nokkurn sá hún að þar var búið
að gera miklar breytingar. Nýir gangstígar höfðu verið
gerðir milli grafreitanna. Hún leitaði árangurslaust að
leiði Jóhanns. Seinna frétti hún, að gröf hans hefði lent
undir einum þessara nýju stiga. Katrín settist á bekk og
hallaði sér upp að gildum stofni gamallar eikar. Æða-
berar og skorpnar hendurnar hvíldu í keltu hennar,
döpur augun rýndu út á Langsundið.
Nú var hún hætt að sjá skipi Jóhanns bregða fyrir.
Hann var sigldur alltof langt burt frá henni, hann eins
og allir aðrir. En kannski að hún hafi ekki horft í rétta
átt. Ef til vill sæi hún það koma siglandi til sín, ef hún
færði sig og svipaðist um hinum megin við hólmann í
stað þess að horfa á nesið, sem það var horfið bak við.
„Sé þar sjór og einhver fleyta, skal ég að mér heilum
og lif andi ekki hætta f yrr en ég hef leitað þig uppi".
„,Já, Jóhann, komdu fljótt. Ég bíð þín".
Einn morguninn, er Katrín kom út, lá annað eplatréð á
hliðinni. Það hafði fokið um koll um nóttina. Jarðlaqið
hafði rifnað upp f rá klöppinni. Hún beitti öllum kröftum
FIMMTUDAGUR
10. april
7.00 Morgunútvaip Veöur-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10
Morgunleikfimi kl. 7.15 og
9.05. Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55
Morgunstund barnanna kl.
9.15: Guörfln Jónsdóttir les
„Ævintýri bókstafanna”
eftir Astrid Skaftfells (9).
Tilkynningar kl. 9.30. Þing-
fréttirkl. 9.45. Létt lög milli
atriöa. Viö sjóinn kl. 10.25:
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veöurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Á frfvaktinni Margrét
Guömundsdóttir kynnir
óskalög sjómanna.
14.35 t tilefni kvennaárs Lilja
ólafsdóttir ræöir um konur
á vinnumarkaði.
15.00 MiðdegistónleikarSmyth
Humpreys og Hugh MxLean
leika „Lachrymae” fyrir
lágfiðlu og píanó op. 48 eftir
Britten/Leontyne Price og
Nýja filharmoníusveitin i
Lundúnum flytja „Knox-
ville sumarið 1915” op. 24
eftir Barber/Sinfóniuhljóm-
sveit Lundúna leikur forleik
og kafla úr svltu eftir Will-
iams.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir). Til-
kynningar.
16.40 Barnatlmi: Kristin Unn-
steinsdóttir og Ragnhildur
Helgadóttir stjórna. Dag-
skrá um H.C. Andersen:
Sagt frá ævintýraskáldinu.
Siguröur A. Magnússon les
þýöingu sína á „Alfhól”.
Knútur R. Magnússon les
„Tindátann staöfasta”.
„Ljóti andarunginn”, kafli
úr leikriti, sem Gísli Hall-
dórsson kynnir og stjórnar
(Þvi var áöur útv. fyrir 11
árum).
17.30 Framburðarkennsla 1
ensku.
17.45 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Mælt mál. Bjarni
Einarsson flytur þáttinn.
19.40 Rússneskir listamenn
leika og syngja I útvarpssal
Bassasöngvarinn Vltali
Aleksandrovitsj Gro-
mandski syngur lög eftir
Rimsky-Korsakoff, Schu-
mann, Beethoven, Glinka og
Mussorgsky. Boris Stepano-
vitsj Feoktisof leikur á
balalaika þjóölög og önnur
lög. Pianóleikari: Svetlana
Georgrievna Zvoranréva.
20.15 Framhaldsleikritið
„Húsið” eftir Guðmund
Danielsson Tólfti og siðasti
þáttur: Kveðjur. Leikstjóri:
Klemenz Jónsson. Pers. og
leikendur auk höfundar,
sem fer meö hlutv. sögu-
manns: Tryggvi Blóðstaö...
Guömundur Magnússon,
Katrin... Valgerður Dan,
Jón Hafliöason, settur
sýslum. ... Guömundur
Pálsson, Jóna Geirs. ...
Kristbjörg Kjeld, Frú Ing-
veldur... Helga Bachmann,
Agnes... Anna Kristln Arn-
grimsdóttir, Apótekarinn...
Helgi Skúlason. Aörir leik-
endur: Rúrik Haraldsson,
Gunnar Eyjólfsson, Árni
Tryggvason, Halla Guð-
mundsdóttir, Þorsteinn ö.
Stephensen, Geirlaug Þor-
valdsdóttir, Gisli Halldórs-
son, 'Kjartan Ragnarsson,
og Sigurður Skúlason.
21.10 Einleikur I útvarpssal
Guömundur Jónsson leikur
Píanósónötu nr. 2 eftir Hall-
grim Helgason.
21.30 Utan sviðsijósa Lárus
Oskarsson og Kári Halldór
ræða viö Guðlaug Rósin-
kranz fyrrum þjóöleikhús-
stjóra.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöldsag-
an: „Tyrkjaránið” eftir Jón
Helgason Höfundur les (4).
22.35 Létt múslk á slðkvöldi.
23.25 Frétir i stuttu máli. Dag-
skrárlok.